Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

Χιόνι πέφτει από ψηλά


Σήμερα, χωρίς να το περιμένει κανείς, μετά τις 10 το πρωί, άρχισε να χιονίζει.
Μόνο που οι παπλαμούδες του χιονιού πούπεφταν τούφις - τούφις ήταν χιονόνερο και σύντομα πάει η άσπρη μέρα.
Στη φωτό το Μιτσικέλι όπως φαίνεται από το Ζαγόρι. Πάνω ψηλά οι τόποι του τσαγιού, κάτω στους χιονισμένους λόφους με τις βελανιδιές οι μανταρότοποι.

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

Χριστόφορος Μηλιώνης: Φωνές απ' το φωταγωγό.


Φωνές απ’ το φωταγωγό

Ο φωταγωγός μας βρίσκεται ανάμεσα στη δική μας πολυκατοικία και στη διπλανή. Ένα τετράγωνο πηγάδι, μισοσκότεινο, όπου βλέπει η κουζίνα και το μπάνιο μας. Εμείς τίποτε δεν βλέπουμε, μονάχα ακούμε.
Χρόνια τώρα παρακολουθώ – όχι χωρίς να το θέλω – την εσωτερική ζωή μιας άλλης οικογένειας. Πρέπει να είναι δικό τους το διαμέρισμα, γι’ αυτό και η παρουσία τους, αν και αθέατη (ποτέ δεν τους συνάντησα) είναι από τότε συνεχής. Εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί ακούω μονάχα αυτούς. Ίσως, λέω, έχουν τη συνήθεια ν’ αφήνουν ανοικτό το παράθυρο της κουζίνας τους και ίσως συνηθίζουν, όπως πρώτα, να κάθονται όλοι μαζί γύρω στο τραπέζι. Ανεβαίνουν πάντως, μαζί με τις ομιλίες, κάτι ξεχασμένες μυρωδιές, όλο άνηθο, δυόσμο και μυρώνι. Καθυστερώ το ξύρισμα στο μπάνιο και θυμάμαι τα λόγια του Σολωμού: «…άφησε να μπεί η μυρωδιά από τα φαγητά, είναι χρεία να συνηθίσουμε».
Από την ομιλία τους καταλαβαίνω πως μάλλον προέρχονται από κάποιο θεσσαλικό χωριό. Η γιαγιά μάλιστα, παλαιότερα, έπαιρνε συχνά τηλέφωνο και ρωτούσε: «Ο Δημήτρης, τι κάνει; Έσπειρε; Έβρεξε αυτού; Εμείς εδώ κορακιάσαμε για μια στάλα…». Ο πατέρας ήταν πάντα λιγομίλητος.
Άκουγα το πρωί τη φωνή του να δίνει βιαστικά οδηγίες. Η μάνα έφευγε αργότερα, αφού ετοίμαζε πρώτα τα παιδιά. «Πλύνε καλά το πρόσωπό σου. Εσύ το γάλα σου, μη χαζεύεις! Έβαλες στην τσάντα σου όλα τα τετράδια;»
Μ’ αυτά τα παιδιά … μαζί μεγάλωσα. Όταν ήταν μωρά, άκουγα το κλάμα τους και τα γέλια, ύστερα τις αντιζηλίες και τις φωνές τους – οι μόνες παιδικές φωνές σε όλη την πολυκατοικία. Έφευγε η μάνα για τη δουλειά - «άντε, και να είστε φρόνιμα, ώσπου να γυρίσω» - έμενε η γιαγιά.
Τους μιλούσε όλη την ώρα: «Όχι, ψυχούλα μου! Όχι καρδούλα μου» - όλο τέτοια.
Τα παρακολούθησα ύστερα που πήγαν στο σχολείο, πρώτα το αγόρι, ύστερα το κορίτσι. Τα βράδια η μάνα τους «τα διάβαζε» - όλα τα μαθήματα με τη σειρά. Πότε, πότε ακουγόταν ανάμεσα κι η φωνή του πατέρα και της γιαγιάς. Γι’ αυτό είπα πως πρέπει να κάθονταν όλοι μαζί στο τραπέζι.
Για πολλά χρόνια λοιπόν, από τότε που πιάσαμε κι εμείς τούτο το διαμέρισμα, έτσι περίπου γινόταν. Τώρα τελευταία όμως, θα ναι δυο τρία χρόνια χάθηκε η φωνή της γιαγιάς. Αραίωσαν και οι φωνές των παιδιών – φαίνεται πως το καθένα έχει τις ώρες του. Και τις συνομιλίες των γονιών τις ακούω όλο και πιο σπάνια. Και μαζί χάθηκαν κι εκείνες οι εξαίσιες μυρωδιές : το άνηθο, το δυόσμο, το μυρώνι!

(Χριστόφορος Μηλιώνης – Επιφυλλίδα στα ΝΕΑ -1996)

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Τι συνέβη στην αρχαία Ελίκη το 373 π.Χ. ;

Την αρχαία λιμνοθάλασσα μέσα στην οποία καταποντίστηκε η πόλη της Ελίκης, όταν σαρώθηκε από ένα φοβερό τσουνάμι το 373 π.Χ., ανακάλυψαν επιστήμονες σε μικρή απόσταση από το Αίγιο, λύνοντας με αυτόν τον τρόπο ένα από τα πλέον σημαντικά επιστημονικά αινίγματα που βασάνιζε τους ειδικούς από τις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα.

Η ανακάλυψη της αποξηραμένης σήμερα λιμνοθάλασσας, που βρίσκεται 7 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Αιγίου και περικλείεται από τους ποταμούς Σεληνούντα και Κερυνίτη, φανέρωσε στους επιστήμονες όχι μόνο το πού βρίσκεται η αρχαία πρωτεύουσα της Αχαΐας αλλά κυρίως τον τρόπο με τον οποίο αφανίστηκε σε λίγα μόλις λεπτά. «Η αρχαία Ελίκη βυθίστηκε κάτω από τα πόδια της!», λέει στα «ΝΕΑ» η κ. Δώρα Κατσωνοπούλου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Γουίνθσον του Καναδά και διευθύντρια του προγράμματος ανασκαφών στην περιοχή.

«Δεν καταποντίστηκε στη θάλασσα ούτε αποκόπηκε από τη στεριά για να καταλήξει σε αυτήν. Ο μεγάλος σεισμός, μεγέθους τουλάχιστον 7 της κλίμακας Ρίχτερ που προηγήθηκε προκάλεσε τη ρευστοποίηση των εδαφών στα οποία είχε θεμελιωθεί η πόλη με αποτέλεσμα τα σπίτια και τα κτίρια να υποστούν καθίζηση σε μια τεράστια λεκάνη βάθους 4 μέτρων. Σε αυτή την κοιλότητα εισχώρησε το μεγάλο παλιρροϊκό κύμα και αφού κατέστρεψε πολλά οικοδομήματα, έπνιξε στη συνέχεια την Ελίκη δημιουργώντας μια λιμνοθάλασσα που σήμερα γνωρίζουμε από τις ανασκαφές ότι είχε έκταση τουλάχιστον 1,5 τετραγωνικό χιλιόμετρο», σημειώνει η κ. Δ. Κατσωνοπούλου.

Η μαρτυρία του Ερατοσθένη
Η αρχή του μίτου που οδήγησε στη λύση της αινιγματικής καταστροφής της Ελίκης κρυβόταν σε μια λέξη που είχε γράψει στις σημειώσεις του ο φημισμένος Έλληνας φιλόσοφος και μαθηματικός του 3ου αι. π.Χ. Ερατοσθένης. Επισκεπτόμενος την περιοχή στην οποία βρισκόταν η Ελίκη 150 χρόνια μετά την καταστροφή της, ανέφερε ότι είδε έναν πόρο, δηλαδή ένα στενό πέρασμα με νερό. Στην υδάτινη αυτή τοποθεσία υπήρχαν μάλιστα και ψαράδες με βάρκες που ψάρευαν. «Η λέξη πόρος ερμηνεύτηκε από πολλούς ερευνητές αργότερα ως κόλπος και αμέσως δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι η Ελίκη είχε αποκολληθεί από την ξηρά και είχε βυθιστεί στον Κορινθιακό Κόλπο. Αυτό όμως ήταν λάθος γιατί ο Κορινθιακός Κόλπος αναφερόταν με το όνομά του στις αρχαίες πηγές και μάλιστα στα κείμενα του γεωγράφου Στράβωνα.
Ο Ερατοσθένης μιλούσε σαφώς για μια λιμνοθάλασσα η οποία, όπως ανακαλύψαμε πρόσφατα, είχε διατηρηθεί σε μικρή απόσταση από το σημερινό Αίγιο για τουλάχιστον 400 χρόνια μετά τη δημιουργία της από εκείνο το φοβερό τσουνάμι».

Λιμνοθαλάσσια ιζήματα
Η κ. Κατσωνοπούλου μαζί με τον αναπληρωτή καθηγητή Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών Γιάννη Κουκουβέλα και τον καθηγητή Γεωαρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης Στίβεν Σότερ ερεύνησαν επισταμένως την περιοχή που περικλείεται από τα δύο ποτάμια και έλαβαν πολλά δείγματα από το έδαφος σε βάθος μέχρι και 6 μέτρα. Τα δείγματα εξετάστηκαν από ειδικευμένους στα αρχαία περιβάλλοντα επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι και αποδείχτηκε ότι έκρυβαν μέσα τους λιμνοθαλάσσια ιζήματα, δηλαδή απολιθωμένους μικροοργανισμούς που ζούσαν σε υφάλμυρο νερό. Αυτό ήταν και η πρώτη επιβεβαίωση της μαρτυρίας του Ερατοσθένη. Η δεύτερη απόδειξη προήλθε από τις μαρτυρίες που είχαν να «διηγηθούν» ορισμένα ερείπια κτιρίων που εντοπίστηκαν μέσα στην αποξηραμένη λιμνοθάλασσα, σε βάθος 3 μέτρων. Φανέρωσαν τον τρόπο με τον οποίο καταστράφηκαν όταν βρέθηκαν αντιμέτωπα με την ορμή του παλιρροϊκού κύματος. «Οι τοίχοι ορισμένων κτιρίων ή σπιτιών που βρίσκονταν κάθετα προς την πορεία που ακολουθούσε το τσουνάμι γκρεμίστηκαν. Αντίθετα, οι τοίχοι που ήταν κατασκευασμένοι με φορά παράλληλη προς το κύμα δεν έπαθαν μεγάλες ζημιές γιατί το νερό κινήθηκε δίπλα τους χωρίς να τους παρασύρει», παρατηρεί ο κ. Στίβεν Σότερ.

Ο σεισμός και το τσουνάμι κατέστρεψαν μια πόλη 1.000 ετών
ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ γρήγορα κατάλαβαν τι είχε συμβεί το 373 π.Χ. και το πώς δημιουργήθηκε η άγνωστη λιμνοθάλασσα. Από ένα ρήγμα ή μια ομάδα ρηγμάτων κοντά στο Αίγιο προκαλείται ένας πολύ ισχυρός σεισμός. Η πόλη της Ελίκης, που είχε ανεγερθεί 1.000 χρόνια νωρίτερα, πλήττεται αμέσως.
Το σαθρό έδαφος πάνω στο οποίο ήταν κτισμένα τα οικοδομήματα υποχωρεί και τα κτίρια που είχαν θεμέλια από πέτρες καθιζάνουν αυτομάτως κατά 3 με 4 μέτρα. Χώμα και άμμος εκτοξεύονται σαν πίδακας προς τα πάνω και η καθίζηση δημιουργεί μια τεράστια λεκάνη. Η πόλη έχει βουλιάξει στα θεμέλιά της και λίγα λεπτά αργότερα ένα τσουνάμι ύψους τουλάχιστον 5 μέτρων κινείται από Βορρά προς Νότο και εισχωρεί στην ξηρά κατά περίπου 3 χιλιόμετρα.
Εκείνη την εποχή η ακτογραμμή ήταν σχεδόν 2 χιλιόμετρα πιο μέσα.
Καθώς το τσουνάμι αποτραβιέται στη συνέχεια προς τα πίσω, το νερό περιδινίζεται και προκαλεί τις μεγαλύτερες καταστροφές στα κτίρια ενώ ταυτόχρονα πλημμυρίζει τη λεκάνη πνίγοντας την πόλη.
Μέσα σε λίγες ώρες έχει δημιουργηθεί μια λιμνοθάλασσα η οποία τους επόμενους αιώνες τροφοδοτείται με το νερό της θάλασσας μέσω ενός καναλιού που σχηματίστηκε κατά πάσα πιθανότητα εκείνη τη στιγμή και αργότερα προσχώθηκε.

Η λιμνοθάλασσα σκεπάζει για πάντα μέσα της τα ερείπια της Ελίκης και με το πέρασμα των χρόνων αποξηραίνεται λόγω των προσχώσεων, δηλαδή των φερτών υλών που μεταφέρουν τα δύο ποτάμια τα οποία την περιβάλλουν.
Ο υγρός τάφος της αρχαίας αχαϊκής πρωτεύουσας είναι σήμερα μια μικρή πεδιάδα με καλλιεργούμενες εκτάσεις. «Η αρχαία Ελίκη ήταν κτισμένη σε μια περιοχή όπου ποτέ δεν έπαψαν να συντελούνται γεωλογικές διεργασίες», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Γιάννης Κουκουβέλας, αναπληρωτής καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών. «Στην περιοχή συμβαίνουν αλλαγές της στάθμης της θάλασσας, ανύψωση της χέρσου και υπάρχει πάντοτε έντονη σεισμική δραστηριότητα».

ΠΗΓΗ: Τα ΝΕΑ 27 ΙΑΝ. 2009

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Συγκλονιστική μαρτυρία Τούρκου ηθοποιού, από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974.


ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ κατέθεσε σε τηλεοπτική εκπομπή Τούρκος ηθοποιός: «Σκότωσα δέκα ανθρώπους» στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Το πρώτο θύμα του ήταν ένας 19χρονος αιχμάλωτος ο οποίος δεν αποκλείεται σήμερα να είναι ακόμη στη λίστα των αγνοουμένων. Ο Τούρκος ηθοποιός δηλώνει ότι από τότε έχει ακόμη εφιάλτες.

Ο Αττίλα Ολγκάτς είναι ηθοποιός εδώ και 45 χρόνια. Τον κάλεσαν σε εκπομπή του Κανάλ Τουρκ για να μιλήσει για τη σειρά «Κοιλάδα των Λύκων», την πιο δημοφιλή σειρά στην Τουρκία, στην οποία παίζει. Τελικά μίλησε για τη δική του ζωή σοκάροντας και τον παρουσιαστή και τους τηλεθεατές. «Στο σενάριο της σειράς σκότωσα έναν άνθρωπο, αλλά τι κρίμα, στην πραγματική ζωή σκότωσα για την πατρίδα δέκα»! Και τότε ο Ολγκάτς άρχισε να εξιστορεί τα γεγονότα. Του είχε μείνει μια μέρα για να απολυθεί και τότε ακριβώς ξεκίνησε η εισβολή στην Κύπρο. Η εντολή ήταν να πάει στην Κύπρο να πολεμήσει. Έφερε αντίρρηση. «Εγώ είμαι καλλιτέχνης, δεν μπορώ να σκοτώσω άνθρωπο», είπε στον διοικητή του. Ο διοικητής όμως είχε άλλη άποψη: «Εδώ τελειώνει η τέχνη. Εδώ είναι η πραγματική ζωή, ο πόλεμος. Από τη στιγμή που δόθηκε η διαταγή θα σκοτώσεις».

Ο Ολγκάτς μαρτυρεί ότι το πρώτο παιδί που σκότωσε ήταν 19 χρόνων, ένας στρατιώτης αιχμάλωτος. «Όταν του έτεινα το όπλο με έφτυσε στο πρόσωπο. Τον πυροβόλησα στο μέτωπο. Μετά σκότωσα άλλους εννέα. Κάθε φορά που σκότωνα κάποιον πήγαινα στο αρχηγείο και έκλαιγα. Την άλλη μέρα ξανασκότωνα», μαρτυρεί ο Τούρκος ηθοποιός. Λέει ότι από τότε δεν τον εγκατέλειψαν οι εφιάλτες, για μεγάλο χρονικό διάστημα δεχόταν ψυχολογική στήριξη. «Γι΄ αυτό ακόμη δεν τρώω κρέας. Δεν μπορώ να δω αίμα. Έχω ακόμη στο μυαλό μου τα παιδιά που σκότωσα, τα τρομακτικά πτώματα», εξομολογείται ο Αττίλα Ολγκάτς. Αποκαλύπτει μάλιστα ότι για πρώτη φορά ύστερα από 25 χρόνια εξολομογείται αυτήν την αλήθεια. «Η Τουρκία μπήκε σε έναν τρομακτικό πόλεμο. Είμαι ο πρώτος καλλιτέχνης που σκότωσε άνθρωπο», λέει μετανιωμένος ο Τούρκος ηθοποιός, προσθέτοντας ότι ο πόλεμος αυτός επηρέασε ακόμη και την επαγγελματική του ζωή αφού για αρκετό διάστημα δεν μπορούσε να ασχοληθεί με τίποτα. Θυμάται ακόμη τα λόγια του διοικητή του: «Νομίζεις ότι θα σκοτώνεις πάντα μόνο πάνω στη σκηνή; Πάρε το όπλο και σκότωσε κάποιον να δεις στ΄ αλήθεια πώς είναι»!

Η μαρτυρία στα ΝΕΑ

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Οι τίμιοι και εργατικοί άνθρωποι επιβιώνουν σε όλες τις συνθήκες, διότι γνωρίζουν το μυστικό, το οποίο είναι: Να αρκούνται στα αναγκαία.

Αναμετάδοση - αντιγραφή από το ιστολόγιο ΑΛΚΙΜΟΣ

Όλοι γνωρίζαμε ότι η λαμογιά, ο «ωχαδερφισμός» και η «φιλοσοφία» του Καραγκιόζη, γενικά, που είχε υιοθετήσει ο λαός μας ως τρόπο ζωής, είχε ημερομηνία λήξης. Αυτή η ημερομηνία δείχνει να ήρθε ή τουλάχιστον να πλησιάζει.

Στον καιρό των …παχιών αγελάδων, κανείς στη χώρα αυτή δεν έδινε δυάρα για όσα τραγελαφικά συνέβαιναν γύρω μας. Καμιά ιδιαίτερη σημασία στην κατάφορη περιφρόνηση για την ευταξία, την νομιμότητα, τον πολιτισμό. Ο χαβαλές και η κατεργαριά είχαν αντικαταστήσει την εργατικότητα και το φιλότιμο, με συνέπεια να κοιτάει ο ένας τον άλλον καχύποπτα …«φυλάγοντας τα πλάγια του», όπως έλεγε η μυτιληνιά η γιαγιά μου, και να έχουμε μετατρέψει τον τόπο αυτό σε «καραγκιόζ μπερντέ»!

Τώρα, όμως, που ήρθαν οι δύσκολες μέρες (και άλλες ποιο δύσκολες ακολουθούν, όπως όλα δείχνουν), τα πράγματα αλλάζουν. Ήρθε ο καιρός να πληρώσουμε τις ζημιές που προκάλεσαν οι λάθος επιλογές μας.

Η παραοικονομία μπορεί να χάρισε σε κάμποσους κατεργάρηδες την ευκαιρία να ζήσουν στη χλιδή, όπως και σε άλλους ο νεποτισμός, που έστειλαν στη Βουλή τα τσιράκια τους για να προωθήσουν τα ευνοϊκά για αυτούς νομοσχέδια. Τώρα όμως που έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι -πράγμα αναμενόμενο- και η επιβίωση των λαών εξαρτάται από το βαθμό της αυτοπειθαρχίας και τη σώφρονα δημοσιονομική πολιτική που ακολούθησαν στα χρόνια που πέρασαν, μήπως θα τη γλυτώσουν οι κατεργάρηδες και οι «κουμπάροι»; Τώρα που καλούνται οι πολιτικοί της χώρας (ποιοι πολιτικοί;) να πάρουν τόσο σοβαρές αποφάσεις και να διαχειριστούν το μέλλον της χώρας, τόσο στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής όσο και στον τομέα της οικονομίας, μένουν -όλοι οι «ξύπνιοι»- με τα «κλοπιμαία» στα χέρια, δίχως να μπορούν να βρουν «κλεπταποδόχους». Τα ψέματα τέλειωσαν. Η οικονομική επιτήρηση της χώρας βρίσκεται προ των πυλών...

Στη νέα αυτή κατάσταση, οι νεοδιαμορφωμένες αξίες "της πιάτσας" γίνονται παρωχημένες και οι παραδοσιακές αξίες της εργατικότητας και της συνέπειας αρχίζουν να βγαίνουν πάλι από τα ντουλάπια της λήθης και χαρά σ’αυτούς που τις είχαν φυλάξει.

Αυτοί που θα πεινάσουν σύντομα και θα κοιτάξουν να γεμίσουν την κοιλιά τους με ό,τι βρουν, είναι, τα golden boys της παράνομης χλιδής, καθώς και οι ορντινάντσες και οι ...αυλικοί τους. Οι τίμιοι και εργατικοί άνθρωποι επιβιώνουν σε όλες τις συνθήκες, διότι γνωρίζουν το μυστικό, το οποίο είναι, ΝΑ ΑΡΚΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ (Θουκυδίδης)!

Το πρωτότυπο κείμενο ΕΔΩ

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009

Ένα ξωκκλήσι κόσμημα στο Ζαγόρι.

Το ξωκκλήσι του Αγίου Μηνά, λιτό, πετρόκτιστο εναρμονισμένο στο περιβάλλον στη διασταύρωση του δρόμου προς το Δίλοφο μια ήπια χειμωνιάτικη μέρα.

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Ο Άγιος Γεώργιος ο Νεομάρτυς ο εξ Ιωαννίνων.


Τη μνήμη του νεομάρτυρα Γεώργιου, «των εν Ιωαννίνοις μαρτυρήσαντος», τιμά κάθε χρόνο, με τη δέουσα λαμπρότητα η γενέτειρά του ο Άγιος Γεώργιος Γρεβενών (το παλιό Τσούρχλι), χωριό το οποίο πήρε το 1927, προς τιμήν του αγίου, το όνομά του.
Η 17η Ιανουαρίου, ημέρα που η εκκλησία μας τιμά την εορτή του Αγίου Αντωνίου, ήταν και η ημέρα που ο νεομάρτυρας Γεώργιος, σε ηλικία 30 ετών, το 1838, βρήκε μαρτυρικό θάνατο δια απαγχονισμού στην πόλη των Ιωαννίνων. Η αγχόνη είχε στηθεί μπροστά στην τότε πολυσύχναστη πλατεία των Ιωαννίνων, «Κουρμανιό», που βρίσκεται απέναντι από τη μεγάλη πύλη του Κάστρου και η οποία φέρει σήμερα το όνομα του νεομάρτυρα.

Ο νεομάρτυρας Γεώργιος υπήρξε ένα από τα τελευταία θύματα του παιδομαζώματος από την ηλικία των 12 χρονών, αλλά παρόλα αυτά κατάφερε να διατηρήσει άσβεστη μέσα του τη χριστιανική πίστη, για την οποία και μαρτύρησε, παρά το γεγονός ότι το τουρκογιαννιώτικο περιβάλλον τον θεωρούσε Τούρκο και τον προσέλαβε στον τουρκικό στρατό ως ιπποκόμο, με το όνομα «Γκιαούρ Χασάν».
Ο νεομάρτυρας Γεώργιος, που ήταν σεμνός στους τρόπους του, φορούσε πάντα την πατροπαράδοτη μακριά φουστανέλα του χωριού του και κεντητό γιλέκο, με το οποίο μάλιστα απεικονίζεται και στις εικόνες.

Η νέα φάση της ζωής του αρχίζει τον Οκτώβριο του 1836, όταν αποφασίζει να αρραβωνιαστεί και στη συνέχεια να παντρευτεί την ημέρα της εορτής του Αγίου Δημητρίου μια Χριστιανή Γιαννιώτισσα, την Ελένη με την οποία αποκτούν τον Δεκέμβριο του 1837 ένα γιο, που τον βαπτίζει, τηρώντας τη χριστιανική παράδοση την 7η Ιανουαρίου 1838 χαρίζοντάς του το όνομα Ιωάννης.
Όλα αυτά, όπως ήταν φυσικό προκάλεσαν τη δίωξή του και στη συνέχεια το μαρτυρικό του θάνατο, καθώς παρά τα βασανιστήρια των Τούρκων, για να απαρνηθεί τη χριστιανική πίστη, ο ίδιος με θάρρος ομολογούσε ότι «ουδέποτε υπήρξε Τούρκος, αλλ’ αείποτε Χριστιανός», ακόμη και όταν έφθασε η ώρα του απαγχονισμού του, την οποία αντιμετώπισε νηφαλιότητα και γενναιότητα.
Χαρακτηρίστηκα είναι και τα τελευταία του λόγια όταν οι Τούρκοι βασανιστές του τον ρώτησαν «τι είσαι σύ;», πριν τραβήξουν την αγχόνη. Τότε ο νεομάρτυρας Γεώργιος που ζήτησε να του λύσουν τα χέρια, έκανε το σταυρό του και απάντησε: «Χριστιανός είμαι και Χριστιανός θα αποθάνω, προσκυνώ τον Χριστόν μου και την Δέσποινά μου Θεοτόκον» και απευθυνόμενος στους Χριστιανούς που βρίσκονταν εκεί τους είπε: «Συγχωρέσατέ μοι, αδελφοί και ο Θεός συγχωρέσει σας».
Το σώμα του Αγίου παρέμεινε κρεμασμένο στην αγχόνη για τρεις ημέρες χωρίς όμως να αλλοιωθεί, γεγονός που και οι ίδιοι οι Τούρκοι στη συνέχεια παραδέχτηκαν την αγιότητά του και έδωσαν την άδεια να ενταφιαστεί με τις μεγαλύτερες τιμές.

Ο νεομάρτυρας Γεώργιος αναγνωρίστηκε επίσημα ως Άγιος, στις 19 Σεπτεμβρίου του 1839, από την Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως υπό τον Πατριάρχη Γρηγόριο και από έντεκα συνοδικούς επισκόπους, ενώ ήδη από το θάνατό του είχε γίνει αποδεκτός για την αγιότητά του από τους χριστιανούς της περιοχής και μάλιστα, σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες, ακόμη και από πολλούς μουσουλμάνους που ζούσαν την εποχή εκείνη στα Ιωάννινα.

Για το νεομάρτυρα Γεώργιο γράφτηκαν πολλές βιογραφίες και Ακολουθίες, ανάμεσά τους και αυτή του μοναχού Γεράσιμου Μικρογιαννίτη, η οποία αναφέρει μεταξύ των άλλων:
«Ούτως ο περιφανής νεομάρτυς του Χριστού, Γεώργιος, υιός υπήρξεν γονέων ευσεβών και εναρέτων, Κωνσταντίνου και Βασίλως, εκ τινός χωρίου, της επαρχίας Γρεβενών ορμωμένων, ονομαζομένου κοινώς «Τσούρχλι» νυν δε Άγιος Γεώργιος, ανθρώπων ενδεών και ποριζομένων τα προς το ζειν, δια γεωργίας, οίτινες γεννήσαντες τον Γεώργιον και εν ευσεβεία αναθρέψαντες, ουκ ηδυνήθησαν δι’ απορίαν εκπαιδεύσαι αυτόν. Άπειρος δε γραμμάτων ως εκ τούτου διαμείνας και απορφανισθείς των γονέων αυτού, εν νεαρά ηλικία, διέμενε προς καιρόν υπό τους αδελφούς. Τηνικαύτα μεταβάς εις Ιωάννινα, επορίζετο τα προς το ζειν υπομίσθιος, απλώς υπάρχων τον τρόπον και σεμνός τοις ήθεσι και πράος, και μη απολειπόμενος του θαυμάζειν εις τον οίκον Κυρίου εν ταις ευκαιρίας αυτού».

Η πρώτη εικόνα του Αγίου φιλοτεχνήθηκε στις 30 Ιανουαρίου του 1838, λίγες μόνο ημέρες από το μαρτυρικό του θάνατο, μετά από παραγγελία του ιερομόναχου Χρύσανθου Λαϊνά, ο οποίος φέρεται ως ο πνευματικός του καθοδηγητής. Στην εικόνα αυτή ο Άγιος εικονίζεται με την παραδοσιακή του στολή, κρατώντας στο δεξί του χέρι ένα σταυρό και στο αριστερό ένα κλωνάρι φοίνικα και ειλητάριο με την επίκληση : «Μη χωρίσεις με της δόξης των μαρτύρων σου, γλυκύτατε Ιησού, ότι τέτρωμαι της σης αγάπης εγώ, αλλά ενίσχυσόν με διά το μέγα σου έλεος, Χριστέ».

Απολυτίκιον

Τον πανεύφημον Μάρτυν Χριστού Γεώργιον
Ιωαννίνων το κλέος, και πολιούχον λαμπρόν,
εν ωδαίς πνευματκαίς ανευφημήσωμεν, ότι ενήθλησε στερρώς
και κατήνεγκεν εχθρόν, του Πνεύματος τη δυνάμει.
Και νυν απαύστως πρεσβεύει, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών


Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Οταν το θύμα ζήλεψε το θύτη



Ενας λαός που συνήθισε να καταδιώκει και να σκοτώνει τους προφήτες του. 
Μα ω Φαρισαίοι κυρτοί γιατί φοβάστε;
Οι σκλάβοι είναι χλωμοί, φτωχοί και ταπεινοί!

Οι φωτογραφίες που έρχονται από τη Γάζα είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ
Γι αυτό στο στόχο των Ισραηλινών είναι και τα γραφεία των ξένων ανταποκριτών.




Περισσότερα στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ από το οποίο και αντέγραψα. 



Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

Η πολυθρύλητη Κνωσσός που χάθηκε από το τσουνάμι της έκρηξης του ηφαιστείου της Θήρας.

Τα μυστικά που κρύβονται στα 20.000 τ.μ. του πιο διάσημου μινωικού ανακτόρου, της Κνωσού, αποκαλύπτει μια συλλεκτική έκδοση των Γιάννη και Έφης Σακελλαράκη

Σύμβολο του μινωικού πολιτισμού, πόλος έλξης για χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο (416.000 το 2008 μέχρι τον Αύγουστο και 680.323 το 2007), ένα ανάκτορο που για πολλούς ταυτίζεται με τον μυθικό λαβύρινθο και για να το εξερευνήσουν χρειάζονται τον δικό τους μίτο και τη δική τους Αριάδνη.

Mε ιστορία που πηγαίνει 3.700 χρόνια πίσω, η Κνωσός εξακολουθεί να κρατά κρυμμένα μυστικά. Μυστικά που έρχεται να ξεκλειδώσει μια συλλεκτική έκδοση (σε 2.600 αντίτυπα, στα ελληνικά και στα αγγλικά) με την υπογραφή του ειδικού στην προϊστορική Κρήτη αρχαιολόγου Γιάννη Σακελλαράκη και της συζύγου του Έφης Σαπουνά-Σακελλαράκη και πρόλογο της πρέσβειρας καλής θελήσεως της UΝΕSCΟ Μαριάννας Βαρδινογιάννη.

Η πολυθρύλητη Κνωσός, που χάθηκε από το τσουνάμι που προκάλεσε η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας, η πόλη που παρά το μέγεθος της- άγνωστο σήμερα, καθώς έχει ταφεί κάτω από την άναρχη δόμηση της περιοχής, γεγονός που της στερεί και το δικαίωμα να κηρυχθεί μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UΝΕSCΟ- επέβαλε την κυριαρχία της χωρίς να τειχιστεί ποτέ και χωρίς να δεχθεί εχθρικές επιδρομές, αποκαλύπτεται.

Από τον «πομπικό διάδρομο» όπου δεσπόζει ο ανάγλυφος «πρίγκιπας με τα κρίνα»- βασιλική και θεϊκή μορφή συνάμα- ώς τις δυτικές αποθήκες με τις 93 κρύπτες κάτω από τα δάπεδα, αλλά και τους 150 τεράστιους πίθους. Από το καλλωπιστήριο της βασίλισσας με το μικρό αποχωρητήριο, με το ξύλινο κάθισμα και τον οχετό, ώς τους διπλούς πέλεκεις και τις ηλακάτες (ρόκες) που είναι χαραγμένα στους τοίχους των βασιλικών διαμερισμάτων. Και από το εντυπωσιακό δίκτυο αποχέτευσηςπου περνά από το κλιμακοστάσιο, τα βασιλικά μέγαρα, τον φωταγωγό και τα αποχωρητήρια μέχρι τον ποταμόώς το θέατρο χωρητικότητας 500 ατόμων. Τις μοναδικές τοιχογραφίες, τους βασιλικούς τάφους και τους εξαιρετικής τέχνης σφραγιδόλιθους και τα οστά παιδιών με ίχνη από μαχαίρι, που εντοπίστηκαν στο μικρό ανάκτορο, αλλά δεν αποτελούν δείγμα κανιβαλισμού, όπως διευκρινίζουν οι συγγραφείς, διότι «οι συνθήκες του ευρήματος είναι αβέβαιες, αντίθετα με την ανθρωποθυσία στις Αρχάνες».

Εντυπωσιακές (αερο)φωτογραφίες, αλλά και «αθέατες» λεπτομέρειες με γυμνό μάτι από τον επισκέπτη του αρχαιολογικού χώρου πλαισιώνουν την έκδοση, που ανάμεσα σε άλλα αποκαθιστά τον Άρθουρ Έβανς (που επιχειρήθηκε πολλές φορές να μειωθεί), ενώ σε πολλές περιπτώσεις προχωρά σε συγκρίσεις της Κνωσού με τα ευρήματα στις Αρχάνες και τη Ζώμινθο, χώρους που έχει ανασκάψει το ζεύγος Σακελλαράκη-με γλώσσα απλή και προσιτή ακόμη και στους μη ειδικούς, που δίνει στο λεύκωμα χρήση οδηγού, αν και λείπει η βιβλιογραφία.

Ισορροπία δυνάμεων

Μπορεί η Κνωσός να συνδέθηκε με το όνομα του Μίνωα και του Άρθουρ Έβανς, όμως εκείνος που την ανακάλυψε πρώτος ήταν ένας Έλληνας: ο Μίνωας Καλοκαιρινός. Παρά την επισήμανση της θέσης του μινωικού ανακτόρου ήδη από το 1878 και παρά το γεγονός ότι εκείνος «δώρισε από ένα μινωικό πιθάρι σε κάποιες βασιλικές αυλές της Ευρώπης, οι πολιτικές συνθήκες στην Κρήτη δεν ήταν ευνοϊκές για μια τόσο πρώιμη ελληνική ανασκαφή στη Μεγαλόνησο.

Άλλωστε, οι ερίζοντες για την ανασκαφή της μυθικής Κνωσού ήταν πολλοί και όχι μόνο εκπρόσωποι των Μεγάλων Δυνάμεων εκείνης της εποχής, αλλά και σημαντικά πρόσωπα, όπως ο Αμερικανός δημοσιογράφος Στίλμαν, ο Γάλλος Ζουμπέν, ακόμη και ο διάσημος από τότε Γερμανός Ερρίκος Σλήμαν. Η επιλογή της πολιτικής μοίρας στάθηκε όμως στον Άρθουρ Έβανς, εκπρόσωπο της τότε ισχυρής βικτωριανής Μεγάλης Βρετανίας και η σφαίρα επιρροής της στην Κρήτη κραταιώθηκε, μεταξύ άλλων και λόγω της πολιτικής αντιπαλότητας Αγγλίας και Γερμανίας. Η επιλογή της πολιτικής μοίρας για την Κνωσό αποδείχθηκε ωστόσο ευτυχής, όχι μόνον γιατί ο Άρθουρ Έβανς ήταν πιο προσεκτικός ανασκαφέας από τον Ερρίκο Σλίμαν, αλλά και γιατί ήταν κληρονόμος του Τζον Έβανς, ενός πάμπλουτου γεωλόγου, αρχαιολόγου, συλλέκτη και διαπρεπούς για την εποχή του νομισματολόγου».

Γνωρίζετε ότι...

Κνωσός σημαίνει η πόλη του Κνω (κύριο όνομα στα καρικά, τη γλώσσα της Καρίας, στη Νοτιοανατολική Μικρά Ασία).

Λαβύρινθος σημαίνει το σπίτι του διπλού πέλεκυ (λάβρυς).

Μίνως ίσως να μην είναι όνομα, αλλά τίτλος, όπως ο Φαραώ στην Αίγυπτο.

Η προέλευση των Μινωιτών είναι άγνωστη. Λέγεται πως κατάγονταν είτε από τη Λιβύη, είτε από την Καρία της Μικράς Ασίας, είτε από την Παλαιστίνη.

Το ανάκτορο του Μίνωα έχει προσανατολισμό προς τον Βορρά, αν και οι αρχιτέκτονες της εποχής δεν είχαν πυξίδα.

Περισσότερες από 500 ανδρικές μορφές- άλλοι φέρνου δώρα και άλλοι είναι μουσικοί- απεικονίζονται στην τοιχογραφία της πομπής και μία μόνο γυναίκα.

 ΠΗΓΗ: Τα Νέα 13 ΙΑΝ 2009

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

Την κάθε αυγή με τα χαράματα στην Γάζα βρίσκεται, στη Ραμάλα ντουφεκίζεται.

Προς το κέντρο της πόλης της Γάζας προωθούνται αργά από τα δυτικά περίχωρα μονάδες πεζικού και τεθωρακισμένα άρματα του ισραηλινού στρατού, με αποτέλεσμα χιλιάδες οικογένειες με μικρά παιδιά να προσπαθούν να εγκαταλείψουν την περιοχή.

Πληροφορίες ισραηλινών μέσων ενημέρωσης ανέφεραν ότι η τρίτη φάση της ισραηλινής χερσαίας επιχείρησης προβλέπει την προέλαση στρατευμάτων για τον εντοπισμό ενόπλων στις κυριότερες πόλεις και καταυλισμούς της Γάζας.

Δώδεκα Παλαιστίνιοι αναφέρθηκε ότι σκοτώθηκαν στις συγκρούσεις. Ακόμη 12 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν στις περίπου 60 βομβιστικές επιθέσεις που πραγματοποίησε κατά την διάρκεια της νύκτας η ισραηλινή πολεμική αεροπορία.

Κάτοικοι ανέφεραν την είσοδο των τεθωρακισμένων αρμάτων τα ξημερώματα στη συνοικία Σέιχ Αζλίν, στα περίχωρα της πόλης της Γάζας και πυρά αρμάτων μάχης στη συνοικία Ταμ Ελ-Χάους, στο κέντρο της πόλης και στη συνοικία Ζευτούν.

Δεκάδες οικογένειες με μικρά παιδιά εγκατέλειψαν τη συνοικία Ταμ Ελ-Χάους.

Οι οργανώσεις Χαμάς και Τζιχάντ ανακοίνωσαν ότι πολλοί άνθρωποι τραυματίστηκαν κατά τις συγκρούσεις στο Σέιχ Αζλίν.

Οι Παλαιστίνιοι μαχητές τοποθετούν βόμβες στις άκρες των δρόμων για να εμποδίσουν την επέλαση των ισραηλινών τανκ, σύμφωνα με τις δύο οργανώσεις.

Το Σάββατο, η ισραηλινή αεροπορία πέταξε εκατομμύρια προκηρύξεις στη Λωρίδα της Γάζας, προειδοποιώντας τους κατοίκους για κλιμάκωση των επιχειρήσεων.

Από το βράδυ επλήγησαν στη διάρκεια βομβαρδισμών δέκα αποθήκες όπλων, δέκα ομάδες ενόπλων, και εννέα υπόγειες σήραγγες κάτω από τα σύνορα της Γάζας με την Αίγυπτο.

Ανάμεσα στους στόχους ήταν το σπίτι του διοικητή της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς στην Λωρίδα της Γάζας Αχμεντ Τζάμπρι.

Από την πλευρά τους, ένοπλοι της Χαμάς συνέχισαν τις εκτοξεύσεις ρουκετών προς το νότιο Ισραήλ και δύο πύραυλοι Grad έπεσαν στην πόλη Μπερσέμπα.

Σύμφωνα με μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου του Ισραήλ, «οι ηγέτες της Χαμάς και της ένοπλης πτέρυγάς της κρύβονται σε αποθήκες, νοσοκομεία και ξένες διπλωματικές αποστολές» προκειμένου να αποφύγουν τις επιθέσεις.

Ολμέρτ: Θα συνεχίσουμε

Μιλώντας σε συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, την Κυριακή, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι οι ισραηλινές επιχειρήσεις στη Λωρίδα της Γάζας θα συνεχιστούν μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος της αποτροπής των επιθέσεων με ρουκέτες από τη Χαμάς.

Ο Ολμέρτ είπε ότι η ισραηλινή επιδρομή έχει επιτύχει ήδη πολλούς από τους στόχους της και ότι ο στρατός έχει ήδη κάνει σημαντικές θυσίες στη Γάζα, όπου έχουν χάσει τη ζωή τους δέκα στρατιώτες. Πρόσθεσε δε ότι το να σταματήσει τώρα η επιχείρηση θα ήταν σπατάλη, την ώρα μάλιστα που επιτυχία διαφαίνεται στον ορίζοντα.

Παράλληλα, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ απέρριψε το ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών που καλούσε σε άμεση κατάπαυση του πυρός, λέγοντας ότι κανείς, παρά μόνο το Ισραήλ, δεν γνωρίζει πώς να προστατέψει τους πολίτες του.

Πάντως, ο Ισραηλινός υφυπουργός Αμυνας Ματάν Βιλνάι δήλωσε στο κρατικό ραδιόφωνο ότι το τέλος των ισραηλινών επιχειρήσεων στη Γάζα «είναι κοντά».

Η αιματοχυσία συνεχίζεται...

Εν τω μεταξύ, νέες επιθέσεις με άρματα μάχης και από αέρος πραγματοποίησε το Ισραήλ στη Γάζα κατά τη διάρκεια της νύχτας με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τρεις Παλαιστίνιοι και να τραυματιστούν δεκάδες άλλοι.

Πληροφορίες αναφέρουν πως οι θάνατοι σημειώθηκαν λίγες ώρες μετά τη ρίψη των φυλλαδίων.

Παλαιστίνιοι νοσηλευτές στην περιοχή δήλωσαν ότι οι περισσότεροι από τους τραυματίες έχουν υποστεί εγκαύματα και έχουν εισπνεύσει δηλητηριώδη αέρια, συμπτώματα που όπως εκτιμούν οφείλονται σε έκθεση σε λευκό φώσφορο, κάτι το οποίο δεν έχει επιβεβαιωθεί.

Από τη Συρία, ο ηγέτης της Χαμάς, Χαλίντ Μεσάαλ δήλωσε ότι οι συγκρούσεις στη Γάζα κατέστρεψαν κάθε πιθανότητα διαπραγμάτευσης με το Ισραήλ.

Πρόσθεσε, ακόμη, ότι ο ισραηλινός στρατός «δεν έχει πετύχει κανέναν από τους στρατιωτικούς στόχους του» στη Γάζα, τονίζοντας ότι ο εχθρός απέτυχε εντελώς.

«Απευθύνομαι στους σιωνιστές, στους Ισραηλινούς, τους ρωτάω: τι πετύχατε με αυτόν τον πόλεμο; Εκτός από το να σκοτώσετε παιδιά και αθώους;», πρόσθεσε.

Ο ισραηλινός στρατός εκτιμά ότι από την έναρξη των επιχειρήσεών του στη Λωρίδα της Γάζας έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 550 Παλαιστίνιοι μαχητές.

Νοσοκομειακές πηγές στη Γάζα κάνουν όμως λόγο για περισσότερους από 850 νεκρούς, εκ των οποίων οι μισοί τουλάχιστον ήταν άμαχοι. Αλλοι 3.500 άνθρωποι τραυματίστηκαν.

Το πλήγμα στο σχολείο του ΟΗΕ

Στο μεταξύ, Ισραηλινοί αξιωματούχοι παραδέχτηκαν ότι η έρευνα που διεξάγεται από τις Ένοπλες δυνάμεις της χώρας για το αιματηρό πλήγμα σε σχολείο του ΟΗΕ την περασμένη εβδομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η επίθεση έγινε με ισραηλινό βλήμα όλμου τύπου Errant.

Σύμφωνα με ιατρικές πηγές από την παλαιστινιακή πλευρά, στην επίθεση εκείνη, της περασμένης Τρίτης, 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Το Ισραήλ θεωρεί ωστόσο το νούμερο αυτό υπερβολικό.

Σύμφωνα με το πόρισμα που διέρρευσε υπό καθεστώς ανωνυμίας ισραηλινή πηγή, ο στρατός απάντησε σε πυρά μαχητών της Χαμάς ρίχνοντας συνολικά τρία βλήματα όλμου. Από αυτά, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, ένα απόκλινε του στόχου, προκαλώντας την αιματοσυχία στο σχολείο.

Διαδηλώσεις κατά της βίας

Εκατοντάδες Ισραηλινοί διαδήλωσαν το βράδυ του Σαββάτου στο Τελ Αβίβ, ζητώντας άμεση εκεχειρία με τη Χαμάς και τερματισμό των επιχειρήσεων του ισραηλινού στρατού στη Γάζα.

Οι διαδηλωτές που ανταποκρίθηκαν στην έκκληση του κινήματος «Ειρήνη Τώρα» φώναζαν συνθήματα, όπως «όχι στον πόλεμο», και «σταματήστε τα πυρά εναντίον των παιδιών».

Στα πανό που κρατούσαν έγραφαν ότι «δεν υπάρχει στρατιωτική λύση» στη σύγκρουση.

Στο Μεξικό, εκατοντάδες διαδηλωτές διαμαρτυρήθηκαν για την «εγκληματική σιωνιστική επίθεση» στη Γάζα το Σάββατο μπροστά από την πρεσβεία των ΗΠΑ.

Πολλοί από τους διαδηλωτές πέταξαν τα παπούτσια τους στο τεράστιο κτίριιο, ενώ σε ορισμένα από αυτά είχαν βάλει φωτιά.

Η διαδήλωση στην οποία συμμετείχαν κυρίως νέοι, μέλη φοιτητικών και συνδικαλιστών οργανώσεων, διαλύθηκε χωρίς να σημειωθούν επεισόδια.

Στο μεταξύ, σημαίες της Βενεζουέλας, ομοιώματα και φωτογραφίες του προέδρου της Ούγκο Τσάβες γέμισαν αυτή την εβδομάδα την Δυτική Όχθη στις διαδηλώσεις κατά του πολέμου στην Γάζα. Η απόφαση, στις 6 Ιανουαρίου, του Τσάβες να απελάσει τον Ισραηλινό πρεσβευτή στο Καράκας τον έκανε ήρωα για τους Παλαιστίνιους.

Ακόμη, εκατοντάδες Πακιστανοί επιχείρησαν να επιτεθούν στο αμερικανικό προξενείο στο Καράτσι του Πακιστάν κατά τη διάρκεια διαδήλωσης κατά της ισραηλινής εισβολής στη Γάζα. Οι δυνάμεις ασφαλείας τους απώθησαν κάνοντας χρήση δακρυγόνων και των γκλομπ.

* Tουρκική αντιπροσωπεία έφθασε στο μεταξύ στο Κάιρο για να συζητήσει την αιγυπτιακή πρωτοβουλία για κατάπαυση του πυρός, ύστερα από πρόσκληση του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ. Η Χαμάς έχει εκφράσει επιφυλάξεις για το σχέδιο.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press, ΑΠΕ/Reuters/Γαλλικό

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Έφυγε η Μαρία Δημητριάδη.

Get this widget Track details eSnips Social DNA

Έφυγε σήμερα από τη ζωή η Μαρία Δημητριάδη, η ερμηνεύτρια που συνέδεσε τη ζεστή φωνή της με τα έργα του Μίκη Θεοδωράκη, του Θάνου Μικρούτσικου, του Γιάννη Μαρκόπουλου.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η Μαρία Δημητριάδη τραγούδησε το "Ήλιος ο πρώτος" του Μαρκόπουλου, σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, ενώ κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και της μεταπολίτευσης συνέδεσε τη φωνή της με το λεγόμενο «πολιτικό τραγούδι».
Η Μαρία Δημητριάδη γεννήθηκε στην Αθήνα, στον Ταύρο, όπου διετέλεσε και δημοτικός σύμβουλος, στη δεκαετία του ’70.
Άρχισε το τραγούδι από πολύ νωρίς, αλλά στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 έμεινε εκτός παραγωγής, κυρίως επειδή επέλεξε να μεγαλώσει το γιο της.
Το 1996 έκανε μια προσπάθεια επιστροφής με το ροκ δίσκο, «Αύριο», παραγωγής του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Μετά το 1996, συμμετείχε σε αρκετές συναυλίες, του Γιάννη Μαρκόπουλου, του Ηλία Ανδριόπουλου και άλλων, όμως δεν είχε ηχογραφήσει νέο δίσκο.

Η Μαρία Δημητριάδη από το αρχείο της ΕΡΤ

Μία από τις πλέον σημαντικές ελληνίδες τραγουδίστριες, της οποίας η φωνή συνδέθηκε με το πολιτικό τραγούδι της δεκαετίας του 1970, ηΜαρία Δημητριάδη, πέθανε τα ξημερώματα της Τετάρτης σε ηλικία 58 ετών, κατά τη διάρκεια νοσηλείας της στον «Ευαγγελισμό». 

Με την πορεία της η Δημητριάδη σημάδεψε την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Το 1968, μαθήτρια ακόμη, γνωρίστηκε με τον Μίκη Θεοδωράκη , με τον οποίο θα έδινε αρκετές συναυλίες στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Στα πρώτα της βήματα συμμετείχε στα άλμπουμ «Ηλιος ο πρώτος» (1969) του Γιάννη Μαρκόπουλου και «Κορίτσια στον ήλιο» (1969)του Σταύρου Ξαρχάκου, ενώ ευρύτερα γνωστή έγινε τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης (η φωνή της ήταν «παρούσα» σε όλες τις μεγάλες συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις) με τα «Πολιτικά τραγούδια» (1975) του Θάνου Μικρούτσικου, σε στίχους Ναζίμ Χικμέτ

Στη 40χρονη πορεία της η Μαρία Δημητριάδη συμμετείχε, μεταξύ άλλων, στους δίσκους «Χρονικό» (1970) του Γιάννη Μαρκόπουλου, «Αντόνιο Τόρρες Χερέδια» (1974) του Γιάννη Γλέζου, «Σκλάβοι πολιορκημένοι» (1974) του Νίκου Μαμαγκάκη, «18 λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας», «Ο ήλιος και ο χρόνος», «Τα λαϊκά» και «Τα τραγούδια του αγώνα» του Μίκη Θεοδωράκη, «Καντάτα για τη Μακρόνησο/ Σπουδή σε ποιήματα του Βλ. Μαγιακόφσκι» (1976), «Φουέντε Οβεχούνα» (1977), «Τραγούδια της λευτεριάς» (1978) και «Εμπάργκο» (1982) του Θάνου Μικρούτσικου, ενώ στις σημαντικότερες δουλειές της στις δεκαετίες του 1980 και του 1990 συγκαταλέγονται τα άλμπουμ «Για την Ελένη» (1985) του Μάνου Χατζιδάκι και «Οι φόβοι του μεσημεριού» (1986) του Γιώργου Σταυριανού . Το 1996 επέστρεψε στη δισκογραφία με το άλμπουμ «Αύριο», όπου ερμήνευε κομμάτια των Κροκίδη , ΜεσημέρηΠαπακωνσταντίνου ,Μαχαιρίτσα, ενώ το 2002 εμφανίστηκε στις «Ροές», στη μουσική παράσταση «Δον Κιχώτες». Η Μαρία Δημητριάδη είχε παντρευτεί στο παρελθόν τον Ανδρέα Μικρούτσικο, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο, τον Στέργιο, ενώ αδερφή της είναι η Αφροδίτη Μάνου. Σύμφωνα με επιθυμία της, η σορός της θα αποτεφρωθεί στη Βουλγαρία.

 Με τηλεγραφήματά τους η εκπρόσωπος του ΠαΣοΚ σε θέματα Πολιτισμού Μαρία Δαμανάκη , η ΚΕ του ΚΚΕ, ο υπεύθυνος τομέα Πολιτισμού του ΣΥΝ Σπύρος Λυκούδης και το ΠΑΜΕ εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους στην οικογένεια της εκλιπούσης, ενώ εξήραν την προσφορά της στο τραγούδι και στους κοινωνικούς αγώνες. 

Δημοσίευση στα ΝΕΑ 8 ΙΑΝ 2009

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Όρη, λαγκάδια και γκρεμνά με σπρώχνει να περάσω.



Τραγούδι: Ψαραντώνης (αδερφός του Νίκου Ξυλούρη)
Στίχοι Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Το βρήκα στο ιστολόγιο kosmetsas.wordpress.com

Η ΤΙΓΡΗ
Τραγούδι: Ψαραντώνης
Μουσική - Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης

Έχω μια τίγρη μέσα μου, άγρια λιμασμένη
που όλο με περιμένει
κι όλο την καρτερώ
τη νε μισώ και με μισεί, θέλει να με σκοτώσει
μα ελπίζω να φιλιώσει
καιρό με τον καιρό.

Έχει τα δόντια στην καρδιά, τα νύχια στο μυαλό μου
κι εγώ για το καλό μου
για κείνη πολεμώ
κι όλου του κόσμου τα καλά με κάνει να μισήσω
για να της τραγουδήσω
τον πιό βαρύ καημό.

Όρη, λαγκάδια και γκρεμνά με σπρώχνει να περάσω
για να την αγκαλιάσω
στον πιο τρελό χορό
κι όταν τις κρύες τις βραδιές θυμάται τα κλουβιά της
μου δίνει την προβιά της
για να τηνε φορώ.

Καμιά φορά απ’ το πιοτό πέφτομε μεθυσμένοι
σχεδόν αγαπημένοι
καθείς να κοιμηθεί
και μοιάζει τούτη η σιωπή με λίγο πριν τη μπόρα
σαν τη στερνή την ώρα
που θα επιτεθεί.

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

Πριν 400 χρόνια ο Κέπλερ και ο Γαλιλαίος έθεσαν τα θεμέλια της σύγχρονης αστρονομίας.

Ως τις αρχές του 17ου αιώνα οι άνθρωποι παρατηρούσαν τον ουρανό μόνο με γυμνό μάτι και είχαν αναπτύξει αστρονομικές θεωρίες περισσότερο με βάση τις υποκειμενικές τους αντιλήψεις και λιγότερο με βάση τις παρατηρήσεις. Ξαφνικά σε έναν μόλις χρόνο μια επιστημονική «έκρηξη» σηματοδότησε τη γέννηση της σύγχρονης αστρονομίας. Το καλοκαίρι του 1609 ο Γιοχάνες Κέπλερ κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Νέα Αστρονομία» («Αstronomia Νova»), στο οποίο ερμήνευε τη φαινόμενη κίνηση των πλανητών στον ουρανό ως αποτέλεσμα της ελλειπτικής τροχιάς τους γύρω από τον Ηλιο. Το φθινόπωρο του ίδιου έτους ο Γαλιλαίος παρατηρώντας με το τηλεσκόπιο το οποίο ο ίδιος είχε κατασκευάσει τη Σελήνη είδε τα βουνά στην επιφάνειά της και συνειδητοποίησε ότι είναι και αυτή ένα ουράνιο σώμα παρόμοιο με τη Γη. Οι αστρονομικές παρατηρήσεις του Γαλιλαίου με το τηλεσκόπιο είχαν αποτέλεσμα κάτι πολύ σημαντικότερο από το να επιβεβαιώσουν την ηλιοκεντρική φύση του πλανητικού μας συστήματος. Ανοιξαν τον δρόμο στη σύγχρονη αστρονομία, η οποία, για την κατανόηση του κόσμου γύρω μας, στηρίζεται στη λεπτομερή παρατήρηση των ουράνιων αντικειμένων και όχι στην άκριτη αποδοχή φιλοσοφικών θεωριών. Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 400 χρόνων από αυτή την καθοριστική χρονιά, η Διεθνής Αστρονομική Ενωση σε συνεργασία με την UΝΕSCΟ ανακήρυξαν το 2009 Παγκόσμιο Ετος Αστρονομίας. 
Και όμως κινείται...ΟΓαλιλαίος αναγνωρίζεται σήμερα από τους επιστήμονες ως θεμελιωτής της σύγχρονης μηχανικής, του σημαντικότερου ίσως κεφαλαίου της φυσικής, και ως πρωτοπόρος της παρατηρησιακής αστρονομίας. Στο ευρύ κοινό όμως είναι περισσότερο γνωστός για τη διαμάχη του με την Παπική Εκκλησία σχετικά με την αναγνώριση της ηλιοκεντρικής θεωρίας. Η Δυτική Εκκλησία είχε αναγάγει σε δόγμα τις απόψεις του Αριστοτέλη για τον κόσμο, σύμφωνα με τις οποίες κέντρο του κόσμου είναι η ακίνητη Γη. Οι αστρονομικές παρατηρήσεις του Γαλιλαίου έδειξαν την αλήθεια του ηλιοκεντρικού συστήματος, η παπική εξουσία όμως έμενε προσκολλημένη στο δόγμα και δεν αποδεχόταν την προφανή αξία των παρατηρήσεων. Ετσι ο Γαλιλαίος σε μεγάλη ηλικία οδηγήθηκε σε δικαστήριο της Ιεράς Εξέτασης και, υπό την απειλή της καταδίκης του σε θάνατο για αιρετική διδασκαλία, αναγκάστηκε να αποκηρύξει δημόσια την υποστήριξή του στο ηλιοκεντρικό σύστημα. Σύμφωνα με την παράδοση, αφού ο Γαλιλαίος αναγνώρισε ότι η Γη είναι ακίνητη, διαβάζοντας το κείμενο που είχαν ετοιμάσει οι ιεροεξεταστές, χτύπησε το πόδι του στο πάτωμα και μουρμούρισε «e pur si muove», δηλαδή «και όμως κινείται».Γαλιλαίοςεστρεψε το τηλεσκόπιο στον ουρανόΤον Σεπτέμβριο του 1608 ο Γερμανός Χανς Λίπερχεϊ (Ηans Lipperhey), ο οποίος εργαζόταν ως κατασκευαστής γυαλιών στην Ολλανδία, ζήτησε να πάρει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την εφεύρεση ενός οργάνου το οποίο, κατά την περιγραφή του, « κάνειόλα τα αντικείμενα που βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση να φαίνονται σαν να ήταν κοντά ». 

Το αίτημά του συζητήθηκε από το ολλανδικό κοινοβούλιο στις 2 Οκτωβρίου και απορρίφθηκε, επειδή θεωρήθηκε ότι η μέθοδος κατασκευής δεν ήταν δυνατόν να κρατηθεί μυστική. Τα νέα, όμως, για τις δυνατότητες του τηλεσκοπίου, που ήταν το νέο αυτό όργανο, δεν άργησαν να κυκλοφορήσουν στην Ευρώπη και έφθασαν ως την Πάδοβα. Ο Γαλιλαίος, ο οποίος ήταν καθηγητής Μαθηματικών στο πανεπιστήμιο αυτής της πόλης, είχε ήδη εμπειρία στην κατασκευή επιστημονικών οργάνων ναυσιπλοΐας. Ετσι δεν δυσκολεύτηκε να κατασκευάσει ένα τηλεσκόπιο το οποίο στις 25 Αυγούστου 1609 επέδειξε στον Δόγη της Βενετίας Λεονάρντο Ντονά, παρατηρώντας από το καμπαναριό του Αγίου Μάρκου τα πλοία που εισέρχονταν στο λιμάνι. Ο Δόγης θεώρησε το τηλεσκόπιο πολύ σημαντική εφεύρεση, επειδή έδινε ένα αξιόλογο πλεονέκτημα στον στόλο της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, καθώς επέτρεπε την αναγνώριση των πλοίων από μεγάλη απόσταση, και αντάμειψε πλουσιοπάροχα τον Γαλιλαίο. 

Τι αποκάλυψαν τα ημερολόγιά τουΟ Γαλιλαίος δεν ήταν βέβαια ο εφευρέτης του τηλεσκοπίου, ήταν όμως σίγουρα ο πρώτος ο οποίος σκέφτηκε να στρέψει αυτό το καινούριο όργανο στον ουρανό για να παρατηρήσει με μεγαλύτερη λεπτομέρεια απ΄ όση επέτρεπε το γυμνό μάτι τα αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος, τη Σελήνη, την Αφροδίτη, τον Δία και τον ίδιο τον Ηλιο. Το πρώτο τηλεσκόπιο που κατασκεύασε είχε μεγέθυνση μόλις 3x, δηλαδή έδειχνε τα αντικείμενα τρεις φορές μεγαλύτερα από το γυμνό μάτι. Το καλοκαίρι του 1609, όμως, κατασκεύασε ένα τηλεσκόπιο με μεγέθυνση 20x, και με αυτό έκανε τις κρίσιμες παρατηρήσεις που τον οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι κέντρο του ηλιακού μας συστήματος ήταν ο Ηλιος και όχι η Γη. Στην αρχή, τον Οκτώβριο του 1609, παρατήρησε τη Σελήνη και διαπίστωσε ότι έχει βουνά όπως η Γη. Λίγους μήνες αργότερα έστρεψε το τηλεσκόπιο σε άλλα ουράνια σώματα και παρατήρησε ότι η Αφροδίτη έχει φάσεις όπως η Σελήνη, ότι ο Ηλιος έχει κηλίδες και ότι γύρω από τον Δία περιφέρονται τέσσερις δορυφόροι. 

Ολα αυτά τα γνωρίζουμε επειδή έχουν διασωθεί τα ημερολόγια του Γαλιλαίου, στα οποία ο μεγάλος αυτός επιστήμονας κατέγραφε λεπτομερώς τις παρατηρήσεις του. Στις σελίδες αυτών των ημερολογίων μπορεί κανείς να δει σκίτσα της επιφάνειας της Σελήνης με τους κρατήρες και τα βουνά της. Μπορεί επίσης να δει τις διαφορετικές μορφές της Αφροδίτης, η οποία μοιάζει άλλοτε με μισοφέγγαρο και άλλοτε με πανσέληνος, γεγονός που δεν μπορεί να ερμηνευθεί με βάση το γεωκεντρικό σύστημα του Αριστοτέλη. Τέλος, σημαντικό στοιχείο στα ημερολόγια του Γαλιλαίου είναι η καθημερινή καταγραφή της θέσης τεσσάρων μικρών «αστεριών» που βρίσκονται πολύ κοντά στον Δία και είναι διατεταγμένα σε μια ευθεία που περνάει από αυτόν. Στις καταγραφές αυτές φαίνεται ότι τα τέσσερα «αστεράκια» άλλοτε βρίσκονται όλα από τη μία πλευρά του πλανήτη, άλλοτε δύο από τη μία και δύο από την άλλη και άλλοτε τρία και ένα. Ο Γαλιλαίος εύκολα κατάλαβε ότι τα μικρά αυτά «αστεράκια» περιφέρονται γύρω από τον Δία και είναι στην πραγματικότητα δορυφόροι του, ουράνια σώματα ανάλογα με τον δορυφόρο του δικού μας πλανήτη, τη Σελήνη. 

Η ηλιοκεντρική θεωρία
Η καθεμία από τις παραπάνω παρατηρήσεις θα μπορούσε ίσως να ερμηνευθεί με βάση το γεωκεντρικό μοντέλο του ηλιακού συστήματος. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι ορισμένες εποχές η Αφροδίτη φαίνεται σαν μισοφέγγαρο και ορισμένες εποχές σαν ολόγιομος φωτεινός δίσκος, όπως η πανσέληνος, σημαίνει ότι δεν περιφέρεται γύρω από τη Γη αλλά γύρω από τον Ηλιο. Το γεγονός αυτό όμως δεν οδηγεί αναπόφευκτα στο συμπέρασμα ότι ο Ηλιος βρίσκεται στο κέντρο όλου του πλανητικού μας συστήματος. Ο έλληνας φυσικός φιλόσοφος Ηρακλείδης ο Ποντικός είχε διατυπώσει, ήδη από τον 2ο αιώνα αι. μ.Χ., την άποψη ότι Ερμής και Αφροδίτη κινούνται μεν γύρω από τον Ηλιο αλλά το τριπλό αυτό σύστημα, μαζί με τη Σελήνη και τους υπόλοιπους πλανήτες, κινείται γύρω από τη Γη. Με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να ερμηνευθεί και η κίνηση των τεσσάρων δορυφόρων του Δία γύρω από αυτόν τον πλανήτη. Ο Γαλιλαίος, όμως, σκέφθηκε ότι το σύστημα του Δία με τους δορυφόρους του, όπου το φωτεινότερο και άρα μεγαλύτερο σώμα βρίσκεται στο κέντρο, είναι μια μικρογραφία του πλανητικού μας συστήματος, στο οποίο το φωτεινότερο αντικείμενο (δηλαδή ο Ηλιος) θα έπρεπε επίσης να είναι στο κέντρο. Ετσι κατέληξε στην ορθότητα της ηλιοκεντρικής θεωρίας του Κοπέρνικου και του Κέπλερ και απέρριψε τη γεωκεντρική θεωρία του Αριστοτέλη και του Πτολεμαίου. 
Γιοχάνες Κέπλερο διευθυντής της αρμονίας των σφαιρών

Προσωπογραφία του Κέπλερ
Ο Γιοχάνες Κέπλερ ήταν ένας γερμανός αστρονόμος, σύγχρονος του Γαλιλαίου. 

Από μικρός είχε δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Αστρονομία, αλλά η προσβολή του σε νεαρή ηλικία από ευλογιά τον άφησε με εξασθενημένη όραση. Ετσι περιορίστηκε η ικανότητά του για αστρονομικές παρατηρήσεις και αναγκάστηκε να στραφεί προς τη θεωρία. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Τυβίγγης (Τ bingen) 

της Γερμανίας, όπου διδάχθηκε και τις δύο θεωρίες για τη δομή του πλανητικού μας συστήματος, τη γεωκεντρική και την ηλιοκεντρική. Από τα φοιτητικά του χρόνια είχε πεισθεί για την αλήθεια της δεύτερης και βρήκε την ευκαιρία να την υποστηρίξει με τη βοήθεια παρατηρήσεων όταν τον κάλεσε στην Πράγα ως βοηθό ο μεγάλος παρατηρησιακός αστρονόμος Τύχων (Τycho Βrahe). Την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν ακόμη τηλεσκόπια, αλλά ο Τύχων ήταν εξαιρετικά ικανός παρατηρητής και είχε συγκεντρώσει έναν μεγάλο όγκο αξιόπιστων παρατηρήσεων της θέσης των πλανητών στον ουρανό. Με βάση αυτές τις παρατηρήσεις, ο Κέπλερ κατέληξε κατ΄ αρχάς στους δύο από τους τρεις νόμους του για την κίνηση των πλανητών γύρω από τον Ηλιο, τους οποίους και δημοσίευσε το καλοκαίρι του 1609 στο βιβλίο του «Νέα Αστρονομία». 

Σύμφωνα με τον πρώτο από αυτούς τους νόμους, οι πλανήτες κινούνται σε ελλειπτικές τροχιές γύρω από τον Ηλιο και, σύμφωνα με τον δεύτερο, η ταχύτητα κίνησης των πλανητών στις τροχιές τους δεν είναι σταθερή αλλά αυτοί κινούνται πιο γρήγορα όταν πλησιάζουν τον Ηλιο και πιο αργά όταν απομακρύνονται. Μερικά χρόνια αργότερα δημοσίευσε και τον τρίτο νόμο του, ο οποίος αποκαλείται και αρμονικός νόμος, σύμφωνα με τον οποίο το τετράγωνο της χρονικής περιόδου που χρειάζεται ένας πλανήτης για να ολοκληρώσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ηλιο είναι ανάλογο του κύβου της απόστασής του από τον Ηλιο. Επομένως όσο μεγαλύτερη είναι η τροχιά του τόσο λιγότερες περιφορές ολοκληρώνει στο ίδιο χρονικό διάστημα, και επομένως τόσο χαμηλότερη συχνότητα έχει. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Κέπλερ ήταν ένας από τους τελευταίους επιστήμονες της «μεσαιωνικής» εποχής, σε αντίθεση με τον Γαλιλαίο, ο οποίος ήταν ένας από τους πρώτους επιστήμονες της «σύγχρονης» εποχής. Επομένως δεν εκπλήσσεται κανείς από την άποψη του Κέπλερ ότι οι αποστάσεις των πλανητών από τον Ηλιο ήταν τέτοιες ώστε ο καθένας να «παίζει» μια μουσική νότα ανάλογη με τη συχνότητα περιφοράς του γύρω από τον Ηλιο και όλοι μαζί να παράγουν αυτό που ονόμαζε αρμονία των σφαιρών. Πενήντα χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Νεύτωνας έδειξε ότι ο τρίτος νόμος του Κέπλερ, όπως άλλωστε και οι άλλοι δύο, είναι απλές συνέπειες του νόμου της παγκόσμιας έλξης. 

Ο μαγικός σωλήνας
Αυτό που σήμερα αποκαλούμε τηλεσκόπιο του Γαλιλαίου δεν είναι τίποτε περισσότερο από μισό ζευγάρι φθηνά κιάλια. Αποτελείται από έναν σωλήνα στα άκρα του οποίου έχουν τοποθετηθεί δύο φακοί: ένας αμφίκυρτος- συγκλίνων- στην πλευρά του σωλήνα που στρέφεται προς το αντικείμενο (ο αντικειμενικός φακός) και ένας αμφίκοιλοςαποκλίνων- φακός στην πλευρά του τηλεσκοπίου από την οποία παρατηρούμε (ο προσοφθάλμιος φακός). Με το τηλεσκόπιο αυτό δεν μπορούμε να πετύχουμε εύκολα μεγάλη μεγέθυνση, βλέπουμε όμως τα είδωλα όρθια, όπως είναι στην πραγματικότητα. Μερικά από τα πρώτα τηλεσκόπια του Γαλιλαίου έχουν διασωθεί και φυλάσσονται στο μουσείο του Αστεροσκοπείου Αρτσέτρι (Αrcetri) της Φλωρεντίας. Ο αντικειμενικός φακός τους έχει διάμετρο μόλις μερικά εκατοστά και η ποιότητα των φακών είναι χειρότερη ακόμη και από αυτή των φθηνότερων ερασιτεχνικών τηλεσκοπίων που κυκλοφορούν σήμερα στην αγορά. 

Ο Κέπλερ έμαθε για το τηλεσκόπιο και τις αστρονομικές παρατηρήσεις του Γαλιλαίου το 1610 και αποφάσισε να κατασκευάσει και ο ίδιος ένα τέτοιο όργανο. Ο Κέπλερ δεν περιορίστηκε να «αντιγράψει» το όργανο που είχε κατασκευάσει ο Γαλιλαίος, αλλά πειραματίστηκε και με άλλες διατάξεις φακών. Ετσι διαπίστωσε ότι αν αντικαταστήσουμε τον αποκλίνοντα προσοφθάλμιο φακό που χρησιμοποιούσε ο Γαλιλαίος με έναν συγκλίνοντα, είναι δυνατόν να επιτύχουμε πολύ μεγαλύτερη μεγέθυνση. Αυτό το είδος τηλεσκοπίου αποκαλείται τηλεσκόπιο του Κέπλερ και χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα από τους αστρονόμους. Το τηλεσκόπιο του Κέπλερ έχει το ελάττωμα να δείχνει τα είδωλα ανεστραμμένα, δηλαδή ανάποδα απ΄ ό,τι φαίνονται με γυμνό μάτι, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα για τους αστρονόμους, αφού ούτως ή άλλως η έννοιες «πάνω» και «κάτω» δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία στην παρατήρηση των ουράνιων αντικειμένων. Οταν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε το τηλεσκόπιο του Κέπλερ για επίγεια παρατήρηση χρησιμοποιούμε δύο επίπεδα κάτοπτρα για να «αναστρέψουμε» την εικόνα. Με τον τρόπο αυτόν είναι κατασκευασμένα και τα σύγχρονα ακριβά κιάλια. 

Από την εποχή του Γαλιλαίου και του Κέπλερ η εξέλιξη της κατασκευής και των δυνατοτήτων των τηλεσκοπίων ήταν αλματώδης, ειδικά τον τελευταίο αιώνα. Στα σύγχρονα μεγάλα τηλεσκόπια δεν χρησιμοποιούμε πια αντικειμενικούς φακούς, όπως έκαναν ο Γαλιλαίος και ο Κέπλερ, αλλά κάτοπτρα, μια ιδέα που οφείλουμε σε έναν άλλον σημαντικό επιστήμονα, τον Νεύτωνα. Τα μεγαλύτερα τηλεσκόπια σήμερα έχουν αντικειμενικά κάτοπτρα διαμέτρου 10 μέτρων τα οποία συλλέγουν 1 εκατ. φορές περισσότερο φως απ΄ όσο συγκέντρωναν τα πρώτα τηλεσκόπια του Γαλιλαίου. Ετσι μας επιτρέπουν, μαζί με την εξέλιξη της τεχνολογίας ηλεκτρονικής απεικόνισης των ειδώλων, να παρατηρήσουμε δεκάδες εκατ. φορές πιο αμυδρά ουράνια σώματα από αυτά που μπορούσε να παρατηρήσει με το πρώτο του τηλεσκόπιο ο Γαλιλαίος. 
Πώς να φτιάξετε το τηλεσκόπιο του Γαλιλαίου
Ενας από τους βασικούς στόχους του Παγκόσμιου Ετους Αστρονομίας είναι να δοθεί στον μέσο πολίτη η δυνατότητα να κοιτάξει τον ουρανό μέσα από ένα τηλεσκόπιο. Σήμερα είναι πολύ εύκολο, για όποιον έχει στοιχειώδη επιδεξιότητα, να κατασκευάσει ένα γαλιλαιικό τηλεσκόπιο. Το μόνο που χρειάζεται είναι δύο φακοί και ένας σωλήνας από χαρτόνι. Λεπτομερείς οδηγίες κατασκευής μπορεί να βρει κανείς στο Διαδίκτυο, π.χ. στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Rice των ΗΠΑ: http://galileo. rice. edu/lib/student-work/astronomy96/ mtelescope. html. 

Ετοιμα «κιτ» κατασκευής τηλεσκοπίων μπορείτε να βρείτε και στα εξειδικευμένα καταστήματα. 

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

Τα τύμπανα του πολέμου ήχησαν ξανά. Μάχες σώμα με σώμα. Ο Δαυίδ απέναντι στον πάνοπλο Γολιάθ.

Σφοδρές μάχες βαθιά εντός της Λωρίδας της Γάζας, η οποία ουσιαστικά έχει κοπεί στα δύο, διεξάγονται από το βράδυ του Σαββάτου, οπότε ξεκίνησε η μεγάλη χερσαία επιχείρηση του ισραηλινού στρατού.
Ισραηλινά άρματα μάχης και χιλιάδες στρατιώτες διείσδυσαν βαθιά στην περιοχή, επικουρούμενοι από αεροπορικές δυνάμεις, ενώ το ναυτικό του Ισραήλ φρουρεί την παράκτια περιοχή κατά μήκος της Λωρίδας της Γάζας.
Ισχυρές ισραηλινές δυνάμεις, κυρίως άρματα μάχης, έχουν λάβει θέσεις στο βορειότερο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας -σε περιοχές που χρησιμοποιούνται συχνά από Παλαιστίνιους αντάρτες για την εκτόξευση ρουκετών- καθώς και κοντά τη νότια πόλη της Ράφα πλησίον του σημείου ελέγχου Ερέζ, στη μεθόριο με την Αίγυπτο.
Τουλάχιστον 23 Παλαιστίνιοι έχουν χάσει μέχρι τώρα τη ζωή τους -πέντε εκ των οποίων φέρεται να ήταν ένοπλοι- ανεβάζοντας τον αριθμό των νεκρών σε πάνω από 480 από τις 27 Δεκεμβρίου οπότε ξεκίνησαν οι ισραηλινές επιχειρήσεις. Αλλοι 2.050 Παλαιστίνιοι έχουν τραυματιστεί.
Πέντε νεκροί και τουλάχιστον 40 τραυματίες είναι ο απολογισμός μόνο μίας επίθεσης, σε αγορά της πόλης της Γάζας, που παραμένει περικυκλωμένη από τον ισραηλινό στρατό. Μάχες σημειώνονται στα περίχωρα της πόλης, ιδιαίτερα στην περιοχή της Νετζαρίμ.
Ένα 22χρονος Παλαιστίνιος έπεσε νεκρός από πυροβολισμό και στη Δυτική Όχθη, στη διάρκεια συγκρούσεων διαδηλωτών με την αστυνομία.
Ο ισραηλινός στρατός δηλώνει ότι έπληξε περισσότερους από 45 στόχους, μεταξύ των οποίων, όπως αναφέρει, υπόγεια τούνελ, αποθήκες όπλων και εκτοξευτές ρουκετών.
Το Ισραήλ παραδέχεται ότι 30 στρατιώτες του έχουν τραυματιστεί, δύο εκ των οποίων σοβαρά. Πληροφορίες του Al Jazeera για το θάνατο ενός Ισραηλινού στρατιώτη -του πρώτου εάν η πληροφορία ισχύει- δεν έχουν μέχρι στιγμής επιβεβαιωθεί.
Τέσσερις Ισραηλινοί έχουν χάσει τις τελευταίες ημέρες τη ζωή τους από επιθέσεις με ρουκέτες, οι οποίες εξακολουθούν να εκτοξεύονται από τη Λωρίδας της Γάζας παρά τη χερσαία επιδρομή και τις οκτώ ημέρες αεροπορικών βομβαρδισμών που προηγήθηκαν.
Η πλευρά της Χαμάς υποστήριξε επίσης ότι αιχμαλώτισε δύο Ισραηλινούς στρατιώτες, ισχυρισμό όπως που διέψευσαν οι ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις.
Η επιχείρηση μπορεί να διαρκέσει «αρκετές ημέρες», όπως παραδέχεται η ισραηλινή πλευρά, η οποία έχει άλλωστε καλέσει σε ετοιμότητα ακόμη περισσότερους εφέδρους της.
Η πιθανή αύξηση των θυμάτων από τις συνεχιζόμενες εχθροπραξίες, αναμένεται να εντείνει τις διπλωματικές πιέσεις για παύση της μεγαλύτερης, εδώ και δεκαετίες, ισραηλινής επιχείρησης στην περιοχή.
Παράλληλα, μέρα με τη μέρα εντείνεται ακόμη περισσότερο η ανθρωπιστική κρίση για τους 1,5 εκατομμύριο Παλαιστινίους που ζουν στη Λωρίδα της Γάζας και οι διεθνείς οργανώσεις προειδοποιούν για τις σοβαρές ελλείψεις σε νερό, τρόφιμα και φάρμακα.
Αμερικανικό μπλόκο στο ΣΑ
Οι Ηνωμένες Πολιτείες απέρριψαν τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας για τα γεγονότα στη Γάζα το οποίο προωθούσε η Λιβύη -η μοναδική αραβική χώρα του ΣΑ. Το σχέδιο, που εξετάστηκε σε έκτακτη συνεδρίαση του Συμβούλίου Ασφαλείας και απαιτούσε ομοφωνία για την έγκρισή του, εξέφραζε ανησυχία για τη χερσαία επιχείρηση και καλούσε σε άμεση εκεχειρία.
Ο αναπληρωτής πρεσβευτής των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη Αλ.Γουλφ δήλωσε ότι η Ουάσινγκτον δεν αισθάνεται ότι είναι απαραίτητη η έκδοση ενός τέτοιου κειμένου, διότι το Ισραήλ -μέλος του ΟΗΕ- «έχει δικαίωμα να αμυνθεί» εναντίον των «τρομοκρατών» της Χαμάς, στους οποίους επέρριψε στο ακέραιο την ευθύνη για τα δεινά του παλαιστινιακού λαού στη Γάζα.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δηλώνει θετικό σε μία κατάπαυση του πυρός «το συντομότερο δυνατό» και καλεί το Ισραήλ να είναι προσέξει τις «ενδεχόμενες συνέπειες σε αμάχους» από τις επιχειρήσεις τους. Δεν καλεί όμως σε παύση της χερσαίας επιχείρησης ούτε σε άμεση εκεχειρία.
Ο Λευκός Οίκος επεξεργάζεται ένα σχέδιο κατάπαυσης του πυρός το οποίο όμως δεν θα οδηγεί σε επιστροφή στην προτεραία κατάσταση όπου «η Χαμάς μπορεί να συνεχίζει να εκτοξεύει ρουκέτες από τη Γάζα και να καταδικάζει τους κατοίκους της περιοχής σε μία άθλια ζωή».
Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Εχούντ Ολμέρτ, έπειτα από την οποία ο τελευταίος δήλωσε «ενθαρρυμένος». «Ενθαρρύνθηκα από τη θέση του Αμερικανού προέδρου που μου είπε ότι όχι μόνο θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η Χαμάς θα σταματήσει τις εκτοξεύσεις των ρουκετών της αλλά επίσης ότι δεν θα έχει τη δυνατότητα να ξαναρχίσει στο μέλλον», δήλωσε.
Ο Τόνι Μπλερ εκπροσωπώντας το «κουαρτέτο» για τη Μέση Ανατολή αναμένεται να επιχειρήσει την Κυριακή διάλογο μεταξύ της ισραηλινής και της παλαιστινιακής πλευράς (Φατάχ). Τη Δευτέρα καταφθάνει στην περιοχή ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί. Εντούτοις, οι διαφορές εντός της ΕΕ γύρω από το θέμα μπορεί να δώσουν στο Ισραήλ το χρόνο που χρειάζεται για τη χερσαία έφοδό του.
Απεσταλμένο της στην περιοχή στέλνει και η Ρωσία για να συνεισφέρει στις διπλωματικές προσπάθειες που έχουν ως στόχο την επίτευξη εκεχειρίας.
Αλαλούμ από τσεχική δήλωση
Η τσεχική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάνοντας στροφή από προηγούνμενη δήλωσή της που προκάλεσε αντιδράσεις, καταδίκασε τις στρατιωτικές ενέργειες που πλήττουν μαζικά αμάχους.
«Ακόμη και το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα ενός κράτους να υπερασπιστεί εαυτόν δεν δίδει την άδεια για ενέργειες που πλήττουν μαζικά τους αμάχους», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Τσέχος υπουργός Εξωτερικών Κάρελ Σβάρτσενμπεργκ.
Το Σάββατο, ο Τσέχος πρωθυπουργός Μίρεκ Τοπολάνεκ είχε δηλώσει μέσω του εκπροσώπου της τσεχικής κυβέρνησης για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γίρι Φράντισεκ Ποτούζνικ ότι η ισραηλινή χερσαία επιχείρηση στη Λωρίδα της Γάζας είναι «μάλλον αμυντική, παρά επιθετική» πράξη.
Η εκπρόσωπος του τσεχικού υπουργείου Εξωτερικών Ζουζάνα Οπλετάλοβα εξήγησε ότι η θέση που εξέφρασε η Τσεχία εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «άλλαξε εξαιτίας των τελευταίων εξελίξεων».
Έντονες διεθνείς αντιδράσεις
Εκπρόσωπος του Παλαιστίνιου προέδρου καταδίκασε την ισραηλινή επιδρομή ως πράξη «θηριώδους επιθετικότητας» ενώ ο υπουργός Αμυνας του Ισραήλ Εχούντ Μπαράκ είπε ότι η επιχείρηση είναι απαραίτητη ώστε «να προστατεύσουμε την πατρίδα» από τις επιθέσεις με ρουκέτες.
«Δεν θα είναι εύκολη. Δεν θα είναι σύντομη» είπε σε τηλεοπτικό του μήνυμα ο Εχούντ Μπαράκ αναφερόμενος στη χερσαία εισβολή.
Τον άμεσο τερματισμό της χερσαίας επιχείρησης στη Λωρίδα της Γάζας ζήτησε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν. Σε τηλεφωνική συνομιλία με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Εχούντ Ολμέρτ, εξέφρασε «τη βαθειά του ανησυχία και την απογοήτευσή του» μετά την έναρξη της χερσαίας επιχείρησης.
Ο Bρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν, σε συνέντευξή του στο BBC, χαρακτήρισε την ισραηλινή χερσαία επίθεση ως «μια πολύ επικίνδυνη στιγμή» στην ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση. «Αυτό που πρέπει να κάνουμε σχεδόν αμέσως είναι να εργαστούμε ακόμη πιο σκληρά για μια άμεση εκεχειρία», τόνισε.
To ιταλικό υπουργείο Εξωτερικών εξέφρασε τη μεγάλη ανησυχία του για την ισραηλινή χερσαία επίθεση, καλώντας τους «Ισραηλινούς φίλους» να διασφαλίσουν την προστασία των αθώων πολιτών και να αφήσουν να περάσει η ανθρωπιστική βοήθεια.
Ο Ισπανός υπουργός Εξωτερικών Μιγκέλ Άνχελ Μορατίνος τηλεφώνησε το Σάββατο στον Παλαιστίνιο πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς για να του εκφράσει την αλληλεγγύη και την υποστήριξή του μετά τη χερσαία επιχείρηση του Ισραήλ στη Γάζα.
Η Αίγυπτος καταδίκασε «με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την έναρξη των χερσαίων επιχειρήσεων του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας και την εισβολή των δυνάμεών του» και κάλεσε «το Ισραήλ να σταματήσει αμέσως την επίθεση, χωρίς όρους και ζητά από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και το κουαρτέτο να αναλάβουν τις ευθύνες τους, χωρίς καθυστέρηση, για να τερματιστεί η ισραηλινή επίθεση».
Η Γάζα θα γίνει τάφος του Ισραήλ, εκτίμησε ο πρόεδρος του ιρανικού Κοινοβουλίου Αλί Λαριτζανί. «Οι σιωνιστές αντιμετωπίζουν την πανίσχυση αντίσταση των Παλαιστινίων (...) οι σιωνιστές θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι η Γάζα θα γίνει ο τάφος τους», είπε.
Διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο
Χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν το Σάββατο σε όλη την Ευρώπη ζητώντας τον άμεσο τερματισμό των βομβαρδισμών στη Λωρίδα της Γάζας. Διαδηλώσεις έγιναν στη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιρλανδία, την Ιταλία, την Ολλανδία και την Ισπανία, την ώρα που οι Ισραηλινοί ξεκινούσαν τη δεύτερη φάση της επίθεσης, με τις χερσαίες δυνάμεις.
Αντιπολεμικές διαδηλώσεις διοργανώθηκαν επίσης στην Αγκυρα και στην Κωνσταντινούπολη, όπου οι συγκεντρωθέντες κρατούσαν κούκλες βαμμένες κόκκινες. Χιλιάδες Αυστραλοί βγήκαν ακόμη στους δρόμους του Σίδνεϊ και της Μελβούρνης.
Ογκώδης αντιπολεμική διαδήλωση έγινε και στο Τελ Αβίβ με ισχυρή παρουσία του αριστερού κόμματος Χαντάς. Την ίδια ώρα οργανώθηκε αντιδιαδήλωση με τη συμμετοχή περίπου 150 ατόμων που κρατούσαν ισραηλινές σημαίες και φώναζαν «σεβασμός για τον ισραηλινό στρατό».
Newsroom ΔΟΛ

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009

Πάντα κατ΄ έριν γίγνεσθαι (Ηράκλειτος)

Για τη μεταφυσική της προσαρμογής

Του ΚΩΣΤΑ Ε. ΜΠΕΗ

Κατά τη σύγχρονη επιστημονική γνώση, τα πρώτα ίχνη ζωής στη Γη εμφανίστηκαν περίπου πριν από 4 ή 5 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν από τα αμινοξέα πρόεκυψαν οργανικά μόρια πρωτοβακτηριδίων. Πολύ αργότερα αυτά απέκτησαν πυρήνα, που προικοδοτήθηκε με τον έκτοτε συνεχώς εμπλουτιζόμενο και κληρονομικά μεταφερόμενο γενετικό κώδικά τους, ευρύτερα γνωστόν ως DNA.
Απ' αυτές τις απαρχές, και μέσ' από αδυσώπητες συνθήκες αφανισμού, αλλά και πεισματικής αντίστασης για προσαρμογή και επιβίωση, συντελέστηκαν η συνένωση περισσότερων κυττάρων σε πολυκυτταρικούς οργανισμούς μέσα στα παγωμένα νερά της θάλασσας, ο σταδιακός εξοπλισμός τους με σκελετό, οι διάφορες ποικιλίες του ζωικού βασιλείου, και ακόμη ειδικότερα η εξέλιξη από τα πρωτόγονα ανθρωποειδή όντα (πριν από 4 ή 5 εκατομμύρια χρόνια) διαμέσου του homo erectus και του homo habilis στις σύγχρονες φυλές του homo sapiens, ήδη πριν από 30 με 50 χιλιάδες χρόνια. Αυτή η πορεία της ζωής στη Γη συντελέστηκε διαμέσου της ετοιμότητας του γονιδιώματος γι' αντίσταση, παρακινώντας σε νέα αναπροσαρμογή του φυσικού εξοπλισμού.
Ισως ο αναγνώστης ν' αντιπαρατηρήσει ότι η θέληση γι' αντίσταση προϋποθέτει εγκεφαλική λειτουργία, που δεν διέθεταν οι μακρινοί πρόγονοί μας. Παραβλέπεται έτσι ότι η δύναμη γι' αντίσταση δεν απορρέει μόνον από εγκεφαλική προτροπή. Μπορεί ν' απορρέει από το γενετικό προγραμματισμό (το DNA), του οποίου η ανακάλυψη εντάσσεται στη δική μας εποχή, όμως σε φιλοσοφική διάσταση είχε μιλήσει σχετικώς ο Πλάτων, καθώς επανειλημμένα και σε διαφορετικά έργα του είχε προσφύγει στο ρήμα «πέφυκε» με την έννοια του ότι αφ' εαυτού είναι φυτεμένος μέσα μας ο προγραμματισμός: «ούτως ημίν κατά φύσιν πέφυκεν» (Νόμοι, 733 a 7), με ιδιαίτερη έμφαση στον έμφυτο προγραμματισμό μας, όχι μόνο για τα ωραία και τα ιδανικά, λ.χ. με την παραδοχή «πέφυκε της ψυχής ημών δύναμις εράν τε του αληθούς και πάντα ένεκα τούτου πράττειν» (Φίληβος, 585 d 4-5), αλλά και στο να μισούμε με πάθος κάθε τι που μας βλάπτει ή μας απειλεί: «πέφυκεν Ερως μισείν» (Συμπόσιο, 195 b 3).Στη φιλική χριστουγεννιάτικη συντροφιά μας, όπου διατυπώθηκαν αυτές οι θέσεις, με αφορμή τις πρόσφατες θυελλώδεις ταραχές, κάποιος αντέτεινε πως η προβολή του επικαλούμενου έμφυτου έρωτα για μίσος ενθαρρύνει σε περαιτέρω εμπρησμούς και λεηλασίες καταστημάτων. Η συζήτηση κοντοστάθηκε στον αντίποδα της καθολικής χρεοκοπίας των θεσμών διαμέσου της ληστρικής διάθεσης των διαχειριστών, ως αιτίας του ξεσηκωμού.
Ξαναγύρισε όμως ο λόγος στη φιλοσοφική του διάσταση, καθώς άλλος ανέφερε ότι, κατά τον Πλάτωνα, ακόμη και η νοσταλγία του ανθρώπου για το θείο, εξίσου έχει τις ρίζες της στον γενετικό προγραμματισμό μας, δηλαδή ότι από τη φύση είμαστε προγραμματισμένοι να νοσταλγεί η ψυχή, σαν φτερό να πετάξει ψηλά, στον υπερβατικό εκείνον κόσμο, όπου αναζητεί ν' αντικρίσει το θείο, ως τον σωρείτη από τις ύψιστες ιδέες της ομορφιάς της φρόνησης και της καλοσύνης [Φαίδρος, 246 d 6 - e 2: «πέφυκεν η πτερού δύναμις (...) άγειν άνω (...) ή το των θεών γένος οικεί (...), το δε θείον καλόν, σοφόν, αγαθόν»]. Ετσι εξηγείται, γιατί και πώς, παρά τις οδυνηρές ανωμαλίες που βιώνουμε, δεν μας απολείπει το θάρρος, και δεν είμαστε πρόθυμοι ν' αποδοκιμάσουμε μονόπλευρα τις φωνές αγανάκτησης κι αντίστασης των παιδιών μας, μέσα στους φλεγόμενους δρόμους.
Οι νέοι πήραν στα χέρια τους το κίνημα της αγανάκτησης, αφού οι γονείς τους δεν βρίσκονται έξω από το σάπιο σύστημα.
Η αντίδραση είναι αναπόφευκτη, καθώς, πολύ πριν από τον Πλάτωνα, ο Ηράκλειτος, κορυφαίος προσωκρατικός φιλόσοφος, αλλά και διακριτικός ιερέας του εφέσιου Απόλλωνα, είχε τονίσει ότι όλα συντελούνται στο πλαίσιο μιας αδιάκοπης αντιμαχίας.
Η αέναη σπειροειδής εναντιοτροπή του φυσικού σύμπαντος και των ανθρώπινων συμπεριφορών συνθέτουν σταθερή ενότητα των αντιθέτων, ώστε τελικώς να κυριαρχεί «το αντίξουν συμφέρον» με αποτέλεσμα να προκύπτει «εκ των διαφερόντων καλλίστη αρμονία», έτσι που τελικά όλα να προκύπτουν μέσ' από σφορδές αντιπαλότητες «και πάντα κατ' έριν γίνεσθαι» (Diels - Kranz, Ι 152, 8-10).Ακούγοντας αυτήν την τοποθέτηση, φίλος της χριστουγεννιάτικης συντροφιάς μας θέλησε να με πειράξει, συμπεραίνοντας πως, παρά τις επιδρομές, τις πυρπολήσεις και τους καπνούς που κατέκλυσαν τα τηλεοπτικά προγράμματα των ειδήσεων, ακόμη και στο εξωτερικό, εγώ τόλμησα και απαθώς βίωσα στιγμές φιλοσοφικής ανάτασης και μεταφυσικής έξαρσης.
Εμεινε όμως με μετέωρη την απορία, καθώς του απάντησα καταφατικά και πρόθυμα του αφηγήθηκα σχετικώς ότι στον μικρό ναό της Παναγίτσας, η μεικτή χορωδία του λαμπρού συνθέτη και δασκάλου της Μουσικής Νίκου Φυλαχτού έψαλε κυριολεκτικά με αγγελικές φωνές, που μας ανέβασαν σ' άλλους κόσμους. Φίλος καλός και σοβαρός, ο Παναγιώτης, από τη μακρινή εποχή των μεταπτυχιακών σπουδών μας στο Μόναχο, μου έγραψε σχετικώς: «Από παιδί είχα να αισθανθώ τέτοια κατάνυξη σε εκκλησία. Να αισθανθώ ότι ο λόγος που ακούω δεν είναι γήινος και καθημερινός (...) Θυμάμαι ότι ακούγοντας τη Johannes Passion και τη Matthaus Passion στο Μόναχο, είπα: όσα πρόσφερε ο Bach με τη μουσική του στη χριστιανική θρησκεία, δεν την πρόσφερε το ιερατείο της εδώ και 2.000 χρόνια». Ανάλογες συγκινήσεις είχα νιώσει να με διαπερνούν και μια εβδομάδα νωρίτερα, στην ανεμοδαρμένη Κορυφούλα, πίσω από τον Βράχο του Ζαλόγγου. Στη μικρή εκκλησία του Αϊ-Γιώργη, μαζί με τους 34 κατοίκους που έχουν απομείνει, είχαν προσέλθει από κοντινές και μακρινές αποστάσεις δυο φορές άλλοι τόσοι, ν' ανεβούν τη μυστική κλίμακα που μετάγει τους εκ γης προς ουρανόν διαμέσου των ύμνων της Εκκλησιαστικής Χορωδίας των Ηχοχρωμάτων. Ξημερώματα ξεκινούν κάθε φορά από την Πρέβεζα -τώρα μέσα στο χειμωνιάτικο αγιάζι και στην ομίχλη των κακοτράχαλων βουνών. Αυτή τη φορά, τ' αμάξι του Σπύρου, φορτωμένο και με το μικρό αρμόνιο, σκόνταψε πάνω σε μικρό βράχο που είχε κατρακυλήσει στην άκρη του σκοτεινού δρόμου. Εσκασε το λάστιχο και κακόπαθε τ' αμάξι, ευτυχώς δίχως ανθρώπινα θύματα. Κατέφθασαν αργοπορημένοι. Και έψαλαν με μια κατανυκτικότητα, που δεν είχε τίποτε να ζηλέψει από τη μυσταγωγία που βιώναμε στα νιάτα μας, ακούγοντας στους γερμανικούς ναούς τ' αριστουργήματα του Haendel, του Bach και του Mozart.
www.kostasbeys.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/12/2008