Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Σκηνές εξαλλοσύνης στην ορκωμοσία του Δημάρχου Δημητσάνας.Τρελλός παπάς βάφτισε τον δεσπότη



Αγαπάτε αλλήλους!
Τα του καίσαρος τω καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ!
Μην βροντοχτυπάς την πατερίτσα! (από γνωστό λαϊκό άσμα)
....................................................................................
Οι πρώτοι δώδεκα μαθητές / απόστολοι είναι καταγεγραμμένοι στο Κατά Ματθαίον 10:2-4, «Τα ονόματα των δώδεκα αποστόλων του Ιησού είναι τα εξής:
Πρώτος ο Σίμων, που λέγεται Πέτρος, κι ο αδερφός του ο Ανδρέας,
ο Ιάκωβος, γιος του Ζεβεδαίου, κι ο αδερφός του ο Ιωάννης,
ο Φίλιππος κι ο Βαρθολομαίος,
ο Θωμάς κι ο Ματθαίος ο τελώνης,
ο Ιάκωβος, γιος του Αλφαίου, και ο Λεββαίος, που επονομάστηκε Θαδδαίος,
ο Σίμων ο Κανανίτης κι ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, αυτός που τον πρόδωσε».
Η Αγία Γραφή αναφέρει επίσης τα ονόματα των δώδεκα μαθητών / αποστόλων στο Κατά Μάρκον 3:16-19 και στο Κατά Λουκά 6:13-16.
Στη σύγκριση των τριών περικοπών, υπάρχουν μερικές ελάχιστες διαφορές στα ονόματα. Φαίνεται πως ο Θαδδαίος ήταν επίσης γνωστός ως «Ιούδας, γιος του Ιακώβου» (Κατά Λουκά 6:16) και ο Λεββαίος (Κατά Ματθαίον 10:3).
Ο Σίμων ο Ζηλωτής ήταν επίσης γνωστός ως Σίμων ο Κανανίτης (Κατά Μάρκον 3:18). Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, που πρόδωσε τον Ιησού, αντικαταστάθηκε από τον Ματθία (βλέπε Πράξεις 1:20-26).
Μερικοί δάσκαλοι της Βίβλου βλέπουν τον Ματθία ως «άκυρο» μέλος των δώδεκα αποστόλων, και πιστεύουν ότι ο Απόστολος Παύλος ήταν η επιλογή του Θεού για να αντικαταστήσει τον Ιούδα τον Ισκαριώτη σαν δωδέκατος απόστολος.



...........................................................................................................................
Μα πιο πολύ μιλώ για τους ψαράδες που αφήσανε τα δίκτυα τους και πήρανε τα βήματά Του, και όταν αυτός κουράστηκε, αυτοί δεν ξαποστάσαν,
και όταν αυτός δοξάστηκε, αυτοί στρέψαν τα μάτια...

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Μικρός σεισμός (3,5R) σήμερα το πρωϊ (7.54) σε απόσταση 22 χιλιόμετρα από τα Γιάννενα.


Ασθενής σεισμική δόνηση (μέγεθος 3,5 R) μόλις αισθητή στα Γιάννενα έγινε σήμερα το πρωί στις 7.54 περίπου, με επίκεντρο σε απόσταση 22 χιλιομέτρων νότια –νότια δυτικά των Ιωαννίνων (με συντεταγμένες 39,5 βόρεια – 20,72 ανατολικά)
Το εστιακό βάθος μικρότερο από 10 χιλιόμετρα.
Ο χάρτης του Αστεροσκοπείου του Παν. Αθηνών, δείχνει και έναν ανεπαίσθητο σεισμό που έγινε πριν μέρες, πολύ κοντά στα Γιάννενα.
Το σημερινό επίκεντρο δείχνει να είναι στο Δήμο Σελλών, ανατολικά της εγνατίας οδού, δυτικά της Ολύτσικας, σχεδόν στην τομή μεταξύ των δύο βουνών του όρους Τόμαρος (τομή+όρος)

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Ο επαναπατρισμός της θεια-Λαμπρινής, του Τάσου Βουρνά, σέ Παπαδιαμάντεια γραφή, στην Αυγή της 25-12-1964


Ο επαναπατρισμός της θεια-Λαμπρινής
του Τάσου Βουρνά

Βορράς χιονιστής είχεν ενσκήψει εις την μικράν κώμην της Πολωνίας, όπου είχον από τινων ετών εγκατασταθή Έλληνες πρόσφυγες εκ των ακρωρειών της Ελλάδος, φεύγοντες την λαίλαπα του εμφυλίου πολέμου. Εκεί εις την φιλόξενον γην του Βορρά εύρον αποκούμπι και ανάπαυσιν κατόπιν των ταλαιπωριών τόσων ετών εις τα βουνά και εις τα ξένα. Τώρα, δόξα σοι ο Θεός, είχα απαγγιάσει, κατά το δη λεγόμενον. Και στέγην, και τροφήν, και εργασίαν, και περίθαλψιν εύρον και στοργήν από τους ξένους ανθρώπους – ας είναι καλά. Αλλά το ορεινόν και τραχύ χωρίον των, το σκαρφαλωμένον εις τας υπωρείας της Πίνδου, πού να το εύρουν εν μέσω της ατέρμονος πολωνικής πεδιάδος; Μάλιστα όταν ήλθον το πρώτον εδώ και ερρίζωσαν εις τον ξένον τόπον και έστησαν παραγώνι, είχον λάβει χώρα μερικά νόστιμα επεισόδια. Ο Ερυθρός Σταυρός της φίλης χώρας, ήτις εφιλοξένει τους τραχείς ορεσιβίους εξ Ελλάδος, έσπευσε να τους παραχωρήση ενδύματα εκ των λεγομένων ευρωπαϊκών και ανάλογα εσώρουχα. Θρήνος και οδυρμός εγένετο καθ’ όλον το χωρίον. Πώς ν’ αλλάξουν οι γέροντες τα ταμπάρα των και τα τσόχινα πανωβράκια των και αι γραίαι τα κοντογούνια των, τα από πεντηκονταετίας, ως προικιόν χορηγηθέντα υπό των μητέρων των, και ουδέποτε αλλαγέντων κατά την διάρκειαν ολοκλήρου βίου; Είδαν κι’ έπαθαν οι ξένοι άνθρωποι να τους πείσουν ν’ αλλάξουν την αρχαϊκήν των φορεσιάν και «να μπουν στα στενά», ήγουν να βάλουν τα ευρωπαϊκά και συγχρονισθούν οπωσούν με το ξένον περιβάλλον και τας συνηθείας του τόπου.

Βορράς, λοιπόν, χιονιστής είχε φυσήξει εις τα αρκτώα εκείνα μέρη, λήγοντος του έτους 1961, ότε η γραία Λαμπρινή, χήρα ωσεί εβδομηκοντούτις, έχουσα κόρην έγγαμον εις το χωρίον Σ* της Πίνδου και εγγόνια τα οποία δεν επρόφθασε να γνωρίση και να ταρναρίση ως μάμμη εις τα γόνατά της, απεφάσισε να υπάγη εις την πατρίδα. Ήκουσεν ότι διά να ταξιδεύση εχρειάζετο χαρτιά και σφραγίδας και υπογραφάς και εισιτήρια εις τον σιδηρόδρομον. Και τον μεν ναύλον ηδύνατο να πληρώση η γραία Λαμπρινή εκ της συντάξεως την οποίαν της παρείχον οι ξένοι άνθρωποι – ας είναι καλά. Αλλά τα χαρτιά, τας σφραγίδας και τας υπογραφάς πού θα τας εύρισκαν; Οι λύκοι που εκυβέρνων «εκεί κάτω» εις την πατρίδα δεν της έδιδον την άδειαν. Και να ήτο μόνο αυτό; Το πατρογονικόν της σπίτι εις το χωρίον, εκεί όπου εγεννήθη και ανεστήθη, όπου υπανδρεύθη και εσπαργάνωσε τέκνα, το κατείχον ξένοι άνθρωποι. Δεν είχε στον ήλιο μοίρα η γραία Λαμπρινή. Όλα τούτα της τα είχε γράψει καταλεπτώς η θυγάτηρ της, το Μαχώ, διά χειρός του πατρός Ιωάσαφ, του ιερέως του χωρίου. Είχε –λέει– ψηφισθή νόμος και την έσβησαν από το δημοτολόγιον και της εσήκωσαν την υπηκοότητα την ελληνικήν και της εδήμευσαν τον οικίσκον της και το χωράφι της και τα παρέδωσαν σε κάτι βερέμηδες, κακούς ανθρώπους, πρώην συνεργάτας των Γερμανών – φωτιά να τους κάψη! Και η γραία Λαμπρινή, μόνη κι έρημη εις τα ξένα ενοστάλγει την πατρικήν και συζυγικήν εστίαν, τον ταπεινόν οικίσκον της και το παραγώνι της, και τα εγγόνια της, φωτογραφίας των οποίων αρτίως τας είχε αποστείλει η θυγάτηρ της μέσα εις το πικραμένον της γράμμα. Τας είχε έκτοτε, ημέραν και νύκτα, εις τον κόρφον της και επεδείκνυεν εις τας άλλας ομοχωρίους της γερόντισσας και τας κατεφίλει δακρύουσα. Και από καιρού εις καιρόν παρεκάλει τους γραμματισμένους να της διαβάσουν το φαρμακωμένον γράμμα της θυγατέρας της, ενώ κρουνοί δακρύων έβρεχον τας ρικνάς παρειάς της κάθε φοράν που ήκουε τα ίδια, τα πικρά λόγια: «Αγαπημένη μου μάνα, πρώτον ερωτώ διά την καλήν σας υγείαν. Αν ερωτάτε και δι’ ημάς καλώς υγιαίνομεν. Μάθε, μητέρα, ότι ο ένας τοίχος του σπιτιού μας εσάπισε και είναι έτοιμος να πέση. Προσέτι μίαν ημέραν επήρε φωτιά το παραγώνι κι εκόλλησε το φαγοπύρι φωτιά κι εκάηκε το νταβάνι. Ανέβη ο άντρας μου να το σβήση και έσπασαν όλα τα κεραμίδια. Κοντά σ’ αυτά με βρήκαν και άλλες καταδρομές. Η γειτόνισσά μας που σου κρατεί στανικώς το σπίτι εμάλωσε μαζί μου κι ύστερα πήγε εις την Αστυνομίαν και με κατεμήνυσε τάχα πως εγώ την είπα πείσα και δείξα, ενώ εκείνη μούπε τα χειρότερα. Τώρα πρέπει να πάω και στο δικαστήριο. Μού στείλανε τις προάλλες κλήση.

Κι άλλες δυστυχίες με σάστισαν, κατακαημένη μου μάνα. Η γίδα μας αρρώστησε και ψόφησε με τη βαρυχειμωνιά• ήταν κι εγκαστρωμένη. Έχασα και τη γίδα, έχασα και τα κατσίκια τα δυο, έχασα και το γάλα των παιδιών. Μόνο το νου μου δεν έχασα, καημένη μου μάνα…».

Το απεφάσισε, λοιπόν, η γραία Λαμπρινή. Θα έφευγε μόνη διά τον τόπον της και ας μην είχε χαρτιά και σφραγίδας από την βασιλικήν κυβέρνησιν. Ιδέαν περί συνόρων και λοιπών εμποδίων, όσα οι άνθρωποι εφεύρον διά να χωρισθούν μεταξύ των, δεν είχε. Θα τραβούσε προς νότον, αυτό το ήξευρεν. Έχουσα αριστερά της την ανατολήν και δεξιά την δύσιν, θα εβάδιζε την ημέραν και θα εκόνευε την νύκτα εις τα σπίτια των καλών Χριστιανών. Και κάποτε θα έφθανε. Και διά να γλυτώση την πεζοπορίαν, αν έβλεπε σιδηρόδρομον κατευθυνόμενον προς νότον, θα επλήρωνε τον ναύλον και θα επέβαινε, με το καλό ή με το άγριον.

Αφ’ εσπέρας έλαβε την απόφασιν να εκκινήση τα χαράματα. Χωρίς να είπη τίποτε εις τας άλλας γυναίκας τας ομοχωρίους της, απεσύρθη ενωρίς εις τον οικίσκον της, εμάζευσε τον ρουχισμόν της και μερικά κανίσκια τα οποία είχε προμηθευθή διά τα εγγονάκια της, τα έδεσεν όλα εις μπόγον, ενεδύθη και κατεκλίθη εις την κλίνην της, όπως ήτο, διά να κλέψη ένα ύπνο, πριν εκκινήση διά το μεγάλον ταξίδι.
Επί αρκετάς ώρας ελαγοκοιμήθη, έχουσα κατά νουν να ξυπνήση ολίγον προ της αυγής και να ολισθήση λάθρα έξω του χωρίου. Και ότε ηκούσθη το πρώτο λάλημα του πετεινού, η γραία Λαμπρινή ηγέρθη τάχιστα, ενίφθη κατά πρόσωπον, έκαμε τον σταυρόν της και εξεπόρτισε. Η νυξ ήτο ακόμη βαθεία και το χιόνι εφώτιζεν αμυδρώς τον δρόμον της με την ψυχράν ανταύγειάν του.

Άμα εξελθούσα εις τους ερημικούς κατ’ εκείνην την ώραν δρόμους του χωρίου, εβάδισε ταχέως προς τον σταθμόν του σιδηροδρόμου. Θα επεβιβάζετο της πρώτης αμαξοστοιχίας, η οποία θα διηθύνετο προς νότον, κατά το σχέδιόν της. Εις τούτο εστάθη τυχερή. Εμπορικός συρμός με ανοικτά βαγόνια έμφορτα μεγάλων ζώων, ήτο έτοιμος να εκκινήση. Και η θεία Λαμπρινή, ολισθήσασα κρυφίως, αφού πρώτον έρριψε τον μπόγον της εις το βαγόνι, εσκαρφάλωσεν είτα και αυτή και ετοποθετήθη αθορύβως μεταξύ οκτώ αγελάδων, αι οποίαι την υπεδέχθησαν με φιλικούς μηκυθμούς και την εθέρμαινον με την αναπνοήν των.


Το τραίνο εξεκίνησεν. Η γραία Λαμπρινή έκαμε άλλην μίαν φορά το σημείον του σταυρού και έλαβε κουράγιο. Ήδη το δυσκολότερον μέρος του ταξιδίου επραγματώνετο ευτυχώς. Ενόμιζεν ότι μετ’ ου πολύ θα έβλεπε την κορυφογραμμήν της Πίνδου, την τόσον οικείαν εις την μνήμην της, την χαμένην εις την αντάραν και το χιόνι. Και ότε εξημέρωσεν, η γραία επρόβαλε μετ’ άκρας επιφυλάξεως την κεφαλήν της από το παραπέτο του βαγονιού, προσπαθούσα να διακρίνη εις το αβέβαιον πρωϊνόν φως και ομίχλην, τα γνώριμα και αγαπημένα βουνά.

Αλλοίμονον! Η πατρίδα ήτο ακόμη αρκετά μακράν. Προ των ομμάτων της γραίας Λαμπρινής ηπλούτο ο ατελείωτος κάμπος, όσον που φθάνει το μάτι, σαβανωμένος με το χιόνι. Εταξίδευσεν ολόκληρον την ημέραν προς νότον και περί την βραδυνήν αμφιλύκην της εφάνη ότι διέκρινε μακράν τας σκιάς υψηλών βουνών. Η καρδιά της ελαχτάρησε. Να ήτο άραγε η Πίνδος, το προσφιλές βουνόν, όπου υπό την σκιάν του εγεννήθη, εμεγάλωσεν, υπανδρεύθη και εσπαργάνωσε τέκνα;

Όχι μόνον δεν ήτο η Γη της Επαγγελίας της, αλλά και περί το εσπέρας, ότε ο ήλιος έδυεν εις την παρυφήν του κάμπου, εβεβαιώθη ότι ο συρμός εστράφη προς την δύσιν. Εμάζευσεν εν βία τον μπόγον της και, όταν ο σιδηρόδρομος εστάθη δι’ ολίγα λεπτά, επήδησεν αθορύβως εις το έδαφος, αποφασισμένη να συνεχίση πεζή το ταξίδι της.

Άγνωστος τόπος το μέρος όπου ευρέθη. Εις την ακοήν της έφθαναν λόγια άγνωστα, διαφορετικά από την γλώσσαν του τόπου εις τον οποίον έζη μέχρι προ τινος. Η καρδία της εμούδιασε. Πού να υπάγη νύκτα ώραν, ξένη και άγνωστος, μόνη και έρημος γραία, αδύνατον μέρος; Όλον το θάρρος της την εγκατέλειψε και καθήσασα εις μίαν γωνίαν του σταθμού, ομού μετ’ άλλων επιβατών, ήρχισε να κλαίη με μαύρα δάκρυα. Πονετικοί άνθρωποι αυτοί οι ξένοι. Την περιεκύκλωσαν με ενδιαφέρον και την ηρώτων εις την άγνωστον γλώσσαν των διά την αφορμήν των δακρύων της. Τι να τους είπη; Πώς να συνεννοηθή; Πώς να τους ζωγραφίση τον πόνον της; Και έκλαιε με σιωπηλούς λυγμούς, ενώ γύρω της οι ξένοι άνθρωποι την παρετήρουν με ανείπωτον συμπάθειαν. Ήλθε, τέλος, και ένας άνθρωπος της εξουσίας. Με θερμόν χαμόγελον την επλησίασε, της ωμίλησε. Είδε και απόειδε ότι δεν είναι δυνατόν να συνεννοηθεί. Αντήλλαξε μερικές λέξεις με τους πολίτας και λαβών ηρέμα την γραίαν εκ του βραχίονος, την ωδήγησε εις το γραφείον του σταθμού.

Εκ της ανταλλαγής των ολίγων λέξεων μετά της γραίας, ερωτωμένης εις την ξένην γλώσσαν και αποκρινομένης εις την γλώσσαν της στερεοτύπως «θέλω να πάω στο χωριό μ’», εξήχθη το συμπέρασμα από την ομήγυριν ότι επρόκειτο περί Ελληνίδος. Ο αστυνομικός ωμίλησεν εις το τηλέφωνον δι’ ολίγων και μετ’ ου πολύ κατέφθασαν ασθμαίνοντες δύο Έλληνες εκ των πολιτικών προσφύγων, των διαμενόντων εις την πολίχνην εκείνην της Τσεχοσλοβακίας. Διότι η γραία είχε διέλθει τα πολωνοτσεχικά σύνορα και ευρέθη, άνευ διαβατηρίου, εις την Τσεχίαν.

Οι δύο Έλληνες έσκυψαν έκπληκτοι πλησίον της γραίας:
–Από πού είσαι, μάνα μου;
–Από την Πίνδο…
Ακούσασα την πάτριον φωνήν έπαυσε πλέον αυτομάτως να κλαίη και ανέβλεψεν μετ’ ελπίδων προς τους νεοελθόντας.
–Και πού καθόσουν;
–Σα κει στην Πολωνία…
Έκαμαν οι άνθρωποι τον σταυρόν των, ενώ οι ξένοι συγκινηθέντες παρηκολούθουν εν μεταφράσει την συνομιλίαν.
–Και πώς ήρθες εδώ;
–Με το τραίνο, γιε μ’!
–Και πώς θα πας κάτου;
–Με το πόδι μ’! Βαστάου για ακόμ’!
Εγέλασαν γύρω οι άνθρωποι. Έλαβον την γραίαν μετά στοργής και την ωδήγησαν εις τους ελληνικούς καταυλισμούς, ενώ ταυτοχρόνως ετηλεγράφουν εις Πολωνίαν προς ησυχίαν των εκεί συμπατριωτών των.
Βεβαίως, το ταξίδι της γραίας Λαμπρινής προς το χωρίον της δεν επραγματώθη. Και στενάζουσα, αναμένει μετά των άλλων την ευλογημένην ώραν της επιστροφής της εις το πάτριον έδαφος. Αχ, δεν θάχουν, Θεέ μου, τελειωμόν οι πίκρες και τα βάσανα του κόσμου;

(Η Αυγή, 25.12.1964)

ΠΗΓΗ: Ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Αφήγηση της γέννησης του Χριστού



Ήλθαν και φέτος τα Χριστούγεννα (Χριστού+γέννα). Τι μπορούν να σημαίνουν για τον καθένα μας οι γιορτές των Χριστουγέννων;
Για την Ορθόδοξη Εκκλησία και τους πιστούς τα Χριστούγεννα είναι η σημαντικότερη από τις ακίνητες εορτές. Για τους νηστεύοντες το τέλος της 40ήμερης νηστείας, για τα παιδιά δώρα, κάλαντα και στολισμός δένδρου ( και "το πιο ψηλό δένδρο της Ευρώπης στο Σύνταγμα" κατά απελθόντα Δήμαρχο Αθηναίων...), για τους μαθητές μια περίοδος 15νθήμερων διακοπών, για τους εμπόρους μια –δυο βδομάδες αύξησης του τζίρου, για τους μισθωτούς η καταβολή του πάλαι ποτέ 13ου μισθού, για κάποιους γαλοπούλα γεμιστή με κάστανα, κουραμπιέδες και μελομακάρονα, κ.ο.κ.
Και για όσους το έχουν ξεχάσει, όλα ξεκίνησαν τον καιρό του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Οκταβιανού Αυγούστου, τότε, που διέταξε απογραφή πληθυσμού σε όλη την Αυτοκρατορία. Κατά τους ευαγγελιστές, άγγελος Κυρίου επισκέφθηκε τον Ιωσήφ και τον ενημέρωσε για τη Θεία Γέννηση του Θεανθρώπου εκ της Παρθένου Μαρίας (Ματθαίος Α΄ 20).
Τότε ο Ιωσήφ παρέλαβε τη Μαρία και από τη Ναζαρέτ ήλθαν στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας για να απογραφούν. Στη Βηθλεέμ, «εν φάτνη των αλόγων»- όπου σήμερα η Βασιλική της Γεννήσεως - γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός (Ματθ. Β΄ 1, Λουκ. Β΄ 4-7).
Ταυτόχρονα άγγελος Κυρίου εμφανίζεται σε ποιμένες, αγγέλλοντας το χαρμόσυνο γεγονός, ενώ πλήθος αγγέλων ψάλλουν «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκ. Β΄ 8-14).

Ενώ συμβαίνουν αυτά, άστρο φωτεινό εξ Ανατολής οδηγεί τους τρεις Μάγους προς τα Ιεροσόλυμα , οι οποίοι μετά από συνάντησή τους με τον βασιλιά της Ιουδαίας Ηρώδη , συνεχίζουν και φθάνουν στη Βηθλεέμ, όπου μαζί με τους βοσκούς προσκυνούν τον Θεάνθρωπο προσφέροντας χρυσό, λίβανο και σμύρνα (Ματθ. Β΄ 2-12) (από τη Wikipedia).
ΠΗΓΗ: Ιστολόγιο Blogout.



Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Με δυο ιδιότητες ο Φιλ. Φίλιος: Δήμαρχος και διορισμένος εφοροεπίτροπος από τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων.


Θλιβερή και προκλητική εμφάνιση του δημάρχου Φιλ. Φίλιου στη Βουλή. Κατέθεσε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας για τα Κληροδοτήματα

• «Απευθυνόμαστε στους νέους δημοτικούς συμβούλους και εντελώς φιλικά τους συνιστούμε να προφυλάξουν το Δήμο και την πόλη από αυθαίρετες και παράνομες ενέργειες του δημάρχου…», τονίζουν, μεταξύ άλλων, δύο πρώην δημοτικοί σύμβουλοι, οι κ.κ. Σπύρος Εργολάβος και Χάρης Λεοντάρης, οι οποίοι επί σειρά ετών υπηρέτησαν (και από ηγετικές θέσεις) το Δήμο Ιωαννιτών.
Σε μια μακροσκελή κοινή έγγραφη δήλωσή τους, με αφορμή την εμφάνιση του δημάρχου κ. Φιλ. Φίλιου στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής σχετικά με τα Κληροδοτήματα, ασκούν δριμεία κριτική κατά του νεοεκλεγέντος δημάρχου, κάνοντας λόγο για σοβαρά ολισθήματά του, σε βάρος του Δήμου και της πόλης, αλλά και σε βάρος της Δημοκρατίας!
Το πλήρες κείμενο της κοινής δήλωσης των κ.κ. Εργολάβου και Λεοντάρη έχει ως εξής:
• Θλιβερό θέαμα αντικρίσαμε, τις προάλλες, παρακολουθώντας μαγνητοσκοπημένη, στο κανάλι της Βουλής των Ελλήνων, την ειδική συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας του Ελληνικού Κοινοβουλίου, με θέμα ημερήσιας διάταξης: "Ηπειρωτικά Κληροδοτήματα". Θέαμα πράγματι θλιβερό! Στη θέση του μητροπολίτη Ιωαννίνων, την εμφάνιση του οποίου γνωστοποιούσε, με σχετικό υπότιτλο, το κανάλι της Βουλής,
είδαμε να κάθεται ο Φίλιππας Φίλιος, ως εκπρόσωπος των Αγαθοεργών Καταστημάτων της Μητρόπολης Ιωαννίνων, περιστοιχιζόμενος απ’ το νομικό τους σύμβουλο Γιώργο Τσουμάνη και το γραμματέα τους Γιώργο Τζώρτζη.
Βρίσκομαι εδώ – είπε ο ίδιος – ως εφοροεπίτροπος των Αγαθοεργών Καταστημάτων της Μητρόπολης και ως νέος δήμαρχος της πόλης.
Θαυμάσια δήλωση!
Διορισμένος, με την πρώτη ιδιότητα, απ’ το μητροπολίτη Ιωαννίνων, εφοροεπίτροπος, σε ένα καθεστώς, συνταγματικά και νομικά ανύπαρκτο, που συγκροτείται και λειτουργεί αυθαίρετα, με πνεύμα καθαρά μεσαιωνικό, γνήσια σκοταδιστικό˙ εκλεγμένος, με τη δεύτερη ιδιότητα, απ’ το λαό της πόλης – με στήριξη μάλιστα του ΠΑΣΟΚ και λοιπών "δημοκρατικών δυνάμεων" – και πριμοδότηση, στο δεύτερο γύρο, από "αριστερές δυνάμεις" – με την υποχρέωση, σύμφωνα με τον όρκο, που ήδη έχει δώσει, "να τηρεί το Σύνταγμα και τους νόμους που είναι σύμφωνοι με αυτό". Η μια ιδιότητα αναιρεί και αντιστρατεύεται την άλλη. Αυτό ήταν το πρώτο ολίσθημά του˙ ολίσθημα σε βάρος του Δήμου και της πόλης, ολίσθημα σε βάρος της Δημοκρατίας.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΛΙΣΘΗΜΑ…
Δεν άργησε όμως να ακολουθήσει το δεύτερο ολίσθημά του: Η παράταξή μου και εγώ – πρόσθεσε – ενδιαφερόμαστε,
όχι για το πώς και από ποιους γίνεται η διοίκηση και η διαχείριση των Κληροδοτημάτων,
αλλά για το εάν εκτελούνται οι σκοποί που όρισαν οι διαθέτες. Θαυμάσια σκέψη αιρετού τοπικού άρχοντα! Δεν ενδιαφέρεται – λέει – για τον τρόπο διοίκησης και διαχείρισης των Κληροδοτημάτων! Μα εδώ ακριβώς βρίσκεται η πεμπτουσία της βούλησης των ευεργετών μας. Βούληση συνταγματικά κατοχυρωμένη και υποχρεωτική για όλους. "Η διοίκηση και η διαχείριση των Κληροδοτημάτων" – ορίζει το άρθρο 109 του Συντάγματος - "γίνεται σύμφωνα με τη βούληση του διαθέτη". Και ο σχετικός – σύμφωνος με το Σύνταγμα νόμος - συμπληρώνει: "η πιστή και επακριβής εκπλήρωση της βούλησης του διαθέτη αποτελεί υποχρέωση του Κράτους".
Ενδιαφέρεται – πρόσθεσε ο Φίλιππας Φίλιος για την εκπλήρωση των σκοπών που όρισαν οι διαθέτες. Αν κρίνουμε με βάση τα όσα ανομολόγητα συνέβησαν επί ολόκληρες δεκαετίες – και εξακολουθούν να συμβαίνουν – με τα Αγαθοεργά Καταστήματα της Μητρόπολης Ιωαννίνων, στα οποία και ο ίδιος συμμετέχει, ούτε η εκτέλεση των σκοπών που ορίζουν οι διαθέτες τον ενδιαφέρει. Το μόνο, όπως φαίνεται, που τον ενδιαφέρει είναι η κατοχή και η νομή της εξουσίας. Εδώ το δεύτερο ολίσθημά του συνοδεύτηκε από ένα μεγάλο ψέμα.

ΚΑΙ ΤΡΙΤΟ ΟΛΙΣΘΗΜΑ!..
Και η αυλαία αυτής της αξιοθρήνητης παράστασης έκλεισε με το τρίτο ολίσθημά του. Εμείς – δήλωσε – θα στείλουμε εκπροσώπους στα Αγαθοεργά, για να παρακολουθούμε τη λειτουργία τους. Όταν, βέβαια, έλεγε "εμείς" εννοούσε μόνο τον εαυτό του. Πριν ακόμα αναλάβει τη διοίκηση του Δήμου, προκαταλαμβάνει, με επίσημες δηλώσεις τη βούληση και την απόφαση του κυρίαρχου οργάνου που είναι το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης. Αν θα πάνε ή δεν θα πάνε εκπρόσωποι του Δήμου στα Αγαθοεργά, αυτό δεν εξαρτάται απ’ την αυθαίρετη βούληση του δημάρχου˙ εξαρτάται απ’ την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που λαμβάνεται με βάση τους νόμους. Αυτή την απόφαση, προκλητικά και αυθαίρετα, προκαταλαμβάνει ο Φίλιππας Φίλιος.

ΠΑΡΑΝΟΜΗ Η ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ…
Ξέρει ο ίδιος, όπως ξέρουμε όλοι, ότι ο Δήμος, τα τελευταία οκτώ χρόνια, δεν έστελνε εκπροσώπους, στα Αγαθοεργά Καταστήματα Ιωαννίνων. Και αυτό δε γινόταν, επειδή έτσι ήθελε ο δήμαρχος της πόλης. Αυτό δε γινόταν, γιατί έτσι επέβαλλαν – και εξακολουθούν να επιβάλουν – οι νόμοι της πολιτείας. Ξέρει, καλά μάλιστα, ο Φίλιππας Φίλιος πως η απόφαση 22/1999 του Δημοτικού Συμβουλίου, με την οποία στάλθηκαν δυο εκπρόσωποι του Δήμου στη "Γενική Συνέλευση" – ο Θεός να την κάνει τέτοια – των Αγαθοεργών, ακυρώθηκε ως παράνομη από τα Αρμόδια Όργανα της Πολιτείας (Επιτροπή του άρθρου 18 του ν. 2218/1994, Υπουργεία Εσωτερικών και Παιδείας, Συμβούλιο Επικρατείας) που έκριναν τελεσίδικα την υπόθεση, έπειτα από προσφυγή συμπολιτών μας.
Ξεκάθαρο το σκεπτικό των αποφάσεων των Θεσμικών Οργάνων της Πολιτείας:
«Μετά την ψήφιση το άρθρου 47 του Ν. 1473/1984 οι διατάξεις των άρθρων 113 έως 124 του Α.Ν. 2039/39 με τις οποίες προβλεπόταν η λειτουργία της Εφοροεπιτροπείας των Αγαθοεργών καταστημάτων Ιωαννίνων καταργήθηκαν. Ο Νόμος 1473/84 (άρθρα 47, 37) είναι σαφής τόσο ως προς την κατάργηση των διατάξεων 113 έως 124 του Α.Ν. 2039/39, όσο και ως προς την ισχύ των λοιπών διατάξεών του για τα παλιά κληροδοτήματα Νομού Ιωαννίνων. Έτσι με σαφήνεια συνάγεται ότι ο κανονισμός του 1926 που προβλέπει τον τρόπο διαχείρισης των κληροδοτημάτων αυτών δεν ισχύει.
Κατά συνέπεια των ανωτέρω δεν υφίσταται νόμιμο έρεισμα για τη συγκρότηση της εφοροεπιτροπείας, όσον αφορά τη διαχείριση των κληροδοτημάτων του Νομού Ιωαννίνων και ως εκ τούτου η απόφαση ορισμού εκπροσώπων του Δήμου για το όργανο αυτό είναι παράνομη».

ΘΑ ΣΥΝΕΡΓΗΣΟΥΝ;
Και ρωτάμε τους δημοτικούς συμβούλους: Θα τολμήσουν, με την απόφασή τους, να συνεργήσουν σε μια τέτοια παράνομη πρόταση του δημάρχου; Αν παρασυρθούν και το πράξουν, τότε το ολίσθημα δεν θα είναι του δημάρχου˙ το ολίσθημα θα είναι δικό τους και, μαζί με το ολίσθημά τους, δικές τους είναι και οι συνέπειες που τους περιμένουν.
Έπειτα από όσα, συνοπτικά, εκθέσαμε παραπάνω:
Ως πρώην δημοτικού σύμβουλοι Ιωαννίνων που ασχοληθήκαμε – και εξακολουθούμε να ασχολούμαστε – με τα κοινά της πόλης, ως ελεύθεροι και υπεύθυνοι πολίτες που έχουμε την απαίτηση να ζούμε μέσα στα πλαίσια μιας ευνομούμενης Πολιτείας, με σεβασμό στο Σύνταγμα και τους νόμους, χωρίς αντισυνταγματικούς μηχανισμούς και κυκλώματα που έλκουν την καταγωγή τους από σκοτεινές περιόδους του Ελληνικού Κράτους, και δηλητηριάζουν, κατά τρόπο επικίνδυνο, την κοινωνική και πολιτική ζωή της πόλης:
Απευθυνόμαστε προς τους νέους δημοτικούς συμβούλους –ιδιαίτερα αυτούς της πλειοψηφία– και εντελώς φιλικά τους συνιστούμε να προφυλάξουν το Δήμο και την πόλη από αυθαίρετες και παράνομες ενέργειες του δημάρχου (τα πρώτα δείγματα τα έχει ήδη δώσει και τις πρώτες προθέσεις του τις έχει εκδηλώσει).

ΟΧΙ ΣΤΟ «ΕΓΚΛΗΜΑ»…
Θέλουμε επίσης να τους πούμε πως ο αγώνας για την εξάλειψη των θλιβερών κατάλοιπων της Τουρκοκρατίας στην πόλη και την αποκατάσταση των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων της Ισονομίας και της Ισοπολιτείας για τους Γιαννιώτες πολίτες, ένας αγώνας που άρχισε το 1984, με την ψήφιση του νόμου 1473/1984, βρίσκεται ήδη σε καλό δρόμο, καθώς, προς αυτή την κατεύθυνση κινείται σήμερα η Βουλή των Ελλήνων, όπως έδειξε η πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, κατά την οποία ομόθυμα, από όλες τις παρατάξεις, εκφράστηκε η σθεναρή βούλησή τους για τη δικαίωση αυτού του αγώνα. Εμπόδια σ’ αυτή την προσπάθεια προσπαθεί να ορθώσει ο Φίλιππας Φίλιος. Να μην θελήσουν να τον ακολουθήσουν στο φοβερό ολίσθημά του. Ολίσθημα που αποτελεί πραγματικό "έγκλημα" σε βάρος του Δήμου και της πόλης».



Κινητή τηλεφωνία, εθνική μανία - Εγνατία τελειωμένη σε δυο χρόνια πλημμυρισμένη.

ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ


ΠΑΣΟΚ Νεοφιλελευθέρων
Ελλάς κτήμα των Εταίρων
Μέρκελ δανειστής
3ου Ράιχ συνεχιστής
Γιωργάκης σωτήρας
Πολιτική οδοστρωτήρας
Βουλή Αυτοκρατόρων
Χαράτσι άνευ όρων
Πάγκαλος: «Φταίμε όλοι»
Οι φτωχοί πληρώνουν την ζημία όλη
Δάνεια-δάνεια-δάνεια
Οικονομική παράνοια
Ομόλογα-ομόλογα
της πτώχευσης γλυκόλογα
Καλλικράτης νέος θεσμός
χωρίς κονδύλια προορισμός
Εγνατία τελειωμένη
σε δυο χρόνια πλημμυρισμένη
Κινητή τηλεφωνία
Εθνική μανία
Απαγορεύεται το κάπνισμα
Επιτρέπεται των μικρών και μεσαίων το αφάνισμα
TV μαγειριό
Παιδεία ρημαδιό
Τιμές στα ύψη
Πολιτισμός σε σήψη
«Πως καταντήσαμε Λοχία»
Η Ελληνική Δημοκρατία
…..
ν’ αναπολεί τη Δικτατορία !!!!!!

(από e-mail που έλαβα)

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Ο πολιτισμός μας!

Συνεχίζεται η απεργία πείνας. Και η αντιπρόταση να τους δοθούν μόλις 1500, ενώ τους χρωστά 65000 περίπου! Αν όντως αληθεύει η πληροφορία, η δουλεία στην Ελλάδα έχει καταργηθεί;


Από τους "Νέους Αγώνες Ηπείρου"

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Με 156 βουλευτές πλέον το ΠΑΣΟΚ, μετά τη διαγραφή του Πρεβεζάνου βουλευτή Βαγγέλη Παπαχρήστου.


Την άμεση αντίδραση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Παπανδρέου, προκάλεσε η απόφαση του βουλευτή Πρεβέζης του ΠΑΣΟΚ, Βαγγέλη Παπαχρήστου, να καταψηφίσει επί της αρχής το πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών για τις αλλαγές στις Δ.Ε.Κ.Ο. και τα εργασιακά.
Γιος του αγωνιστή της Αριστεράς Καλλίμαχου Παπαχρήστου, ο Βαγγέλης Παπαχρήστος υπήρξε από τους νεότερους κρατούμενους της Χούντας,σε ηλικία μόλις 18 ετών πέρασε από δίκη στο Στρατοδικείο Ιωαννίνων στις 9 Ιουλίου 1974, για συμμετοχή στην οργάνωση "Άρης Βελουχιώτης" και βασανίστηκε.

Μέλος του ΚΚΕ και αργότερα μέλος της Κ.Ε. του κόμματος του Περισσού, αποχώρησε το 1989 διαφωνώντας με την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου.
Στη συνέχεια μετεπήδησε στο ΠΑΣΟΚ και ήταν επί χρόνια σύμβουλος και συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου κατά την διάρκεια της θητείας στο Υπουργείο Εξωτερικών.Τον Μάρτιο του 2004 εκλέχτηκε βουλευτής Πρέβεζας με το ΠΑΣΟΚ.
……………………………………………………
«Κι αν δεν μπορείς να κάνεις την πολιτική, όπως το θέλεις. Τούτο προσπάθησε, όσο μπορείς, μην την εξευτελίσεις…».Παραφράζοντας τον Καβάφη, ο βουλευτής Βαγγέλης Παπαχρήστος ήρθε στη Βουλή, για να καταψηφίσει το επείγον νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών, μια απόφαση που τον οδήγησε να βρεθεί από τον Γιώργο Παπανδρέου εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ.
«Είχε ορκιστεί στην οικογένειά του ότι θα πει ''όχι'' στο πολυνομοσχέδιο και έτσι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα διαφορετικό…» είπε ο υφυπουργός Αθλητισμού Χρήστος Αηδόνης, ο οποίος μέχρι και την τελευταία στιγμή προσπαθούσε να πείσει τον Πρεβεζάνο βουλευτή να μην καταψηφίσει.

«Εγώ το ξέρω εδώ και μερικές μέρες. Έχω δοκιμάσει τα πάντα να τον μεταπείσω. Σήμερα ήπια τρία χάπια για το στομάχι μου, αλλά έχουν δίκιο όσοι μιλάνε για ηπειρώτικα κεφάλια» συνέχισε να λέει με παράπονο ο υφυπουργός.
«Κύριε Παπαχρήστο, θα βγείτε σε κανένα κανάλι;» τον ρώτησε ένας τηλεοπτικός συντάκτης.

«Με είχατε καλέσει και χθες και μου λέτε αν θα βγω και σήμερα;» του απάντησε ο βουλευτής, κοιτάζοντάς τον με τρόπο απαξιωτικό για το όψιμο ενδιαφέρον.Ήταν λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση του Φίλιππου Πετσάλνικου ότι ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ τίθεται εκτός Κ.Ο..
Ο Βαγγέλης Παπαχρήστος έπινε, ωστόσο, ήρεμος το καφεδάκι του και απολάμβανε το τσιγαράκι του. Ακόμα κι όταν στην οθόνη του κινητού εμφανίστηκε η φωτογραφία της όμορφης συζύγου και της πανέμορφης κόρης, συνέχισε την κουβέντα του.«Το ξέρουν οι δικοί μου άνθρωποι. Τους είχα ενημερώσει. Ήταν πολιτική απόφαση.Ένα χρόνο τώρα διαβάζω μέχρι τις έξι το πρωί. Βγήκαν τα μάτια μου. Δεν ήρθα ξαφνικά εδώ και είπα θα πιω ένα καφέ και θα πάω μέσα να καταψηφίσω. Ξέρω τι έκανα συνειδητά, το ήξεραν και στο ΠΑΣΟΚ» διευκρίνισε ο ανεξάρτητος βουλευτής.
«Κάνε ό,τι σου πει η καρδιά σου» μάθαμε ότι του είχε πει η γοητευτική σύζυγός του. Αυτό έκανε και κείνος και ας είναι προσωπικός φίλος του Γιώργου Παπανδρέου.

Περισσότερα ΕΔΩ πατώντας

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Οι γονείς του 4ου Γενικού Λυκείου Ιωαννίνων καταγγέλουν την αστυνομική βία

" O Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 4ου Γενικού Λυκείου Ιωαννίνων, μετά τα προχθεσινά γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια της καθόλα ειρηνικής, προγραμματισμένης πορείας όπου μαθητές, φοιτητές και πολίτες διαδήλωναν στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, καταγγέλλει με ανακοίνωσή του "την άσκοπη και υπερβολική χρήση αστυνομικής βίας και δακρυγόνων".Η ανακοίνωση αναφέρει:
Ως γονείς διαμαρτυρόμαστε για τον εκφοβισμό των παιδιών μας μέσω της απροκάλυπτης αστυνομικής βίας, τα οποία ως συνειδητοποιημένοι μελλοντικοί πολίτες διεκδικούν το δικαίωμα της γνώμης και της διαμαρτυρίας για θέματα που αφορούν τη ζωή τους. Ο ξυλοδαρμός και οι προσαγωγές ανήλικων μαθητών στην Ασφάλεια χωρίς λόγο, φανερώνει την πρόθεση της πολιτείας να καταστέλλει οποιαδήποτε μορφή ελεύθερης έκφρασης και εναντίωσης στην εξουσία.
Είναι ανησυχητικό και τραγικό, το γεγονός ότι η αστυνομία, αντί να προστατεύει τα ανήλικα παιδιά, καταπατά τα δικαιώματά τους με στόχο τη διαμόρφωση αδύναμων και υποταγμένων πολιτών.
Καλούμε την πολιτεία να δώσει απαντήσεις σε εμάς και στα παιδιά μας, τα οποία δέχτηκαν αναίτια βία ή αντίκρυσαν τους αναίτια ξυλοκοπημένους συμμαθητές τους, μεταξύ αυτών και κάποιους με πολύ σοβαρά τραύματα.".


Από την εφημερίδα "Ελευθερία

Υ.Γ.1: Μαρτυρίες για τα επεισόδια εδώ . Προφανώς το μπλογκ αυτό δεν μπορεί να τις διασταυρώσει, ούτε να τις υιοθετήσει άκριτα. Κάτι όμως μου θυμίζει η γλώσσα, κάτι από τα παλιά...
Υ.Γ.2:
“Έληξε η αμφισβήτηση.
Αποφανατίστηκαν οι επαναστάσεις.
Καταγγέλθηκε η απάτη κάθε “πρωτοπορίας”.
Μια οργιαστική Σιγή εβλάστησε σε όλες τις ρωγμές.
Κοιτάξτε αυτούς τους νεαρούς των δεκαπέντε-δεκαεφτά χρονών.
Κοιτάξτε τους καλά.
Προσέξτε την Κατήφεια τους.

Την νευρική τους απάθεια, την σιωπή τους, την δύσαρθρη ομιλία τους, την δύσθυμη σκληρότητα τους.
Προσέξτε πόσο ακίνητος είναι αυτός ο Νέος Άνθρωπος.
Πόσον αμίλητο φόνο κουβαλάει μέσα του.
Κι αν ακόμα δεν είναι αυτοί ο Συναγερμός, θα έρθουν παιδιά και έφηβοι που θα είναι προορισμένοι για τον Νέο Λόγο.
Απλά, για τον Λόγο.

Για λέξεις που ποτέ δεν διαπράχθηκαν, για νοήματα που ποτέ δεν ορθολογήθηκαν, για εικόνες που ποτέ δεν μιλήθηκαν.
Φοβηθείτε τους.”

Γ. Χειμωνάς, 1982.

Εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου λέγε τι βλέπεις;

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

... βλεπω τους διαδηλωτες να δινουν το αίμα τους, θυσια στην καθαροτητα των ουρανων ...


Τα ΜΑΤ έστειλαν κόσμο στο νοσοκομείο
Δέκα τουλάχιστον άτομα διακομίστηκαν στο νοσοκομείο τη Δευτέρα το βράδυ με τραύματα που ποίκιλλαν, από σπασμένα χέρια, διασείσεις και κατάγματα μέχρι ελαφρότερους μώλωπες, από την επίθεση των ΜΑΤ και τον μαζικό ξυλοδαρμό των διαδηλωτών στην πορεία.

Μόνο μικρής έκτασης δεν ήταν τα επεισόδια που έγιναν τελικά προχθές το βράδυ, μετά τη βίαιη επέμβαση της αστυνομίας κατά της πορείας 2.000 ανθρώπων που έγινε στη μνήμη του δολοφονημένου από αστυνομικό Αλέξη Γρηγορόπουλου. Δέκα τουλάχιστον διαδηλωτές διακομίσθηκαν στο νοσοκομείο μετά την πορεία. Μια κοπέλα με τραύμα στη λεκάνη, άλλη μια με διάσειση και κάταγμα στο χέρι, καθώς και άλλοι με μικρότερης βαρύτητας τραύματα. Αυτουργοί, ήταν άνδρες των ΜΑΤ που «στρίμωξαν» βάσει σχεδίου ένα κομμάτι της πορείας στη Χαριλάου Τρικούπη μεταξύ Μιχαήλ Αγγέλου και 28ης Οκτωβρίου και επιτέθηκαν ξυλοφορτώνοντας διαδηλωτές, χωρίς να έχει υπάρξει κάποιος λόγος. Η μοναδική αφορμή που δόθηκε στην προχθεσινή πορεία ήταν η επίθεση σε τράπεζα με κατεβασμένα ρολά στην Πυρσινέλλα, η οποία αποτράπηκε από άνδρες των ΜΑΤ. Το ενδιαφέρον είναι ότι στο συγκεκριμένο σημείο και πριν συμβεί ο,τιδήποτε, οι τρεις διμοιρίες που ακολουθούσαν την πορεία πέρασαν τρέχοντας το πεζοδρόμιο της Πυρσινέλλα προς την πλατεία Πάργης κόβοντας ουσιαστικά την πορεία στη μέση, πριν καν πεταχτεί οποιοδήποτε αντικείμενο. Ακόμη και όταν «έφυγαν» μερικά μπουκάλια νερού, η εντύπωση ήταν ότι για πολύ χειρότερα, έχουν γίνει πολύ λιγότερα από τις αστυνομικές δυνάμεις…
Στη συνέχεια αυτές έδειξαν να «ξεσπούν» πάνω στα φοιτητικά μπλοκ ιδιαίτερα, αφήνοντας πίσω τους αρκετούς τραυματίες και 15 προσαχθέντες και 3 συλληφθέντες εξ αυτών. Αντίστοιχη ήταν και η επιχείρηση της ΟΠΚΕ κατά φοιτητών του τμήματος Μηχανικών Επιστήμης Υλικών στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.
Διαδηλωτές μιλώντας στον «Η.Α.» έλεγαν (οι παλιότεροι τουλάχιστον) ότι αντίστοιχου μεγέθους ξυλοδαρμός στην πόλη από αστυνομικές δυνάμεις έχει γίνει μόνο στα επεισόδια στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ στο 2ο λύκειο, το 1998.
Καταγγελίες για τους ξυλοδαρμούς εξέδωσε ο σύλλογος καθηγητών του 4ου λυκείου, καθώς ένας από τους τραυματίες ήταν μαθητής του σχολείου. Ο συλλογος διδασκόντων με την ανακοίνωσή του που εκδόθηκε χθες, καταδικάζει «τον αδικαιολόγητο ξυλοδαρμό και τη χρήση βίας από τις δυνάμεις καταστολής ενάντια σε μαθητή του σχολείου μας».

ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Ανακοίνωση εξέδωσε και ο ΣΥΡΙΖΑ για τα γεγονότα, καταδικάζοντας τη στάση της αστυνομίας. Την καταγγέλλει γιατί «με απερίγραπτη βιαιότητα επιτέθηκε απρόκλητα εναντίον όλου του κορμού των πολιτών, περιλούζοντάς τους με χημικά και δέρνοντας βάναυσα, που διαδήλωναν στη μνήμη της δολοφονίας του δεκαπεντάχρονου Γρηγορόπουλου. Όπως φαίνεται ο κ. Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου και η κυβέρνησή του, με όργανο τον ψευδεπίγραφο υπουργό ‘Προστασίας Πολίτη’ κ. Παπουτσή, στο δίλημμα ‘Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα’ έχουν επιλέξει την δεύτερη».

Ανακοίνωση καταγγελίας εξέδωσε και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ιωαννίνων τονίζοντας πως η στάση της αστυνομίας, τόσο στην Αθήνα, όσο και στα Γιάννενα, ήταν «ιδιαίτερα προκλητική». Αναφέρει ότι «η πορεία κτυπήθηκε σχεδόν προτού ξεκινήσει, πνίγοντας την πόλη στα χημικά, σπάζοντας στο ξύλο τους διαδηλωτές, κτυπώντας με ανείπωτη βαρβαρότητα την πορεία.
Το μήνυμα σαφέστατο: Κάθε διαδήλωση, κάθε εκδήλωση διαμαρτυρίας θα γίνεται ανεκτή εφόσον και όταν το θέλει το μακρύ χέρι του κράτους η αστυνομία». Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταδικάζει τη στάση της κυβέρνησης και αναφέρει ότι «ήθελε να στείλει και μήνυμα «τάξης και ασφάλειας», ενόψει της αυριανής επίσκεψης του επιτηρητή μας Στρος Καν. Με αυτό τον τρόπο όμως γίνεται ολοένα και πιο μισητή».
Κακές εντυπώσεις επίσης προκάλεσε η «πανστρατιά» της αστυνομίας, με δυνάμεις ίσως και μεγαλύτερες από αυτές που χρησιμοποιήθηκαν πέρυσι, με πολλούς άνδρες της Ασφάλειας με πολιτικά, σκούφους και κασκόλ ομάδων και την ομάδα «ΔΙΑΣ» να καταδιώκει πεζούς με κινηματογραφικό τρόπο, με τις μηχανές της να βγαίνουν με ταχύτητα ανάποδα από την οδό Πουτέτση προς την Χαριλάου Τρικούπη, ενώ δεν είχε γίνει η παραμικρή ζημιά και γενικώς, χωρίς να συντρέχει λόγος τέτοιου μεγέθους επέμβασης.

Και η ΕΛΜΕ
Τους χειρισμούς της αστυνομίας καταγγέλλει και η ΕΛΜΕ Ιωαννίνων, καταλογίζοντας στην κυβέρνηση «εκστρατεία τρομοκράτησης που έχει ξεκινήσει από την κυβέρνηση και την αστυνομία ενόψει των διαδηλώσεων στις 15 Δεκέμβρη».
Συμπληρώνει επίσης ότι «η ασύδοτη προσπάθεια τρομοκράτησης της αστυνομίας εφαρμόστηκε και στα Γιάννενα. Μαζί με τη βίαιη καταστολή της ειρηνικής διαδήλωσηςέγιναν και 15 προσαγωγές με 3 συλλήψεις. Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι η πολιτική της δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί, ξέρει καλά ότι το μνημόνιο, το ΔΝΤ και η ΕΕ είναι πλέον αποκρουστικά μπροστά στα μάτια του λαού. Για αυτό ο μόνος τρόπος να συνεχίσει την πολιτική της είναι η βία, η τρομοκρατία και η καλλιέργεια της υποταγής. Η κυβέρνηση πρωτοστατεί και πάλι στην ποινικοποίηση αγώνων».
ΠΗΓΗ: Ηπειρωτικός Αγών - Τεταρτη 8 Δεκ. 2010

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική στις αμμουδιές του Ομήρου. Τι είπαν οι ξένοι για τη γλώσσα μας.


Η μαγεία της ελληνικής γλώσσας

ΤΙ ΕΙΠΑΝ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ

(ευχαριστώ τον φίλο Η. Κ. που μου το έστειλε)

• Α. Meillet, διάσημος γλωσσολόγος. Στο έργο του :
«Σύντομη ιστορία της Ελληνικής Γλώσσης», υποστηρίζεται με σθένος η ανωτερότητα της Ελληνικής έναντι των άλλων γλωσσών.

• Ζακ Λακαρριέρ, σπουδαίος Γάλλος συγγραφέας
«Στην Ελληνική υπάρχει ένας ίλιγγος λέξεων, διότι μόνο αυτή εξερεύνησε, κατέγραψε και ανέλυσε τις ενδότατες διαδικασίες της ομιλίας και της γλώσσης, όσο καμία άλλη γλώσσα.»

• Βολτέρος, μεγάλος Γάλλος διαφωτιστής
«Είθε η Ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή όλων των λαών.»

• Κάρολος Φωριέλ, Γάλλος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Σορβόνης
«Η Ελληνική έχει ομοιογένεια σαν την Γερμανική, είναι όμως πιο πλούσια από αυτήν. Έχει την σαφήνεια της Γαλλικής, έχει όμως μεγαλύτερη ακριβολογία. Είναι πιο ευλύγιστη από την Ιταλική και πολύ πιο αρμονική από την Ισπανική. Έχει δηλαδή ότι χρειάζεται για να θεωρηθεί η ωραιότερη γλώσσα της Ευρώπης.»
• Μαριάννα Μακ Ντόναλντ, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας και επικεφαλής του TLG
«Η γνώση της Ελληνικής είναι απαραίτητο θεμέλιο υψηλής πολιτιστικής καλλιέργειας.»
• Έλεν Κέλλερ, τυφλή Αμερικανίδα συγγραφέας
«Αν το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, τότε η Ελληνική γλώσσα είναι το βιολί του ανθρώπινου στοχασμού.»

• Ιωάννης Γκαίτε (Ο μεγαλύτερος ποιητής της Γερμανίας, 1749-1832)
«Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαμπερό μέσα στη νύχτα.»
Διάλογος του Γκαίτε με τους μαθητές του:
-Δάσκαλε τι να διαβάσουμε για να γίνουμε σοφοί όπως εσύ;
-Τους Έλληνες κλασικούς.
-Και όταν τελειώσουμε τους Έλληνες κλασικούς τι να διαβάσουμε;
-Πάλι τους Έλληνες κλασικούς.

• Μάρκος Τύλλιος Κικέρων (Ο επιφανέστερος άνδρας της αρχαίας Ρώμης, 106-43 π.Χ.)
«Εάν οι θεοί μιλούν, τότε σίγουρα χρησιμοποιούν τη γλώσσα των Ελλήνων.»

• Χάμφρι Κίτο (Άγγλος καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, 1968)
«Είναι στη φύση της Ελληνικής γλώσσας να είναι καθαρή, ακριβής και περίπλοκη. Η ασάφεια και η έλλειψη άμεσης ενοράσεως που χαρακτηρίζει μερικές φορές τα Αγγλικά και τα Γερμανικά, είναι εντελώς ξένες προς την Ελληνική γλώσσα.»

• Ιρίνα Κοβάλεβα (Σύγχρονη Ρωσίδα καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Λομονόσοφ, 1995)
«Η Ελληνική γλώσσα είναι όμορφη σαν τον ουρανό με τα άστρα.»

• R. H. Robins (Σύγχρονος Άγγλος γλωσσολόγος, καθηγητής στο πανεπιστήμιου του Λονδίνου)
«Φυσικά δεν είναι μόνο στη γλωσσολογία όπου οι Έλληνες υπήρξαν πρωτοπόροι για την Ευρώπη. Στο σύνολό της η πνευματική ζωή της Ευρώπης ανάγεται στο έργο των Ελλήνων στοχαστών. Ακόμα και σήμερα επιστρέφουμε αδιάκοπα στην Ελληνική κληρονομιά για να βρούμε ερεθίσματα και ενθάρρυνση.»

• Φρειδερίκος Σαγκρέδο (Βάσκος καθηγητής γλωσσολογίας – Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας της Βασκονίας)
«Η Ελληνική γλώσσα είναι η καλύτερη κληρονομιά που έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος για την ανέλιξη του εγκεφάλου του. Απέναντι στην Ελληνική όλες, και επιμένω όλες οι γλώσσες είναι ανεπαρκείς.»
«Η αρχαία Ελληνική γλώσσα πρέπει να γίνει η δεύτερη γλώσσα όλων των Ευρωπαίων, ειδικά των καλλιεργημένων ατόμων.»
«Η Ελληνική γλώσσα είναι από ουσία θεϊκή.»

• Ερρίκος Σλίμαν (Διάσημος ερασιτέχνης αρχαιολόγος, 1822-1890)
«Επιθυμούσα πάντα με πάθος να μάθω Ελληνικά. Δεν το είχα κάνει γιατί φοβόμουν πως η βαθειά γοητεία αυτής της υπέροχης γλώσσας θα με απορροφούσε τόσο πολύ που θα με απομάκρυνε από τις άλλες μου δραστηριότητες.» (Ο Σλίμαν μίλαγε άψογα 18 γλώσσες. Για 2 χρόνια δεν έκανε τίποτα άλλο από το να μελετάει τα 2 έπη του Ομήρου).

• Γεώργιος Μπερνάρ Σο (Μεγάλος Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας, 1856-1950)
«Αν στη βιβλιοθήκη του σπιτιού σας δεν έχετε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, τότε μένετε σε ένα σπίτι δίχως φως.»

• Τζέιμς Τζόις (Διάσημος Ιρλανδός συγγραφέας, 1882-1941)
«Σχεδόν φοβάμαι να αγγίξω την Οδύσσεια, τόσο καταπιεστικά αφόρητη είναι η ομορφιά.»

• Ίμπν Χαλντούν (Ο μεγαλύτερος Άραβας ιστορικός)
«Που είναι η γραμματεία των Ασσυρίων, των Χαλδαίων, των Αιγυπτίων; Όλη η ανθρωπότητα έχει κληρονομήσει την γραμματεία των Ελλήνων μόνον.»

• Will Durant (Αμερικανός ιστορικός και φιλόσοφος, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Columbia)
«Το αλφάβητον μας προήλθε εξ Ελλάδος δια της Κύμης και της Ρώμης. Η Γλώσσα μας βρίθει Ελληνικών λέξεων. Η επιστήμη μας σφυρηλάτησε μίαν διεθνή γλώσσα διά των Ελληνικών όρων. Η γραμματική μας και η ρητορική μας, ακόμα και η στίξης και η διαίρεσης εις παραγράφους... είναι Ελληνικές εφευρέσεις. Τα λογοτεχνικά μας είδη είναι Ελληνικά – το λυρικόν, η ωδή, το ειδύλλιον, το μυθιστόρημα, η πραγματεία, η προσφώνησις, η βιογραφία, η ιστορία και προ πάντων το όραμα. Και όλες σχεδόν αυτές οι λέξεις είναι Ελληνικές.»

• Ζακλίν Ντε Ρομιγί (Σύγχρονη Γαλλίδα Ακαδημαϊκός και συγγραφεύς)
«Η αρχαία Ελλάδα μας προσφέρει μια γλώσσα, για την οποία θα πω ότι είναι οικουμενική.»
«Όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει Ελληνικά, επειδή η Ελληνική γλώσσα μας βοηθάει πρώτα από όλα να καταλάβουμε την δική μας γλώσσα.»

• Μπρούνο Σνελ (Διαπρεπής καθηγητής του Πανεπιστημίου του Αμβούργου)
«Η Ελληνική γλώσσα είναι το παρελθόν των Ευρωπαίων.»

• Φραγκίσκος Λιγκόρα (Σύγχρονος Ιταλός καθηγητής Πανεπιστημίου και Πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας προς διάδοσιν του πολιτισμού)
«Έλληνες να είστε περήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών. Μην την παραμελείτε, αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό.»

• Ο. Βαντρούσκα (Καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης)
«Για έναν Ιάπωνα ή Τούρκο, όλες οι Ευρωπαϊκές γλώσσες δεν φαίνονται ως ξεχωριστές, αλλά ως διάλεκτοι μιας και της αυτής γλώσσας, της Ελληνικής.»

• Peter Jones (Διδάκτωρ – καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ο οποίος συνέταξε μαθήματα αρχαίων Ελληνικών προς το αναγνωστικό κοινό, για δημοσίευση στην εφημερίδα «Daily Telegraph»)
«Οι Έλληνες της Αθήνας του 5ου και του 4ου αιώνος είχαν φθάσει την γλώσσα σε τέτοιο σημείο, ώστε με αυτήν να εξερευνούν ιδέες όπως η δημοκρατία και οι απαρχές του σύμπαντος, έννοιες όπως το θείο και το δίκαιο. Είναι μιά θαυμάσια και εξαιρετική γλώσσα.»

• Ντε Γρόοτ (Ολλανδός καθηγητής Ομηρικών κειμένων στο πανεπιστήμιο του Μοντρεάλ)
«Η Ελληνική γλώσσα έχει συνέχεια και σε μαθαίνει να είσαι αδέσποτος και να έχεις μιά δόξα, δηλαδή μιά γνώμη. Στην γλώσσα αυτή δεν υπάρχει ορθοδοξία. Έτσι ακόμη και αν το εκπαιδευτικό σύστημα θέλει ανθρώπους νομοταγείς – σε ένα καλούπι – το πνεύμα των αρχαίων κειμένων και η γλώσσα σε μαθαίνουν να είσαι αφεντικό.»

• Gilbert Murray (Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης)
«Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα. Συχνά διαπιστώνει κανείς ότι μιά σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική, ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στην Λατινική, Αγγλική, Γαλλική ή Γερμανική. Είναι η τελειότερη γλώσσα, επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειοτέρων ανθρώπων.»

• Max Von Laye (Βραβείον Νόμπελ Φυσικής)
«Οφείλω χάριτας στην θεία πρόνοια, διότι ευδόκησε να διδαχθώ τα αρχαία Ελληνικά, που με βοήθησαν να διεισδύσω βαθύτερα στο νόημα των θετικών επιστημών.»

• E. Norden (Μεγάλος Γερμανός φιλόλογος)
«Εκτός από την Κινεζική και την Ιαπωνική, όλες οι άλλες γλώσσες διαμορφώθηκαν κάτω από την επίδραση της Ελληνικής, από την οποία πήραν, εκτός από πλήθος λέξεων, τους κανόνες και την γραμματική.»

• Martin Heidegger (Γερμανός φιλόσοφος, απο τους κυριότερους εκπροσώπους του υπαρξισμού του 20ου αιώνος)
«Η αρχαία Ελληνική γλώσσα ανήκει στα πρότυπα, μέσα από τα οποία προβάλλουν οι πνευματικές δυνάμεις της δημιουργικής μεγαλοφυΐας, διότι αναφορικά προς τις δυνατότητες που παρέχει στην σκέψη, είναι η πιό ισχυρή και συνάμα η πιό πνευματώδης από όλες τις γλώσσες του κόσμου.»

• David Crystal (Γνωστός Άγγλος καθηγητής, συγγραφεύς της εγκυκλοπαίδειας του Cambridge για την Αγγλική)
«Είναι εκπληκτικό να βλέπεις πόσο στηριζόμαστε ακόμη στην Ελληνική, για να μιλήσουμε για οντότητες και γεγονότα που βρίσκονται στην καρδιά της σύγχρονης ζωής.»

• Μάικλ Βέντρις (Ο άνθρωπος που αποκρυπτογράφησε την Γραμμική γραφή Β’)
«Η αρχαία Ελληνική Γλώσσα ήταν και είναι ανωτέρα όλων των παλαιοτέρων και νεοτέρων γλωσσών.»

• R.H. Robins (Γλωσσολόγος και συγγραφεύς)
«Ο Ελληνικός θρίαμβος στον πνευματικό πολιτισμό είναι ότι έδωσε τόσα πολλά σε τόσους πολλούς τομείς [...]. Τα επιτεύγματά τους στον τομέα της γλωσσολογίας όπου ήταν εξαιρετικά δυνατοί, δηλαδή στην θεωρία της γραμματικής και στην γραμματική περιγραφή της γλώσσας, είναι τόσο ισχυρά, ώστε να αξίζει να μελετηθούν και να αντέχουν στην κριτική. Επίσης είναι τέτοια που να εμπνέουν την ευγνωμοσύνη και τον θαυμασμό μας.»

• Luis José Navarro (Αντιπρόεδρος στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Ευρωκλάσσικα» της Ε.Ε.)
«Η Ελληνική γλώσσα για μένα είναι σαν κοσμογονία. Δεν είναι απλώς μιά γλώσσα...»

• Juan Jose Puhana Arza (Βάσκος Ελληνιστής και πολιτικός)
«Οφείλουμε να διακηρύξουμε ότι δεν έχει υπάρξει στον κόσμο μία γλώσσα η οποία να δύναται να συγκριθεί με την κλασσική Ελληνική.»

• D’Eichtal (Γάλλος συγγραφεύς)
«Η Ελληνική γλώσσα είναι μία γλώσσα η οποία διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά, όλες τις προϋποθέσεις μιας γλώσσης διεθνούς... εγγίζει αυτές τις ίδιες τις απαρχές του πολιτισμού... η οποία όχι μόνον δεν υπήρξε ξένη προς ουδεμία από τις μεγάλες εκδηλώσεις του ανθρωπίνου πνεύματος, στην θρησκεία, στην πολιτική, στα γράμματα, στις τέχνες, στις επιστήμες, αλλά υπήρξε και το πρώτο εργαλείο, – προς ανίχνευση όλων αυτών – τρόπον τινά η μήτρα... Γλώσσα λογική και συγχρόνως ευφωνική, ανάμεσα σε όλες τις άλλες...»

• Theodore F. Brunner (Ιδρυτής του TLG και διευθυντής του μέχρι το 1997)
«Σε όποιον απορεί γιατί ξοδεύτηκαν τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής, απαντούμε: Μα πρόκειται για την γλώσσα των προγόνων μας και η επαφή με αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας.»

• Ζακ Λανγκ (Γάλλος Υπουργός Παιδείας)
«Θα ήθελα να δω να διδάσκονται τα Αρχαία Ελληνικά, με τον ίδιο ζήλο που επιδεικνύουμε εμείς, και στα Ελληνικά σχολεία.»

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Γιάννενα , μια πόλη μαγική

Από τη συνάδελφο Σοφία, φιλόλογο, ένα βίντεο με πολύ αγάπη για την πόλη μας. Αν και όχι Γιαννιώτισσα, αν και ούτε καν Ηπειρώτισσα, δείχνει την αντίστιξη του ζοφερού παρόντος μιας πόλης με την αθωότητα του παρελθόντος. Ισως έτσι να τα βλέπουμε τα πράγματα από μακριά. Πάντως η οπτική πρωτότυπη που σε ξαφνιάζει. Γράφει η ιδια: "Mια μικρή προσπάθεια να δημιουργήσω με το One True Media.Φωτογραφίες από τα Παλιά Γιάννενα. Γαλήνη, ηρεμία, άρωμα άλλης εποχής σε αντίθεση με το χαοτικό περιβάλλον και την αγχωτική ατμόσφαιρα μιας σύγχρονης μεγαλούπολης"

Γιατί όχι κι έτσι, Σοφία; Δείτε το και στο blog της: ofisofi

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Εξωτική μορφή ζωής ανακοίνωσε η ΝΑSΑ


Εξωτική μορφή ζωής ανακοίνωσε η NASA
H NASA ανακοίνωσε απόψε την ανακάλυψη ενός μικροοργανισμού, του μοναδικού μέχρι τώρα στη Γη, ο οποίος ζει και αναπαράγεται χρησιμοποιώντας το χημικό στοιχείο αρσενικό στο γενετικό υλικό του αντί του χημικού στοιχείου φωσφόρος.
Όπως είναι γνωστό ο φωσφόρος μαζί με τον άνθρακα, το υδρογόνο, το οξυγόνο, το άζωτο και το θείο αποτελούν τα δομικά στοιχεία του DNA και του RNA, τις δομές που μεταφέρουν το γενετικό υλικό όλων των γήινων μορφών ζωής.
«Τα ευρήματά μας αποτελούν υπενθύμιση ότι η ζωή όπως την ξέρουμε μπορεί να είναι πολύ πιο ευέλικτη από ό,τι υποθέτουμε ή μπορούμε να φανταστούμε» δήλωσε η Felisa Wolfe-Simon (στη φωτο) του Ινστιτούτου Αστροβιολογίας της NASA και μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Ο μικροοργανισμός που ανακαλύφθηκε δεν είναι εξωγήινος και βρέθηκε στη λίμνη Mono (Mono Lake) της Καλιφόρνια, τα αφιλόξενα νερά της οποίας περιέχουν αρσενικό και άλλα τοξικά στοιχεία. Ονομάζεται GFAJ-1 και είναι μέλος της οικογένειας των βακτηρίων Gammaproteobacteria.
«Η ιδέα μιας εναλλακτικής βιοχημικής σύστασης για τη ζωή είναι κοινή στην επιστημονική φαντασία», είπε ο Carl Pilcher, διευθυντής του Ινστιτούτου Αστροβιολογίας της NASA στο Ερευνητικό Κέντρο Ames στο Moffett Field, Καλιφόρνια.«Μέχρι τώρα μια μορφή ζωής που χρησιμοποιεί το αρσενικό ως δομική μονάδα ήταν μόνο θεωρητική, αλλά τώρα ξέρουμε ότι τέτοια ζωή υπάρχει στη λίμνη Mono».
Η ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς αλλάζει την ανθρωποκεντρική θεώρηση που έχουμε για το τι είναι ακραίο και απαγορευτικό για τη ζωή πάνω στη Γη. Και από την άλλη σηματοδοτεί ότι μια «εξωγήινη» μορφή ζωής, που υπάρχει ακόμα και στη Γη, θα μπορούσε να υπάρχει και αλλού στο Σύμπαν ή στο ηλιακό μας σύστημα.

Περισσότερα με αρκετούς συνδέσμους στο nikosblogout blogspot

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Η έβδομη αίσθηση, ένα πρόσφατο βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη



«ΕΙΜΑΣΤΕ στην επινίκια πανηγυρική πτήση. Το υπερσύγχρονο Αirbus είναι έτοιμο να απογειωθεί. Ξαφνικά ένας από τους επιβάτες βάζει τις φωνές:-“Ε, πιλότε, πού πας”... Ολοι τον περνούν για τρελό». Κάπως έτσι αρχίζει η «Εβδομη αίσθηση- troika Μoίρα»
(Εκδόσεις Καστανιώτη 2010), το τελευταίο βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη.
«Το αεροσκάφος απογειώνεται. Το πλήρωμα σερβίρει ποτά, η ατμόσφαιρα είναι ευφρόσυνη, σχεδόν εορταστική. Ωστόσο οι επιβαίνοντες δεν γνωρίζουν ότι έχουν τελειώσει τα καύσιμα...
Ο αφηγητής παρατηρεί τρία μαχητικά αεροσκάφη, δύο ευρωπαϊκά Εurofighter και ένα αμερικανικό F16 (η τρόικα), τα οποία ανταποκρίνονται στο σήμα κινδύνου και συνοδεύουν το Αirbus. Το μόνο όμως που καταφέρνουν είναι να το παρακολουθήσουν στην αναπόφευκτη πορεία του προς την αναγκαστική προσθαλάσσωση... Λίγο πριν από την πρόσκρουση ο αφηγητής αναφωνεί μέσα στην απελπισία του:“Πιστεύω ακόμη και στην troika Μοίρα!”».

Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου του Μίμη Ανδρουλάκη ο αναγνώστης παρακολουθεί τον ήρωα να... γκρεμίζεται από τα 30.000 πόδια στις παραισθήσεις της εντατικής. Από πάνω του «τρεις τύποι με λευκές μπλούζες» τον ενημερώνουν για το θεραπευτικό χρονοδιάγραμμα που θα οδηγήσει στην αποσωλήνωσή του. «Ηρεμήστε, δεν είστε μόνο εσείς σε αυτήν την κατάσταση. Είναι όλη η Ελλάδα!» του λέει ένας από τους «τροϊκανούς»! Η «Εβδομη αίσθηση» είναι η «φαντασίωση στο πίσω μέρος του μυαλού» από το κρεβάτι της εντατικής. Ή αλλιώς «το συνειρμικό φως που πέφτει στα ανθρώπινα» και ίσως φωτίσει τα βήματά μας για την έξοδο από το τούνελ.

«Είχα προειδοποιήσει για την κρίση χρέους»
«Η χαμένη στιγμή δεν επανέρχεται ποτέ στην πολιτική» επιμένει ο Μίμης Ανδρουλάκης μιλώντας στο «Βήμα», λίγες ημέρες πριν από την κυκλοφορία της «Εβδομης αίσθησης». Ο βουλευτής του ΠαΣοΚ γράφει για «χαλαρότητα» κατά τις πρώτες 100 ημέρες της παρούσας κυβέρνησης και υπενθυμίζει ότι είχε προειδοποιήσει για την κρίση χρέους και την εκτίναξη των spreads πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009. Στο προηγούμενο βιβλίο του («Ε, Πρόεδρε», Σεπτέμβριος 2009), επέμενε στην ισχυρή πιθανότητα να δούμε «το κόστος του δανεισμού μας να γίνεται εφιαλτικό». Σήμερα θυμάται ότι εκείνη η «προειδοποίηση κινδύνου στην κόψη του νήματος» χάθηκε μέσα στον θόρυβο της προεκλογικής εκστρατείας.

Τα τελευταία χρόνια ο Μίμης Ανδρουλάκης «γράφει» κάθε βιβλίο στο μυαλό του μέσα σε έντεκα μήνες. Τον δωδέκατο, κάθε Αύγουστο, ακολουθεί αυστηρό πρόγραμμα κολύμβησης και συγγραφής. «Η Εβδομη αίσθηση» εξετάζει το μετά «της νέας ελληνικής τραγωδίας, οικονομικής και κοινωνικής». Αναζητεί φως στο αδιέξοδο. «Προς το παρόν όλες μας οι ελπίδες κρέμονται από το θαύμα της Καπερναούμ. “Σήκω και περπάτα” λέει ο Ιησούς στον παραλυτικό και η πίστη του είναι μεταδοτική» γράφει. «Περιμένω μια θαυματουργή φωνή για την Ελλάδα». Λίγους μήνες μετά την υπογραφή του μνημονίου ο κ. Ανδρουλάκης μιλάει για «το απελπιστικό αίσθημα που βιώνει ο Ελληνας καθώς πασχίζει με αδέξιες και αμήχανες προσπάθειες να κρατήσει το κεφάλι έξω από το νερό». Μέσα στο έρεβος παρουσιάζει τον προτιμότερο για εκείνον δρόμο σωτηρίας: αναθεώρηση του μνημονίου με χρονικό αναπρογραμματισμό του χρέους και ταυτόχρονη αποδέσμευση από τη στενή, εκ του σύνεγγυς, εποπτεία των εκπροσώπων της τρόικας. Γίνεται; Ο συγγραφέας απαντά καταφατικά. Μπορεί να επιτευχθεί, θεωρεί, με πειστικές πρωτοβουλίες και συνεργασίες στην Ευρώπη οι οποίες πρέπει να προετοιμαστούν έγκαιρα με «χαμηλή πτήση» κάτω από τα «ραντάρ». Στο βιβλίο ο Πλάτων και ο Διονύσιος των Συρακουσών «αναδιαρθρώνουν» το χρέος...

«Ο λαθρεπιβάτης με το κόκκινο και το μαύρο»
Από το κρεβάτι της εντατικής ο αφηγητής επιστρέφει στο παρελθόν για να εξηγήσει το παρόν. Φιλοδοξία του είναι να «βοηθά κρυφά», ακολουθώντας τη μέθοδο του Ευρικλή, του αρχαίου εγγαστρίμυθου από τη Λέσβο. «Το μήνυμα να ακούγεται, ο αγγελιαφόρος να εξαφανίζεται». Ο έτερος πυλώνας του βιβλίου είναι ο κρητικός Επιμενίδης, ο έβδομος σοφός της αρχαιότητας. «Επιμενίδης είναι το όνομα της εσωτερικής μου φωνής, του προσωπικού δαιμονίου, του πνευματικού οδηγού μου και... γιατί να το κρύψω, του υποβολέα μου». Ο συγγραφέας μάς υπενθυμίζει ότι ο Αριστοτέλης αναφέρεται στην αναλυτική δεινότητα του Επιμενίδη και στην ικανότητά του να δίνει εξηγήσεις στα ανεξήγητα: «Οι Ελληνες θαύμαζαν την ικανότητα του Επιμενίδη να “μαντεύει” τα μελλούμενα και να προειδοποιεί».

Η αφήγηση είναι σπονδυλωτή: περνάει από τις αναδρομές στο παρελθόν του συγγραφέα, στα νεανικά του διαβάσματα, στους ανθρώπους με τους οποίους συνδέθηκε στο παρελθόν: από τον Λέοντα Καραπαναγιώτη ως τον Χαρίλαο Φλωράκη... Συνεκτικός ιστός είναι η «έβδομη αίσθηση», ένα ράγισμα στην πραγματικότητα που αποκαλύπτει στον αναγνώστη την αλήθεια για το σήμερα μέσα από τη βουτιά στο παρελθόν, στην ιστορία που επαναλαμβάνεται. Ο κ. Ανδρουλάκης γίνεται ξανά «ο λαθρεπιβάτης με το κόκκινο και το μαύρο», ο νεαρός που πήδηξε μέσα σε μια υδροφόρο για να δραπετεύσει από την Κρήτη το 1972, όπως περιγράφει στο πιο συγκινητικό κεφάλαιο του βιβλίου.

Η ύβρις του «σεμνού και ταπεινού»
Στον μεταφορικό λόγο του συγγραφέα ο αναγνώστης ανακαλύπτει σαφείς αναφορές σε πολιτικούς ηγέτες και καταστάσεις τού σήμερα. «Υβρις υπάρχει και όταν ένας ηγέτης τυπικά “σεμνός και ταπεινός» ολιγωρεί, χάνει την επαφή με την πραγματικότητα, αρνείται τα προβλήματα...». Πίσω από αυτήν την αναφορά πολλοί θα αναγνωρίσουν το πρώην πρωθυπουργό κ. Κ.Καραμανλή ο οποίος ύψωσε τη σημαία της «σεμνότητας και ταπεινότητας» αμέσως μετά τις εκλογές του 2004.

Ο ΕΓΓΟΝΟΣ ΚILLER ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ

«Το αναπόφευκτο του πεπρωμένου επιβάλλεται μέσα από ελεύθερες επιλογές» υπογραμμίζει ο συγγραφέας όταν ζητούμε να αποκρυπτογραφήσει το νόημα της αναφοράς του «στον “εγγονό” της ιστορίας» ο οποίος «παρασύρεται από σφάλμα σε σφάλμα στη δίνη της αυτοκαταστροφής».Είναι αυτός «που παραγνώρισε την πιθανότητα,τον νόμο “για αυτά που μπορεί να συμβούν”, που είναι κατά τον Αριστοτέλη η ουσία της τραγικής γνώσης».

«Ο εγγονός δεν είναι φωτοτυπία του Παπανδρέου» σημειώνει ενώ κουβεντιάζουμε.«Η τραγωδία είναι μήτρα καταστάσεων που επαναλαμβάνονται και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα» εξηγεί.Πρόκειται για ένα τμήμα του βιβλίου που θα απασχολήσει τα στελέχη της κυβέρνησης του ΠαΣοΚ και τους πολιτικούς αναλυτές.Ορισμένοι θα αναγνωρίσουν στοιχεία ευθείας κριτικής προς τον σημερινό Πρωθυπουργό.Τυχαίο;

«Ο Ορέστης πληρώνει “κακά” χρέη του πατέρα του Αγαμέμνονα και του παππού του Ατρέα» θυμίζει ο κ.Ανδρουλάκης και εξηγεί: «Μέχρι το εγγόνι φτάνει η υποχρέωση καταβολής του χρέους» αναφέρει ο Αισχύλος, και όποιος κατάλαβε,κατάλαβε...

Η οπτική γωνία του συγγραφέα προς τον «εγγονό» μεταβάλλεται με την περαιτέρω ανάγνωση του βιβλίου.O «εγγονός» είναι ο «τραγικός πρωταγωνιστής κάθε ιστορικής εποχής».Είναι επίσης «ο άνθρωπος της τρίτης γενιάς στον δικό μας αιώνα, θα ζήσει μαζί με εμάς το δράμα ως το τέλος μέσα στη βασανιστική αμφιβολία αν η “Τρόικα Θεά” αποδειχθεί η σωτήρια Μητέρα Γη ή η Μέδουσα-Γοργώ» γράφει.
Και λίγο παρακάτω: «Ο “εγγονός” σε εποχές μεγάλων κρίσεων και αναταράξεων που φθείρουν την παλιά τάξη» μέσα στη δίνη των εξελίξεων γίνεται «ακόμη και παρά τον χαρακτήρα του Κiller, επιταχύνει αντικειμενικά τη διάλυση και θέτει στην ημερήσια διάταξη ένα ιδρυτικό πρόβλημα».
ΠΗΓΗ: Το Βημα Κυριακή 21 Νοεμ. 2010
ΣΧΕΤΙΚΑ 1) Ιστολόγιο Μίμη Ανδρουλάκη

H ψηφιακή έκδοση του βιβλίου με ελεύθερη τιμή (από μηδέν μέχρι το ...) από τις εκδόσεις Καστανιώτη μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2010.

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Οι πολίτες καταδίκασαν το πολιτικό μας σύστημα


Οι πολίτες καταδίκασαν το πολιτικό μας σύστημα!
Γράφει ο ΣΠΥΡΟΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ, φιλόλογος-συγγραφέας στον Πρωϊνό Λόγο

Οι πολίτες αποφάνθηκαν. Και αποφάνθηκαν κυρίως με ενσυνείδητη και οργίλη αποχή.
Αποχή πρωτόγνωρη που πλησιάζει το 65%. Αποχή που είχε σαν αποτέλεσμα να έχουμε δημάρχους και Περιφερειάρχες με ποσοστό από 15 έως 30% του συνόλου των ψηφοφόρων. Αποχή που οδήγησε στον κάλαθο της περιφρόνησης το νέο – πολυδιαφημισμένο – θεσμό του «Καλλικράτη» και προδιέγραψε, με μαθηματική ακρίβεια, το θλιβερό τέλος του.
Και αυτό ήταν επόμενο να συμβεί. Οι «φωνές των πλησιαζόντων γεγονότων» ήταν, από πριν γνωστές. Φωνές «ταπεινές και στείρες» που απέδωσαν στις πρόσφατες εκλογές τον ψευδεπίγραφο τίτλο «αυτοδιοικητικές».
Ήρθαν όμως οι βαρύγδουπες ανακοινώσεις των πολιτικών, διατυπωμένες “χωρίς περίσκεψη και χωρίς αιδώ” από τα φερέφωνά τους, τα καθοδηγούμενα και ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε.
«Πράσινες οι οχτώ από τις δεκατρείς περιφέρειες» έλεγε ο ένας πηχυαίος τίτλος.
Και ο άλλος συμπλήρωνε: «91 Δήμους κέρδισε το ΠΑΣΟΚ και 52 η Ν.Δ.». Η αυτοδιοίκηση σε όλο το τραγικό της μεγαλείο!
Αυτή την «αυτοδιοίκηση», αυτές τις «αυτοδιοικητικές εκλογές», μαζί με τους εκπροσώπους του υπό κατάρρευση πολιτικού μας συστήματος, καταδίκασαν στις πρόσφατες εκλογές οι πολίτες με την καθολική και ενσυνείδητη αποχή τους.
Και δεν είναι τυχαίο ότι σ’ αυτή την αποχή πρωτοστάτησαν, βασικά οι νέοι.
Διαφορετική, όπως άλλωστε αναμενόταν, η εκτίμηση και το μήνυμα που έστειλε η αποχή. Πρώτος, την ίδια μέρα των εκλογών, καθώς τα μηνύματα για μια πρωτόγνωρη αποχή έφταναν από όλα τα σημεία της χώρας, πήρε θέση ξεκάθαρη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας. Από τα Γιάννινα, όπου ήλθε και άσκησε το εκλογικό του δικαίωμα, δήλωσε:
«Μέμφομαι αυτούς που πιστεύουν ότι η οργή τους μπορεί να εκφραστεί από τον καναπέ, μένοντας στο σπίτι τους. Η Δημοκρατία στην Ελλάδα κατακτήθηκε με σκληρούς αγώνες και με μεγάλη λαϊκή συμμετοχή».
Κάθε άποψη, βέβαια, από οποιονδήποτε κι αν διατυπώνεται, έστω κι αν δεν γίνεται αποδεκτή, είναι – και πρέπει να είναι – από όλους σεβαστή.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται και το μεγαλείο της Δημοκρατίας.
Σκληροί ασφαλώς ήταν οι αγώνες και μεγάλη η λαϊκή συμμετοχή για τη Δημοκρατία και τη λευτεριά στην πατρίδα μας. Ποιο όμως ήταν το αποτέλεσμα;
Για λευτεριά και ανεξαρτησία αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν οι ήρωες του 21.
Ποιο όμως ήταν το αποτέλεσμα; Διαβάστε τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη και θα το διαπιστώσετε:
«Οι γυναίκες των σκοτωμένων αγωνιστών – γράφει - διακονεύουν οι αγωνιστές μείναν νηστικοί και δυστυχισμένοι γιομάτες οι φυλακές του Κράτους.
Οι Μπαυαρέζοι ήρθαν ψωριασμένοι κόντηδες κι έφυγαν με μιλλιούνα τάλαρα και μουτζώνουν εμάς τους ανόητους Έλληνες».
Καθολική ήταν η συμμετοχή του Λαού μας στην περίοδο της Κατοχής, τότε που γράφτηκε το άλλο μεγάλο έπος, εφάμιλλο με αυτό του 21, το έπος της Εθνικής μας Αντίστασης. Ποιο όμως ήταν το αποτέλεσμα; Όλοι οι σεμνοί αγωνιστές που έγραψαν αυτό το Έπος γνώρισαν, επί χρόνια, απίστευτους διωγμούς, φυλακίσεις, βασανιστήρια και εκτελέσεις.
Με το σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» αγωνίστηκε η νεολαία της πατρίδας μας και έγραψε το έπος του Πολυτεχνείου. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα, κατά τα χρόνια που ακολούθησαν την Απριλιανή δικτατορία;
Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα από το πρόσφατο περισπούδαστο άρθρο (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 17 – 11 – 2010) του λαμπρού ακαδημαϊκού δασκάλου και αιχμηρού αρθρογράφου, Κώστα Μπέη, και θα το διαπιστώσετε:
«Γνωρίζω – γράφει – συγγενείς και φίλους που ήταν προαποφασισμένοι γι’ αυτή την αδιαπραγμάτευτη καταδίκη – την αποχή – ολόκληρου του οπωσδήποτε αναξιόπιστου πολιτικού συστήματος το οποίο, μέσα σε 36 χρόνια, καταρράκωσε όλες τις προσδοκίες που τρέφαμε στα χρόνια της Απριλιανής δικτατορίας.
Πληγωμένοι φίλοι, με ήθος και περιφανή διπλώματα, όχι μόνον είδαν, αλλά σταθερά, κατά τα τελευταία χρόνια, βιώνουν τόσο τον έσχατο διασυρμό των σπουδαίων, ουσιαστικών και τυπικών προσόντων τους, όσο και τις ταπεινώσεις, με την παγερή καταδίκη τους ως ανέργων και άχρηστων. Και τούτο, ενώ πλήθος γύρω μας από απεχθείς λαδωμένους ποντικούς απολαμβάνουν τον άνομο πλούτο που συσσώρευσαν υπογείως, με όλες τις εξίσου υπόλογες πολιτικές καταστάσεις».
Και καταλήγει:
«Δεν με διακατέχουν συναισθήματα μίσους εναντίον των λωποδυτών της πολιτικής και της παραπολιτικής. Αυτή είναι η σύγχρονη Ελλάδα».
Αυτή, δυστυχώς, είναι η Ελλάδα και αυτή είναι η Δημοκρατία που βιώσαμε όλα αυτά τα χρόνια της λεγόμενης μεταπολίτευσης. Για ποια, λοιπόν, Δημοκρατία μπορούμε να κάνουμε, σήμερα, λόγο; Για τη Δημοκρατία των σκανδάλων του χρηματιστηρίου, της Siemens, των ομολόγων, του Βατοπεδίου, των διαχειριστικών επιτροπών της Μητρόπολης Ιωαννίνων, για τη Δημοκρατία που έφερε τη χώρα μας στη χρεοκοπία; Και για ποια Δημοκρατία μπορούμε να κάνουμε λόγο εμείς εδώ στα Γιάννινα;
Για τη Δημοκρατία που κρατάει «Τουρκοκρατούμενα τα Γιάννινα», όπως μας λοιδορεί σύσσωμος ο Αθηναϊκός τύπος, και αρνείται να εφαρμόσει το Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό, δηλαδή αρνείται την ίδια τη Δημοκρατία;
Αυτή η ψευδεπίγραφη Δημοκρατία, όπως προσφυέστατα γράφτηκε, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια «Ιδιωτική Δημοκρατία» που «από τις πολιτικές δυναστείες κατέληξε στην κλεπτοκρατία». Για άλλη Δημοκρατία διεξήγαγε «σκληρούς αγώνες» και έδειξε «μεγάλη συμμετοχή» ο Λαός μας, και άλλη Δημοκρατία μας προέκυψε.
Αυτή τη «Δημοκρατία» καταδίκασε στις κατ’ επίφαση «αυτοδιοικητικές» εκλογές, ο λαός – και ιδιαίτερα η νεολαία – με την πρωτόγνωρη και ενσυνείδητη αποχή τους. Αυτό είναι βασικά και το μήνυμα που έστειλε η πλειοψηφία του λαού μας:
Μήνυμα – προανάκρουσμα της μεγάλης οργής «της άγιας οργής» – κατά το Δημήτρη Τσάτσο - «που θα φέρει τη μεγάλη ανατροπή».
Άλλη λύση δεν υπάρχει. Διαβάστε τούτα τα διδαχτικά λόγια του καθηγητή Κώστα Χρυσόγονου που γράφτηκαν την επομένη των εκλογών («ΕΘΝΟΣ» 15 – 11 – 2010) και θα το διαπιστώσετε:
«Αν η διαφαινόμενη οικονομική κατάρρευση της χώρας μας – γράφει – συνοδευτεί από την κατάρρευση της οικογενειοκρατίας και της κλεπτοκρατίας και εάν αναδυθούν, τα επόμενα χρόνια, νέα πολιτικά κόμματα που θα στηρίζονται σε αρχές και ιδεολογίες και θα λειτουργούν με δημοκρατικές εσωτερικές διαδικασίες, τότε και μόνο η ελληνική κοινωνία μπορεί να έχει ελπίδα για το μακροπρόθεσμο μέλλον της. Διαφορετικά αν το σημερινό πολιτικό σύστημα κατορθώσει να επιβιώσει, τότε η ενδεχόμενη προσωρινή δημοσιονομική προσαρμογή στις απαιτήσεις του μνημονίου δεν πρόκειται να μας οδηγήσει παρά μόνο στην αναπαραγωγή ακόμη μιας μεγαλύτερης και βαθύτερης κρίσης. Και αυτή η κρίση δεν θα είναι μόνο οικονομική».
Ας το πάρουμε, λοιπόν, απόφαση:
Το υπάρχον πολιτικό σύστημα τελεί υπό κατάρρευση.
Αν με δική μας ευθύνη και συνενοχή, κατορθώσει, με τις γνωστές μεταμορφώσεις, να επιβιώσει, τότε μαζί μ’ αυτό θα έχουμε καταρρεύσει και εμείς.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται η μεγάλη ευθύνη μας.

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Τι μυρίζει στο Λατζιμά Ρεθύμνου;


Απόπειρα φίμωσης του Αρχιπελάγους από την Creta Farm: 1.000.000 ευρώ το ύψος της αγωγής για την υπόθεση Λατζιμά Ρεθύμνου

Με αγωγή ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ εναντίον του Αρχιπελάγους, του κ.Τσιμπίδη Δ/ντή του Ινστιτούτου και του επικεφαλής του εργαστηρίου Ανόργανης & Αναλυτικής Χημείας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ), κ Λιοδάκη, απάντησε η Creta Farm στις έρευνες που πραγματοποιήσαμε για τον εντοπισμό και το μέγεθος της περιβαλλοντικής ρύπανσης στην περιοχή Λατζιμά του Ρεθύμνου, δίπλα στις χοιροτροφικές μονάδες της γνωστής βιομηχανίας αλλαντικών.

Μέχρι σήμερα ελάχιστα έχουν γίνει για την αντιμετώπιση ενός προβλήματος που χρονολογείται από τη δεκαετία του ’70 και έχει υποβαθμίσει σε τεράστιο βαθμό τη συγκεκριμένη περιοχή. Το εξελισσόμενο περιβαλλοντικό έγκλημα διογκώνεται καθημερινά καθώς πλήθος καταδικαστικών αποφάσεων για πολεοδομικές και υγειονομικές παραβάσεις εις βάρος της Creta Farm μένουν ανεφάρμοστες και τα πρόστιμα που έχουν επιδικαστεί στη βιομηχανία είτε δεν εισπράττονται είτε διαγράφονται. Το γεγονός αυτό δίνει τη δυνατότητα στους μεγαλοεπιχειρηματίες της Creta Farm να συνεχίζουν απτόητοι το έργο τους και να θέτουν καθημερινά σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον.

Έτσι όμως, εξευτελίζεται ο θεσμός της δικαιοσύνης, την οποία από τη μία πλευρά περιφρονούν όταν επιβάλλονται ποινές και πρόστιμα και από την άλλη την επικαλούνται προκειμένου να φιμώσουν οποιαδήποτε φωνή ορθώνει λόγο για το διαχρονικό περιβαλλοντικό έγκλημα που συντελείται στο Ρέθυμνο.
Ειδικά τον τελευταίο χρόνο - και ιδίως μετά τη δημοσιοποίηση της έρευνας που πραγματοποίησαν από κοινού το Αρχιπέλαγος με το εργαστήριο Ανόργανης & Αναλυτικής Χημείας του ΕΜΠ στην περιοχή Λατζιμά - η αλλαντοβιομηχανία Creta Farm έχει επιδοθεί με διαδοχικές καταγγελίες και αγωγές σε ένα ανελέητο κυνήγι όλων όσων ανέδειξαν το πρόβλημα.

Το «πέπλο» αυτής της ιδιότυπης επιχειρηματικής τρομοκρατίας, που επί χρόνια κεντούσε μεθοδικά η Creta Farm, απλώνεται σήμερα πάνω από τους πολιτιστικούς & περιβαλλοντικούς συλλόγους της περιοχής, το Αρχιπέλαγος, τον καθηγητή εργαστηρίου Ανόργανης & Αναλυτικής Χημείας του ΕΜΠ κ. Λιοδάκη, ακόμα και δημοσιογράφους που τολμούν να αγγίξουν το ζήτημα. Στην περίπτωση δε του καθηγητή του ΕΜΠ κ. Λιοδάκη, η Creta Farm επιχειρεί να σταματήσει τη συνέχιση της έρευνας αξιώνοντας από το ΕΜΠ την πειθαρχική του δίωξη για λόγους άσχετους με την υπόθεση (π.χ. για δήθεν ελλιπή άσκηση των ακαδημαϊκών του καθηκόντων!), γεγονός που συνιστά σαφή παραβίαση βασικών αρχών του πανεπιστημιακού ασύλου (ελευθερία της έρευνας & της διδασκαλίας).

Θυμίζουμε ότι το φθινόπωρο του 2009 και έπειτα από αιτιάσεις κατοίκων, φορέων, πολιτών και του Παρατηρητηρίου του Αρχιπελάγους Ρεθύμνου για εκτεταμένη ρύπανση στην περιοχή Λατζιμά, μέλη της θαλάσσιας ερευνητικής ομάδας του Αρχιπελάγους πραγματοποίησαν ενδελεχή έρευνα στην περιοχή

Κατά την έρευνα που έγινε υπό αντικειμενικά δύσκολες συνθήκες, μέσω παρατήρησης στην παράκτια ζώνη και κατάδυσης σε απόκρημνα σημεία, εντοπίστηκε υπερχείλιση και εξαγωγή ακαθαρσιών μέσα από τα ασβεστολιθικά πετρώματα των βράχων, οι οποίες κατέληγαν στη θάλασσα. Παράλληλα, η αποπνικτική δυσοσμία στην περιοχή από τα λύματα των χοιροτροφικών μονάδων ενίσχυε ακόμα περισσότερο τις αρχικές υποψίες για την πηγή της ρύπανσης.

Οι δειγματοληψίες και αναλύσεις δειγμάτων νερού από πηγάδια και γεωτρήσεις, στο εργαστήριο Ανόργανης & Αναλυτικής Χημείας του ΕΜΠ, καθώς και οι μικροβιολογικές αναλύσεις σε δείγματα θαλασσινού νερού στο εργαστήριο του Αρχιπελάγους εμφάνισαν τιμές άνω των επιτρεπτών ορίων και φωτογράφισαν ευκρινώς την πηγή του προβλήματος.

Είναι δεδομένο, πως όσο δεν εφαρμόζονται οι νόμοι, η Creta Farm θα συνεχίσει να στρέφεται κατά πάντων με διάφορους τρόπους και απειλές, μέχρις ότου καταπνίξει οποιαδήποτε αντίδραση, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες σε πλήρη δυσαρμονία με τη φύση και τον άνθρωπο.

Όσον αφορά στις προσεχείς μας δράσεις, το Αρχιπέλαγος θα συνεχίσει τις έρευνες σχετικά με το θέμα μέχρι την τελική του λύση κρατώντας ενήμερη την τοπική κοινωνία του Ρεθύμνου και την ευρύτερη κοινή γνώμη. Παράλληλα, αναμένουμε από τις αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς να πράξουν αυτό που ορίζουν οι νόμοι ενός κράτους δικαίου και επιτάσσει η κοινή λογική.

Τέλος, δηλώνουμε ότι, παράλληλα με την ενάσκηση όλων των νομίμων δικαιωμάτων μας, είμαστε αποφασισμένοι ναθέσουμε σε λειτουργία το διεθνές δίκτυο επικοινωνίας του Αρχιπελάγους, ώστε να ενημερωθεί σχετικώς η ευρωπαϊκή και η διεθνής κοινή γνώμη.

Η ερευνητική & επιστημονική ομάδα του Αρχιπελάγους
http://www.archipelago.gr/

ΠΗΓΗ: αλφαβητα.gr

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Το "Αν" του Κίπλιγκ, παρωδία από τον Κώστα Βάρναλη


ΤΟ «ΑΝ» ΤΟΥ ΚΙΠΛΙΓΚ

παρωδία από τον Κώστα Βάρναλη

Αν ημπορείς την παλαβή να κάνεις, όταν οι άλλοι
σου κάνουνε το γνωστικό κι όλοι σε λένε φταίχτη, αν δεν πιστεύεις τίποτα κι άλλοι δε σε πιστεύουν,
αν σχωρνάς όλα τα δικά σου, τίποτα των άλλων,
κι αν το κακό που πας να κάνεις, δεν το αναβάλλεις,
κι αν όσα ψέματα σου λεν με πιότερα απανταίνεις,
κι αν να μισείς ευφραίνεσαι κι όσους δε σε μισούνε
κι αν πάντα τον πολύξερο και τον καλόνε κάνεις.

Αν περπατάς με την κοιλιά κι ονείρατα δεν κάνεις
κι αν να στοχάζεσαι μπορείς μονάχα το ιντερέσο,
το νικημένο αν παρατάς και πάντα διπλαρώνεις
το νικητή, μα και τους δυό ξετσίπωτα προδίνεις,
αν ο τι γράφεις κι ο τι λες, το ξαναλέν κ' οι άλλοι
γι' αληθινό- να παγιδεύουν τον κουτό κοσμάκη,
αν λόγια κ' έργα σου καπνόν ο δυνατός αέρας
τα διαβολοσκορπά και συ ξαναμολάς καινούριον.

Αν όσα κέρδισες μπορείς να τα πληθαίνεις πάντα
και την πατρίδα σου κορώνα γράμματα να παίζεις,
κι αν να πλερώνεις την πεντάρα που χρωστάς αρνιέσαι
και μόνο να πληρώνεσαι σωστό και δίκιο το ' χεις,
αν η καρδιά, τα νεύρα σου κι ο νους σου εν αμαρτίαις
γεράσανε κι όμως εσύ τα στύβεις ν' αποδίδουν,
αν στέκεις πάντα δίβουλος και πάντα σου σκυμμένος
κι αν όταν φωνάζουν οι άλλοι «εμπρός»! εσύ φωνάζεις «πίσω»!

Αν στην πλεμπάγια να μιλάει αρνιέται η αρετή σου
κι όταν ζυγώνεις δυνατούς, στα δυό λυγάς τη μέση
κι αν μήτε φίλους μήτε εχθρούς ποτέ σου λογαριάζεις
και κάνεις πως τους αγαπάς, αλλά ποτέ κανέναν,
αν δεν αφήνεις ευκαιρία κάπου να κακοβάνεις
και μόνο, αν κάνεις το κακό, η ψυχή σου γαληνεύει,
δικιά σου θά ναι τούτ' η Γης μ' όλα τα κάλλη πού χει
κ' έξοχος θά σαι Κύριος, αλλ' Άνθρωπος δε θά σαι.

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Από τον Απρίλη του 1967 στον Ιούλιο του 1974.



Μέρος Πρώτο: "Η Συνομωσία των Συνταγματαρχών" ΕΤ1 - 22:00 Καθώς οι εκλογές του Μαΐου 1967 πλησιάζουν, η ΚΥΠ προειδοποιεί ότι η Ένωση Κέντρου και ο Γεώργιος Παπανδρέου θα κερδίσουν τις εκλογές.
Όπως αποκαλύπτουν Αμερικανοί διπλωμάτες -μεταξύ τους και ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα Φίλιπ Τάλμποτ- ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ζητά από την Ουάσιγκτον το πράσινο φως για την πραγματοποίηση ενός πραξικοπήματος. Τελικώς οι δύο πλευρές συμφωνούν στην πολιτική «βλέποντας και κάνοντας»: αν ο Παπανδρέου κερδίσει τις εκλογές, να εξετάσουν ξανά τις επόμενες κινήσεις τους.
Η αναβολή αποτελεί χρυσή ευκαιρία για τον Παπαδόπουλο και τους συνταγματάρχες που σχεδιάζουν από καιρό την κατάληψη της εξουσίας, με η χωρίς την έγκριση του βασιλιά. Όπως αποκαλύπτει ο πρώην βουλευτής Νίκος Φαρμάκης και αποδεικνύουν τα έγγραφα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά, ο Παπαδόπουλος του αναθέτει ήδη από τον Ιούνιο του 1966 να επιβλέψει ένα σχέδιο για την κατάληψη της Αθήνας.
Τον Απρίλιο του 1967 αποφασίζουν να προχωρήσουν σε μια μυστική σύσκεψη, την οποία περιγράφει ο Στυλιανός Παττακός. Όμως η συμφωνία βασιλιά-Αμερικανών έχει διαρρεύσει με αποτέλεσμα τα κόμματα να εφησυχάσουν.
Ο Ανδρέας, διηγείται η Μαργαρίτα Παπανδρέου, αρχίζει να κοιμάται ξανά σπίτι του και ο τότε υπουργός Γεωργίας, Ευάγγελος Αβέρωφ, παίρνει φιλοαγροτικά μέτρα που είναι βέβαιος ότι εξασφαλίζουν την νίκη της συντηρητικής ΕΡΕ στις εκλογές.
Ο Νίκος Οικονομάκος με εντολή του Χαρίλαου Φλωράκη έχει στήσει ένα μηχανισμό συλλογής πληροφοριών, που θα τους προειδοποιούσε για το πραξικόπημα.
Ο πληροφοριοδότης ζητά 50.000 δρχ για να του δώσει μια σημαντική πληροφορία: ότι θα γινόταν πραξικόπημα. Τα ταμεία όμως της ΕΔΑ είναι άδεια γιατί έχουν αγοράσει έπιπλα για τα γραφεία και η πληροφορία θα έρθει κατόπιν εορτής.
Έτσι όλοι θα συλληφθούν με τις πιτζάμες. Παρόλα αυτά, ήδη την πρώτη μέρα θα πραγματοποιηθούν μεγάλες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στα Γιάννινα και το Ηράκλειο. Μιλούν μεταξύ των άλλων ο πράκτορας Τζων Φατσέας, στενός φίλος του Παπαδόπουλου που παρακολουθεί τα ίχνη του για λογαριασμό της CIA, ο Γεώργιος Ράλλης που σε μια μεγάλη συνέντευξη λίγο πριν τον θάνατο του διηγείται πως προσπάθησε να κινητοποιήσει το 3ο Σώμα Στρατού πριν συλληφθεί, ο Αντώνης Καρκαγιάνης για τη δολοφονία του Παναγιώτη Ελή στον Ιππόδρομο.

Μέρος Δεύτερο: "Η Ελλάδα στο Γύψο" Οι συνταγματάρχες απαγορεύουν το λόγο ακόμη και στα μικρά παιδιά. Σε ένα δημοτικό σχολείο της Κρήτης, ρωτούν τους μαθητές τι έγινε την 21η Απρίλη. Κανένα από τα παιδιά δεν ήξερε γιατί ο δάσκαλος τους δεν τους είχε μιλήσει. Ένας μαθητής σηκώνει το χέρι του για να πει ότι έγινε δικτατορία και βάζουν τους ανθρώπους στην φυλακή και τους βασανίζουν. Από την επόμενη μέρα στο σχολείο θα αρχίσουν μαθήματα εθνικιστικής διαπαιδαγώγησης. Οι πρώτες εκδηλώσεις αντίστασης θα ξεκινήσουν τις πρώτες μέρες μετά την δικτατορία. Ο Γιώργος Βότσης μιλάει για τον πολύγραφο του ΠΑΜ, ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος για τις επιχειρήσεις του ΠΑΚ και ο Α. Γ. Μαγκάκης για τις βόμβες που μετέφεραν μαζί με τον Σημίτη. Οι αγωνιστές που συλλαμβάνονται βασανίζονται φρικτά στην ταράτσα της Ασφάλειας στην οδό Μπουμπουλίνας και ο Μίκης Θεοδωράκης που έχει συλληφθεί κάτω από περιπετειώδεις συνθήκες, γράφει στο κελί του στην ασφάλεια τραγούδια για έναν από αυτούς. Ανάμεσα σε αυτούς που οδηγούνται στην ασφάλεια είναι και ο Μανώλης Μητσιάς, μέλος της ομάδας ΠΑΜ Θεσσαλονίκης και του Γιάννη Χαλκίδη, που δολοφονείται από τα όργανα της δικτατορίας στη Θεσσαλονίκη. Η τύχη του Σήφη Βαλυράκη δεν είναι καλύτερη: μετά την πρώτη απόδραση του από την ΕΣΑ συλλαμβάνεται στα σύνορα, ενώ στη δεύτερη καταφέρνει να κολυμπήσει μέχρι την Αλβανία, όπου συλλαμβάνεται ως κατάσκοπος και οδηγείται σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων. Έχοντας καθυστερήσει επειδή για το δικό του πραξικόπημα ήθελε την έγκριση των Αμερικανών, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος επιχειρεί ένα κακοσχεδιασμένο αντικίνημα που θα καταλήξει σε αποτυχία. Ακόμη και η μέρα που επιλέγει (13 Δεκεμβρίου) έχει να κάνει με το γεγονός, εξηγεί ο Αμερικανός διπλωμάτης Ρόμπερτ Κίλι, με το γεγονός ότι θεωρεί το 13 τυχερό αριθμό.




Μέρος τρίτο
Το κίνημα του βασιλιά και η απόπειρα δολοφονίας του Παπαδόπουλου από τον Αλέκο Παναγούλη έχουν αποτύχει.
Οι Συνταγματάρχες αναδεικνύονται πια σε απόλυτους κυρίαρχους του παιχνιδιού και εμπνευστές της νέας εθνικής κουλτούρας, όπως αυτή εκφράζεται στις Γιορτές Πολεμικής Αρετής που κατακλύζουν το Παναθηναϊκό Στάδιο.
Τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη απαγορεύονται και αυτός φυλακίζεται στην Ασφάλεια της οδού Μπουμπουλίνας. Από το κελί του ακούει τα ουρλιαχτά του Ανδρέα Λεντάκη που ανακρίνεται στην ταράτσα. Τα πιο φριχτά βασανιστήρια όμως θα τα υποστούν οι στρατιωτικοί που θα προσπαθήσουν να αντιδράσουν.
Ο Άγγελος Πνευματικός διηγείται πως τον έθαψαν ζωντανό συμμαθητές του από τη Σχολή Ευελπιδων. Οι περισσότερες αντιστασιακές οργανώσεις έχουν εξαρθρωθεί, η αντίθεση όμως στο καθεστώς των συνταγματαρχών συνεχίζει να εκφράζεται, ακόμα και με μικρές συμβολικές πράξεις, όπως το χειροκρότημα στις μπουάτ κάθε φορά που ακούγεται η λέξη ελευθερία.
Ο Γιώργος Μωράκης, φύλακας του Παναγούλη στο Μπογιάτι διηγείται πως τον βοήθησε να αποδράσει. Η Κίττυ Αρσένη θα φύγει κρυφά στο εξωτερικό για να καταθέσει για τα βασανιστήρια στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Η χούντα θα στείλει δύο ψευδομάρτυρες για να διαβεβαιώσουν τους Ευρωπαίους πως τα περί βασανιστηρίων είναι ψέματα. Αυτοί όμως θα το σκάσουν από το ξενοδοχείο τους και θα καταθέσουν την αλήθεια



Μέρος τέταρτο
Τον Απρίλη του 1969, οι Συνταγματάρχες οργανώνουν στο Στάδιο τη γιορτή νεολαίας για τα δίχρονα του καθεστώτος, που καταλήγει σε αυθόρμητο και παρατεταμένο γιουχάισμα του Παπαδόπουλου από χιλιάδες μαθητές.
Μια νέα γενιά ορθώνει το ανάστημα της απέναντι στη δικτατορία.
Ο Νικήτας Λιοναράκης και ο Παναγιώτης Κανελλάκης μαζεύουν για λογαριασμό της ΕΚΙΝ υπογραφές για να γίνουν εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους.
Oι πρώτες φοιτητικές κινητοποιήσεις αρχίζουν. Στο Ναυτικό ετοιμάζουν από καιρό σχέδιο κατάληψης της Σύρου.
Ο Αλέξανδρος Παπαδόγγονας έρχεται σε επαφή με τον Ευάγγελο Αβέρωφ και ζητά την στήριξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Το άρθρο του Καραμανλή στη "Βραδυνή", τον Απρίλη του 1973 θα δώσει το πράσινο φως για το κίνημα του ναυτικού. Το κίνημα θα εκδηλωνόταν στις πρώτες ώρες της 23ης Μαΐου, το σχέδιο όμως θα προδοθεί και οι αξιωματικοί συλλαμβάνονται.
Ο Νίκος Παππάς, κυβερνήτης του πολεμικού πλοίου "Βέλος" παίρνει την απόφαση να αποχωρήσει από την άσκηση του ΝΑΤΟ και να καταπλεύσει στο Φιουμιντσίνο της Ιταλίας, ζητώντας πολιτικό άσυλο.
Η ανταρσία του Βέλους ανατρέπει την πεποίθηση ότι οι συνταγματάρχες ελέγχουν τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Ο Παπαδόπουλος προχωρά σε δημοψήφισμα, και αναθέτει στο Σπύρο Μαρκεζίνη τον σχηματισμό κυβέρνησης που θα διεξάγει εκλογές το Φεβρουάριο του 74.
Ο Ιωαννίδης διαφωνεί. Ο Σπύρος Νικολάου, νομικός σύμβουλος του Γεώργιου Παπαδόπουλου θα εγκρίνει τον Οκτώβρη του 1973 διάταγμα για την απόταξη του Ταξίαρχου Ιωαννίδη, το διάταγμα όμως δε θα δημοσιευτεί ποτέ στην εφημερίδα της Κυβέρνησης.
Ο Δημήτρης Ιωαννίδης θα ανατρέψει τελικά τον Παπαδόπουλο στις 25 Νοεμβρίου, μία εβδομάδα μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Μακαρίου, διαδέχεται η πρώτη τουρκική εισβολή στην Κύπρο, στις 20 Ιουλίου.
Ο Σπύρος Νικολάου φέρνει σε επαφή τον Φαίδωνα Γκιζίκη με τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο.
Στις 23 Ιουλίου ο Φαίδων Γκιζίκης καλεί στη βουλή τους πολιτικούς αρχηγούς, στον εθνικό κήπο όμως παραφυλάει μια ομάδα καταδρομών