Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017

Ο Καθηγητής της Χημείας Δημήτριος Δάλμας από τη Βήσσανη

Γράφει ο Ιωάννης Κανδήλης, Χημικός, στο βιβλίο του "Οι θεμελιωταί των Φυσικών Επιστημών στη νεώτερη Ελλάδα και η εποχή τους" (Αθήνα  1976)






Ο Δημήτριος Δάλμας γεννήθηκε στη Βήσσανη στο Πωγώνι, κατά το 1886. Εκεί, επί τουρκοκρατίας, διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα.
Ο πατέρας του, φούρναρης το επάγγελμα, εγκαταστάθηκε αργότερα στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου ο Μήτσος μεγάλωσε και τελείωσε το Γυμνάσιο. Το 1908 ήλθε στην Αθήνα και γράφτηκε στις Φυσικές Επιστήμες. Σπούδαζε και παράλληλα δούλευε στο μεγάλο φαρμακείο και φαρμακοβιοτεχνία του «Κρίνου».
Εξ αιτίας των πολέμων και επιστρατεύσεων πήρε το πτυχίο του το 1917 και το διδακτορικό του δίπλωμα το 1918.
Ο καθηγητής Ζέγγελης παρατήρησε και εξετίμησε πολύ την προσεκτική δουλειά  του και από το 1909 τον προσέλαβε βοηθό του για να τον τοποθετήσει αργότερα, το 1918, στη θέση του πρώτου επιμελητή του.
Από τη νέα αυτή θέση, παρ’ ότι είχε αρμοδιότητα μόνο την επίβλεψη των ασκήσεων των φοιτητών, δίδαξε συστηματικά, με δική του πρωτοβουλία επί 33 χρόνια (1918-1951) σαν ξεχωριστό μάθημα, την Αναλυτική Χημεία. Το 1931-32 πήγε στο Παρίσι, με υποτροφία και εργάστηκε κοντά στον καθηγητή Auger……

Στιχουργήματα των φοιτητών για τον Δάλμα

Απ΄την Ήπειρο φερμένος απ’ τα χρόνια τα παλιά
Στο Χημείο του κλεισμένος σπά ποτήρια και γυαλιά
Εκεί μέσα κατοικούσε πικραμένος ντροπαλός
Να του πουν εκαρτερούσε, είσαι χημικός καλός
Σε γνωρίζω απ’ την όψη πούναι πάντα τρομερή
Σε γνωρίζω απ΄τη μπλούζα, πούναι πάντα βρωμερή
Σε γνωριζω απ’ την όψη μία, δυό και τρεις φορές
Σε γνωρίζω απ΄την κόψη των ρουχώνε που φοράς

……………….
Από κρότων σπασμένων οργάνων
Το ντουλάπι του Δάλμα βουίζει
Λάμπουν κάψες, γυαλιά και ποτήρια

Και λερή η ποδιά του μυρίζει