Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

Είχαμε κάποτε ρήτορες πρωθυπουργούς, όχι σαν τώρα που έπαθε γλωσσοδέτη σε μια και μόνη πρόταση. Ένοιωθε ότι έλεγε ψέμματα;



Η τελευταία ομιλία του Γεωργίου Παπανδρέου στην πλατεία Κλαυθμώνος στις 16 Φεβρουαρίου 1966.

O Λαός δεν κάνει επιλογή τυράννων. Αρνείται την τυραννία!
Η Ελλάς είναι Δημοκρατία, δεν είναι βουλευτοκρατία!
Οι Βουλευτές δεν είναι κυρίαρχοι.
Ο Λαός είναι κυρίαρχος!

Σάββατο 13 Ιουλίου 2013

Δημόσια Μέση Τεχνική Εκπαίδευση; Γράψε λάθος.

Υπάρχει και στη χώρα μας. Εχει Ιστορία κάπου 100 χρόνων, όταν προβλέφθηκε επί Ελευθερίου Βενιζέλου πρωθυπουργού να λειτουργήσει σαν Προσαρτημένη Εκπαίδευση στο EMΠ με αρχικές ειδικότητες τα εξής: Σχολείο Εργοδηγών και το Σχολείο Γεωμετρών, τα οποία υπάγονταν στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, το Σχολείο Εργοδηγών Μηχανουργών και το Σχολείο Χημικής και Μεταλλευτικής Βιομηχανίας στη Σχολή των Μηχανολόγων, και λίγο αργότερα το Σχολείο Τηλεγραφητών, στη Σχολή Ηλεκτρολόγων και Τηλεγραφομηχανικών. Μετεξελίχθηκε σε Σχολές Εργοδηγών (την έχω προλάβει τη δική μας για πολλά χρόνια, αυτή στα Γιάννενα, εκεί που στεγαζεται το Λαογραφικό Μουσείο της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών, ένα ωραίο τούρκικο μέγαρο, με τη χαρακτηριστική γέφυρα προς την είσοδο επί της οδού Γερακάρη). Εξελίχθηκε συμπεριλαμβάνοντας και Επαγγελματικές μη Τεχνικές, αλλά Υπηρεσιών ειδικότητες. Έφτασε στη μορφή των Κέντρων Επαγγελματικής και Τεχνικής Εκπαίδευσης (Κ.Ε.Τ.Ε.) με πολλές και ποικίλες ειδικότητες.
 Κάποτε (1984) προσπάθησαν να την ενοποιήσουν με τη Γενική ιδρύοντας τα Ενιαία Πολυκλαδικά Λύκεια (ΕΠΛ), οι εκπαιδευτικοί κλάδοι ενοποιήθηκαν με τις Γενικές ειδικότητες.
Το έζησα το ΕΠΛ στην ακμή και την παρακμή του. Αρχικά ελπιδοφόρο, με νέα εργαστήρια, με νέα βιβλία, με νέα μαθήματα. Πράγματι έδινε διεξόδους, και ειδικά με την χωρίς εξετάσεις εισαγωγή στα ΤΕΙ με ποσοστό. Πολλοί μαθητές του ήταν άριστοι, άλλοι λιγότερο, πολλοί και οι κακοί.
 Ήταν ένα μεγάλο Λύκειο, απαιτητικό στη Διοίκηση, αλλά υπήρχε από πίσω ζήλος για δημιουργία και, από το συνήθως δυσκίνητο Υπουργείο, μια διαρκής και ικανή ομάδα εργασίας, μια task force που λέμε, που επίλυε τα θέματα άμεσα, ακόμα και τηλεφωνικά, ατέλειωτες λεπτομέρειες οργάνωσης. Υπήρξαν και εμπνευσμένοι Διευθυντές, που έγιναν και Πανελλήνια γνωστοί, ονόματα δε λέω, αλλά δεν τα ξέχασα. Σεμινάρια ταχύρρυθμα των 5-15 ημερών για κάθε ειδικότητα για τα νέα μαθήματα στην αρχή της χρονιάς.
Σ' αυτά τα σχολεία πρωτοδιδάχτηκε η Πληροφορική, η Οικολογία, μπήκε η δεύτερη ξένη γλώσσα, τα προαιρετικά μαθήματα το απόγευμα-ξένη γλώσσα, πλαστικές τέχνες κ.α.,  η έμφαση στη σχολική ζωή, όμιλοι και ομάδες δραστηριοτήτων, περιβαλλοντική εκπαίδευση (στα πρώτα της), αγωγή υγείας (στα πρώτα της), από θεατρική ομάδα μέχρι ομάδα σκακιού και αθλητισμού, μαθητικό στέκι με βιβλία, επιτραπέζια, αυτοδιαχειριζόμενο από τους μαθητές, ακόμα και μαθητικούς συνεταιρισμούς. Αντιαυταρχικό, ίσως σε υπερβολικό βαθμό, σαν αντίδραση στο σχολείο που ζήσαμε εμείς.
Ενα σχολείο που ΘΑ μπορούσε να γίνει κέντρο πολιτισμού που να αντανακλά και στο περιβάλλον, την τοπική κοινωνία. Ένα σχολείο ολοήμερης ίσως λειτουργίας, όπου ακόμα και φροντιστήρια εθελοντικά προσφέρονταν από τους καθηγητές σε αδύνατους μαθητές, πέραν του υποχρεωτικού ωραρίου. Και υπήρχαν μαθητές που το αγαπούσαν, έρχονταν ακόμα και το απόγευμα να κάνουν εργαστήρια Φυσικής, έτσι προαιρετικά.
Οι καθηγητές, ποικίλων ειδικοτήτων, αν και δεκάδες βοηθούσαν ο ένας το άλλον, ένα Λύκειο που προσπαθούσε να σπάσει τους τοίχους της αίθουσας, η συνεργασία ήταν μια καθημερινή πρακτική. Και νιάτα! Νέοι καθηγητές με όρεξη ν' αλλάξουν στο στυλ της δουλειάς τους, εξ άλλου εκεί πήγαν εθελοντικά, δεν τους υποχρέωσε κανείς.
Όσοι πέρασαν από τέτοια σχολεία, όσους κι αν έχω βρει από την εποχή εκείνη, θυμούνται την εποχή με νοσταλγία, σαν την καλύτερη εποχή της καριέρας τους. Πέρασε μια δεκαετία και κάτι. Φάνηκαν από τα πρώτα χρόνια οι αντιφάσεις και οι δυσκολίες εφαρμογής των διακηρυγμένων στόχων, που θα τις συνόψιζα σε δύο φράσεις: " Αποτυχία στην ισότητα ευκαιριών" και "'Αρση της υποτίμησης της χειρωνακτικής εργασίας".
Το σχολείο αυτό ήταν υποχρεωμένο να ενταχθεί στο υπάρχον πλαίσιο. Υποστηρίχτηκε βέβαια κομματικά από το ΠΑΣΟΚ, εκείνο των πρώτων χρόνων-πόσα χρόνια πέρασαν, αιώνες!
Θυμάμαι μια φορά, το '85 θα 'τανε, που τόλμησα να ψελλίσω σε μια τοποθέτησή μου για "δεσμο-ποίηση" του σχολείου, εννοώντας ακριβώς αυτήν την αντίφαση, με τη διπλή έννοια "δεσμά" και "Δέσμες" και ο Σύλλογος Γονέων με "έκραξε", με κατέβασε άρον-άρον από την έδρα του ομιλητή και με "έσωσε" ο Πρόεδρος ο αγαπητός μου  καθηγητής του Παν. Ιωαννίνων Λεωνίδας Α.
Τόλμησα να πω το αδιανόητο γι' αυτούς, ότι υπήρχαν λάθη στο σχεδιασμό. Ταραγμένος, το αποδέχτηκα, ήλπιζα οτι θα το καταλάβαιναν κάποτε.
Κι ακόμη, το μέγεθος του σχολείου: Δεν μπορείς να διοικήσεις ένα τέτοιο σχολείο με μεθόδους παρμένες από τα Γενικά Λύκεια, σε περιόδους που η Μηχανοργάνωση ήταν στα σπάργανα.

Εν τω μεταξύ και οι κυβερνητικές προτεραιότητες είχαν αλλάξει. Παρ΄όλα αυτά, η ψευδεπίγραφη δημιουργία κοινωνικού κράτους από το ΠΑΣΟΚ παρέμενε στην βαθιά μνήμη των ψηφοφόρων του όσο κι αν είχε απωθηθεί: Οδήγησε στη λεγόμενη Μεταρρύθμιση Αρσένη, που βέβαια ήταν μια (ίσως συγγνωστή) απάτη, με τις Κατευθύνσεις και ιδιαίτερα με την ψευτο-Τεχνολογική Κατεύθυνση.
Το σύστημα συμπληρώθηκε με την δημιουργία των ΤΕΕ και ΤΕΣ, μετέπειτα ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ.
Μη ξεχνάμε στο πείραμα του ΕΠΛ τα Τεχνικοεπαγγελματικά Λύκεια (ΤΕΛ) συνέχισαν να υπάρχουν παράλληλα, και μάλιστα πολεμήθηκε ο θεσμός του ΕΠΛ από τους καθηγητές των ΤΕΛ, αυτήν την εντύπωση έχω, μέσα σε μια συντεχνιακή αντίληψη "εμείς είμαστε άλλοι", υπήρχαν εξ άλλου και "κατοχυρωμένα δικαιώματα", όπως πλασματικά χρόνια σε Μισθολογικά Κλιμάκια στο Ενιαίο Μισθολόγιο για τους Μηχανικούς, που δηλητηρίαζαν το κλίμα ανάμεσα στους καθηγητές των διαφόρων ειδικοτήτων, ίσως και οι ψυχολογικοί λόγοι της απέχθειας του διαφορετικού.

Το ζήτημα από γενικότερης πλευράς ήταν ότι συντηρούνταν και πάντα ήταν υπαρκτό το διπλό δίκτυο: Γενική vs Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση,   "χαρτογιακάδες" vs "χειρώνακτες". Η δεύτερη υποδεέστερη, αν όχι συμπλήρωμα της άλλης. Η αλλαγή κυβέρνησης το 1990 έφερε άλλη μια βαθμίδα στην υπόθεση της ΤΕΕ στη χώρα: Κατάρτιση, όχι Εκπαίδευση. ΙΕΚ.
Δεν χρειάζονταν πια ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ούτε ΠΑΙΔΕΙΑ. Και βέβαια αυτά γιγαντώθηκαν, ιδιαίτερα στον Ιδιωτικό τομέα. Ειδικότητες μιας χρήσης, χωρίς καμιά μελέτη, απλά ιδρύονται σύμφωνα με άγνωστες  (σε μας) βουλές, διατηρούνται όσο (πιθανόν) υπάρχει ζήτηση και μετά (πιθανή) κατάργηση.
Χωρίς κανένα σχεδιασμό, απλά (πιθανή) αυτορύθμιση από την αγορά, όσο μπορεί αυτή να κάνει τέτοια, πρόγραμμα ή κατευθύνσεις για το πού πάμε κανένα. Και επειδή η λέξη-κλειδί πια είναι η ευελιξία (στην αγορά εργασίας) δε χρειάζεται μόνιμο προσωπικό, ωρομίσθιοι, "ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε". "Εκπαιδευτικοί" μιας χρήσης επίσης.

 Και τώρα; Δημόσια Μέση Τεχνική Εκπαίδευση "στα χρόνια της χολέρας"; Τι κάνουμε;
Προφανώς και οι ιδέες της ισότητας ευκαιριών έχουν υποχωρήσει, μέσα από την απαξία του ίδιου του βασικού της πολιτικού φορέα μέχρι τώρα, του ΠΑΣΟΚ, ήδη είχαν υπονομευτεί από το ίδιο προ πολλού εξ άλλου- -ο αντίπαλος φορέας, η Αριστερά, κουβαλάει όλες τις αμαρτίες και παθογένειες της Ιστορίας της. Και στο πλαίσιο αυτό και η Δημόσια Εκπαίδευση επίσης.
Αρχίζει το ξήλωμα του πουλόβερ; Αρχίζοντας από τον πιο αδύναμο κρίκο. Στην οικονομική δημοσιονομική καχεξία, με την απειλή της μη-δόσης, το Δημόσιο υπό διωγμόν, "κακό κι άραχνο", "διεφθαρμένο" και συκοφαντημένο, έντεχνη δημιουργία μέσα από επικοινωνιακά  κόλπα κοινωνικών αντιθέσεων με τη μορφή του "κοινωνικού αυτοματισμού".
Πάλι "έτσι, χωρίς πρόγραμμα", να πάρουμε τα λεφτά και μετά βλέπουμε- η γνωστή νεοελληνική κουτοπονηριά, η γνωστή αρχή του "βλέποντας και κάνοντας", το γνωστό "αέρα πατέρα"- πήραν, όπως είπα, τον πιο αδύναμο κρίκο- μετά το στραπάτσο της ΕΡΤ, έμαθαν- και τον καρατόμησαν.
Δεν ξέρω αν υπήρξε ποτέ κάποια μελέτη, δημοσιευμένη και τεκμηριωμένη, που να δίνει στοιχεία. Δεν ξέρω αν υπήρξε ποτέ ένα σχέδιο "τι να κάνουμε;" όχι στο απώτερο μέλλον, στο άμεσο. Απλά: "Θέλουμε ...... κεφάλια, τα κόβουμε". Εκπαιδευτικοί με τους οποίους έχω συνυπηρετήσει για χρόνια, που ξέρω τι δουλειά έκαναν μέσα στην τάξη, όχι όλοι αλλά πάρα πολλοί,  μαθαίνουν ξαφνικά- πάντα έτσι γίνεται στις απολύσεις- οτι είναι στα αζήτητα από 'δω και πέρα. Το άξιζαν; Μα ποιός νοιάζεται για τέτοιους συναισθηματισμούς;
Τι άλλο από τωρινό πάθημα των συναδέλφων δεν είναι παρά ο πιλότος για νέες απολύσεις στο Δημόσιο. Κανείς πια δεν έχει ασφάλεια στις εργασιακές του σχέσεις. Κανείς.
Αν τα παιδιά μας ζήσουν χειρότερες μέρες, φταίμε (και) εμείς. ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΨΑΜΕ, δεν προνοήσαμε να αντιμετωπίσουμε τι επέρχεται. Κι αυτή η ενοχή ακυρώνει τις όποιες προσπάθειες καταβάλαμε να τους ετοιμάσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Και θα μας βαραίνει σ΄ολόκληρη την υπόλοιπη μας ζωή.

Δικτυογραφία:

  1. http://portal.tee.gr/portal/page/portal/SCIENTIFIC_WORK/EKDILOSEIS_P/EPISTHMONIKES_EVENTS/DEYTEROVATHMIA%20EKPAIDEYSH/199/2.antoniou.pdf
  2. http://heltios-paideia.blogspot.gr/2011/01/blog-post.html
  3. http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=86&Itemid=29
  4. http://www.alfavita.gr/arthra/%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%B3%CE%B7%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%8D%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%8C%CE%BB%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%83%CE%B5-%CF%8C%CE%BB%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1
  5. http://www.alfavita.gr/arthra/%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CF%81%CF%85%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82-%CE%B2%CE%BB%CE%AD%CF%80%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82


Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

Οι δυο εισφορές αλληλεγγύης, του άρθρου 29 του Ν. 3986/2011 και του άρθρου 11 του Ν. 3865/2010


ΘΕΜΑ : Ειδική Εισφορά Αλληλεγγύης στις Συντάξεις του Δημοσίου

Σχετικά με τη μη παρακράτηση από τις συντάξεις του Δημοσίου της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης του άρθρου 29 του ν. 3986/2011, για το χρονικό διάστημα από 1-1-2012 μέχρι 31-3-2013, διευκρινίζονται τα εξής:

·           Η ειδική εισφορά αλληλεγγύης που επιβλήθηκε στα εισοδήματα γενικά, με τις διατάξεις του άρθρου 29 του ν. 3986/2011, δεν παρακρατήθηκε κατά την καταβολή των συντάξεων του Δημοσίου για τους μήνες Ιανουάριος 2012 μέχρι και Μάρτιος 2013. Για το λόγο αυτό στις βεβαιώσεις φόρου εισοδήματος που στάλθηκαν στους συνταξιούχους του Δημοσίου για την υποβολή της φορολογικής τους δήλωσης, οικονομικού έτους 2013, δεν αναφέρεται παρακράτηση ποσού της ανωτέρω εισφοράς για το ημερολογιακό έτος 2012 (οικονομικό έτος 2013). Ο υπολογισμός του ανωτέρω ποσού θα γίνει κατά την εκκαθάριση του φόρου εισοδήματος.

·           Η εισφορά αλληλεγγύης συνταξιούχων  του άρθρου 11 του ν. 3865/2010, που παρακρατείται από τις συντάξεις του Δημοσίου και αναγράφεται στη στήλη των κρατήσεων στα τριμηνιαία ενημερωτικά σημειώματα που αποστέλλονται στους συνταξιούχους, δεν έχει καμία σχέση με την προαναφερόμενη ειδική εισφορά αλληλεγγύης. Το ποσό που έχει παρακρατηθεί υπέρ της εισφοράς αλληλεγγύης συνταξιούχων από τις συντάξεις του Δημοσίου, έχει αφαιρεθεί από το φορολογητέο ποσό που εμφανίζεται στις βεβαιώσεις φόρου εισοδήματος ημερολογιακού έτους 2012.

·           Η παρακράτηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης από τις συντάξεις του Δημοσίου διενεργείται ήδη κάθε μήνα, αρχής γενομένης από το μήνα Απρίλιο 2013. Σε παρακράτηση, από τη μηνιαία σύνταξη, της ανωτέρω ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης του ν.3986/2011, δεν υπόκεινται 210.000 συνταξιούχοι του Δημοσίου. Υπενθυμίζεται ότι ετήσια εισοδήματα μέχρι 12.000,00 ευρώ απαλλάσσονται της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, ενώ από 12.000,01 ευρώ και άνω το ποσοστό παρακράτησης διαμορφώνεται ως εξής:
  12.001 ευρώ έως 20.000 ευρώ ποσοστό 1% σε όλο το ποσό (120 - 200 ευρώ)
  20.001 ευρώ έως 50.000 ευρώ ποσοστό 2% (σε ΟΛΟ το ποσό 400 -1000 ευρώ)
  50.001 ευρώ έως 100.000 ευρώ ποσοστό 3%
   100.001 ευρώ και άνω ποσοστό 4%

.......................................................................................
Υπολογισμός της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης στα όρια των εισοδηματικών κλιμακίων

Η ονομασία που δόθηκε στην ειδική αυτή φορολογία του Ν 3986/2011, έτσι ή αλλιώς υπογραμμίζει τον κοινωνικό σκοπό της επιβολής της. Η αλληλεγγύη είναι μια έννοια που προσδιορίζει έναν στενό δεσμό των ανθρώπων σε μια προσέγγιση των προβλημάτων που κάποιοι αντιμετωπίζουν, χωρίς υστεροβουλία, στο πλαίσιο της προσφοράς αγαθών ή υπηρεσιών. Στην περίπτωση της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης, αναλαμβάνει το κράτος να αφυπνίσει το βαθύτατο αυτό συναίσθημα του ανθρώπου και να υλοποιήσει τις προθέσεις του, ώστε να συγκεντρώσει τα αναγκαία χρηματικά ποσά για να στηρίξει εκείνους που σε δεδομένη χρονική στιγμή ή περίοδο αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Συγκινεί δε ιδιαίτερα το γεγονός ότι όλοι όσοι «δέχονται» την πρόσθετη αυτή «φορολογική επίθεση» στα εισοδήματά τους (ό,τι απέμεινε ακόμη), διαπιστώνουν τελικά ότι οι «θυσίες» δεν γίνονται άδικα, αλλά τα οικονομικά μέσα που συγκεντρώνονται κατευθύνονται προς τον στόχο, ήτοι την στήριξη των αναξιοπαθούντων και στερούμενων των υλικών μέσων, μελών της κοινωνίας.

Είναι ευδιάκριτο το ειρωνικό στοιχείο που εμπεριέχεται στις παραπάνω σκέψεις, αφού τελικά ο φορολογούμενος και επιβαρυνόμενος  με την εισφορά, πολίτης, δεν έχει καθαρή εικόνα, ούτε και ενημέρωση, σχετικά με τον προορισμό του αποτελέσματος αυτής της φορολογίας. Ο πολίτης αναρωτιέται αν θα μπορούσε η εκτελεστική εξουσία (μέσω του «σοφού νομοθέτη», μην ξεχνιόμαστε!), να αναζητήσει σε άλλες φορολογητέες βάσεις τα πρόσθετα έσοδα που χρειάζεται ο προϋπολογισμός, χωρίς να μειώνει σε συνολικό επίπεδο όλα τα εισοδήματα  που αποκτώνται στη χώρα, περιορίζοντας ακόμη περισσότερο την αγοραστική δύναμη και «ενισχύοντας» την ύφεση. Αναρωτιέται, πόσο εφικτό θα ήταν, εναλλακτικά, αντί της επιβολής της εισφοράς, να αυξανόταν κατά μία ποσοστιαία μονάδα ο ανώτερος συντελεστής της φορολογικής κλίμακας. Αναρωτιέται επίσης αν θα ήταν δυνατόν, να ρυθμιζόταν διαφορετικά μια οποιαδήποτε ιδιαίτερη φορολογία σε ανελαστικής ζήτησης αγαθά  και υπηρεσίες που η κατανάλωσή και η χρήση τους επιβαρύνει το κοινωνικό κόστος, όπως είναι το αλκοόλ, τα προϊόντα καπνού, ή τα «νόμιμα» τυχερά παιχνίδια

Ωστόσο, μπορεί να διακρίνει κάποιος την πρόθεση του νομοθέτη για την «δικαιότερη» επιβολή της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, με την έννοια ότι ήταν «ιδιαίτερα προσεκτικός» στον τρόπο υπολογισμού της, κατά την αλλαγή των κλιμακίων των εισοδημάτων και την μεταφορά τους σε μεγαλύτερο φορολογικό συντελεστή. Το σχετικό εδάφιο στην διάταξη έχει ως εξής (όπου, μάλλον ξέφυγε στον συντάκτη και αντί της «ειδικής» χρησιμοποιεί την λέξη «έκτακτη». Σε κάθε  περίπτωση ας ελπίσουμε ότι θα τηρηθεί το διάστημα 2011-2015): «Το ποσό της έκτακτης εισφοράς περιορίζεται αναλόγως, σε κάθε περίπτωση ώστε το συνολικό καθαρό εισόδημα που προκύπτει μετά την αφαίρεση της ειδικής εισφοράς να μην υπολείπεται του καθαρού εισοδήματος που απομένει μετά την αφαίρεση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, η οποία υπολογίστηκε με την εφαρμογή του αμέσως προηγούμενου συντελεστή».

Αυτό βέβαια αποφασίστηκε επειδή η έκτακτη αυτή φορολογία, δεν ακολουθεί την προοδευτική μέθοδο, αλλά είναι αμιγώς αναλογική, αφού υπολογίζεται μεν, με τον αντίστοιχο συντελεστή του κλιμακίου, αλλά από το πρώτο ευρώ εισοδήματος, χωρίς αφορολόγητο ποσό. Σκόπιμο είναι να υπογραμμισθεί ότι ο υπολογισμός της εισφοράς είναι ανεξάρτητος από τον υπολογισμό του φόρου εισοδήματος, με την έννοια ότι ούτε αφαιρείται από το εισόδημα για να προσδιοριστεί ο φόρος, ούτε επηρεάζεται από το ύψος αυτού. 

Υπενθυμίζουμε τα κλιμάκια επιβολής της εισφοράς (βλέπε και την Πολ. 1167/2011):

                Καθαρό εισόδημα από:   12.001,00 έως   20.000,99:  συντελεστής 1%

                Καθαρό εισόδημα από:   20.001,00 έως   50.000,99:  συντελεστής 2%

                Καθαρό εισόδημα από:   50.001,00 έως 100.000,99:  συντελεστής 3%

                Καθαρό εισόδημα από: 100.001,00 και άνω:              συντελεστής 4%.

Συνεπώς, σύμφωνα με την ερμηνεία της Διοίκησης το ποσό της έκτακτης (ειδικής) εισφοράς αλληλεγγύης περιορίζεται αναλόγως, ώστε το εναπομένον εισόδημα μετά την αφαίρεση του ποσού της ειδικής εισφοράς να μην είναι μικρότερο από αυτό που προκύπτει, με την εφαρμογή του αμέσως μικρότερου συντελεστή στο όριο εισοδήματος  του προηγούμενου κλιμακίου. Άρα, το καθαρό ποσό του εισοδήματος που απομένει μετά από την αφαίρεση του ποσού της ειδικής εισφοράς του κλιμακίου με συντελεστή 1%, δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 12.000,99 ευρώ,  με συντελεστή 2% δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 19.800,98 ευρώ, με συντελεστή 3% δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 49.000,97 ευρώ, ενώ  με συντελεστή 4% δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 97.000,96 ευρώ.

Περαιτέρω, αν θέλουμε να γνωρίζουμε το εισόδημα, το οποίο υπερβαίνει μεν το όριο του προηγούμενου κλιμακίου, αλλά «επιδιώκουμε» την χαμηλότερη επιβάρυνσή του, θα διαιρέσουμε το εκάστοτε μικρότερο ποσό εισοδήματος, δια του συντελεστή:

                                      1 –  (συντελεστής κλιμακίου / 100)

Παράδειγμα 1ο : Καθαρό εισόδημα (για την επιβολή της εισφοράς) που υπερβαίνει τις 50.000 ευρώ και θα ενταχθεί στον αναλογικό συντελεστή 3%, θα έχει την ελάχιστη επιβάρυνση, αν είναι 50.516,46 ευρώ:

                 49.000,97 / (1 – 0,03) = 49.000,97 / 0,97 = 50.516,46 ευρώ

Το ποσό της εισφοράς είναι: 50.516,46 χ 3% = 1.515,49 ευρώ, οπότε αφαιρούμενο από το εισόδημα, απομένει το  ποσό των 49.000,97 ευρώ.

Αν το εισόδημα είναι μεγαλύτερο από 50.516,47 (και μέχρι 100.000,99 ευρώ) θα επιβαρυνθεί με τον αναλογικό συντελεστή 3%. Αν το εισόδημα είναι μικρότερο από 50.516,46 ευρώ (αλλά μέχρι 50.001,00 ευρώ), το ποσό της εισφοράς που θα υπολογιστεί, δεν θα μειώσει το εισόδημά του κάτω από το όριο των 49.000,97 ευρώ.

Παράδειγμα 2ο: Καθαρό εισόδημα που υπερβαίνει τις 20.000 ευρώ, θα έχει την ελάχιστη επιβάρυνση αν είναι 20.205,08 ευρώ.

                  19.800,98 / (1 – 0,02) = 19.800,98 / 0,98 = 20.205,08  ευρώ

Το ποσό της εισφοράς είναι: 20.205,08 χ 2% = 404,10 ευρώ, οπότε αφαιρούμενο από το εισόδημα, απομένει το ποσό των 19.800,98 ευρώ.

Αν το εισόδημα είναι μεγαλύτερο από 20.205,08 (και μέχρι 50.000,99 ευρώ) θα επιβαρυνθεί με τον αναλογικό συντελεστή 2%. Αν το εισόδημα είναι μικρότερο από 20.205,08 ευρώ (αλλά μέχρι 20.001,00 ευρώ), το ποσό της εισφοράς που θα υπολογιστεί, δεν θα μειώσει το εισόδημά του κάτω από το όριο των 19.800,98 ευρώ.

Ωστόσο, αν η κλίμακα ήταν προοδευτική, με αφορολόγητο τις 12.000 ευρώ (γεγονός που θα έκανε δικαιότερη την επιβολή), το εισόδημα των 20.205,08 ευρώ, θα επιβαρυνόταν με την ειδική εισφορά ως εξής:

   [ (20.000,99 - 12.000,00) χ 1% = 80,01  ] + [ (20.205,08 - 20.001,00) χ 2% = 4,08 ]

Σύνολο: 84,09 ευρώ.

Ακόμη και χωρίς την ύπαρξη αφορολόγητου ποσού, η επιβάρυνση θα ήταν μικρότερη κατά 50%, περίπου (204,09 ευρώ).

Συνεπώς, το δίκαιον θα ήταν η προοδευτικότητα της κλίμακας, με ή χωρίς αφορολόγητο ποσό και όχι οι ενδιάμεσοι υπολογισμοί στα όρια των εισοδημάτων, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση, δεν μεταβάλλουν την «σκληρή» αναλογική διαδικασία και την επιβολή της εισφοράς από το πρώτο ευρώ.