Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Να 'ναι το 2012 καλύτερο απ' οτι περιμένουμε

ΕΥΧΕΣ από ΜΑΘΗΤΕΣ - ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ

"Θελω να κανω μια ευχη να πετηχει γιατι αυτο θελουνε ολοι εκτος απο τους πολιτικους.Θελω να βγουμε απο αυτο τον κλιο της χρεοκωποιας γιατι αν συνεχιστη αυτο εγω δε θα βρω δουλεια και να βγουμε απο την κρυση,αυτο θελω ολοψυχα."

"Η ευχη που θα κανω ειναι να εχει ολος ο κοσμος υγεια και να καταφερει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να βγει η Ελλαδα απο το χρεος."

"Η νεα χρονια θελω να μην υπαρχει αυτο το οικονομικο προβλημα και η ανεργεια στην οικογενεια μου με αποτελεσμα να ειναι ολοι χαρουμενοι."

"Να σωθει η Ελλαδα."

"Να πανε ολα καλα ΜΟΝΟ για τους ΚΑΛΟΥΣ ανθρωπους που ειναι ανεργοι."

'Να ξεπερασουμε την κριση και να ζουμε οπως μας αξιζει."

"Να ξαναγινουν χαρουμενοι οι ανθρωποι."

"Θελω να μην υπαρχει αλλη φτωχεια."

'Θελω να βγει η ομορφη χωρα μας"Ελλαδαρα μου",απο την κριση και να προοδευσει.Επισης να μεινουν οι γονεις μου στη δουλεια."

"Ευχομαι η χωρα μου να βγει απο αυτη την κατασταση και ο πατερας μου να βρει δουλεια."

"Να φυγω και να παω στην Αμερικη."

"Να αλλλαξει η κατασταση για να μπορουμε ξανα κι εμεις η νεοι να ελπιζουμε."

'Να αντεξει ολος ο κοσμος και περισσοτερο η οικογενεια μου αυτες τις δυσκολες μερες που θα ερθουν στην Ελλαδα με τον καινουργιο χρονο.Ευχομαι τα πραγματα να αλλαξουν και να μη μεινουμε στο δρομο."

¨Θελω να φυγει η οικονομικη κριση και να υπαρχει δουλεια."

"Ευχομαι το 2012 να ειναι ευτυχησμενο χρονο και να γινουν ολα καλα και να γυρισουν ολοι στις δουλιες και να μη μινει κανενας ανεργος."

"Ενα παλτο."

"Θελω να βρω μια καλη δουλεια για να βοηθησω την οικογενεια μου."

"Με ενα τροπο,ας πουμε μαγικο να ξαναγινουμε καλα απο αυτα τα προβληματα στην Ελλαδα και στην οικογενεια μου."

"Ο Θεος να μας βοηθησει να αντιμετωπισουμε αυτη την κατασταση με θαρρος."

"Να ηταν ολα καλυτερα με την κατασταση στην Ελλαδα."

"Θελω να βρουνε οι γονεις μου δουλεια και να πηγαινει ο αδερφος μου καλα στο πανεπιστημιο του."

"Να τελειωσει αυτη η κατασταση στην Ελλαδα."

"Να φυγει η οικονομικη κριση."

"Να εχουμε μια καλη Ελλαδα χωρις κρισεις γιατι ετσι χωρις λεφτα δεν μπορω να προσαρμοστω."

"Η κριση καταπιεζει ολους τους ανθρωπους γι αυτο να φυγει."

"Η Ελλαδα να ξαναγινει ΕΛΕΥΘΕΡΗ."

"Ο πατερας μου κι ο αδερφος μου να βρουνε δουλια.'

"Να μην υπαρχει γκρινια για τα λεφτα στο σπιτι μου."

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Ο Ζάμος που σύνδεσε τα Γιάννενα με την ιστορία τους.


Ο Ζάμος που συνέδεσε τα Γιάννενα με την ιστορία τους
Ο συμπολίτης μας Νιζαμουντίν (Ζάμος) Γαζαλή Μετκόβεης έφυγε από τη ζωή το περασμένο Σάββατο. Η ταυτότητά του, αλλά και ο χαρακτήρας του συνέδεσαν την πόλη με την ιστορία και τις αξίες της.
Πλήρης ημερών, σε ηλικία ογδόντα πέντε περίπου ετών, απεβίωσε προχθές ο γνήσιος Γιαννιώτης και γόνος παλιάς αρχοντικής οικογένειας Νιζαμουντίν (Ζάμος) Γαζαλή Μετκόβεης. Ποιος δεν τον γνώριζε, ποιος δεν τον υποληπτόταν, ποιος δεν σεβόταν και αγαπούσε αυτόν τον καλοκάγαθο, τον ήπιο και μελισταγή Άνθρωπο… Όλα τα Γιάννινα, ανεξάρτητα από φυλετικές και θρησκευτικές διακρίσεις. Ο θάνατός του στερεί την πόλη του, την πόλη μας, τα Γιάννινα, από ένα σύμβολο σύνδεσης με το παρελθόν της.

Όσοι τον γνώρισαν και ήταν πάρα πολλοί, θαύμασαν στον Ζάμο την πολυμάθειά του, τους ευγενικούς του τρόπους, τησοφία και θυμοσοφία του, αλλά και τη σεμνότητά του. Είχε αναγάγει σε συστατικό της υπόστασής του το δικαίωμα του ατόμου στον αυτοπροσδιορισμό του, στο σεβασμό της ετερότητας, ιδιαίτερα της θρησκευτικής. Άνθρωπος Δίκαιος, ευθύς, συνεπής, ταπεινός παρά τη σπουδαιότητά του. Προσηνής και απλός. Άνθρωπος της καταλλαγής, της αξιοπρέπειας, της κατανόησης, δίδαξε με το παράδειγμα της ζωής του τον εξοβελισμό της ανεξίας και της δυσανεξίας και παρείχε σημαντικά στοιχεία στους γύρω του για τον εμπλουτισμό της συλλογικής κοινωνικής συνείδησής τους. Θεός είναι το Δίκαιο, έλεγε. Ο αγώνας ο δύσκολος, ο σκληρός, ο δρόμος για τη θέωση είναι να παλεύειςκαι να ματώνεις, να στραγγίζεις την ψυχή σου, για να είσαι δίκαιος και ενάρετος. Τότε μόνο αγαπάς πραγματικά.

Έλληνας πολίτης, γεννημένος από Έλληνες την ιθαγένεια γονείς. Οι προγονοί του, με προεξάρχοντα τον τελευταίο μουφτή της πόλεως Φουάτ Μουσταφά, που υπήρξε πεθερός του, είχαν υπηρετήσει επί αιώνες την πόλη και είχαν εξαιρεθεί της ανταλλαγής του 1924, επειδή η Ελληνική Πολιτεία είχε αναγνωρίσει την εκ μέρους τους προσφορά εξαίρετων υπηρεσιών στην Ελλάδα, τόσο κατά την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης όσο και κατά την Απελευθέρωση των Ιωαννίνων.

Η σημασία των ανωτέρω υπογραμμίζεται ηχηρά από το παρακάτω χωρίο δημοσιεύματος του φύλλου της 12ης/12/1948 της τότε ημερήσιας γιαννιώτικης εφημερίδας «Εθνικός Αγών», στο οποίο αναφέρονται επ’ αφορμή της κηδείας του τα εξής για τον πεθερό του Φουάτ Μουσταφά:

«…Ως γνήσιος Τούρκος Ιωαννίτης, αντετάχθη σθεναρώς μαζί με τον φίλο του Σαδήκ Πασσα, εναντίον της σκέψεως να παραδοθούν τα Ιωάννινα, εις τους ελθόντας Αλβανούς κατά το 1912, εναντιωθείς τα μέγιστα προς τους εδώ αλβανούς αντιπροσώπους Αχμέτμπεήν Κονίτσα, Μουφίτ Λιμποχόβα κλπ.. οι οποίοι, επρότειναν εις τους Τουρκογιαννιώτες, να παραδώσουν την Ήπειρον και την πόλιν, εφόσον ο Ισμαήλ Κεμάλ και ο Εσσάτ Πασσάς ο γκέγκας, είχον ανακηρύξει ταύτην (την Αλβανίαν δηλαδή) ελευθέραν!..

«Προτιμώτερον είπε εις το συμβούλιον που έγινε στο σπίτι του Σαδήκ πασσά χίλιες φορές να πάρουν τα Γιάννενα οι ρωμιοί από τα χέρια των οποίων τα πήραμε το 1430, παρά οι αρβανίτες, που μας πρόδωκαν!!» Την γνώμην του αυτήν επέβαλεν εν τέλει εις όλους.

Συνδεόμενος δε δια στενής φιλίας και συγγενείας μετά του υπερασπιστού του Μπιζανίου του ηρωικού Εσσάτ Πασσά, συνετέλεσεν, ώστε, να προληφθούν «μείζονα κακά» καθ’ όλην την πεντάμηνον πολιορκία των Ιωαννίνων. Ο ίδιος πάλιν, μαζί με τον Εσσάτ Πασσάν, αντετάχθη κατά την εν τω «κονακίω» (Στρατηγείο) γενικήν σύσκεψιν, παρατηρήσας αυστηρώς τον αχαλίνωτον και υπερφίαλον και φανατικότατον Σείχην Γκουτμή, τον αρειμάνειον εκείνον αγέρωχον και μεγαλοπρεπή κιδαροφόρον Σιέχην και αντιπρόσωπον του Καλίφου, ο οποίος επρότεινε να συλλάβουν τους άρχοντας και να τους καταδικάσουν εις θάνατον!

...Κατά την τελετήν της παραδόσεως του ξίφους του Εσσάτ πασσά προς τον ελευθερωτήν διάδοχον Κωνσταντίνον την 22-2-1913 εις την πλατείαν του Τζαμίου Ναμάζ Γκιάχ, πλήρης συγκινήσεως, ωμίλησε και αυτός μετά τον Σαδήκ πασσάν και τον δημοσιογράφον Αλή εφένδην Μπαρούταν, ανέφερε δε, συν τοις άλλοις, ότι οι Έλληνες είχον δικαιώματα αναφαίρετα, εν αντιθέσει προς τους Αλβανούς, διότι ο πρόγονος του Εσσάτ πασσά Ιωάννης Γλυκής, μετά των άλλων αρχόντων, είχαν παραδώσει την πόλιν και τα κλειδιά εις τον Σινάν πασσάν, στρατάρχην και βεζύρην του Μουράτ Β’, λαβόντες τα προνόμια το 1430, και ότι κατά θείαν βούλησιν και οικονομίαν επέπρωτο ο τελευταίος γόνος της εξισλαμισθείσης οικογενείας Γλυκή, Εσσάτ πασσάς Μέραρχος Ιωαννίτης, να παραδώσει την πόλιν ύστερα από 483 χρόνια τουρκοκρατίας εις τον Έλληνα διάδοχον Κωνσταντίνον!...».

Τα ίδια πρέσβευαν και οι γονείς του, Γαζαλή εφέντης και Μελέκ Χανούμ, καθώς και οι θείοι του.

Ο ίδιος ο Ζάμος συκοφαντήθηκε, λοιδορήθηκε, έπεσε θύμα σοβινιστικών αντιπαραθέσεων και διαμάχης, σε σκοτεινούς καιρούς. Σε καιρούς που παραχαράχτηκε η ιστορία, που προς ιδιοτέλεια καλλιεργήθηκε από ποταπούς η μισαλλοδοξία. Αλλά, αγωνίσθηκε με σθένος και καρτερία για να αποκαλύψει και καταδείξει τη σκευωρία που είχε εξυφανθεί εναντίον του και εναντίον της οικογένειάς του, για να υπερασπιστεί την Αλήθεια και την Ιστορία. Μετά από σκληρούς και ψυχοφθόρους αγώνες δικαιώθηκε, αποκαταστάθηκε και ξαναπήρε πίσω την περιουσία του. Πλην όμως είχε πικραθεί. Ως σοφός, συγχώρεσε, αλλά δεν λησμόνησε…

Υπήρξε ευεργέτης της πόλης του, της πόλης που τόσο πολύ αγάπησε.

Όσοι τον γνώρισαν, συγχρωτίστηκαν, υπήρξαν φίλοι του, αξιώθηκαν την ευλογία της απόλαυσης του μεγαλείου της καρδιάς του. Όσοι κάθισαν στο ίδιο τραπέζι με τον Ζάμο ένιωσαν βαθιά και ανεξίτηλα μέσα τους ότι είχαν «κλέψει» τις ώρες αυτές από το Θεό: Περιδιάβηκαν τη λεωφόρο της γνώσης της Ιστορίας της πόλης, κοινώνησαν της αληθινής αγάπης, αξιώθηκαν το άγγιγμα μιας σπουδαίας ανθρώπινης ψυχής.

Ποτέ δεν αδίκησε υπαιτίως, ποτέ δεν δυσαρέστησε κάποιον. Αντίθετα, νουθετούσε, συγκρατούσε, άφηνε πάντοτε στους συνομιλητές του βαθύτατη εντύπωση.

Θα μας μείνει αλησμόνητος. Κομμάτι της Ψυχής μας. Ίσως ο ισχυρότερος σύνδεσμός μας με την πόλη μας, αλλά και τη συνείδησή μας.

Ας είναι ελαφρό το χώμα που θα τον σκεπάσει «σαν της δροσιάς το στάλλαγμα, σαν τηςεληάς το φύλλον». Καλό ταξίδι Κύριε Ζάμο! Θα ζεις πάντα στις καρδιές μας!

ΠΗΓΗ: Ηπειρωτικός Αγών Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Το πρωϊνό του κ. Κώστα Μητσοτάκη


ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΥΕΞΙΑΣ
Η φασολάδα, οι αγκινάρες και το πρωινό του Μητσοτάκη
Οπως είναι φυσικό, στο βιβλίο της κυρίας Μαρίκας γράφει και ο κ. Κ. Μητσοτάκης αποκαλύπτοντας για πρώτη φορά το αγαπηµένο του φαγητό, αλλά και το µυστικό της ευεξίας του, που δεν είναι τίποτε άλλο από το πρωινό του.

«Στην Κατοχή, επί έντεκα ολόκληρους µήνες έζησα τρώγοντας µόνο φασολάδα σκέτη, χωρίς λάδι. Τότε ήµουν ‘‘γραµµένος’’ σε τρία συσσίτια:
των δικηγόρων, µιας και ανήκα πια στον Σύλλογο, των εφέδρων αξιωµατικών και των Κρητών.
Είχα στην τσέπη µου ένα κουτάλι και έτρωγα µε τη σειρά, και στα τρία, από ένα πιάτο φασολάδα…
Μ’ αρέσουν και οι αγκινάρες ωµές, τις έχω και στο πρόγευµα όταν είναι η εποχή τους, κοµµένες, µε λίγο αλάτι και λεµόνι. Είναι καλός µεζές και για το κρασί. Τα παιδιά µου επιµένουν ότι τρώω πολύ, αλλά δεν είναι αλήθεια!
Απλώς τρώω πολύ αργά, µασάω είκοσι - τριάντα φορές κάθε µπουκιά, ακόµη και το µέλι, µε το οποίο ξεκινάω την ηµέρα µου».

«Ο Κώστας τρώει απ’ όλα και κυρίως όσα δεν τρώω ευχάριστα εγώ: χόρτα χιλίων ειδών,φασολάδες, φακές, όλα τα όσπρια» προσθέτει η κυρία Μαρίκα. «Εγώ, λόγω τωναναµνήσεων από την Κατοχή, έκτοτε δεν ξανάφαγα φασόλια. Ρεβίθια δεν τρώω ποτέ.Προτιµώ τις φακές και τη φάβα. Παλιά δεν ήµουν καθόλου άνθρωπος των φρούτων, µε τα χρόνια άλλαξα και µ’ αρέσουν.

Ο Κώστας Μητσοτάκης ξεκινά τη µέρα του λιτά, και συγκεκριµένα:
το πρωινό του περιλαµβάνει
πάντα µια κουταλιά µέλι µε ένα ποτήρι κρύο νερό,
στη συνέχεια χυµό από ένα πορτοκάλι, ένα γκρέιπφρουτ και ένα λεµόνι,
µια σούπα µε κουάκερ και,
όταν είναι η εποχή της, µία ωµή, κοµµένη αγκινάρα µε λίγο αλάτι και λεµόνι.
Επίσης πίνει κι ένα ελληνικόκαφεδάκι σκέτο, καθώς αποφεύγει τη ζάχαρη».

«Οι ντολµάδες του Χαρίλαου»

Το 1989, µε αφορµή τον σχηµατισµό της οικουµενικής κυβέρνησης, οι τότε ηγέτες της Αριστεράς – Λεωνίδας Κύρκος και Χαρίλαος Φλωράκης – συναντήθηκαν µε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στο σπίτι του τελευταίου, στη Γλυφάδα. Η συνάντηση εκείνη πέρασε στην Ιστορία µε τίτλο «Τα ντολµαδάκια της Μαρίκας», ανάγοντας περίπου σε κορυφαία «είδηση» τις δηµοσιογραφικές πληροφορίες – ή µάλλον εικασίες! – περί της προτίµησης που έδειξε ο Φλωράκης ειδικά στη συγκεκριµένη… διάσηµη συνταγή.
Μόνο που, όπως θυµάται η Μαρίκα Μητσοτάκη, «δεν ήταν καν δείπνο, αλλά µια απλή συνάντηση, µε εξίσου απλό κέρασµα, καφέ και γλυκό.
Οπως ήταν φυσικό, έξω περίµεναν οι ρεπόρτερ και την εποµένη είδα τα πρωτοσέλιδα περί… ντολµάδων!
Επρόκειτο βέβαια για δηµοσιογραφικό ‘‘εύρηµα’’!».

Χρόνια µετά, συνάντησε ο Φλωράκης τον Μητσοτάκη και του λέει:
«Τι θα γίνει; ∆εν θα µας καλέσεις επιτέλους να φάµε εκείνα τα περίφηµα ντολµαδάκια της γυναίκας σου;».
«∆υστυχώς, τελικά δεν αξιωθήκαµε να τα φάµε» προσθέτει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Σκύλος της χρονιάς ο "Λουκάνικος"

( από το ιστολόγιο BlogOut)

Δεν είναι πρόεδρος ούτε πρωθυπουργός, δεν είναι κάποιος πεφωτισμένος επιστήμονας ή μεγαλοεπιχειρηματίας, δεν είναι μέρος του παγκόσμιου «σταρ σίστεμ», το όνομά του είναι «άγνωστο», αλλά η μορφή του ολοένα και πιο οικεία. Είναι ο «Λουκάνικος»!

Η φήμη του σκύλου που δε χάνει πορεία για πορεία στο κέντρο της Αθήνας και που έχει «συλληφθεί» ουκ ολίγες φορές από το φωτογραφικό φακό να γαβγίζει στις δυνάμεις των ΜΑΤ, έχει λάβει πλέον παγκόσμιες διαστάσεις.

Αν και το πρόσωπο της χρονιάς για τους συντάκτες του αμερικανικού περιοδικού TIME είναι ο «ανώνυμος διαδηλωτής», ο αντίστοιχος ειδικός τίτλος του «σκύλου της χρονιάς» απονεμήθηκε στον «δικό» μας «Λουκάνικο», τον ημίαιμο πρωταγωνιστή των διαδηλώσεων!

ΣΧΕΤΙΚΑ 1) Στο TIME και ο ... Λουκάνικος

2) Φωτοαφιέρωμα του TIME στον ημίαιμο Λουκάνικο

3) Πρόσωπο της χρονιάς ο ανώνυμος διαδηλωτής

4) Στα χνάρια του ντικ



Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Για αυτούς δεν υπάρχει "μνημόνιο".


Αθήνα

Αγωγές, που πρόκειται να συζητηθούν στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, έχουν καταθέσει 117 πρώην και συνταξιούχοι βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων, διεκδικώντας αναδρομικά (και με τόκο) διαφορές αποδοχών, καθώς και αποζημιώσεις για ηθική βλάβη, ύψους εκατομμυρίων ευρώ.

Μεταξύ αυτών είναι ηχηρά ονόματα που πρωταγωνίστησαν στις πολιτικές εξελίξεις του τόπου επί χρόνια, όπως οι Ακης Τσοχατζόπουλος, Τ.Μαντέλης, Γ.Ανωμερίτης, Γ.Δρυς, Ελισ.Παπαζώη, Π.Δούκας, Ελ.Ζαγορίτης, Αν.Καραμάριος, Θ.Κασίμης, Ν.Κατσαρός, Π.Τατούλης, Αντ.Φούσας κ.ά.

Από τους 117, οι 62 είναι πρώην βουλευτές της ΝΔ και 52 πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.

Το ακριβές ποσό που ζητούν οι 117 πρώην βουλευτές μέσω των Διοικητικών Δικαστηρίων δεν μπορεί να προσδιοριστεί, καθώς οι διεκδικήσεις κυμαίνονται ανάλογα με τα χρόνια που διετέλεσε ο καθένας βουλευτής.

Ορισμένοι μάλιστα έχουν καταθέσει και δύο αγωγές για διαφορετικές βουλευτικές περιόδους, όπως οι Ι.Βαϊνάς, Μυρσίνη Ζορμπά, Εμμ.Λουκάκης και Σωτ.Στολίδης.κάτι) διεκδικεί διαφορές βουλευτικής αποζημίωσης ύψους 240.196 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους. Επιπλέον, όλοι σχεδόν διεκδικούν από το ελληνικό δημόσιο και χρηματική ικανοποίηση ύψους 10.000 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστησαν, από τη μη αναπροσαρμογή των αποδοχών τους.

Από τις αγωγές τους ενώπιον της Διοικητικής Δικαιοσύνης παραιτήθηκαν δύο πρώην βουλευτές, οι Μιχ.Λιάπης και Λεων.Τζανής, καθώς και η χήρα του Παναγιώτη Κοσιώνη.

Ήδη, όμως έχουν εκδοθεί τρεις αποφάσεις από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, ενώ πρόκειται να συζητηθεί σειρά άλλων. Δύο από αυτές τις αγωγές έγιναν μερικά δεκτές και μία τρίτη απορρίφθηκε, ενώ το δημόσιο άσκησε ήδη έφεση επί των δύο αυτών αγωγών που έγιναν μερικά δεκτές. Πολύ μεγαλύτερος αριθμός αγωγών είναι «παγωμένες» στο Ελεγκτικό Συνέδριο.

Οι πρώην βουλευτές διεκδικούν τις διαφορές των αποδοχών τους που «παράνομα», όπως ισχυρίζονται, δεν τους χορηγήθηκαν μετά την αύξηση των αποδοχών των δικ

αστικών λειτουργών, βάσει της επίμαχης απόφασης του Μισθοδικείου το 2006.

Ποιοι είναι

Βουλευτές ΠΑΣΟΚ

Οι 52 πρώην και συνταξιούχοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που κατέθεσαν αγωγές και διεκδικούν αναδρομικά διαφορές αποδοχών είναι: Αλ. Ακριβάκης, Ιωάν. Ανθόπουλος, Ελένη Ανουσάκη, Παν. Αντωνακόπουλος, Γεωργ. Ανωμερίτης, Μαρία Αρσένη, Ιωαν. Βαθειάς, Ιωάν. Βαίνας, Βασ. Βασιλακάκης, Ηλ. Βλαχόπουλος, Χρ. Βοσνάκης, Αλέξ. Βούλγαρης, Δημ. Γεωργακόπουλος, Ιωάν. Γιαννακόπουλος, Μόσχος Γικόνογλου, Γκαλήπ Γκαλήπ, Μ.Ζορμπά, Χρήστος Θεοδώρου, Ιωαν. Θωμόπουλος, Λάμπρος Κανελλόπουλος, Θεόδ. Κατσανέβας, Ελεονώρα - Νόρα Κατσέλη - Καλογεροπούλου, Ιωάν. Καψής, Θεόδ. Κολιοπάνος, Ευτ. Κοντομάρης, Βασ. Κοντογιαννόπουλος (1974 - 1993 ΝΔ και 1996 - 2000 ΠΑΣΟΚ), Σωκρ. Κοσμίδης, Θεόδ. Κοτσώνης, Δημ. Κουλουριάνος (ευρωβουλευτής), Φλώρος Κωνσταντίνου, Εμμ. Λουκάκης, Αναστ. Μαντέλης, Αλεξ. Μπαλτάς, Αθαν. Μπάτσος, Φραγκ. Παπαδέλλης, Ελισάβετ Παπαζώη, Ηλ. Παπαηλίας, Βασ. Παπανικόλας, Χρ. Σμυρλής - Λιακατάς, Ιωάνν. Σουλαδάκης, Σωτ. Στολίδης, Λεων. Τζανής, Ιωάνν. Τσακλίδης, Παντ. Τσερτικίδης, Βασ. Τσιλίκας, Αποστ. Τσοχατζόπουλος, Παν. Φωτιάδης, Αλεξ. Χρυσανθακόπουλος και Αναστ. Χωρέμης.

Βουλευτές ΝΔ

Από την πλευρά της ΝΔ οι 62 πρώην βουλευτές που κατέθεσαν αγωγές είναι: Νικ. Αγγελόπουλος, Παν. Αδρακτάς, Θεοδ. Αναγνωστόπουλος, Απ. Ανδρεουλάκος, Ιωαν. Βαληνάκης, Δημ. Γαλαμάτης, Σταυρ. Δαϊλάκης, Γεωργ. Δεικτάκης, Θεοφ. Δημοσχάκης, Πέτρ. Δούκας, Ελεύθ. Ζαγορίτης, Σοφία Καλαντζάκου, Ηλ. Καλλιώρας, Γεώργ. Καλός, Κρινιώ Κανελλοπούλου, Αναστ. Καραμάριος, Αντ. Καρπούζας, Θεόδ. Κασίμης, Νικ. Κατσαρός, Θεόδ. Κατσίκης, Σταυρ. Κελέτσης, Κεφαλογιάννης, Αθηνά Κόρκα - Κώνστα, Βασ. Κορκολόπουλος, Ιωάν. Κοσμίδης, (ευρωβουλευτής), Ανδρ. Κουτσούμπας, Γεώργ. Κωνσταντόπουλος, Θεόφ. Λεονταρίδης, Μιχ. Λιάπης, Αναστ. Λιάσκος, Λεων. Λυμπερακίδης, 'Αρια Μανούσου - Μπινοπούλου, Πέτρ. Μαντούβαλος, Παν. Μελάς, Αντων. Μπέζας, Μιχ. Μπεκίρης, Νικ. Νικολόπουλος, Γεώργ. Ορφανός, Βασ. Παππάς, Αριστ. Παυλίδης, Ιωάνν. Πλακιωτάκης, Αδάμ Ρεγκούζας, Γεώργ. Σαλαγκούδης, Δημ. Σαμπαζιώτης, Παν. Σκανδαλάκης, Θεοδ. Σολδάτος, Σπ. Σπηλιωτόπουλος, Αριστ. Σταθάκης, Νικ. Σταυρογιάννης, Αποστ. Σταύρου, Πέτρ. Τατούλης, Ιορδ. Τζαμτζής, Νικ. Τσιαρτσιώνης, Κων. Τσιπλάκης, Αριστ. Τσιπλάκος, Σάββας Τσιτουρίδης, Γεώργ. Τσούρνος, Παρθένα Φουντουκίδου - Θεοδωρίδου, Αντ. Φούσας, Χρ

. Φώλιας, Ηλ. Φωτιάδης και Ευγέν. Χαϊτίδης.

Ακόμη, αγωγή έχει καταθέσει η χήρα του Παναγιώτη Κοσιώνη, βουλευτή του Συνασπισμού ('89 - '93) και του ΚΚΕ ('93 - '04), Ιουλία Κοσιώνη και ο τέως ευρωβουλευτής του ΔΗΚΚΙ, Εμμ. Μπακόπουλος.

Επίσης, έχει καταθέσει αγωγή ο πρώην βουλευτής Γεώργιος Παπαγεωργίου, ωστόσο δεν έχει διευκρινιστεί για ποιον ακριβώς πρόκειται, καθώς τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στη ΝΔ υπήρξαν βουλευτές με το ίδιο ονοματεπώνυμο.

Επαναλαμβάνεται ότι από τις αγωγές τους ενώπιον της Διοικητικής Δικαιοσύνης παραιτήθηκαν οι Μιχ.Λιάπης και Λεων.Τζανής, καθώς και η χήρα του Παναγιώτη Κοσιώνη.

Εν τω μεταξύ, με ανακοίνωσή του ο Γιάννης Καψής διευκρινίζει: «Πρός αποφυγήν κάθε παρανόησης, θέλω να σας ενημερώσω, προκαταβολικά, για τα εξής: Εις ανύποπτον χρόνον, και αφού είχαν δικαιωθεί και οι δύο προσφυγές μου, για τα αναδρομικά των βουλευτών, με εξώδικο μου πρός τον Διοικητήν Της Τραπέζης Ελλάδος και τον πρόεδρον της Βουλής, εξεχώρησα οποιαδήποτε αναδρομική αμοιβή μου στο Ταμείον Καταπολέμησης του Δημοσίου Χρέους που έχει ανοίξει η Βουλή στην Τράπεζα Ελλάδος. Συνεπως οποιαδήποτε συζήτηση επί του θέματος δεν με αφορά».

Εκκρεμούν και στο Ελεγκτικό Συνέδριο αγωγές

Υπενθυμίζεται ότι μεγάλος αριθμός ανάλογων βουλευτικών αγωγών εκκρεμούν και στο Ελεγκτικό Συνέδριο.

Συγκεκριμένα, το αρμόδιο Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου έχει δικαιώσει συνταξιούχους βουλευτές, κρίνοντας ότι με βάση το Ζ' Ψήφισμα της Βουλής του 1975, οι αυξήσεις στις αποδοχές των δικαστικών λειτουργών συμπαρασύρουν και τις αποδοχές των βουλευτών.

Στην απόφαση αυτή έχει αντιδράσει το υπουργείο Οικονομικών καταθέτοντας αίτηση αναίρεσης ενώπιον της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η Ολομέλεια έχει αναπέμψει και πάλι την υπόθεση στο Τμήμα το οποίο όμως έχει «παγώσει» το όλο θέμα.

Ήδη, από την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έχουν δικαιωθεί οι τέως βουλευτές Β. Μπρακατσούλας (ΠΑΣΟΚ), Αγ. Αγγελούσης και Καλλιόπη Μπουρδάρα (ΝΔ) οι υποθέσεις των οποίων έχουν παραπεμφθεί στο αρμόδιο Τμήμα, χωρίς ωστόσο να έχει προσδιοριστεί η εκδίκασή τους.

Επίσης εκκρεμούν προς εκδίκαση στην Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου οι αγωγές των κληρονόμων του Γιαν. Σκουλαρίκη (ΠΑΣΟΚ) του Αντ. Ντετιδάκη (ΠΑΣΟΚ), Ε. Ανθόπουλου (ΠΑΣΟΚ) και Ν. Παπαηλία (ανεξάρτητος).

Να σημειωθεί πάντως, ότι παραιτήθηκε από την αγωγή που είχε καταθέσει ενώπιον της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου η χήρα του βουλευτή του Σπ. Πλασκοβίτη.

ΠΗΓΗ ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Κι' ήταν που λέτε μια φορά οπού 'χαμε ένα βασιλιά καλό ανθρωπάκι



Ερμηνευτής του έργου ο Λάκης Παππάς, ο οποίος αρχίζει το πρώτο τραγούδι με τους στίχους:

«Κι ήταν που λέτε μια φορά/ οπού 'χαμ' ένα βασιλιά/ καλό ανθρωπάκι».

Για να συνεχίσει και να κλείσει με τους στίχους:

«Ετσι μας άφησε η χαρά/ κι έτσι μας βρήκε η συμφορά και το φαρμάκι».

Παραλείπονται δηλαδή οι ενδιάμεσοι «επιλήψιμοι» στίχοι:

«Βαριά του 'ρχόταν η δουλειά/ κι ήταν τα ζώα μου αργά/ καλό ανθρωπάκι./

Από το βράδυ ώς το πρωί/ κάλλιο είχε μάσα και πιοτί/ κι ένα υπνάκι/ καλό ανθρωπάκι».

Το τραγούδι όμως ακουγόταν αλογόκριτο, μαζί με άλλα απαγορευμένα, στις μπουάτ της Πλάκας - από τις σθεναρές εστίες αντίστασης της εποχής. *

Γραφει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος στα ΝΕΑ

ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΝΤΟΥΚΟΥ

ΚΙ ΑΥΤΟ. ΚΙ ΟΜΩΣ ΦΕΤΟΣ

ΚΛΕΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟΥ

ΚΑΙ ΣΗΜΑΔΙΑΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ

ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΔΕΛΤΑ «ΠΑΡΑΜΥΘΙ

ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ»

Δεν είναι η μόνη φορά που η διακεκριμένη ιστορική και πνευματική μας αμνησία θριαμβεύει. Κι όταν τα γεγονότα κραυγάζουν ανακαλώντας παλαιές τραγωδίες της κοινωνίας μας, της πολιτικής μας και του πνευματικού μας βίου, κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε, πέρα βρέχει και «μην ανακατεύεις τον βόθρο» ή για να θυμηθούμε τον Αριστοφάνη «μην ανακατεύεις τον Ανάγυρο», περί του ανάλογου δύσοσμου τοπωνυμίου πρόκειται.

Κανένας δεν θυμήθηκε μάλιστα πως το «Παραμύθι χωρίς όνομα» έχει ιδιοφυώς διασκευαστεί σε έξοχο μπρεχτικής γραφής θεατρικό έργο από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη με την εξαίσια μουσική του Χατζιδάκι. Και δεν ήθελαν να σκεφτούν οι περί τα θεατρικά, ακόμη και όσοι πολιτικά θέλουν και λένε πως σκέφτονται ότι η Δέλτα έγραψε το βιβλίο της για να αποτυπώσει τη μεγάλη ντροπή του 1897 και τη μεγάλη ελπίδα της επανάστασης στο Γουδή που έφερε τον Βενιζέλο αλλά ούτε και να σκεφτούν πως ο Καμπανέλλης έγραψε το έργο του και παίχτηκε μέσα στην αναταραχή και την ανωμαλία του 1965, ενώ πολιτικότεροι θεατράνθρωποι έβαλαν το κεφάλι τους στον ντορβά και το ανέβασαν και μέσα στη χούντα!

Τώρα γενική τσιμουδιά, τσιρότο, γιατί περνάει ο τόπος μια ιδεολογική γρίπη των χοίρων. Ποιος τολμάει τώρα, αν δεν είναι παλαβός, να μιλήσει για έθνος που κινδυνεύει, για προσβολές που δέχεται και ταπεινώσεις και για ελπίδες ανάστασης μόνο χάρη στη γενική πατριωτική επιστράτευση. Ενώ τα ιδρύματα της χώρας αφιερώνουν περίλαμπρες εκθέσεις για τον ζωγράφο Τσαρούχη, καθηγητάδες Έλληνες [(;)- δεν αμφισβητώ εγώ τον χαρακτηρισμό, εκείνοι τον αποποιούνται)], χρηματοδοτούμενοι από το ΥΠΠΟΤ και την ομογένεια με σινδονιάδες τον εξευτελίζουν, τον λένε θεατρίνο, καμποτίνο, εθνικιστή τραβεστί, δημόσιο κλόουν και επαγγελματία εθνικόφρονα. Και μαζί του γελοιοποιούν τον Κουν, τον Χατζιδάκι και τον Σεφέρη και συλλήβδην ολόκληρη τη γενιά του τριάντα και ό,τι ανακάλυψε και προέβαλε τον Θεόφιλο, τον Μακρυγιάννη, τον Καραγκιόζη του Σπαθάρη, τη Γυναίκα της Ζάκυθος του Σολωμού (θυμίζω πως το αριστούργημα του Σολωμού πρωτοδημοσιεύτηκε το 1927!). Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που γελοιοποιούν τον Κόντογλου, απεχθάνονται τον Παπαδιαμάντη, εξευτελίζουν τους Σικελιανούς και την αναβίωση του αρχαίου δράματος με ερμηνευτικά κλειδιά στη βυζαντινή και δημοτική μουσική, τους δημοτικούς χορούς και τη σύνδεση των διονυσιακών εορτών με τα ελληνικά λαϊκά πανηγύρια. Τη Δέλτα θα σεβαστούν όταν προχθές μόλις θεωρούσαν εθνολαϊκή ηθογραφία και γραφικότητα τους «Όρνιθες» των Τσαρούχη, Κουν, Χατζιδάκι, Νικολούδη, Ρώτα και φέρνουν ως αντίπαλο παράδειγμα, άξιο μιμήσεως, το «Γουέστ Σάιντ Στόρι». Τώρα τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο; Το μυαλό μου δεν θέλει να δεχτεί τη μόνη συγγένεια που συνέδεε τον Κουν, τον Τσαρούχη και τον Χατζιδάκι με τον συνθέτη του αμερικάνικου μιούζικαλ Λέοναρντ Μπερνστάιν! Και το μέτρο της προτιμήσεως!

Πρόσφατα αντέγραψα και δημοσίευσα στα «ΝΕΑ», ανταπόκριση από το Λονδίνο του Φεβρουαρίου 1922, όπου ο τότε πρωθυπουργός (ένας από τους εκτελεσθέντες εξ, ύστερα από μερικούς μήνες) έχει χρονίσει την παραμονή του στην αγγλική πρωτεύουσα ζητιανεύοντας ένα δάνειο 15 εκατομμυρίων, ενώ οι αγγλικοί τραπεζικοί οίκοι αρνούνται να δανείσουν τόσο ποσό και θέτοντας δριμείς και σκληρούς όρους για πολύ μικρότερο γιατί, έλεγε ο ανταποκριτής, η ελληνική πολιτεία δεν ήταν αξιόπιστη και ήταν βέβαιοι ότι δεν θα ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις και τις υποχρεώσεις της!!

Αυτό πριν από 88 χρόνια και 25 χρόνια πριν από αυτό, το 1897, έπειτα από μια ταπεινωτική ήττα σε πολεμική «ρομαντική», λυτρωτική ντε, πρωτοβουλία ενός πτωχεύσαντος κράτους, επελάσαμε ενάντια του εχθρού με δικράνια, φτυάρια, δρεπάνια και κάρα! Για να πληρώσουμε πολεμική αποζημίωση στον εχθρό τεράστιο ποσό με λεόντειο τοκοχρεωλύσιο, χρήματα που κατέβαλαν «οι φιλέλληνες» σύμμαχοί μας και οι τράπεζές τους με εξευτελιστική τοποθέτηση στη χώρα Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που εισέπραττε ασφαλώς τα είδη πρώτης ανάγκης από το ιδρυθέν γι΄ αυτό τον σκοπό Ελληνικό Μονοπώλιο (μαγειρικό αλάτι, φωτιστικό πετρέλαιο, σπίρτα... και τράπουλες, αφού ως γνωστόν είμαστε αμετανόητοι τζογαδόροι και χαρτοκλέφτες). Αλήθεια γιατί στις πρόσφατες αυξήσεις στα τσιγάρα, τα ποτά, τα καύσιμα δεν προστέθηκαν και αυξήσεις στα μύρια όσα τυχερά παιχνίδια, εννοώ τα επίσημα!

Θυμίζω, έτσι για την ιστορία, τον μύθο του «Παραμυθιού χωρίς όνομα». Σε μια ανώνυμη χώρα τα πάντα έχουν παραλύσει εξαιτίας και της ανικανότητας και της ηλιθιότητας των αρχόντων και της αδιαφορίας και της τεμπελιάς των αρχομένων. Όταν το κράτος φτάνει στο έσχατο όριο της φτώχειας ζητούν από συγγενικό κράτος δάνειο. Και ο είρωνας ηγεμόνας της γείτονος τους στέλνει αμπαλαρισμένο σε περίτεχνο κιβώτιο μια γαϊδουροκεφαλή. Αυτή η προσβολή κινητοποιεί το φιλότιμο του απλού λαού, που με επικεφαλής τον νέο ηγέτη με τις φρέσκες ιδέες, αφού πρώτα ανοικοδομήσουν τα ερείπια και αναθεωρήσουν τους θεσμούς, εκστρατεύουν και νικούν τον υβριστή στέλνοντάς του πεσκέσι τη γαϊδουροκεφαλή.


Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Σκοτώνουν τ' άλογα όταν γεράσουν: Εργασιακή εφεδρεία

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΗΛΙΘΙΟΙ.

Άρχισε, λέει, το πρόγραμμα εργασιακή εφεδρείας σε κάποιους επιλεγμένους τομείς του δημόσιου τομέα. Ενός τομέα που, αφού τον λυμαίνονταν για χρόνια κομματικά, αφού τον φούσκωσαν με πλεονάζον προσωπικό, στην ηλίθια, κοντόφθαλμη λογική να "τους πάρουμε την ψήφο και ποιός σκοτίζεται μετά". Αφού τον έκαναν αναποτελεσματικό με ισοπεδωτική λογική, "κουτσοί στραβοί στον Αη-Παντελέημονα". Αφού "εκπαίδευσαν" το προσωπικό του στη λογική της λούφας και παραλλαγής. Αφού, όταν είδαν τα σκούρα, είπαν "ας τον απαξιώσουμε, ας τον συκοφαντήσουμε τώρα". Αφού ίδρυσαν εκατοντάδες άχρηστους οργανισμούς ή εν πάσει περιπτώσει όχι πλέον χρήσιμους, οργανισμούς-καρμπόν ή διαμεσολαβητές για λαμογιές και λωβιτούρες. Αφού τέλος πάντων έφτασε ο κόμπος στο χτένι και τους "έβαλε χέρι" η τρόικα. Που αυτή η τελευταία όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει. Που  επίσης δεν καταλαβαίνει παρά μόνο νούμερα, δεν ξέρει τι σημαίνει "Ανθρωπος". Γιατί απλούστατα δεν φτάνει μέχρι εκεί η λογική της, υπάλληλοι είναι οι άνθρωποι, ακόμα και στα υψηλότερα κλιμάκια. Υπάλληλοι, "His Master's Voice" των μεγάλων συμφερόντων που έφτασαν αυτή τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. Και αποφάνθηκαν και είπαν "Εργασιακή εφεδρεία", την οποία σεμνύνεται ότι εισήγαγε σαν όρο η πριν λίγο αξιωματική αντιπολίτευση και ασμένως ασπάστηκε η τότε σοσιαλιστική κυβέρνηση. Τι θα πει "εφεδρεία", άνδρες αγαθοί; Θα τους καλέσετε όταν τους χρειαστείτε; ΦΥΣΙΚΑ και όχι. Απλά να χρυσώσουμε το χάπι, γιατί πολύ απλά δεν έχετε λεφτά να πληρώσετε. Γιατί εσείς οι ίδιοι τα κάνατε έτσι. Και βγαίνει ο Γενικός Γραμματέας που έχει και το όνομα σημαντικού συγγραφέα μας και αποφαίνεται με γνήσια γραφειοκρατική λογική: "Δεν μπορούμε παρά να την εφαρμόσουμε οριζόντια". Σε όσους βρίσκονται σε προσυνταξιοτικό στάδιο. Να και ένας νέος όρος. Προσυνταξιοδοτικό. Δηλαδή; Λίγο πριν το τέλος. Ευθανασία. Μόνο που θα είναι λίγο μακρόχρονη. Κανα-δυο χρόνια. Να τους βάλουμε στο ψυγείο πριν γίνουν "πτώματα". Ωραία λογική, μα το Θεό. Να την εφαρμόσουν και τα νοσοκομεία. Για να μην ξοδεύουν περιττά νοσήλια κλπ. Και έρχεται ο έτερος Καππαδόκης να ομολογήσει: "Αποτύχαμε". Και να βγάλει φυσικά την ουρά του απ'έξω. Βρε, πού τους βρήκαμε όλους αυτούς; Ποιός ηλίθιος τους έκανε μεγάλους και τρανούς; Μα τόσο αναισθησία πια; Αποτύχατε και θα τη βγάλετε έτσι; Δεν έχει κανένας τους κότσια, να παραιτηθεί; Τι να πει κανείς; Μένω άφωνος, δεν μου πάει το χέρι να γράψω τίποτα. Όμως σκέφτομαι τους συναδέλφους μου: Πριν 30 τόσα χρόνια ξεκίνησαν με όνειρα, δούλεψαν σαν γάιδαροι ( όχι όλοι φυσικά). Διεκπεραίωσαν υποθέσεις, έφτασαν εκεί που έφτασαν, ακόμα και ώρες χωρίς πληρωμή δούλεψαν κάποιοι, εξυπηρέτησαν (όχι όλοι) τους πολίτες, συσσώρευσαν πείρα και απέκτησαν δεξιότητες. Για κάποιους το κράτος έδωσε λεφτά για να τους επιμορφώσει. Άλλοι ξόδεψαν εξ ιδίων για να γίνουν καλύτεροι (πάντα όχι όλοι). Οργάνωσαν τη ζωή τους, έκαναν παιδιά, τα σπούδασαν και τα σπουδάζουν. Ο πανδαμάτωρ τους χαράκωσε το μέτωπο, η υγεία τους τσαλακώθηκε. Με το 3,60 (πάντα όχι όλοι) χρεώθηκαν για να αγοράσουν ένα σπίτι, ένα κεραμίδι για το κεφάλι τους, να το έχουν τα παιδιά, να μην τους "σκατοψυχάνε", που λέμε και στην Ήπειρο. Ολ' αυτά, στράφι. Προσυνταξιοδοτικό στάδιο και "εργασιακή εφεδρεία". Να φυτοζωήσουν λίγο καιρό στο ράφι και μετά να τσακιστούν να φύγουν. ΟΛΟΙ. Μα όλοι. Χωρίς διακρίσεις, λέει, ο Γενικός Γραμματέας που έχει και το όνομα σημαντικού συγγραφέα με τη γνήσια γραφειοκρατική λογική. Γιατί, αλλιώς θα γίνει το "σώσε": Το ρουσφέτι θα πάρει και θα σηκώσει όποιον δεν είναι δικός μας. Αν δεν είναι ομολογία αποτυχίας και αυτή, τότε τι είναι; Γιατί, ώ άνδρες αγαθοί, δεν σας χρειάζονται έμπειροι και επιδέξιοι; Εχετε πάρα πολλούς στο Δημόσιο και θέλετε να τους ξωπετάξετε; Μήπως το Δημόσιο σφύζει από δημιουργικότητα, από αποδοτικότητα και υψηλές επιδόσεις; Δεν μπορείτε να αξιολογήσετε, λέει; Δεν προλαβαίνετε και ο Κέρβερος με τα 3 κεφάλια δεν σας αφήνει; Αλίμονο. Γιατί δεν παραιτείστε τότε, σαν αποτυχημένοι; Πώς σας πάει η ψυχή με μια υπογραφή να πετάξετε στα σκουπίδια τόσους (πιθανόν, δε λέω) καλούς υπαλλήλους; Ποίος σας έδωσε το δικαίωμα να μεταχειρίζεστε τους Ανθρώπους σαν νούμερα; Η σωτηρία της χώρας; Μα τι είναι η χώρα παρεξ οι Άνθρωποι που την κατοικούν;
Και δε σκεφτήκατε ποτέ αντί να παίρνετε μια σκούπα και να σαρώνετε, να βρείτε πιο ευέλικτες μορφές "εργασιακής εφεδρείας", όπου ο πολύπειρος να βοηθάει το νεώτερο, να απασχολείται, έστω και λίγο, αφού οι δυνάμεις του δεν τον βοηθάνε, να συμβουλεύει, να καθοδηγεί κλπ. Αντί να τον πετάξετε σαν στημένη λεμονόκουπα, γιατί δεν τον βάζετε, έστω και μια υπόθεση το μήνα να διεκπεραιώνει. Κι ας πάρει λιγότερο μισθό. Δεν έχει σημασία πια, εκεί που φτάσαμε, όποιος επιβιώσει, ας ζήσει. Τον ψυχολογικό τομέα δεν τον λαμβάνετε υπόψη; Επιτέλους δεν υπάρχουν έξυπνοι άνθρωποι σ' αυτό τον τόπο, μόνο πονηροί;

Υ.Γ. Το κείμενο αυτό γράφτηκε εν βρασμώ ψυχής βλέποντας τόσους καλούς συναδέλφους, να βγαίνουν στα κανάλια, με χαρακωμένα πρόσωπα από τα χρόνια και την αγωνία για το αύριο. Και απ' την άλλη να βλέπω τους κυνικούς ατσαλάκωτους. Τους το χρωστάω. Κουράγιο, συνάδελφοι! Ερχεται καιρός...

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Για αυτούς που δεν τα έζησαν ή τα ξεχάσανε . . .

Αθήνα (Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011)

Την άμεση παρέμβαση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλου προκάλεσε η αποκάλυψη ότι μετά την εκδήλωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου στη Σχολή Ευελπίδων ορισμένοι ευέλπιδες τραγούδησαν τον ύμνο της 21ης Απριλίου. «Δεν θα γίνεται ανεκτή οποιαδήποτε συμπεριφορά παρέκκλισης από τις αρχές της Δημοκρατίας» διεμήνυσε ο κ. Αβραμόπουλος, ενώ το ΓΕΣ παρέπεμψε τον αρχηγό των ευελπίδων στο πειθαρχικό με το ερώτημα της αποπομπής.

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας ενημερώθηκε το βράδυ του Σαββάτου από τον Αρχηγό Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (Α/ΓΕΕΘΑ), για το προσβλητικό, προκλητικό και απαράδεκτο περιστατικό στη Σχολή Ευελπίδων και έδωσε εντολή να προβούν οι αρμόδιες υπηρεσίες άμεσα στις δέουσες ενέργειες.

Ο κ. Αβραμόπουλος ζήτησε από τον Αρχηγό Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας «να διαμηνύσει προς το στράτευμα και να καταστήσει σαφές ότι δεν θα γίνεται ανεκτή οποιαδήποτε συμπεριφορά παρέκκλισης από τις αρχές της Δημοκρατίας, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Ελευθερίας. Αρχές, επί των οποίων είναι θεμελιωμένη η Ελληνική Δημοκρατία και Κοινωνία».

Έπειτα από όλα αυτά, το ΓΕΣ ανακοίνωσε ότι «για το περιστατικό αυτό, έχει ήδη ασκηθεί αυστηρός πειθαρχικός έλεγχος, μετά από Ένορκη Διοικητική Εξέταση που διατάχθηκε από τα αρμόδια όργανα. Ο πρωταίτιος έχει απαλλαχθεί από τα Διοικητικά του καθήκοντα και παραπέμπεται στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Σχολής με το ερώτημα της αποπομπής του».

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Βήματος της Κυριακής, μετά το τέλος της εκδήλωσης για την επέτειο του Πολυτεχνείου, ο αρχηγός των ευελπίδων (το όνομα του οποίου βρίσκεται στη διάθεση της εφημερίδας) σηκώθηκε στο βήμα, ζήτησε να κλείσουν οι πόρτες και άρχισε να εξηγεί στους συναδέλφους του ότι «η επανάσταση της 21ης Απριλίου» είχε διαστρεβλωθεί.

Στη συνέχεια, μαζί με άλλα πέντε άτομα τραγούδησαν τον ύμνο της 21ης Απριλίου. Η πλειονότητα των ευελπίδων παρέμεινε στις θέσεις τους ζητωκραυγάζοντας σχετικά συνθήματα.

"Περιστατικά σαν και αυτά της Σχολής Ευελπίδων θα πυκνώνουν, όσο οι νοσταλγοί της επτάχρονης ξενοκίνητης χούντας των συνταγματαρχών και οι υμνητές του δικτάτορα Μεταξά πρωταγωνιστούν εντός της απονομιμοποιημένης συγκυβέρνησης του μνημονίου» δήλωσε εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ ο Πάνος Σκουρλέτης. «Οι δημοκρατικές παραδόσεις του λαού μας και οι αγώνες του κατά της χούντας αποτελούν εγγύηση για την απομόνωση της ακροδεξιάς μισαλλοδοξίας» πρόσθεσε.

Newsroom ΔΟΛ

- - - - - - - - - - - - - - - - - -

Τον Νοέμβριο '73 η βαρβαρότητα συνεχίστηκε ακόμη και στα χειρουργεία του Γενικού Κρατικού, όπως αποκαλύπτει το ντοκουμέντο του Βήματος στις 9-11-2003

Εισαγγελέας Δημήτρης Τσεβάς: Ότε ήρχισεν η διακομιδή των πρώτων τραυματιών εις το Ρυθμιστικόν Κέτρον των Αθηνών, η ανθρώπινη βαρβαρότης έδειξε το αληθές προσωπείον της.

Κυριάκος Χουχουλάκης, διοικητικός υπάλληλος: Τα περιστατικά έρχοταν σωρηδόν. Έπεφτε πολύ ξύλο, δέρνανε ανηλεώς. Είδα αστυνομικούς της φρουράς του νοσοκομείου να χτυπούν αλύπητα. Θυμάμαι έναν από αυτούς, με πυρόξανθα μαλλιά, ο οποίος έτρεχε σαν δαιμονισμένος και έβγαζε αφρούς από το στόμα. Ήταν άλλοι άνθρωποι.

Ιωάννης Θεόπιστος, γιατρός: Ρωτάγαμε τους τραυματίες φοιτητές εαν έχουν μαζί τους προκυρήξεις. Όσοι είχαν τις παίρναμε και τις πετάγαμε μέσα στον κάδο με τις ματωμένες γάζες. Γιατί οι αστυνομικοί έρχονταν ακόμη και μέσα στα χειρουργεία και έψαχναν. Εκεί όμως ούτε το μάτι τους δεν έριχναν. Σιχαίνονταν τα αίματα.

Ο διοικητικός διευθυντής του νοσοκομείου Μπουκλάκος θα δείξει ότι δεν ξεχασε την προηγούμενη ιδιότητα του. Ως απόστρατος σταρτιωτικός, με το όπλο στη ζώνη, θα σκορπίσει τον τρόμο σε εκατοντάδες τραυματίες και συνοδούς που φτάνουν στο νοσοκομείο από το πολυτεχνείο. Δεν διστάζει να υποδείξει έναν φοιτητή ο οποίος ελαφρά τραυματισμένος βρίσκεται στο προαύλιο του νοσοκομείου και φοβάται να μπει μέσα. "Έξω σας περιμένει λαυράκι" λέει στους αστυνομικούς και αυτοί δεν χάνουν την ευκαιρία. Αλλόφρονες ορμούν και κακοποιούν τον φοιτητή σε τέτοιο βαμό, που στο τέλος μεταφέρεται βαριά χτυπημένος απευθείας στο χειρουργείο.

Πεφάνης Γιώργος, γιατρός: Επήγαινα στο χειρουργείο να χειρουργήσω. Περνώντας από τον διάδρομο άκουσα φωνές. Εγύρισα και είδα αστυνομικούς να χτυπούν ανηλεώς ένα παιδί στην αυλή. Αναζητούσε τον αδελφό του που είχε τραυματισθεί στο Πολυτεχνείο. Το παιδί αυτό, ο συνοδός, χάθηκε. Πέθανε!


Από την ανάκριση του γιατρού Θεόπιστου στην ΕΣΑ

Στην ΕΣΑ με οδήγησαν σε μια αίθουσα αναμονής. Καθηστε μου λένε. Κάθησα. Για δυο ώρες δεν μου μίλησε κανείς. Κάποια στιγμή με πήγαν σε μια άλλη αίθουσα. Εκεί σε ένα γραφείο καθόταν ένας βλοσυρός αξιωματικός, ο οποίος για πολλή ώρα έκανε ότι κοιτούσε κάτι έγγραφα, ενώ περιστασιακά μιλούσε στο τηλέφωνο. Δεν μου έδινε καμιά σημασία, θυμαται ο κ. Θεόπιστος. Όταν

αποφασίσει να του μιλήσει, ο αξιωματικός της ΕΣΑ θα ζητήσει να μάθει τη βιογραφία του κ. Θεόπιστου.

Που γεννήθηκες;

Στα Γιάννενα του λέω.

Ποιούς ξέρεις απ' τα Γιάννενα; με ρωτάει

Πολλούς, πάρα πολλούς, απαντώ

Που ήσουν, τι έκανες στο συμμοριτοπόλεμο;

Πήγαινα στο σχολείο, του είπα

Στο πολυτεχνείο γιατί πήγες;

Πήγα με εντολή υπουργού

Για μια ακόμη φορά η "εντολή υπουργού" θα βγάλει τον γιατρό από τις περιπέτειες...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ


Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Χρυσάφι μέσα σε μπουκάλι


Χρυσάφι μέσα σε μπουκάλι

Το πολύτιμο λάδι και τα μυστικά του αποτελούν θησαυρό για την υγεία

(Από ΤΟ ΒΗΜΑ - Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011)

Ολοι μας απολαμβάνουμε το ανεκτίμητο για την υγεία μας πρασινοκίτρινο υγρό, δώρο της μεσογειακής φύσης. Ποιά είναι όμως τα ευεργετικά συστατικά του λαδιού και τί μπορούμε να κάνουμε εμείς για να ενισχύσουμε την ευεργετική δράση τους; Ποιό λάδι είναι το «καλύτερο» και πώς να το μεταχειριστούμε; Πότε πρέπει να συνθλίβονται οι ελιές και τί συμβαίνει μέσα σε ένα ελαιοτριβείο; Τί προδίδουν οι ονομασίες των διαφόρων ειδών λαδιού στις συσκευασίες και πόσο βάζει κάθε φορά το... δαχτυλάκι της η Χημεία προκειμένου το αποτέλεσμα να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές; Αυτά και αρκετά ακόμη «μυστικά» του λαδιού μπορείτε να διαβάσετε στις σελίδες που ακολουθούν.

Μέσα στον Νοέμβριο αρχίζει η συγκομιδή του ελαιοκάρπου που πρέπει να πάρει όσο πιο γρήγορα γίνεται τον δρόμο για το ελαιοτριβείο. Θα είναι μια καλή χρονιά η εφετινή, λένε οι παραγωγοί και μένει να δούμε πώς θα φθάσει αυτό και στον καταναλωτή στην καλύτερη και υγιεινότερη μορφή.

Πόσους λύχνους έχετε στο σπίτι;

Αυτό θα μπορούσε να είναι ερώτηση του εφοριακού της προϊστορικής εποχής. Γιατί; Διότι ο φωτισμός της μινωικής εποχής γινόταν με λυχνάρια που έκαιγαν ελαιόλαδο. Και οι πλούσιοι της εποχής ξεχώριζαν εκτός των άλλων και από το πόσο λάδι κατανάλωναν. Αλλά δεν το ξόδευαν μόνον εκεί. Για τον φωτισμό τους δηλαδή αλλά ήταν και ένα σύμβολο πλούτου αφού οι πιο φτωχοί περνούσαν με κρίθινο παξιμάδι, βουτηγμένο τις πιο πολλές φορές σε νερωμένο κρασί και τρώγοντας σπόρους διαφόρων δημητριακών ενώ οι πιο πλούσιοι είχαν περισσότερο ελαιόλαδο στο διαιτολόγιό τους και λιγότερους σπόρους. Αργότερα έγινε από τον Ιπποκράτη μια πιο συστηματική καταγραφή και των θεραπευτικών ιδιοτήτων του ελαιολάδου και αυτές έφθασαν κοντά στις εξήντα, ενώ από τον λόγο του Λυσία «Περί σηκού απολογία» επιβεβαιώνεται ότι υπήρχαν και ιερές ελιές στην Αθήνα και κάποιος σύρθηκε ως το δικαστήριο με κίνδυνο, αν καταδικαζόταν να εξοριστεί και να δημευθεί η περιουσία του, διότι κατηγορήθηκε πως ξερίζωσε ιερή ελιά και κατέστρεψε τον σηκό, δηλαδή το περιτείχισμα που την προφύλασσε και οριοθετούσε τον ιερό χώρο γύρω της.

Ηδη στην εποχή των κλασικών χρόνων δηλαδή είχαν συνειδητοποιήσει οι άνθρωποι σε αυτόν τον τόπο την αξία ενός τέτοιου δέντρου και των καρπών του.

Υπάρχει μια επιστήμη που ονομάζεται (παλαιο)γυρεολογία και ανάμεσα στα ενδιαφέροντά της είναι να αναλύονται κόκκοι γύρης από διάφορα δέντρα που καταφέρνουν να ανιχνεύσουν οι ερευνητές όταν αυτοί ξέμειναν στον βυθό παλαιών λιμνών και ελών. Επειδή λοιπόν μπορούν να ξεχωρίσουν και σε ποιο δέντρο ανήκουν οι διάφοροι κόκκοι γύρης βρίσκουν ότι ελιές καλλιεργούνταν σε Ηπειρο, Θεσσαλία, Ανατολική Στερεά, Βοιωτία, Κρήτη. Ελαιόλαδο σε θραύσματα αγγείων ανιχνεύθηκε επίσης από τη Νεολιθική εποχή ενώ απολιθώματα φύλλων ελιάς από τις Κυκλάδες θεωρήθηκε ότι έχουν ηλικία πενήντα ή και εξήντα χιλιάδων ετών! Οπότε δεν πρέπει να είναι υπερβολική και η άποψη ότι από τη Νεολιθική ακόμη εποχή είχαμε δέντρα ελιάς όχι πλέον σε άγρια κατάσταση αλλά αντικείμενα συστηματικής καλλιέργειας και περιποίησης αφού συγγραφείς όπως ο Θεόφραστος και ο Πλίνιος συνιστούσαν, σε πλήρη αντίθεση με ό,τι γίνεται σήμερα, να μη ραβδίζουν τα ελαιόδεντρα και ακόμη να προσέχουν να μην καταστρέφουν φύλλα και τρυφερά βλαστάρια.

Η ακτινογραφία του λαδιού

Σε ένα ελαφρά τροποποιημένο μόριο γλυκερίνης που έχουν προσκολληθεί σε αυτό τρεις ουρές από 6 ως 26 άτομα άνθρακα δεσμευμένα μεταξύ τους με απλούς ή διπλούς δεσμούς είναι η πιο υποτυπώδης περιγραφή των μορίων που συγκροτούν ό,τι συνηθίζουμε να αποκαλούμε λιπαρή ουσία. Συνήθως τα ζωικά λίπη, όπως είναι το βούτυρο για παράδειγμα, σε θερμοκρασία δωματίου είναι σε στερεά μορφή ενώ τα φυτικά λίπη που τα ονομάζουμε γενικά έλαια, είναι στην ίδια περιοχή θερμοκρασιών (15-25 βαθμοί Κελσίου) σε υγρή μορφή. Είναι οι «ουρές» αυτές, με το μήκος και τη μορφή τους που κάνουν να υπάρχει ποικιλία. Αλλες είναι σε ευθεία γραμμή, όταν οι άνθρακες συνδέονται μεταξύ τους με απλό δεσμό και τα αντίστοιχα λίπη ονομάζονται (κε)κορεσμένα, ενώ αυτές με διπλό δεσμό έχουν σχήμα τεθλασμένης και οι αντίστοιχες ουσίες με τέτοια μόρια ονομάζονται ακόρεστες. Είναι εύκολο να καταλάβουμε από αυτά τα λίγα ότι οι ουσίες με (κε)κορεσμένους δεσμούς, δηλαδή με ευθείες ουρές, δημιουργούν εύκολα κρυστάλλους και είναι σε πιο στέρεα μορφή σε συνηθισμένες θερμοκρασίες. Το αντίθετο συμβαίνει με τις ακόρεστες. Το ελαιόλαδο ανήκει στις ακόρεστες ουσίες, με ουρά 18 ατόμων άνθρακα και στερεοποιείται όταν η θερμοκρασία του πέσει κάτω από τους 13 βαθμούς.

Το κύριο λιπαρό οξύ του άθερμου, παρθένου αγουρέλαιου είναι το ελαϊκό, ένα λιπαρό οξύ ιδιαίτερα διαδεδομένο στο ελληνικό ελαιόλαδο. Το δεύτερο κατά σειρά λιπαρό οξύ του είναι το λινελαϊκό, ενώ επίσης περιέχει α-λινολενικό και αραχιδονικό.

Αντιοξειδωτική «βόμβα»

Η υψηλή περιεκτικότητα του άθερμου, παρθένου (αγουρ)έλαιου σε ελαϊκό οξύ το κάνει ανθεκτικό στην οξείδωση. Αυτό συμβαίνει, όχι μόνο γιατί είναι φτωχό σε πολυακόρεστα και πλούσιο σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, αλλά και επειδή είναι πλούσιο σε α-τοκοφερόλη.

Εδώ αξίζει να έχουμε υπόψη μας ότι και το ηλιέλαιο είναι πλούσιο σε α-τοκοφερόλη, αλλά είναι επίσης πλούσιο και σε πολυακόρεστα, κάτι που το καθιστά λιγότερο ευεργετικό ως προς την οξείδωση, σε σύγκριση με το αγουρέλαιο. Είναι προφανές ότι το ξερικό, άθερμο, παρθένο ελαιόλαδο προσφέρει έναν μοναδικό συνδυασμό από μονοακόρεστα, πολυακόρεστα και κορεσμένα λιπαρά οξέα. Αυτό το χαρακτηριστικό, σε συνδυασμό με τον πλούτο του σε αντιοξειδωτικά, του προσδίδει υψηλή διατροφική αξία. Διότι άλλα στοιχεία του είναι οι τοκοφερόλες (βιταμίνη Ε) και τα καροτενοειδή, όπως η ξανθοφύλλη, τα καροτένια και το λυκοπένιο. Οι τοκοφερόλες είναι γνωστά αντιοξειδωτικά και εμπεριέχονται στο άθερμο, παρθένο ελαιόλαδο σε συγκεντρώσεις περίπου 180 mg/kg. Οι τοκοφερόλες δρουν και ως βιταμίνη Ε και έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Το β-καροτένιο (βιταμίνη Α), που βρίσκεται σε συγκέντρωση 0,3-3,7 g/kg, αποτελεί άλλη μια ουσία του άθερμου, παρθένου ελαιολάδου με αντιοξειδωτική δράση.

Και κάτι αντικαρκινικό από... καρχαρία

Τέλος, σημαντικές ποσότητες αντιοξειδωτικών που συναντώνται σε αυτό το λάδι είναι οι φαινόλες και κυρίως η τυροσόλη και η υδροξυ-τυροσόλη. Περιέχει και υδρογονάνθρακες, με κύριο εκπρόσωπο το σκουαλένιο. Το σκουαλένιο οφείλει το όνομά του στο λατινικό όνομα του καρχαρία (squalus) γιατί ανιχνεύθηκε στο συκώτι του. Πέρα από το ότι είναι άριστο λιπαντικό για το δέρμα, είναι, καθώς φαίνεται, και αντικαρκινικό. Οπως αναφέρει ο κ. Αν. Βάρβογλης, ομότιμος καθηγητής της Οργανικής Χημείας, στο βιβλίο του «Η Χημεία στο πιάτο»: «Το γεγονός ότι ο καρχαρίας δεν αναπτύσσει όγκους προβλημάτισε από καιρό τους επιστήμονες που προσπαθούν να συνδέσουν τις μεγάλες ποσότητες σκουαλενίου με τη μοναδική ανθεκτικότητά του σε μια ασθένεια όπου κανένα άλλο ζώο δεν έχει ανοσία... Τελευταία διαφημίζεται ότι δρα προφυλακτικά και εναντίον του καρκίνου, χωρίς όμως ακόμη κλινική τεκμηρίωση». Μόνο που όταν το λάδι υφίσταται πολλές επεξεργασίες, ουσίες όπως το σκουαλένιο χάνονται στον δρόμο.

Μιλώντας με έναν επαγγελματία

Σήμερα η σαλάτα μας γίνεται με χειρότερα λαχανικά από εκείνη που έφτιαχναν οι παππούδες και οι πατεράδες μας ακόμη. Σε αυτήν όμως τη σαλάτα βάζουμε σήμερα καλύτερο λάδι από ό,τι οι παππούδες και οι πατεράδες μας. Μου το επιβεβαιώνει ο κ. Ν. Μαυροειδής, χημικός μηχανικός σε εταιρεία με έδρα στη Μάνη, που παράγει λάδι από ελαιώνες βιολογικής καλλιέργειας. «Εκτός από την καθαριότητα γενικά και τις βελτιωμένες συνθήκες αποθήκευσης», όπως μου λέει, «άφηναν παλαιότερα τις ελιές, αφού τις είχαν κόψει, λίγο παραπάνω προτού τις ρίξουν στις μυλόπετρες και αφυδατώνονταν για να παίρνουν περισσότερο πυκνό λάδι με λιγότερο νερό. Την ίδια στιγμή όμως γίνονταν διάφορες ζυμώσεις και αυτό είχε επίδραση στην ποιότητα». Διότι ο καρπός που παραμένει για αρκετές ημέρες, ή ακόμη χειρότερα εβδομάδες, ώσπου να πάει για ελαιοποίηση, αναπτύσσει μύκητες, ζύμες και βακτήρια (π.χ. λίπασες, δηλαδή ένζυμα που αποικοδομούν, δηλαδή αποσυναρμολογούν, το μόριό τους, κ.ά.), με αποτέλεσμα να βγαίνει από αυτόν ένα υποβαθμισμένο ελαιόλαδο. Τώρα πλέον είναι κοινή γνώση ότι ο ελαιόκαρπος, αφού κοπεί, πρέπει να περάσει όσο γίνεται πιο γρήγορα από τη διαδικασία της ελαιοτρίβησης.

Οποιος έχει περάσει την πόρτα ενός ελαιοτριβείου την εποχή της παραγωγής του λαδιού, από Νοέμβριο ως και το τέλος του Ιανουαρίου περίπου, ξέρει ότι νυχτώνει, ξημερώνει η εργασία εκεί μέσα δεν σταματά. Η θερμοκρασία του περιβάλλοντος όμως μπορεί να φθάσει αρκετά χαμηλά μέσα σε αυτό το διάστημα, ιδιαίτερα τις νύχτες, με συνέπεια να υπάρχει κίνδυνος να παγώσει το λάδι. Γι' αυτό πρέπει να επικρατεί μια υψηλότερη θερμοκρασία στη διάρκεια της έκθλιψης του λαδιού από τον ελαιόκαρπο. Ετσι, ένα ελαιόλαδο επιτρέπεται να το αποκαλούμε «άθερμο» και αγνό παρθένο όταν η θερμοκρασία έκθλιψης και αυτή του νερού, που συνήθως προσθέτουμε για να διευκολυνθεί η διαδικασία, δεν ξεπερνούν σε κανένα στάδιο τους 24 ή το πολύ τους 28 βαθμούς Κελσίου. Αν το ελαιόλαδο αυτό έχει εξαχθεί σε παραδοσιακό ελαιοτριβείο (υδραυλικό πιεστήριο) στην ετικέτα μπορεί να αναγράφεται και η ένδειξη «πρώτη πίεση εν ψυχρώ». Αν έχει εξαχθεί σε σύγχρονο φυγοκεντρικό ελαιοτριβείο, στην ετικέτα μπορεί να αναγράφεται η ένδειξη «εξαγωγή εν ψυχρώ».

Τι είναι το ψυχρής έκθλιψης;

Το άθερμο ελαιόλαδο ή ελαιόλαδο ψυχρής έκθλιψης είναι το παρθένο ελαιόλαδο που παραλαμβάνεται από την πρώτη έκθλιψη του ελαιοπολτού που έχουν δημιουργήσει οι μυλόπετρες έπειτα από μισής ώρας τουλάχιστον επεξεργασία. Ο καφέ αυτός πολτός έχει τοποθετηθεί μέσα σε πλεκτούς σάκους, έχει πιεστεί ή φυγοκεντρηθεί, χωρίς να επιτρέπεται η θέρμανσή του. Επειδή όμως περιέχει και άλλο λάδι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ζεστό νερό και εκ νέου πίεση για να αποκτηθεί μια πρόσθετη ποσότητα λαδιού μόνο που διάφορα ωφέλιμα στοιχεία διαλυτά στο νερό όπως οι πολύτιμες φαινόλες φεύγουν και αυτές μαζί. Αν το νερό είναι θερμοκρασίας 45 ως 63 βαθμών Κελσίου ονομάζεται αγνό ελαιόλαδο θερμής έκθλιψης.

Είναι γνωστό ότι η θέρμανση πολλές φορές στα τρόφιμα αλλοιώνει την ποιότητά τους, «καταστρέφει» τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία, καθώς και άλλα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά. Ετσι από τότε που εμφανίστηκαν οι διάφοροι χαρακτηρισμοί όπως άθερμο ή ψυχρής έκθλιψης, μου είχε δημιουργηθεί η απορία: αφού γίνονται τόσες προσπάθειες ώστε να μην ξεπεράσει το λάδι στο στάδιο της παραγωγής του θερμοκρασίες 28 ή έστω 63 βαθμών Κελσίου – γιατί τότε θα έχουμε τα δυσάρεστα αποτελέσματα που περιγράφηκαν –, όταν αυτό μαγειρεύεται, είτε σε βραστό φαγητό είτε μπαίνει στο τηγάνι, όπου οι θερμοκρασίες είναι σίγουρα υψηλότερες, τότε τι γίνεται; Η εξήγηση που μου έδωσε ο κ. Μαυροειδής είναι πως πραγματικά μόνο στις χαμηλές θερμοκρασίες έκθλιψης το λάδι διατηρεί όλα τα συστατικά του και το άρωμά του. Οσο αυξάνουμε τη θερμοκρασία κάποια από αυτά αρχίζουν να χάνονται. Και έτσι μπορεί να θεωρηθεί και ως αρκετά έγκυρη η συμβουλή, όταν μπορούμε, να προσθέτουμε το λάδι στο τέλος του μαγειρέματος ορισμένων φαγητών και όχι στην αρχή.

Ο καθένας καταλαβαίνει πως ο καταναλωτής δεν μπορεί να ελέγξει εύκολα σε τι θερμοκρασίες έχει παραχθεί το λάδι που πρόκειται να αγοράσει και ποια ήταν η μεταχείριση του ελαιοκάρπου από τη στιγμή που έφυγε από το δέντρο, αν και είναι σίγουρο ότι αυτή τη «μεταχείριση» θα τη βρει μέσα στο λάδι του. Πάντως ο συνομιλητής μου είχε απλά να προτείνει να ισχύσουν οι προδιαγραφές ISO 9001 και ISO 22000 όπου οι χειριστές υποχρεώνονται να καταγράφουν με λεπτομέρειες τις θερμοκρασίες και τις συνθήκες γενικά στα διάφορα στάδια της έκθλιψης.

Προσοχή στη συσκευασία!

Επίσης πρέπει να εκλείψουν τελείως οι συσκευασίες σε πλαστικά δοχεία τύπου PVC, γιατί αυτά είχαν κατασκευαστεί για τη διακίνηση νερού και διάφορα βλαβερά για τον ανθρώπινο οργανισμό στοιχεία, αδιάλυτα στο νερό, μπορούσαν να φθάσουν ως την τροφή μας και πιθανόν και μέσα στον οργανισμό μας. Τέτοιο ήταν, για παράδειγμα, κάποιο υλικό που προσέθεταν ώστε να γίνεται πιο μαλακό και πιο εύχρηστο το PVC, αλλά αυτό ήταν διαλυτό στα λίπη και επομένως και στο ελαιόλαδο. Γι' αυτό οι πιο σίγουρες συσκευασίες είναι το γυάλινο δοχείο, το ανοξείδωτο μεταλλικό ενώ από παλιά είναι γνωστό το δοχείο από πηλό, που το έχουμε αφήσει όμως πρώτα να μείνει γεμάτο με νερό μια εβδομάδα περίπου.

10 ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Γιατί κάποιοι διαφημίζουν το αγουρέλαιο;

Οταν ο καρπός της ελιάς κόβεται και πηγαίνει στο ελαιοτριβείο πιο άγουρος περιέχει περισσότερη ελαιοευρωπαΐνη, μια πικρή αλλά ισχυρή αντιοξειδωτική ουσία.

Γιατί θεωρούνται οι πράσινες ελιές πιο ωφέλιμες;

Διότι όσο ωριμάζει η ελιά τόσο ελαττώνονται (πέφτουν σχεδόν στο μισό) οι πολύτιμες φαινόλες.

Γιατί κάνουμε τη διάκριση σε λάδι που προκύπτει από πίεση και σε λάδι που προκύπτει από φυγοκέντριση;

Διότι με τη φυγοκέντριση έχουμε απώλεια κάποιων φαινολών.

Υπάρχουν διαφορές ως προς την ωφελιμότητα ανάμεσα στα διάφορα φυτικά λάδια;

Οπως έχουν δείξει σχετικές έρευνες, άλλα φυτικά έλαια όπως το σογιέλαιο, το βαμβακέλαιο και το ηλιέλαιο περιέχουν λιγότερες αντιοξειδωτικές ουσίες, ελαϊκό οξύ και βιταμίνη Ε.

Πώς καταλαβαίνουμε το νοθευμένο λάδι;

Μάλλον δεν μπορούμε να το καταλάβουμε έτσι χωρίς εργαστηριακή υποστήριξη. Το μόνο που μπορούμε να προσέξουμε είναι πως το χρώμα του πρέπει να είναι από σκούρο πράσινο ως ανοιχτό χρυσοπράσινο. Ελαιόλαδα με πολύ ανοικτό χρώμα είναι οξειδωμένα ή παλιά. Εξαίρεση αποτελούν τα ελαιόλαδα της Μυτιλήνης που είναι από τη φύση τους κίτρινα. Επίσης να αποφεύγουμε να αγοράζουμε χύμα λάδι ιδιαίτερα σε διάφανα και πλαστικά δοχεία διότι και το φως το αλλοιώνει.

Το ελαιόλαδο έχει περισσότερες θερμίδες από άλλα σπορέλαια;

Οχι, έχει ακριβώς τις ίδιες. Δίνει δηλαδή περίπου 9 χιλιοθερμίδες με κάθε γραμμάριο που καταναλώνουμε.

Το λάδι που παγώνει στο ψυγείο είναι νοθευμένο;

Οχι, απλά δεν έχει φιλτραριστεί ή δεν έχει μείνει για έναν ή δυο μήνες σε δεξαμενές για να κατακαθίσουν διάφορες φυτικές ουσίες που περιείχε.

Τι είναι η οξύτητα;

Η οξύτητα είναι ένας από τους δείκτες αξιολόγησης και κατάταξης ενός ελαιολάδου. Εκφράζεται συνήθως επί τοις εκατό (π.χ. το Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο έχει οξύτητες 0-1%) και αντιπροσωπεύει το ποσοστό ελεύθερων λιπαρών οξέων. Η οξύτητα, εκφραζόμενη σε ελαϊκό οξύ, επιτρέπεται να είναι κατά μέγιστο 1 g ανά 100 g στο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο. Η οξύτητα οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, όπως στον τρόπο συγκομιδής και αποθήκευσης του καρπού, στο στάδιο ωρίμανσής του κ.λπ. Η μακρόχρονη αποθήκευση του καρπού πριν από την έκθλιψη, καθώς και το στοίβαγμα του καρπού σε μεγάλους σωρούς προκαλεί σημαντική αλλοίωση της γεύσης λόγω αύξησης της οξύτητάς του. Η αυξημένη οξύτητα δίνει μια «τσουχτερή», δυσάρεστη επίγευση στο προϊόν. Επίσης τα ελαιόλαδα με υψηλή οξύτητα αλλοιώνονται ευκολότερα και γρηγορότερα από τα άλλα.

Υπάρχουν πολλά «παρθένα»;

Στα «παρθένα» ελαιόλαδα έχουμε 4 κατηγορίες: «εξαιρετικό ή έξτρα παρθένο» με «οξύτητα» από δέκατα ως 1 γραμμάριο ελαϊκού οξέος στα 100 γραμμάρια. «Παρθένο» με οξύτητα ως 2 γραμμάρια ελαϊκού στα 100. «Κοινό παρθένο» με οξύτητα ως και 3,3 και τέλος «μειονεκτικό ή λαμπάντε» με οξύτητα επάνω από το 3,3.

Και οι ονομασίες ραφιναρισμένο και κουπέ τι σημαίνουν;

Υπάρχει πράγματι το «ραφιναρισμένο» λάδι που προέρχεται από λάδια «πρώην ακατάλληλα» (από ελιές χαλασμένες, κακή θερμοκρασία φύλαξης κ.λπ.) και η Χημεία ανέλαβε το λίφτινγκ τους. Προστίθεται καυστικό νάτριο (που μετά αφαιρείται) για εξουδετέρωση των ελεύθερων λιπαρών οξέων, άλλες ουσίες για να φύγει το κακό χρώμα και ακόμη το ζεσταίνουν πολύ γρήγορα στους 180 βαθμούς με απουσία οξυγόνου για να εξατμιστούν οι ανεπιθύμητες οσμές. Οταν το ελαιόλαδο «εξευγενιστεί» θεωρείται ότι μπορεί να καταναλωθεί. Συχνά απαιτείται μετάγγιση, πλύσιμο, διύλιση και αφαίρεση με διαλύτες και διαδοχικές διηθήσεις της ελαιώδους διάλυσης με επανάκτηση του διαλύτη. Επειτα από όλα αυτά το αναμειγνύουν με παρθένο ελαιόλαδο και προκύπτει το λάδι κουπέ, με οξύτητα κάτω από 1,5.

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Κι ήθελε ακόμη



Ενα βίντεο που τα λέει όλα.

Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη

Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει
όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα,
έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες.


Μιλάτε, δείχνετε πληγές, αλλόφρονες στους δρόμους.
Τον πανικό που στραγγαλίζει την καρδιά σας σαν σημαία
καρφώσατε σ' εξώστες, με σπουδή φορτώσατε το εμπόρευμα.
Η πρόγνωσή σας ασφαλής: Θα πέσει η πόλις.

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Οι επαίσχυντοι όροι της δανειακής σύμβασης



...............Ένα email που έλαβα .......

Επισυνάπτεται η Σύμβαση που υπεγραψε η Κυβερνηση με τους Δανειστες εναντι 80 Δισεκατομμυριων Ευρω!

Είναι η Διαθήκη της Ελλάδας που υπέγραψαν και που ποτέ δεν πρόκειται

να την ακούσετε από τους «έγκυρους» ή τα μεγάλα κανάλια.

Εάν προβληθεί το σίγουρο είναι ότι θα προβληθεί παραφρασμένη για όφελος αυτών που το ψήφισαν.

Γι αυτό φροντίσαμε να αποσταλεί ολοκληρωμένη από...Έλληνες πολίτες στους Έλληνες πολίτες...

Διότι και Νου έχουμε, και κρίση.

Αυτήν την στιγμή φεύγουν από διάφορα σημεία του πλανήτη email μέσω Facebook

αλλά και απλών λογαριασμών (Hotmail, googlemail) με την συμφωνία που υπέγραψαν κάτω από το τραπέζι

και χωρίς να ρωτήσουν κανέναν οι κυβερνώντες.

Όσο περιληπτικά μπορώ, θα βοηθήσω να αναγνώσετε μερικά από τα αίσχη που υπέγραψαν ώστε να μας πουλήσουν στις πολυεθνικές εταιρίες στον βωμό του ' δημόσιου χρέους' και της 'πτώχευσης'.

Εμείς ' οι άνθρωποι του μόχθου ' όπως μας χαρακτηρίζει ο κ. Παπανδρέου πλέον έχουμε στα χέρια μας το επαίσχυντο συμφωνητικό και μπορούμε να κρίνουμε τι σημαίνει σωτήρια της πατρίδος και όχι ξεπούλημα.

Έχουμε και λέμε λοιπόν...

---σελ.119-

ΔΕΝ μπορεί η Ελλάδα να πάρει δάνειο από άλλο δανειστή (Κίνα-Ρωσία) καθώς επίσης

δεν μπορεί να υποθηκεύεσαι ούτε να ενεχυριάσει για άλλον περιουσία ή έσοδα ή να μεταφέρει το... χρέος της...

(Γι' αυτό όταν είπε (?) η Ρωσία να μας δανείσει με χαμηλό επιτόκιο αντέδρασε η κυβέρνηση!!!!)

---σελ 129.παραγρ.13.υποπαραγρ.1.

Αντίθετα ο δανειστής επιτρέπεται να μεταβιβάσει τα δικαιώματα κ τις υποχρεώσεις του.

Δηλ. μπορεί να δανειστήκαμε από τη Γερμανία άλλα να βρεθούμε χρεωμένοι

στην Τουρκία ή τα Σκόπια!!!

Γιατί η Γερμανία θα τους έχει πουλήσει τα δανειακά δικαιώματα τις Ελλάδος

---Σελ.129.παραγρ.14.υποπαραγρ.1

Η σύμβαση διέπεται από το Αγγλικό δίκαιο

---σελ΄121.παραγρ.5

Το επιτόκιο για τα 80 δις ευρωπαϊκών δανείων είναι 5,2 κυμαινόμενο για την πρώτη 3ετία.

6,2 για τα επόμενα χρόνια κ +2% τόκοι υπερημερίας εάν έχει λήξει το δάνειο,

επαναπροσδιοριζόμενο ΑΝΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!!

---Σελ 123

Η Ελλάδα εάν δεν πληρώσει κάποιο από τα παλαιότερα δάνεια κ όχι τα 110 που παίρνουμε τώρα,

που λήγουν ή προβεί σε αναστολή πληρωμών παλαιότερου δανείου, δεν μπορεί να εκταμιεύσει

χρήματα από το μηχανισμό κ υποχρεούται να πληρώσει άμεσα το υπόλοιπο κεφάλαιο του

δανείου του μηχανισμού μαζί με όλες τις επιβαρύνσεις.

---Σελ.130,παραγρ.15+σελ 140,παραγρ 5...

Για να είναι νόμιμη, για να ενεργοποιηθεί και να ισχύει η σύμβαση,

δεν χρειάζεται καμιά άλλη πράξη παρά μόνον την υπογραφή του Παπακωνσταντίνου

κ τη νομική γνωμοδότηση του νομικού συμβουλίου του κράτους του υπουργείου οικονομικών

κ του υπουργείου δικαιοσύνης.

(Ούτε σε χώρα της κεντρικής Αφρικής δεν υπογράφει ο υπουργός εν αγνοία της κυβέρνησης, ακόμη κι αν αυτός είναι δοτός.

Ο υπουργός θα υπογράφει, ούτε καν ο πρωθυπουργός για να εκταμιεύεται το δάνειο?

Ούτε ψήφιση στη βουλή ούτε καν υπογραφή από τον πρόεδρο της δημοκρατίας, ούτε καν γνωμοδότηση!!!!)

---σελ 123,παράγραφος 5...

Μόνο το δικαστήριο της ευρωπαϊκής ένωσης κ τα συνταγματικά δικαστήρια των δανειστών μπορούν

να ακυρώσουν τη σύμβαση γιατί παραβιάζεται το ευρωπαϊκό δίκαιο ή το σύνταγμα του δανειστή αντίστοιχα.

Σύμφωνα με τη σύμβαση στην Ελλάδα δεν επιτρέπει κανένα δικαστήριο να εκδικάσει τέτοια προσφυγή!

Αφήστε που δεν έχουμε κ συνταγματικό δικαστήριο στη χώρα μας, αλλά από κει κ πέρα υπάρχει το διεθνές

αλλά μας δένει τα χέρια πρέπει να απευθυνθούμε για τους Γερμανούς στο δικαστήριο της Γερμανίας,

για τους Άγγλους στης Αγγλίας!!!

-----Με την παρούσα ο δανειολήπτης αμετάκλητα κ άνευ όρων, παραιτείται από κάθε ασυλία

την οποία έχει ή πρόκειται να αποκτήσει όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία

από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα σύμβαση.

Όσον αφορά κατάσχεση, διαταγή κ όσον αφορά την εκτέλεση κατά των περιουσιακών στοιχείων του

στο βαθμό που δεν το απαγορεύει δικαστικός νόμος.

Ούτε ο δανειολήπτης, ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία !!!

Με λιγα λογια θα μας παρουν και τα σ..... αν τους αφήσουμε ???

http://rapidshare.com/files/404987182/Greece-IMF.pdf

Φιλικη συμβουλη, την ωρα της αναγνωσης να τρωτε καποιο γλυκο για να κατεβαινει η πικρα..

Φιλικη παρακληση, στειλτε το αρχειο μεσω email σε ολους τους γνωστους, φιλους και συγγενεις σας.

Δειξτε το στην οικογενεια σας, τυπωστε το αν θελετε.

Το ΑΠΟΡΡΗΤΟ αυτό μνημόνιο δεν πρέπει να χαθεί κάπου στο δρόμο, όπως γίνεται συνήθως.

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Έτοιμος ήσουν πάλι να μιλήσεις

Λουκάς Παπαδήμος, ο μεταβατικός πρωθυπουργός;


Γεννήθηκε στην Αθήνα (1947) και αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών.

Σπούδασε Φυσική στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), απ' όπου αποφοίτησε το 1970 ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ηλεκτρολογία - Μηχανολογία (1972) και πραγματοποίησε διδακτορικό (1977) στα οικονομικά. ΛουκάςΠαράλληλα εργάστηκε ως βοηθός ερευνών και ειδικός επιστήμων στο ΜΙΤ.

Το 1980 εργάστηκε ως οικονομικός εμπειρογνώμων στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ.

Το 1985 επέστρεψε στην Ελλάδα αναλαμβάνοντας οικονομικός σύμβουλος της Τράπεζας της Ελλάδος (1985 - 1993).

Το 1993 διορίστηκε υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και τον επόμενο χρόνο διοικητής της Τράπεζας παραμένοντας μέχρι το 2002. Το ίδιο έτος ανέλαβε αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θέση από την οποία αποχώρησε το 2010. Να σημειωθεί ότι έχει διατελέσει μέλος του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ιδρύματος (1994 - 1998), πρόεδρος της Υποεπιτροπής Νομισματικής Πολιτικής της Επιτροπής των Διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1993 - 1995) κ.α.

Παράλληλα με την επαγγελματική του σταδιοδρομία ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα. Την περίοδο 1975 - 1984 υπήρξε επίκουρος καθηγητής και στη συνέχεια αναπληρωτής καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης ενώ το 1988 εξελέγη καθηγητής Οικονομικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Το 2006 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Το 2010 τοποθετήθηκε άμισθος οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.

Τον Νοέμβρη του 2011 εμφανίστηκε από μερίδα των μέσων μαζικής ενημέρωσης ως η επικρατέστερη επιλογή για την πρωθυπουργία της χώρας σε περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας ή υπηρεσιακής κυβέρνησης.

( ΠΗΓΗ : wikipedia)

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Ένα τεστ νοημοσύνης χρήσιμο είναι . . .


Οι απλές λύσεις είναι λύσεις που ανταποκρίνονται καλύτερα στην πολυπλοκότητα των αντίστοιχων προβλημάτων.

Άκουσα και διάβασα διάφορα πριν καταλήξω στα δικά μου συμπεράσματα και ομολογώ πως δεν είναι όντως εύκολο να είναι κάποιος βέβαιος για όποια συμπεράσματα και αν βγάλει, όσο αντικειμενικός και να θέλει να είναι.

Προσωπικά πιστεύω πως το πρόβλημά στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι τα άθλια δημοσιονομικά ή η οικονομική κρίση. Το πρόβλημα έχει όνομα και επίθετο και λέγεται Γεώργιος Α. Παπανδρέου. Για να καταλήξω λοιπόν σε μια λύση σχετικά με αυτό το πρόβλημα, έλαβα υπόψη την συμβουλή:

«Μη περιπλέκεις τα πράγματα !… Φαντάσου τις απλούστερες λύσεις…»

Και αυτό ακριβώς έκανα…

Έλαβα λοιπόν υπόψη όλα όσα είναι γνωστά για το συγκεκριμένο πρόσωπο, τις οικογενειακές του καταβολές, τις συνήθειές του και τις πολιτικές του πράξεις όλα αυτά τα χρόνια που είναι στα πράγματα. Χωρίς να έχω εξειδικευμένες γνώσεις στον τομέα της ψυχανάλυσης, με απλή ανθρώπινη αξιολόγηση, κατέληξα στο συμπέρασμα, πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος, είναι ένα τραγικό άβουλο πλάσμα. Το μοντέλο του ανθρώπου που επιδιώκει να κατασκευάσει η Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Αυτά είναι τα «προσόντα» που του επέτρεψαν να κατέχει την θέση του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς επί σειρά ετών και αυτά είναι επίσης που τον έκαναν να γίνει το …πρόσωπο της ημέρας, για μια ακόμη φορά, μετά την τελευταία εξαγγελία, περί δημοψηφίσματος.

Το να προσπαθεί κάποιος να βρει συμβατικές λύσεις στο πρόβλημα «ΓΑΠ», μοιάζει σαν το ακόλουθο παράδειγμα:

Όταν η NASA άρχισε να στέλνει αστροναύτες στο διάστημα, ανακάλυψαν πως οι στιλογράφοι δεν δουλεύανε με βαρύτητα μηδέν, αφού η μελάνη δεν κατέβαινε για να γράψει.

Μετά 6 χρόνια ερευνών και με έξοδα που ανέρχονταν στα 12 εκατ. δολάρια, έφτιαξαν τελικά ένα στιλογράφο που δούλευε κάτω από μηδέν βαρύτητα, ανάποδα, μέσα στο νερό, σε οποιαδήποτε επιφάνεια και με θερμοκρασίες που κυμαίνονται από πολλούς βαθμούς υπό του μηδενός μέχρι τους 300 βαθμούς Κελσίου. Ένα αληθινά εντυπωσιακό επίτευγμα.

Αν είναι όμως να μπούμε και εμείς στη διαδικασία να λύσουμε το δικό μας –και όχι μόνο- πρόβλημα με αυτές τις μεθόδους, υπάρχει ο κίνδυνος να έχουμε γίνει στο μεταξύ …Ουγκάντα.

Ποια είναι όμως η λύση που έδωσαν οι Ρώσοι στο ανωτέρω διαστημικό πρόβλημα;

Αυτοί ακολούθησαν την ανωτέρω συμβουλή, αναζήτησαν δηλαδή μια απλούστερη λύση: Χρησιμοποίησαν μολύβια!

Ποια είναι άρα η λύση στην οποία θα πρέπει να ανατρέξει ο ελληνικός λαός, για να σώσει την χώρα αλλά και την ανθρωπότητα;

Είναι πολύ απλό:

Να ζητήσει να γίνει ένα τεστ νοημοσύνης στον πρωθυπουργό της χώρας!

Χωρίς πλάκα…

Έχουμε το δικαίωμα να αμφισβητήσουμε την νοητική ικανότητα του ανθρώπου αυτού να διαχειριστεί τα πράγματα που αφορούν την διακυβέρνηση της χώρας.

Μπορεί να αποτελέσει αυτό μια διεθνή πρωτοτυπία, αλλά θα είναι μια νέα πράξη ηρωισμού από πλευράς των Ελλήνων, διότι θα δείξει ότι δεν τρώμε κουτόχορτο και δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε να μας κυβερνούν αχυράνθρωποι της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Αν οι Έλληνες τολμήσουν να προβούν μαζικά σε μια τέτοιου είδους πράξη, δηλαδή την αμφισβήτηση της ικανότητας του συγκεκριμένου ανθρώπου να κατέχει μια τέτοια θέση ευθύνης, τότε αυτό θα μπορούσε να ανατρέψει ό,τι μέχρι τώρα έχει υπογραφεί από αυτόν τον άνθρωπο και θα μπορέσει ίσως να οδηγήσει στην φυλακή και όλους αυτούς που τον χρησιμοποίησαν. Εντός και εκτός συνόρων.

Όσο έχουμε ακόμη καιρό, θα πρέπει να αποδείξουμε, πως δεν είναι ο ελληνικός λαός ανίκανος να διαχειρίζεται τα του οίκου του, αλλά ότι βρισκόμαστε υπό την ομηρία μιας συμμορίας, η οποία χρησιμοποιεί ένα άβουλο άτομο, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί η χώρα ως όχημα απόκτησης αθέμιτου κέρδους. Είναι προτιμότερο να οδηγήσουμε ένα άτομο σε «ανάκληση αυτοδιάθεσης» (Entmündigung, στα γερμανικά) παρά να χάσει μια ολόκληρη χώρα τα κυριαρχικά της δικαιώματα.

Αυτό είναι λοιπόν το δικό μου συμπέρασμα, και το βάζω εδώ ως δίλημμα προς τους νηφάλιους αναγνώστες.

Ας έχουμε πάντως υπόψη, πως οι Γερμανοί καραδοκούν και τρίβουν τα χέρια τους, οι υπόλοιποι λαοί μας παρακολουθούν έκπληκτοι, ενώ Βρετανοί και Αμερικάνοι γελούν εις βάρος μας!

Η τύχη μας είναι τώρα στα χέρια μας.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από Alkimos archive

Τα 'μαθες τα νέα παππού; Μου λένε "ΦΕΥΓΑ"


Στις 3 Νοεμβρίου 1963 οι εκλογές αναδεικνύουν πρώτο κόμμα την Ενωση Κέντρου, και ο Γεώργιος Παπανδρέου γίνεται πρωθυπουργός.
Στις 3 Νοεμβρίου 2011 (όπως όλα δείχνουν) ο εγγονός Γιώργος Παπανδρέου εκδιώκεται από πρωθυπουργός.