Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Η πλατεία ήταν γεμάτη, όπως και τότε ...



Ας το παραδεχτούμε αδερφια: εξαπατηθήκαμε.. μας πιάσαν κώτσους, που λένε.. Πονάει, ναι, αλλά περισσότερο πονάει η εμμονή να εξακολουθούμε να πληρώνουμε τους απατεώνες και τους κλέφτες -ιθαγενείς και *κυρίως* αλλογενείς. Ας το χωνέψουμε και ας ζητήσουμε την τιμωρία τους και την ανάστασή μας. Νόμοι υπάρχουν.

Το ξέρω.. το ξέρω, αν και δεν το χρησιμοποίησα στη ζωή μου, αν και αντιστάθηκα όσο γινόταν.. όσο κι αν λάβαινα τη στάμπα του κορόιδου από φίλους και γνωστούς βολεμένους.. μπορώ να το φανταστώ: ο απεγκλωβισμός απο το πελατειακό σύστημα είναι δύσκολη υπόθεση..

Δεν είναι τόσο η αγανάκτιση που μετράει, κατά τη γνώμη μου, αλλά η εξαπάτηση. Αυτή η αποκάλυψη έβγαλε και βγάζει τους πολίτες στις πλατείες. Ψηφίζαμε διαχειριστές (για τον πλούτο, το δίκαιο, τους θεσμούς, την ασφάλεια, την παιδεία, την υγεία, κλπ κλπ) της χώρας και τώρα βλέπουμε ότι όλα αυτά καταρρέουν και μάλιστα με τη δική μας άμεση ευθύνη. Οχι επειδή έτυχε, όχι επειδή μας ξεγέλασαν ύπουλα. Μπροστά στα μάτια μας παιζόταν το έργο κι εμείς πρωταγωνιστούσαμε. Πρωταγωνιστές είμασταν στο πελατειακό παιχνίδι, αλλά και στο παιχνίδι των διεκδικήσεων και διαμαρτυριών.

Οι κομματικοί μηχανισμοί (αυτοί που θέλουν λάδωμα) μοίραζαν τα χαρτ.. ουπς! τους διορισμούς και βόλευαν κόσμο κι ο κόσμος αυτός ψήφιζε --κατά συνείδηση, βεβαίως!-- και τρώγαμε όλοι στη μάπα υποτιθέμενες δημοκρατικές κυβερνήσεις, γιατί αυτό δεν ήταν δημοκρατία, ήταν εξαγορασμένο πολίτευμα. Και ο καιρός κυλούσε λιμνάζοντας. Στο έλος ήταν τα θεμέλια της άγνοιας, της ηθελημένης άγνοιας, γιατί κάναμε πως δεν βλέπαμε. Μπροστά στα μάτια μας γινόντουσαν όλα. Με πλήρη διαφάνεια, όπως εξακολουθούν να γίνονται.

Η διαφθορά είναι διεθνές φαινόμενο των καιρών και είναι πολύ καλοστημένο, αφού κι ένας λαός (που θέλει να περνιέται για) πανέξυπνος την πάτησε! «Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται», έλεγ' η γιαγιά μου. Το παιχνίδι της διαφθοράς παίζεται γι αυτόν ακριβώς το λόγο: με σκοπό να δείξει τους λαούς συνένοχους με τις εξουσίες. Ας μη την πατήσουμε κι άλλη φορά. Είμαστε εδώ και είμαστε πλατεία.

Από το blogpost Rodia Mixer

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Η κυρία Κούλα μας άφησε οριστικά πια

Η κυρία Κούλα έμενε στο διπλανό σπίτι. Χήρα από χρόνια, ζούσε μόνη της. Πάντα ήταν περιποιημένη, ποτέ δεν την είδα χωρίς καλά ρούχα, όχι δεν ήταν πλούσια, αλλά αυτά τα πρόσεχε. Συνομήλικη και φιλενάδα της σ'γχωρεμένης της μάνας μου, καθόταν μαζί με την πεθερά μου (σ'χωρέθηκε κι αυτή) και τα λέγαν για ώρες. Η κυρία Κούλα δεν είχε παιδιά. Μόνο κάτι ανίψια ή ξαδέρφια, δεν ξέρω, δεν έμεναν εδώ. Το σπίτι της στην γωνία του αδιέξοδου στο Αρχιμαντρειό. Με είσοδο και από την άλλη οδό, την Ευεργετών. Το σπίτι δεν το έχτισε  αυτή. Εγώ δεν πρόλαβα τους παλιούς ιδιοκτήτες, μήτε θυμάμαι τον άντρα της. Ηταν πάντα μια αξιοπρεπής γηραιά κυρία, λίγο απόμακρη, αλλά όχι πάντα. Όταν πιάναμε κουβέντα, μπορεί να καθόμαστε και ώρες όταν είχε όρεξη. Α, μου άρεσε να συζητάω με τις γηραιές κυρίες της γειτονιάς μου. Μου μίλαγαν για την παλιά ζωή της πόλης, αλλά και για την τωρινής τους, καμιά φορά τους έλεγα και τα δικά μου, με συμβούλευαν. Χάθηκαν τα τελευταία χρόνια οι πιο πολλές. Nα ξαναγυρίσω στην (άγνωστη) ηρωίδα μου. Όχι, δεν έχει πλοκή αυτή η ιστορία. Η ηρωίδα μου ζούσε απλά με τη σύνταξη της, είχε δουλέψει σαν δασκάλα στις κοπέλες στο Μέκειο, τότε που βρίσκονταν στην ακμή του. Και διδασκε αυτό που έπρεπε να ξέρουν όλες οι γυναίκες της εποχής, κέντημα. Πάντα με ένα κέντημα στα χέρια η κυρία Κούλα.Και κεντούσε υπέροχα. Μια φορά, που με κάλεσε στο σπίτι να της επισκευάσω τις ασφάλειες είδα πραγματικά ωραία πράγματα. Μια μέρα πριν λίγα χρόνια δεν την άκουσα το πρωί. Η κυρία Κούλα μας άφησε. Λίγοι την συνόδεψαν. Και μετά ήρθαν κάποιοι με ένα φορτηγό. Και φόρτωσαν, φόρτωσαν. Δεν είμαι αδιάκριτος, δεν μ' αρέσει να ρωτάω. Το σπίτι ρήμαξε για χρόνια. Και ήταν ωραίο σπίτι. Δίπατο, από τα παλιά των Ιωαννίνων, όχι από τα ανατολίτικα, αλλά σίγουρα είχε μια αστική αρχιτεκτονική, πιθανόν των αρχών του 20ου αιώνα, έτσι το "έκοβα", δεν είμαι δα και ειδικός. Άνετο  είχε αρχίσει ήδη να ερειπώνεται, η κυρία Κούλα δεν μπορούσε πια να το συντηρήσει, γερνούσε. Θυμάμαι πριν 13 χρόνια μου ζήτησε να της βρω μαστόρους και το έβαψε, αυτοί δεν έκαναν και σπουδαία δουλειά, το σπίτι άρχισε πολύ γρήγορα να ξεφλουδίζει. Μια άλλη φορά μου λέει πάλι: "Η στέγη μπάζει νερά, βρες μου κανέναν μάστορα". Βρήκα έναν από τους Αλβανούς μετανάστες στο Γηροκομείο, σκέπασε τις τρύπες με πλαστικές σακούλες, αυτό ήθελε η κυρία Κούλα! Αφού η κυρία Κούλα μας άφησε, το σπίτι άρχισε να ερειπώνεται ακόμα πιο γρήγορα. Πόσα τέτοια σπίτια δεν υπάρχουν στα Γιάννενα! Ούτε διατηρητέο δεν το έβγαλε κανείς - αλήθεια, με ποια κριτήρια τα βγάζουν; Κι αν τα βγάζουν, τι κάνουν για να τα συντηρήσουν; Ναι, θα μπορούσε να είναι διατηρητέο, αν θέλαμε να κρατήσουμε το χαρακτήρα της πόλης μας. Γιατί τα Γιάννενα είναι ένα παλίμψηστο. Ερείπια τουρκικά, εβραϊκά, ελληνικά, του 19ου αιώνα, των αρχών του 20ου, αλλά και του μεσοπολέμου. Αλλά όπως έλεγε ένας αείμνηστος δάσκαλος μου, ο Θόδωρος Μαλδογιάννης, "αυτά κανένας δεν τ' αγάπησε". Το σπίτι της κυρίας Κούλας αγοράστηκε μετά από λίγα χρόνια από κάποιον. Και μετά αυτός το πούλησε σε έναν άλλον. Και οι δυο, τι άλλο, για αντιπαροχή το ήθελαν, λέει. Για εκμετάλλευση. Κανένας δεν σκέφτηκε να μείνει εδώ, αν το ανακαίνιζε (μήπως ήταν εφικτό, δεν ξέρω), όχι, εκμετάλλευση. Απρόσωπα διαμερίσματα για εκμετάλλευση-πού;-σε μιαν από τις πιο ιστορικότερες συνοικίες, στο Αρχιμαντρειό, γράφει, και ο Δημήτρης Χατζής, για την θεία Αγγελική, που τους καλημέριζε όλους, όσοι περνούσαν κάτω από το σπίτι της, εκεί κοντά, τότε, στα χρόνια του πολέμου. Παλιά συνοικία, και η Εκκλησία, η μεγαλοπρεπέστατη των Ιωαννίνων, την έχτισαν το 1858, λέει, Γιαννιώτες άρχοντες του 19ου αιώνα,  τότε που οι Γιαννιώτες αναλώνονταν σε έργα ευποιίας, και όχι σε "εκμετάλλευση". Θυμάμαι πώς προσέχουν και αναδεικνύουν τα μνημεία τους οι Ιταλοί, ακόμα και μικρότερα και ασήμαντα, όχι δεν τα σκεπάζουν, τι έχουμε άλλωστε να δείξουμε από Ελληνικά, εμείς οι Γιαννιώτες εκτός από τα Οθωμανικά, και μελαγχολώ; Και στη θέση αυτής της Εκκλησίας υπήρχε, λέει, αρχαίο μοναστήρι, από το 14ο αιώνα, με  κελιά γύρω και το παλιό νεκροταφείο της πόλης, παμπάλαια και τεράστια κυπαρίσσια και πεύκα, πόσων χρόνων άραγε; Αν δεις την πόλη από πάνω-είναι εύκολο με τα σύγχρονα μέσα του Ιντερνέτ- βλέπεις την περιοχή σαν όαση πρασίνου, σε μια άχρωμη τσιμεντούπολη, κάποτε τα Γιάννενα ήταν κηπούπολη, το ξέρετε;
Σήμερα ήρθε η μπουλντόζα. Το τσάκισε το σπίτι της κυρίας Κούλας. Του σακάτεψε τους τοίχους. Γέμισε όλος ο τόπος σκόνη. Τα δέντρα του κήπου, που όλο τον Απρίλη κελαηδούσαν αηδόνια (για πρώτη φορά φέτος τόσα πολλά), ανάσκελα, φρικτά τραυματισμένα, ποτέ πια αηδόνια. Ίσως κάποια φυλακισμένα καναρίνια. Ναι, τώρα η κυρία Κούλα μας άφησε οριστικά. Ποτέ πια κανένας δεν θα θυμάται πού έζησε. Σιγά-σιγά θα το ξεχάσω και 'γω.

Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Παμε ξανα πλατεία;

Χτές στο Σύνταγμα πρέπει να ήταν πολύ ωραία. Σχεδόν ιδανικά. Εδώ στα Γιάννενα μας τα χάλασε η συναυλία, Deep Purple είν' αυτοί, σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς, πότε θα τους ξαναδείς; Γεράσανε πια.
Αλλά στο Σύνταγμα και στη δική μας πλατεία, νιάτα:



Συνεχίζουν και σήμερα. Από τις 6 μμ. Στο Σύνταγμα και στην Πλατεία. Κι όσο πάει...

Ανοικτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας



Προς:
Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
Κύριο Κάρολο Παπούλια
Αθήνα, 25 Μαΐου 2011

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

Είμαι Έλλην πολίτης και επιθυμώ να εκφράσω την αγανάκτησή μου για τα όσα έχουν δρομολογηθεί εδώ και ένα χρόνο εναντίον της χώρας μου και εμού προσωπικά.

Παρακολουθώ με μεγάλη προσοχή τις εξελίξεις και διαπιστώνω μετά λύπης μου, ότι οι άνθρωποι στους οποίους έχει ανατεθεί δημοκρατικά η ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας δεν δείχνουν να εξυπηρετούν τα δικά μου συμφέροντα –ως πολίτη- και τα συμφέροντα του τόπου μου, αλλά μάλλον τα συμφέροντα εγχώριων και ξένων τραπεζών και νομοθετούν παρανόμως καθ υπόδειξη ξένων Οργανισμών.

Στο τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο αποφασίστηκαν νέα μέτρα ύψους 22 δισ. ευρώ για την περίοδο 2012-15, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι εγγεγραμμένα στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σε τίτλους και δεν έχουν εξειδικευτεί ακόμα. Το σύνολο αυτών των μέτρων, που προσεγγίζουν το αστρονομικό ποσό των 30 δις., συνιστά το «τέλος» για την μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας και την απόλυτη καταστροφή για την οικονομία.

Πρόκειται για μέτρα οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης που ούτε δυνάμεις «κατοχής», μετά από χαμένο πόλεμο, δεν έχουν επιβάλει σε καμία χώρα!

Αυτή την ώρα η επιβίωση και η σωτηρία της χώρας και του ελληνικού λαού επιβάλλουν να ματαιωθεί και να ακυρωθεί αυτό το πρόγραμμα που αντιπροσωπεύει το «ΤΕΛΟΣ» της κοινωνίας και της οικονομίας!

Επειδή λοιπόν κύριε πρόεδρε έχω σοβαρούς λόγους να πιστεύω ότι η κυβέρνηση της χώρας μου δεν υπηρετεί πλέον το συμφέρον του τόπου, αλλά μάλλον ξένα συμφέροντα, σας παρακαλώ να διαφοροποιήσετε τη θέση σας και να αναλάβετε προσωπικά δράση, ώστε να μη θεωρηθείτε και εσείς συνένοχος.

Είμαι βέβαιος πως γνωρίζεται, ότι την ίδια αγανάκτησή νοιώθουν και εκατομμύρια άλλοι συμπολίτες μου και αργά η γρήγορα αυτή η αγανάκτηση θα εκδηλωθεί έμπρακτα όσο αυτή η εκτός ελέγχου κατάσταση κλιμακώνεται και οι θεσμοί αδυνατούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες μας.

Με την ελπίδα να λειτουργήσουν θετικά τα κοινωνικά και εθνικά σας αντανακλαστικά και να δράσετε έγκαιρα και αποτελεσματικά μέσα στα πλαίσια που σας επιτρέπει ο θεσμικός σας ρόλος, παραμένω,

Με εκτίμηση και σεβασμό
Άλκιμος



Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Άρχισε

Να που Ισπανοί έριξαν στο φιλότιμο και τους 'Ελληνες.
Δείτε τη συγκέντρωση LIVE:




Aganaktismenoi polites by Aganaktismenoi_Polites

Τι τρέχει;

Ένας χάρτης με τις τοποθεσίες των συγκεντρώσεων των "Αγανακτισμένων Ελλήνων της 25ης Μαΐου "

View Democracia real - #greekrevolution in a larger map

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Η Ισπανική εξέγερση από τον José Luis Sampedro

Χάρις στον Omadeon, υποτιτλισμένο στα ελληνικά, ένα σημαντικό βίντεο, με συνέντευξη του παλιού οικονομολόγου, συγγραφέα και ανθρωπιστή  José Luis Sampedro ανάλυση του τι συνέβη, του τι συμβαίνει τώρα στην Ισπανία και (γιατί όχι;) στη Ευρώπη:

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Επιμένουν Ισπανικά






Στην Ελλάδα;

Διαβάζω από  Group στο Facebook:


ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!! - DEMOCRACIA REAL YA, GRECIA


Είμαστε απλοί άνθρωποι. Είμαστε σαν εσάς: τους ανθρώπους, που ξυπνούν κάθε πρωί για να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους. Οι άνθρωποι, που δουλεύουν σκληρά κάθε ημέρα για να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον για τους γύρω τους.

Μερικοί από μας θεωρούνται προοδευτικοί, άλλοι συντηρητικοί. Μερικοί από εμάς πιστεύουν στο Θεό, μερικοί όχι. Μερικοί από εμάς έχουν σαφώς καθορισμένες ιδεολογίες, άλλοι είναι απολιτίκ, αλλά είμαστε όλοι ανήσυχοι και εξοργισμένοι για τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές προοπτικές που βλέπουμε γύρω μας: τη διαφθορά ανάμεσα σε πολιτικούς, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, αφήνοντας μας αβοήθητους, χωρίς φωνή.

Αυτή η κατάσταση έχει γίνει κανονικά, μια καθημερινή ταλαιπωρία, χωρίς ελπίδα. Αλλά αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, μπορούμε να την αλλάξουμε. Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τα πράγματα, ήρθε η ώρα να οικοδομήσουμε μια καλύτερη κοινωνία μαζί. Ως εκ τούτου,υποστηρίζουμε ότι:

Οι προτεραιότητες για κάθε προηγμένη κοινωνία πρέπει να είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η ελευθερία του πολιτισμού, η βιωσιμότητα και η ανάπτυξη, η ευημερία και η ευτυχία των ανθρώπων.

Αυτά είναι αναφαίρετες αξίες που πρέπει να ισχύουν στην κοινωνία μας: το δικαίωμα στη στέγαση, την απασχόληση, τον πολιτισμό, την υγεία, την εκπαίδευση, την πολιτική συμμετοχή, την ελεύθερη προσωπική ανάπτυξη, καθώς και τα δικαιώματα των καταναλωτών για μια υγιή και ευτυχισμένη ζωή.

Η τρέχουσα κατάσταση της κυβέρνησης και του οικονομικού μας συστήματος, δεν φροντίζουν αυτά τα δικαιώματα, και με πολλούς τρόπους αποτελούν εμπόδιο για την πρόοδο της ανθρωπότητας.

Η δημοκρατία ανήκει στο λαό το οποίο σημαίνει ότι η κυβέρνηση αποτελείται από κάθε έναν από εμάς. Ωστόσο, στην Ισπανία, τα περισσότερα μέλη της πολιτικής τάξης δεν μας λαμβάνουν καν υπόψη. Οι πολιτικοί θα πρέπει να μεταφέρουν τη φωνή μας στα θεσμικά όργανα, διευκολύνοντας την πολιτική συμμετοχή των πολιτών μέσω άμεσων καναλιών, κάτι που θα προσφέρει το μεγαλύτερο όφελος για την ευρύτερη κοινωνία. Ο ρόλος τους είναι να πλουτίσουν και να ευημερούν εις βάρος μας, που είμαστε απλοί θεατές της δικτατορίας των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων που έχουν στην κατοχή τους στην εξουσία μέσω του δικομματισμού των PP & PSOE.

Η επιθυμία για η εξουσία και τη συσσώρευση της σε λίγους δημιουργεί ανισότητα, ένταση και αδικία, η οποία οδηγεί στη βία, την οποία εμείς απορρίπτουμε.Το πεπαλαιωμένο και αφύσικο οικονομικό μοντέλο ωθεί την μηχανή της κοινωνίας σε έναν συνεχόμενο κύκλο όπου οι λίγοι πλουτίζουν και οι πολλοί γίνονται φτωχότεροι. μέχρι την κατάρρευση.

Η θέληση και ο σκοπός του ισχύοντος συστήματος είναι η συσσώρευση του χρήματος, όχι όσον αφορά την απόδοση και την ευημερία της κοινωνίας. Σπαταλώντας πόρους, μολύνοντας τον πλανήτη, δημιουργώντας ανεργία και δυσαρεστημένους πολίτες.

Οι πολίτες είναι τα γρανάζια μιας μηχανής σχεδιασμένης για να εμπλουτίσει μια μειοψηφία η οποία δεν αφορά τις ανάγκες μας. Είμαστε ανώνυμοι, αλλά χωρίς εμάς τίποτε από αυτά δεν θα υπήρχε, γιατί εμείς κινούμε τον κόσμο.

Αν ως κοινωνία δεν μάθουμε να εμπιστευόμαστε το μέλλον μας, ζώντας σε μια ανεξέλεγκτη οικονομία η οποία δεν επιστρέφει ποτέ τον παραγόμενο πλούτο στους περισσότερους, δεν θα μπορέσουμε να εξαλείψουμε τις αδικία απ’ την οποία υποφέρουμε.

Χρειαζόμαστε μία ηθική επανάσταση. Αντί να τοποθετούμε τα χρήματα πάνω τους ανθρώπους, ας τα φέρουμε στην υπηρεσία των ανθρώπων. Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα. Δεν είμαι ένα προϊόν αυτού που αγοράζω ,του λόγου για τον οποίο το αγοράζω, ούτε αυτού από τον οποίο το αγοράζω
Για όλα τα παραπάνω, είμαι εξοργισμένος.
Νομίζω ότι μπορώ να τα αλλάξω.
Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Γνωρίζω ότι μαζί μπορούμε .Γνωρίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.

Ξέρω ότι μαζί μπορούμε.

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Ξαναγύρισε η λέπρα - 4 ασθενείς στην Αιτωλοακαρνανία


Αθήνα
Τέσσερα μέλη οικογένειας μεταναστών νοσηλεύονται με λοίμωξη από το μυκοβακτήριο από το οποίο προκαλείται η νόσος του Χάνσεν, στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ρίου, σύμφωνα με ενημερωτικό δελτίο του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ).

Κλιμάκιο επιστημόνων του Κέντρου μετέβη την Παρασκευή στο αχαϊκό νοσοκομείο, όπου τα μέλη του ενημερώθηκαν για την πορεία των περιστατικών από την ομάδα των θεραπόντων ιατρών.

Ακολούθως, η ομάδα μετέβη στον τόπο μόνιμης κατοικίας των κρουσμάτων, όπου διερευνήθηκε η πιθανότητα περαιτέρω διασποράς για την λήψη των προληπτικών μέτρων.

Το ΚΕΕΛΠΝΟ ενημερώνει πως η νόσος από Mycobacterium leprae μεταδίδεται εξαιρετικά δύσκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο και καθίσταται μη μεταδοτική αμέσως μετά την έναρξη ειδικής θεραπείας.

Σημειώνεται ότι το 95% του πληθυσμού εκτιμάται ότι έχει φυσική ανοσία απέναντι στην ασθένεια, η οποία θεραπεύεται με αντιβιοτικά.

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Το Μανιφέστο των πολλών της Puerta del Sol (Πλατείας του Ήλιου)


Σημεία συμφωνίας του μανιφέστου των πολλών που συντάχθηκε το ξημέρωμα της 18ης Μάη στην Puerta del Sol.

Οι συγκεντρωμένοι στην Puerta del Sol , με πλήρη συνείδηση ότι αυτή είναι μια δράση εξελισσόμενη και αντίστασης, συμφωνήσαμε να δηλώσουμε τα παρακάτω:

  1. Μετά από πολλά χρόνια απάθειας, μία ομάδα πολιτών διαφορετικών ηλικιών και κοινωνικής προέλευσης (σπουδαστές, καθηγητές, βιβλιοθηκάριοι, άνεργοι, εργαζόμενοι…) ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ από την αποτυχία αντιπροσώπευσης και τις προδοσίες που συμβαίνουν στο όνομα της δημοκρατίας, ενωθήκαμε στην Puerta del Sol επιστρέφοντας στην ιδέα της Πραγματικής Δημοκρατίας.
  2. Η Πραγματική Δημοκρατία εναντιώνεται στην βαθμιαία απώλεια του κύρους των θεσμών που θέλουν να αντιπροσωπεύουν τους πολίτες, ενώ έχουν μετατραπεί σε παράγοντες διοίκησης και διαχείρησης, στην υπηρεσία των δυνάμεων της διεθνούς οικονομικής ισχύος.
  3. Η δημοκρατία που προέρχεται από τους διεφθαρμένους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς είναι απλά ένας συνδυασμός άκακων εκλογικών πρακτικών, όπου οι πολίτες έχουν μηδενική συμμετοχή.
  4. Η αναξιοπιστία της πολιτικής έφερε μαζί της την κατάσχεση των λέξεων από αυτούς που έχουν την εξουσία. Οφείλουμε να επανακτήσουμε τις λέξεις, να τις επανανοηματοδοτήσουμε για να μην μας χειρίζονται με τη γλώσσα και να μην αφηνόμαστε ως πολίτες ανυπεράσπιστοι και ανίκανοι για δράση με συνοχή.
  5. Τα παραδείγματα χειρισμού και ουσιαστικά κατάσχεσης της γλώσσας είναι πολυάριθμα και αποτελούν εργαλεία ελέγχου και παραπληροφόρησης.
  6. Η Πραγματική Δημοκρατία σημαίνει να δίνεις τα πραγματικά ονόματα στην αρρωστημένη κατάσταση που ζούμε: Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ΝΑΤΟ, Ε.Ε., οι οίκοι αξιολόγησης όπως η Moody’s και η Standard and Poors, το Λαϊκό Κόμμα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE), όμως υπάρχουν πολλά περισσότερα και είναι υποχρέωσή μας να τα κατονομάσουμε.
  7. Είναι απαραίτητο να δημιουργήσουμε έναν πολιτικό διάλογο ικανό να δημιουργήσει έναν νέο κοινωνικό ιστό, τώρα συστηματικά τραυματισμένος για χρόνια από τα ψέματα και τη διαφθορά. Οι πολίτες έχουμε χάσει την σεβασμό μας στα πολιτικά κόμματα της πλειοψηφίας, όμως αυτό δεν ισοδυναμεί με απώλεια της κριτικής μας ικανότητας. Το αντίθετο, δεν φοβόμαστε το ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Το να παίρνεις τον λόγο είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Το να ψάχνεις εναλλακτικές για τη συμμετοχή του πολίτη είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ. (σ.μ. εδώ η λέξη politica μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως το ουσιαστικό πολιτική, όπως και ως το επίθετο πολιτικό. Θεώρησα πιο κοντά στο πνεύμα του κειμένου τη χρήση του επιθέτου)
  8. Μία από τις βασικές προϋποθέσεις που θέτουμε είναι η μεταρρύθμιση του Εκλογικού Νόμου που αποδίδει στη Δημοκρατία την πραγματική της έννοια : μια διακυβέρνηση των πολιτών. Μία συμμετοχική δημοκρατία. Και με τη σειρά του, απαιτούμε έναν κώδικα δεοντολογίας για τους πολιτικούς που θα διασφαλίζει την σωστή πρακτική τους.
  9. Υπογραμμίζουμε ότι οι πολίτες που συγκεντρωθήκαμε εδώ αποτελούμε ένα κίνημα που διαπερνά πολλές γενιές, γιατί ανήκουμε σε διαφορετικές γενιές καταδικασμένες σε μια μη ανεκτή απώλεια συμμετοχής στις πολιτικές αποφάσεις που αφορούν την καθημερινή ζωή και το μέλλον μας.
  10. Δεν καλούμε σε αποχή, απαιτούμε η ψήφος μας να έχει πραγματική επιρροή στη ζωή μας.
  11. Τώρα δεν είμαστε εδώ για να απαιτήσουμε απλά την πρόσβασή μας σε υποθήκες ή για να διαμαρτυρηθούμε για τις ανεπάρκειες της αγοράς εργασίας. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΥΜΒΑΝ. Και ως τέτοιο, ένα γεγονός ικανό για να κληροδοτήσει νέα νοήματα στις πράξεις μας και τον λόγο μας. Γεννήθηκε από την ΟΡΓΗ. Αλλά η ΟΡΓΗ μας είναι φαντασία, δύναμη, εξουσία του πολίτη.

( ..... Στην Puerta del Sol (Πόρτα του Ηλιου), συγκεκριμένα. Ωραίο όνομα για πλατεία! Δείτε τις ακτίνες του πώς λάμπουν υψωμένες.
Αυτό που με παρηγορεί είναι ότι δεν είμαστε μόνοι μας στα χάλια που θέλουν να πιστεύουμε. Σε όλες τις χώρες συμβαίνουν τα ίδια. Διαφθορά, χρηματοκρατία, απαξίωση των ανθρώπων.
..........................................................................
Μαδρίτη, Ισπανία
Το «Κίνημα της 15ης Μαΐου» -οι «αγανακτισμένοι», όπως τους αποκαλεί ο Τύπος- δηλώνει αποφασισμένο να παραμείνει στην Πουέρτα δελ Σολ, την κεντρική πλατεία της Μαδρίτης, αγνοώντας την απαγόρευση της Κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής με το σκεπτικό ότι είναι η ημέρα στοχασμού εν όψει των εκλογών της Κυριακής.

Η Εκλογική Eπιτροπή, η οποία ελέγχεται από το Λαϊκό Κόμμα της αντιπολίτευσης, ανακοίνωσε ότι είναι παράνομες οι πολιτικές συγκεντρώσεις το Σάββατο, παραμονή των εκλογών, καθώς είναι μία «ημέρα στοχασμού».

Ωστόσο, οι διαδηλωτές δηλώνουν αποφασισμένοι να παραμείνουν στην πλατεία, αφού το Σύνταγμα δεν απαγορεύει στους πολίτες να «στοχαστούν ελεύθερα» την παραμονή της κάλπης.

Οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν την Παρασκευή.

Οι διαδηλωτές δεσμεύτηκαν να αγνοήσουν την απαγόρευση και στη Βαρκελώνη, τη Σαραγόσα, την Πάλμα ντε Μαγιόρκα και άλλες πόλεις όπου στη διάρκεια της νύχτας κατέλαβαν κεντρικές πλατείες.

Η όλη κινητοποίηση ξεκίνησε αυθόρμητα και μέσω του διαδικτύου στις 15 Μαΐου. Χιλιάδες νέαοι, άνεργοι, νοικυρές, συνταξιούχοι συγκεντρώθηκαν στην εμβληματική Πουέρτα δελ Σολ της Μαδρίτης για να διαμαρτυρηθούν για την οικονομική κρίση και την ανεργία.

Παρόμοιες διαδηλώσεις έγιναν σε 50 περίπου πόλεις της Ισπανίας.

Η κινητοποίηση των πολιτών προκάλεσε πάντως και πολιτική αντιπαράθεση στην Ισπανία με το Λαϊκό Κόμμα της Αντιπολίτευσης -το οποίο ελέγχει την τοπική κυβέρνηση της Μαδρίτης- να κατηγορεί τους Σοσιαλιστές ότι χρησιμοποιούν την πρωτοβουλία για να πλήξουν τους Συντηρητικούς, παραμονή εκλογών.

Την Κυριακή οι Ισπανοί θα εκλέξουν 8.116 τοπικά συμβούλια και 13 από τις 17 περιφερειακές κυβερνήσεις. Οι Σοσιαλιστές του πρωθυπουργού Χοσέ Θαπατέρο αναμένεται να υποστούν βαριά ήττα από το Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) της Αντιπολίτευσης.

Ο πρωθυπουργός της χώρας υπερασπίζεται το δικαίωμα των πολιτών να εκφράζουν τη γνώμη τους, ενώ έχει πυκνώσει η αρθρογραφία έγκριτων Ισπανών για το πρωτοφανές αυτό κίνημα: «Τίποτα δεν θα είναι το ίδιο πλέον» είναι μια άποψη που εκφράζεται όλο και περισσότερο...

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Θέμα έκθεσης: Πως πέρασα σήμερα στο Υπουργείο μου (στη Μεγάλη του Αντρέα Σχολή)



Προφητικό και εύστοχο για τους τότε Υπουργούς και την πορεία που ακολούθησαν μέχρι σήμερα. Ποιός είπε ότι μια εικόνα χίλιες λέξεις!

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Εντώ μιλάμε και ελληνικά!



Οι Έλληνες ανησυχούν για την αναδιάρθρωση του χρέους ή για την έξοδο από το ευρώ και μεταφέρουν τα χρήματά τους στις τράπεζες του εξωτερικού, αναφέρει η Bild.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, γερμανικές τράπεζες όπως το ταμιευτήριο του Μονάχου έχουν βάλει αφίσες στα παράθυρά τους με διαφημίσεις στα ελληνικά και γερμανικά, σύμφωνα με τις οποίες οι Έλληνες πελάτες θα μπορούν να συμβουλεύονται στην Ελληνική γλώσσα, για τη μεταφορά των χρημάτων τους εκεί ! Ο εκπρόσωπος της εξυπηρέτησης πελατών της τράπεζας δήλωσε στη Bild : "Έχουμε ήδη περίπου 500 Έλληνες πελάτες.
Και τώρα όλο και περισσότεροι, ζητούν να μάθουν πως μπορούν να να ανοίξουν ένα λογαριασμό." Σύμφωνα με το δημοσίευμα 30 δισ. € έχουν ήδη μεταβιβαστεί από την Ελλάδα στο εξωτερικό, από την αρχή της κρίσης

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Εγκαταλείπουν άρον - άρον την Αθήνα για την επαρχία




Εγκαταλείπουν άρον άρον την Αθήνα για την επαρχία
Ερευνα - ρεπορτάζ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ Φωτογραφίες: ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ του Σαββάτου 7 Μαϊου 2011

Μεταφοραί ο Μήτσος. Δεν αντέχω άλλο εδώ, γυρίζω στο χωριό. Με τα συμπράγκαλα φορτωμένα στου μπατζανάκη μου το φορτηγό. Οπου φύγει φύγει!
Χιλιάδες οικογένειες μες στη δίνη της οικονομικής κρίσης εγκαταλείπουν τους τελευταίους μήνες την Αθήνα. Τα καλύτερα παιδιά, που 'χουν προσόντα, γκατς και όνειρα, φεύγουν στο εξωτερικό. Οι πιο μεγάλοι αποχαιρετούν άρον άρον την πρωτεύουσα και προσπαθούν να βρουν καταφύγιο στην επαρχία. Ξενοικιάζουν το σπίτι εδώ, ανακαινίζουν το πατρικό και γυρίζουν στο χωριό ή πάνε να μείνουν στο εξοχικό.

Οπου φύγει φύγει με κάθε μέσο
Είναι φρεσκοαπολυμένοι, άνεργοι, ελεύθεροι επαγγελματίες που αναγκάστηκαν να βάλουν λουκέτο στα μαγαζιά τους, αλλά και δημόσιοι υπάλληλοι. Νέα ζευγάρια και οικογένειες ολόκληρες. Που ξανασμίγουν για να ζήσουν όλοι μαζί στο ίδιο σπίτι. Αναγκαστικά. «Επτά νομά σ' ένα δωμά». Φεύγουν για την επαρχία κι ας μην έχουν εξασφαλίσει εκεί δουλειά. Γιατί τα νοίκια και η ζωή είναι πιο φτηνά. Γιατί έχει σπίτι ο παππούς και μπορούν να βοηθήσουν τα πεθερικά.

Η νέα μετανάστευση είναι γεγονός. Οπως και η απαρχή μιας βίαιης αποαστικοποίησης που επιβάλλει η αποανάπτυξη. Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Στη Γαλλία τους αποκαλούν neo-ruraux. Δηλαδή, οι νέοι κάτοικοι της υπαίθρου. Μια έρευνα που έγινε προ κρίσης διαπίστωνε πως και πολλοί Γάλλοι εγκαταλείπουν συνειδητά τα αστικά κέντρα και πάνε στην επαρχία. Ηδη από το 2003 οι neo-ruraux υπολογίζονταν περίπου στα δύο εκατομμύρια. Δηλαδή, το 4,2% του γαλλικού πληθυσμού! Το 46% αυτών που την «κάνουν» είναι από 25 ώς 34 ετών. Φεύγουν για την επαρχία, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή (95%), για να κάνουν μια νέα αρχή (38%) και για να επιστρέψουν στις ρίζες (25%).
Ποιοι νεορουρό; Μεσούσης της κρίσης, αυτοί που φεύγουν βίαια είναι οι νεοφτωχό!.. Εξαιρούνται οι εκ φύσεως φευγάτοι. Δηλαδή εσύ που μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις...

Μα τον Αγιο Παντελεήμονα!
Για να διαπιστώσουμε το μέγεθος και την ένταση αυτού του ρεύματος φυγής, πήγαμε στο Περιστέρι. Κατεβήκαμε τα σκαλιά του ημιυπόγειου στη Θηβών, όπου στεγάζονται το σωματείο μεταφορέων «Ο Αγιος Παντελεήμονας» και η «Πανελλήνια Ομοσπονδία Επαγγελματιών Μικρών Φορτηγών Αυτοκινήτων». Αυτοί που μεταφέρουν οικοσκευές και είχαν παλιά τα τρίκυκλα. Μας έδειξαν τα ημερολόγια και τις καταστάσεις με τα ραντεβού: δεν προλαβαίνουν να μετακομίζουν κόσμο.

Χοντρό «δόντι» για μετάθεση στην επαρχία
Επιχειρήσαμε εκτεταμένη έρευνα σε υπουργεία, δημόσιες υπηρεσίες, πολιτικά γραφεία. Ενα είναι το κυρίαρχο αίτημα: μετάθεση στην επαρχία τώρα! Στοίβες οι αιτήσεις υπαλλήλων που θέλουν να φύγουν από δω χάμου. Παλιότερα έπρεπε να 'χεις μπάρμπα στην Κορώνη για να μετατεθείς στην Αθήνα. Τώρα θέλει χοντρό «δόντι» για να φύγεις -να πας αλλού.

Απ' το Κιάτο ώς τη Χαλκίδα
Οκτώ με δέκα χιλιάδες υπολογίζονται οι οικογένειες που έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στα πατρικά, τα εξοχικά ή έχουν νοικιάσει σπίτια πιο φτηνά στον παραλιακό άξονα απ' τον Ωρωπό ώς τη Χαλκίδα. Οσοι δεν έχουν χάσει τη δουλειά τους, πηγαινοέρχονται στην Αθήνα, στην πλειονότητά τους με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Το ίδιο συμβαίνει και απ' την άλλη μεριά. Αν μπεις στον προαστιακό για Κιάτο σε ώρες αιχμής νομίζεις ότι είσαι σε τρόλεϊ. Σαν σαρδέλα πας. Στοιβαγμένος.

Ξαναζωντανεύουν τα χωριά
Αυτό το φεύγα θα καταδειχθεί οσονούπω με τη νέα απογραφή. Μέχρι τότε άλλα επίσημα στατιστικά στοιχεία που να αποδεικνύουν τη μεγάλη φυγή προς την επαρχία δεν υπάρχουν. Αυτό μπορεί να διαπιστωθεί μόνο από τις νέες συνδέσεις και τους λογαριασμούς του νερού και του ρεύματος. Οι προϊστάμενοι της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ και των δημοτικών εταιρειών ύδρευσης, με τους οποίους επικοινωνήσαμε, μπορούν και υπολογίζουν στο περίπου το πλήθος των νεοφερμένων σε κάθε περιοχή.
Ξαναζωντανεύουν τα χωριά! Πολύς κόσμος γυρίζει, μου λένε, στην Κρήτη. Και στην Ηπειρο, στην Πελοπόννησο, στη Θράκη, στα νησιά, παντού. Οπως και στο χωριό μου στην Εύβοια.
Ολο και περισσότεροι φτιάχνουν στις αυλές τους λαχανόκηπους και κοτέτσια και καλλιεργούν τα κτήματα που για χρόνια είχαν εγκαταλείψει. «Αν έμεναν στην Αθήνα θα έτρωγε ο ένας το λαρύγγι του άλλου. Ενώ εδώ θα μασουλήσουν και κανένα μαρουλάκι. Θα 'χει το παιδί τους ένα αβγουλάκι», μου μαρτυράει ο φούρναρης, που είναι «Ντόιτσε Βέλε» κανονική...

Στρίβουμε δεξιά στην Τσαλδάρη και μπαίνουμε Θηβών. Προς Ιλιον. Παρκάρουμε έξω απ' το ημιυπόγειο. Η ταμπέλα γράφει: «Σωματείο Αγιος Παντελεήμονας». Μας υποδέχεται ο άνθρωπός μας. Ο γενικός γραμματέας της ομοσπονδίας Γιώργος Παπούλιας. Η μπλούζα του γράφει τη ρήση του Γεωργίου Καραϊσκάκη με λατινικούς χαρακτήρες: «zbutsam». «Είμαστε όλοι στα κάγκελα», μας λέει. «Χρεωμένοι στις τράπεζες μέχρι τα μπούνια». Προφανώς η ρήση εκφράζει μια φιλοσοφία αυτοάμυνας, που προσπαθεί να σε γλιτώσει από το έμφραγμα ή το εγκεφαλικό...

Ο πρόεδρος της «Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Επαγγελματιών Μικρών Φορτηγών Αυτοκινήτων» (ΠΟΕΜΙΦΑ), Θανάσης Πουλόπουλος, έχει κανονίσει να μιλήσουμε με μέλη του σωματείου που μεταφέρουν κυρίως οικοσκευές και μετακομίζουν φουλ κόσμο στην επαρχία.

Είναι όλοι εκεί. Με τα ημερολόγιά τους ανά χείρας. Πρόθυμοι να επιβεβαιώσουν την έρευνά μας. Ο Νίκος Λιβανός, ιδρυτικό μέλος του σωματείου, που 'χε παλιά τρίκυκλο. Απ' το 1973 έχει την εταιρεία μετακομίσεων. Τώρα ανέλαβαν και τα δυο του παιδιά, ο Στέργιος κι ο Γιάννης.

«Ο κόσμος είναι τρελαμένος. Φεύγουν για να πάνε να φάνε μαρούλια», λέει. Ο Θοδωρής Σταματούκος είναι καλά οργανωμένος χάρη στη γυναίκα του που είναι κομπιουτερού. Μας δίνει πλήρη και αναλυτική κατάσταση όσων μετακόμισε το τελευταίο διάστημα. Οπως κι ο Βασίλης Γαλανόπουλος, που του τηλεφωνούν συνέχεια για να τους μετακομίσει έξω. Γερμανία, Γαλλία, Πορτογαλία, Σουηδία... Ο αντιπρόεδρος του σωματείου Κώστας Λαμπρίδης τον τελευταίο καιρό έχει κάνει 30 μετακομίσεις για επαρχία, ενώ πέρσι μόνο 8.

Εχουν τιγκάρει οι αποθήκες
Αποκλειστικά οικοσκευές μεταφέρουν 200-300 οκτάτονα φορτηγάκια. Αυτοί από το φθινόπωρο δεν προλαβαίνουν να «μετακομίζουν» κόσμο. Είναι πολλοί που ξενοικιάζουν τα μεγάλα σπίτια και πάνε σε μικρότερα. Τα έπιπλα που δεν χωράνε τα χαρίζουν στη γειτονιά ή τα στοιβάζουν σε αποθήκες.
«Εχουν τιγκάρει οι αποθήκες!» μας λένε. «Νοικιάζουμε κι άλλες, τα νοίκια είναι φτηνά, αλλά... τι να το κάνεις; Το κόστος αποθήκευσης είναι 6-7 ευρώ το μήνα ανά κυβικό. Εγκαταλείπουν εκεί τις οικοσκευές και δεν μας πληρώνουν. Πόσους καναπέδες θες να σου χαρίσω... Το ίδιο κάνουν και στις μετακομίσεις. Πολλοί μας δίνουν μια προκαταβολή και μετά μας φεσώνουν».

Σύννεφο το φέσι
«Σύννεφο πάει το φέσι. Οχι μόνο στους μεταφορείς αλλά και στους ιδιοκτήτες ακινήτων. Δεν έχει λεφτά ο κόσμος. Φεύγουν απ' τα μεγάλα διαμερίσματα, νοικιάζουν μικρότερα, και μετά άντε να τον βγάλεις έξω δικαστικά»... Το ΔΝΤ δεν έχει... φροντίσει να αλλάξει η νομοθεσία που προστατεύει κάπως τους ενοικιαστές. «Πότε θα γίνει το δικαστήριο, πότε θα εκδοθεί και θα καθαρογραφτεί η έξωση, βράσε όρυζα»!

«Σαβουρώνει ο κόσμος»
«Σαβουρώνει ο κόσμος. Τρώει τρόφιμα χωρίς ετικέτες» μας λέει ο Γιάννης Λεοντίτσης, που κάνει μεταφορές τροφίμων με φορτηγά ψυγεία. Οι μεταφορές στα τρόφιμα έχουν πτώση 30%. Αντιθέτως, οι μετακομίσεις από το φθινόπωρο αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. «Αλλά τι να το κάνεις;

Οι τιμές έχουν πέσει και όλοι ζητάνε να κάνουμε σκόντο. Θες 60.000 ευρώ για να αγοράσεις ανυψωτικό μηχάνημα. Πώς να το αποσβέσεις; Βάλε βενζίνες, βάλε τέσσερις εργάτες από 60 ευρώ μεροκάματο, πόσο σκόντο να κάνεις; Μια μετακόμιση που παίρναμε παλιά 600-700 ευρώ, τώρα την κάνουμε με 350-400. Αν έχουν να μας πληρώσουν... Κι από πάνω σου λέει ο άλλος: "Ασε, αυτά θα τα μεταφέρω εγώ με το δικό μου αμάξι και κόψε μου ένα πενηντάρικο" ή "θα ξεφορτώσω εγώ τον καναπέ". Τέτοια πράγματα...».

Με Ντάτσουν στα διόδια...
«Δεν είμαστε εμείς το μόνο δείγμα ότι φεύγει ο κόσμος επαρχία. Αν στηθείς Σαββατοκύριακο στα διόδια, θα τρίβεις τα μάτια σου. Περνάνε συνέχεια αγροτικά με οικοσκευές. Για να γλιτώσουν τα έξοδα τις μετακόμισης τα φορτώνουν όπου βρούνε, σε Ντάτσουν, καρότσες, ιδιωτικά Ι.Χ. Επιστρατεύουν φίλους και συγγενείς. Η οικονομική ύφεση ενισχύει κι άλλο την παράνομη μεταφορά.

Υπάρχει μεγάλο κύκλωμα Αλβανών και Ρουμάνων που κάνουν παράνομες μεταφορές. Χωρίς τιμολόγια και δελτία αποστολής φυσικά. Το κράτος χάνει εκατομμύρια από ΦΠΑ. Αυτή τη δουλειά την κάνουν πλέον και κάποιοι που έβαλαν λουκέτο στα μαγαζιά τους, αλλά δεν παρέδωσαν τα φορτηγάκια δημοσίας χρήσεως. Από μαγαζάτορες γινήκανε παράνομοι μεταφορείς. Εκεί φτάσαμε...»

Και ομάδα κρούσης ΣΥΜΠΕ!
«Το σωματείο μας, ο Αγιος Παντελεήμονας, έχει φτιάξει ομάδα κρούσης: το ΣΥΜΠΕ! Οπερ σημαίνει: "Σώμα Υπόδειξης Παράνομων Μεταφορών". Βγαίνουμε παγανιά στους δρόμους, τους εντοπίζουμε και "τους δίνουμε" στην Τροχαία. Μέσα σ' ένα χρόνο έχουν συλληφθεί με υπόδειξή μας πάνω από 1.000 παράνομα φορτηγάκια. Φαντάσου τι γίνεται!..» *

Οι «φυγάδες»...
Σωματείο «Αγιος Παντελεήμων». Συνεδριάζουμε με τους ιδιοκτήτες μικρών φορτηγών που κάνουν μεταφορές - μετακομίσεις κυρίως οικοσκευών. Ανοίγουν τις ατζέντες και τα ημερολόγιά τους. Μας δίνουν τις καταστάσεις και τα τηλέφωνα με όσους μετακόμισαν το τελευταίο διάστημα. Τις τελευταίες δυο εβδομάδες μιλήσαμε με περισσότερους από 30 ανθρώπους που «την έκαναν» ήδη για επαρχία.
Η Ιωάννα δούλευε σε σουπερμάρκετ. Ο Αντώνης είχε μαγαζί με υλικά συσκευασίας στην Αργυρούπολη. Δεν πήγαινε καλά και το 'κλείσε. Τριανταπεντάρηδες, με δύο μικρά παιδάκια τεσσάρων και εφτά ετών. Επισκευάσανε το πατρικό στη Λευκίμμη στην Κέρκυρα και φύγανε. Οπως και τα δύο αδέλφια, ο Παναγιώτης και η Γιάννα. Γέννημα θρέμμα Κολωνιώτες. Αργυροχρυσοχόος αυτός, καθηγήτρια Αγγλικών εκείνη. Πήρανε των ομματιών τους και πήγαν να μείνουν στο σπίτι της γιαγιάς στον Πύργο. Το ίδιο έκανε και ο κυρ Γιάννης ο μπογιατζής που έφυγε για Ζαχάρω. Και οι Κοντομηνάδες, πατέρας και γιος, που είναι κηπουροί και πήγαν στο πατρικό στο Λιτόχωρο. Αλλά και η Ιωάννα, 45, με τον άντρα της που φύγανε από τη Ν. Σμύρνη και πήγαν στο πατρικό στην Αλόννησο και δουλεύουν σερβιτόροι. Και η κυρία Αλίκη, συνταξιούχος δασκάλα εξ Αιγύπτου, με τον άντρα της, συνταξιούχο οδοντίατρο, ζουν πλέον στα Γιάννινα.

Ο Πάνος και η Νίκη, Καρδίτσα
«Τρώγαμε από τα έτοιμα, τώρα μένει και κάτι»
«Το 1967 οι γονείς μου έφυγαν μετανάστες στην Αυστραλία. Το ίδιο θα 'κανα κι εγώ, αν δεν ήταν τα πεθερικά μου στην Καρδίτσα». Δέκα χρόνια είχε δικό του γραφείο ο αρχιτέκτονας Πάνος, 37 χρόνων.
Η σύζυγός του Νίκη, 32 χρόνων, δούλευε μαία σε ιδιωτικά μαιευτήρια. «Η κρίση έκανε την κατάσταση στο χώρο μου εφιαλτική. Πολλά τα έξοδα, ελάχιστα έσοδα. Νοίκιαζα σπίτι 110 τ.μ. στο Ν. Ηράκλειο 650 ευρώ και γραφείο 50 τ.μ. άλλα 670 ευρώ... Το τελευταίο 8μηνο η κατάσταση έγινε απελπιστική. Είχα τέσσερις υπαλλήλους και στο τέλος έμεινα μόνος μου. Τρώγαμε από τα έτοιμα περιμένοντας μπας και γίνει κάτι. Αλλά δεν έγινε... Ετσι πήραμε τα δύο μικρά παιδάκια μας και ήρθαμε Καρδίτσα. Τώρα νοικιάζουμε σπίτι 100 τ.μ. και γραφείο 50 τ.μ. με 600 ευρώ. Το κόστος της ζωής μας έχει μειωθεί στο 1/3.
Οταν μέναμε στο Ν. Ηράκλειο, δεν δέχονταν το παιδί στον δημοτικό παιδικό σταθμό γιατί με βάση τη φορολογική μας δήλωση μας θεωρούσαν πλούσιους... Ενώ εδώ το δέχτηκαν αμέσως»...
Ο Πάνος δεν θεωρεί την προσωπική επιλογή του φυγή από τους κοινωνικούς αγώνες. «Δεν τα φάγαμε μαζί και δεν κλέψαμε λεφτά να τα βγάλουμε έξω, όπως εκείνοι. Η οργανωμένη πάλη είναι η μόνη λύση».

Η Φωτεινή και ο Πέτρος, Λαμία
«Δίνουμε 280 ― ενοίκιο και ζούμε ανθρώπινα»
Εμενε με τον άντρα της τον Πέτρο, 56 χρόνων, και τον γιο τους Δημήτρη, 13, στην Κοκκινιά, η Φωτεινή, 39 χρόνων. Εκείνη επαγγελματίας οδηγός φορτηγού δημοσίας χρήσης, ο Πέτρος ηλεκτρονικός στην Bic.
«Δεν αντέχαμε άλλο την τρέλα της Αθήνας. Θέλαμε να φύγουμε. Για το σπίτι δίναμε ενοίκιο 800 ευρώ μαζί με τα κοινόχρηστα. Πολλά έξοδα»! Μια μέρα η Φωτεινή έκανε δρομολόγιο στη Λαμία. «Τέρμα, δεν έχει δεύτερη», είπε στον άντρα της με το που γύρισε Αθήνα. «Μόλις πάρεις σύνταξη, φύγαμε»! Αυτό ήταν.
Οταν ο Πέτρος συνταξιοδοτήθηκε, μετακόμισαν στη Σπερχειάδα. «Για ένα σπίτι στα ίδια τετραγωγικά με εκείνο της Νίκαιας δίνουμε 280 ευρώ και από το παράθυρό μας βλέπουμε τον Μπράλο. Οι άνθρωποι είναι φιλικοί εδώ και το περιβάλλον για το παιδί πολύ καλύτερο. Σήμερα δουλεύω ως εποχική υπάλληλος στο Δήμο Λαμίας».

Ο Ισίδωρος, Αλεξανδρούπολη
«Η ζωή είναι πιο καλή και πιο φτηνή»
Οι συνάδελφοί του τον κοίταξαν λοξά όταν τους είπε ότι ζήτησε... δυσμενή μετάθεση. Ο Ισίδωρος, 41 χρόνων, υπάλληλος στον Δήμο Ασπροπύργου, χωρισμένος με τρία παιδιά, ανήκει σε εκείνους που εγκατέλειψαν συνειδητά την Αθήνα. Εκανε τα χαρτιά του για να μετατεθεί στο Δήμο Αλεξανδρούπολης και τα κατάφερε! Πούλησε το σπίτι του στον Ασπρόπυργο και πήγε στον Εβρο.
«Δεν έχω καταγωγή από την Αλεξανδρούπολη. Φαντάρος έκανα εδώ. Πούλησα το σπίτι στον Ασπρόπυργο, αγόρασα εδώ ένα ωραίο διαμέρισμα πέντε λεπτά από τη θάλασσα και μου περίσσεψαν και χρήματα».
«Δεν νιώθεις μοναξιά;». «Αν είσαι καλός άνθρωπος, βρίσκεις παντού παρέες. Η ζωή εδώ είναι πιο καλή και πιο φτηνή. Είμαι καλύτερα οικονομικά. Με επισκέπτονται συχνά και τα παιδιά μου».

Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Τα μανιτάρια ήταν δηλητηριώδη;



Τα μανιτάρια έκρυβαν δηλητήριο
Παραγγέλθηκε τοξικολογική εξέταση για να διαπιστωθεί αν όντως η κατανάλωση άγριων μανιταριών ήταν μοιραία για τον άτυχο άνδρα. Επιφυλάξεις εκφράζουν ερευνητές μανιταριών
Σε δηλητηρίαση από την κατανάλωση άγριων μανιταριών, που συνέλεξε ο ίδιος από δασική περιοχή του Ρεθύμνου, αποδίδεται από τους συγγενείς του ο θάνατος 40χρονου από τη Βόρεια Ηπειρο, που άφησε την τελευταία του πνοή το απόγευμα της Τρίτης στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.

Σε 100 έως και 250 υπολογίζονται τα κρούσματα από την κατανάλωση δηλητηριασμένων μανιταριών κάθε χρόνο. Η συντριπτική πλειονότητα των περιστατικών αντιμετωπίζεται ιατρικά.
Η αιτία του θανάτου είναι οξεία ηπατική ανεπάρκεια και παραγγέλθηκε τοξικολογική εξέταση για να διαπιστωθεί αν αυτή προκλήθηκε από δηλητηρίαση. Ερευνητές μανιταριών εκφράζουν επιφυλάξεις, υποστηρίζοντας πως είναι σπάνια αυτή την εποχή τα δηλητηριώδη μανιτάρια στον ελλαδικό χώρο.
Στην Ελλάδα συναντώνται δύο είδη δηλητηριωδών αμανιτών, ο ανοιξιάτικος και ο φαλλοειδής, με χαρακτηριστικά εύκολα αναγνωρίσιμα
Ο άτυχος άνδρας μεταφέρθηκε το περασμένο Σάββατο από το Νοσοκομείο Ρεθύμνου στο Ιπποκράτειο της Θεσσαλονίκης, που διαθέτει εξειδικευμένη μονάδα μεταμοσχεύσεων.
Λόγω έλλειψης μοσχεύματος, δρομολογήθηκε η μεταφορά του σε μονάδα στο Παλέρμο της Ιταλίας, κάτι που δεν έγινε καθώς ο 40χρονος εξέπνευσε.
«Η κατάστασή του ήταν πολύ βαριά και δεν τα κατάφερε, παρά τη μηχανική υποστήριξη του ήπατος», είπε στο «Εθνος» ο διοικητής του νοσοκομείου, Γ. Χριστιανόπουλος.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η συμπτωματολογία παραπέμπει σε δηλητηρίαση, επιβεβαιώνοντας τη μαρτυρία των συγγενών, κάτι που θα εξακριβωθεί από την ιατροδικαστική και τοξικολογική διερεύνηση που θα ακολουθήσει.
Πρόκειται για το τρίτο παρόμοιο περιστατικό που αντιμετωπίζεται στο συγκεκριμένο νοσοκομείο τον τελευταίο ένα χρόνο, μετά τις περιπτώσεις δύο ανδρών από τη Φλώρινα και τα Γρεβενά, που μεταφέρθηκαν για μεταμόσχευση ήπατος σε κέντρα του εξωτερικού ύστερα από δηλητηρίαση από κατανάλωση μανιταριών.
Επιφυλάξεις για το θέμα εξέφρασε ο ειδικός ερευνητής μανιταριών Γιώργος Κωνσταντινίδης, που επί χρόνια καταγράφει τα είδη των μυκήτων στην ελληνική ύπαιθρο. «Αυτή την εποχή είναι εξαιρετικά σπάνια τα δηλητηριώδη μανιτάρια στην Ελλάδα. Αν και δεν μπορώ να αποκλείσω ένα τέτοιο ενδεχόμενο, έχω τις επιφυλάξεις μου», είπε στο «Εθνος».
«Εχει συμβεί στο παρελθόν να ενοχοποιούνται τα μανιτάρια ως πρόσχημα προκειμένου να χαρακτηριστούν περιστατικά ως επείγοντα και να μεταφερθούν εσπευσμένα ασθενείς στο εξωτερικό για μεταμόσχευση. Δεν υπονοώ πως αυτό συνέβη κι εδώ, αλλά χρειάζεται διερεύνηση», επεσήμανε.
Κρούσματα - Θανατηφόροι αμανίτες
Παρόλο που στην Ελλάδα δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή των περιστατικών δηλητηριάσεων από μανιτάρια, τα κρούσματα υπολογίζονται σε 100 ως και 250 κατ' έτος (ανάλογα με τη χρονιά). Στη συντριπτική τους πλειονότητα τα περιστατικά αντιμετωπίζονται ιατρικά, ενώ οι θάνατοι την τελευταία δεκαετία υπολογίζονται σε έναν ως δύο ετησίως. Οι θανατηφόροι αμανίτες ευθύνονται για το 90% των θανάτων.

Στην Ελλάδα συναντώνται δύο είδη αμανιτών, ο ανοιξιάτικος και ο φαλλοειδής.
Σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντινίδη, και τα δύο είδη έχουν τρία κοινά χαρακτηριστικά, εύκολα αναγνωρίσιμα ακόμα και από μη έμπειρα μάτια:
α) λευκά ελάσματα (ακτινωτές γραμμές) στο κάτω μέρος του καπέλου, β) μεμβρανώδες δαχτυλίδι στο πάνω μέρος του ποδιού, γ) η βάση του ποδιού αναδύεται μέσα από μια κυπελλόμορφη θήκη.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ, στο ΕΘΝΟΣ της 5 Μαϊου 2011

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Ο καλός μας άνθρωπος

Από τις αλησμόνητες στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου, τότε που ήταν η μοναδική διασκέδαση του Σαββατοκύριακου στα παλιά θερινά σινεμά της πόλης. ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ, Θ.Β., δικέ μας άνθρωπε!

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Καλή Πρωτομαγιά, χωρίς ανεργία, φτώχεια, αρρώστιες





















(μανιτάρι μορχέλα δίπλα σε μαργαρίτα


φωτό: Βασίλης Λαμπρίδης)

Κόκκινα τριαντάφυλλα

στολίζουν την αυλή σου

Οι ομορφιές της Άνοιξης

για πάντα στη ζωή μας!