Σύμφωνα με τον Δημήτρη Μαραγκόπουλο, «...Η Λιλιπούπολη
υπήρξε ένα πρόγραμμα τολμηρό και ανατρεπτικό για την εποχή του σε όλα τα
επίπεδα, απ' το πολιτικό μέχρι το οικολογικό...». Την περίοδο εκείνη, σύμφωνα
με το σενάριο της σειράς, ο Δυστροπόπιγκας, ένας από τους ήρωες της σειράς,
αποφάσισε να διεκδικήσει την εξουσία της Λιλιπούπολης από τον δήμαρχό της
Χαρχούδα.
Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε πολιτικά προβλήματα.
Ο Χαρχούδας συνδέθηκε με τη
Δεξιά Κυβέρνηση ενώ ο Δυστροπόπιγκας με την Αριστερά αντιπολίτευση.
Τα κόμματα, κυρίως η τότε
Κυβέρνηση, και μία μερίδα του Τύπου άρχισαν να σχολιάζουν έντονα την σειρά,
κατηγορώντας την ως κομμουνιστική προπαγάνδα.
Η αντίδραση από τους Τσαλδάρη
και Λαμπρία ήταν έντονη, ενώ ο Αβέρωφ είχε δηλώσει: «Ακούμε τη
"Λιλιπούπολη" και νομίζουμε ότι ακούμε Ράδιο Μόσχα!».
Η επερώτηση στη βουλή του
Τσαλδάρη οδήγησε τον Κυρ στη δημιουργία της δικής του «Τσαλδαρούπολης».
Ο Νίκος Κυπουργός
αναφέρει πως κανένας από τους συντελεστές «...δεν φανταζόταν ποτέ ότι η εκπομπή
θα έβρισκε τόση απήχηση...», ενώ ο Μαραγκόπουλος προσθέτει πως: «...Αυτό που
κυρίως ενόχλησε ήταν οι συχνές αναφορές στην επικαιρότητα. Μπορεί να μην κάναμε
επιθεωρησιακή εκπομπή, ωστόσο οι διάλογοι που έθιγαν τις σχέσεις των παιδιών με
τους γονείς ή με την κοινωνία θεωρήθηκαν ιδιαιτέρως τολμηροί...»
Ταυτόχρονα το μεγάλο
κόστος παραγωγής της εκπομπής, η οποία απαιτούσε συνέχεια νέα τραγούδια και
ζωντανές ηχογραφήσεις επιβάρυνε το κλίμα.
Αντίθετα με την όλη κατάσταση, ο Χατζιδάκις προστάτευε τόσο
οικονομικά όσο και πολιτικά την εκπομπή.
Σε κείμενό του είχε χαρακτηρίσει τη «Λιλιπούπολη»:
γέννημα μιας
φιλελεύθερης και πειραματικής ραδιοφωνίας από τη μία, του Τρίτου Προγράμματος,
και από την άλλη μιας ομάδας νέων ανθρώπων με πολύ ταλέντο που συγκεντρώθηκαν
στο Τρίτο και δούλεψαν ελεύθερα, με κέφι, με αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό. Αυτό
βέβαια δεν στάθηκε εμπόδιο στο να εξοργιστεί η αντιδραστική παραδημοσιογραφία
του ελληνικού Τύπου που χαρακτήρισε τη "Λιλιπούπολη"...
κομμουνιστική. Ίσως γιατί πρώτη φορά κάποιοι μιλούσαν στα παιδιά υπεύθυνα με
καθαρή ποιητική γλώσσα. Θίγοντας (με τον τρόπο αυτόν) θέματα που βασανίζουν και
πονάνε τον τόπο και όχι ως εκπαιδευτικοί ή γονείς ανόητοι που συμπεριφέρονται
στα παιδιά λες και αποτείνονται σε υπανάπτυκτους και ατελείς οργανισμούς με
θέματα ανώδυνα και γλώσσα απονεκρωμένη και συμβατική
Η σειρά τελικά άντεξε μέχρι το 1980. Από τις εκπομπές 3
χρόνων διασώθηκαν μόνο 74.
Στα τέλη της ίδιας χρονιάς κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ο
δίσκος με τα τραγούδια της. Ερμηνεύουν οι Σπύρος Σακκάς, Αντώνης Κοντογεωργίου,
Σαβίνα Γιαννάτου, Λένα Πλάτωνος και Μαριέλλη Σφακιανάκη. Οι συνθέσεις ανήκουν
στους Λένα Πλάτωνος, Δημήτρη Μαραγκόπουλο και Νίκο Κυπουργό, σε στίχους Μαριανίνας
Κριεζή συνοδευόμενοι από τα μουσικά σύνολα της ΕΡΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου