Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

Ο Γιώργος έχει σε ένα ποσοστό γιαννιώτικο DNA, κρατάει από τον Γυμνασιάρχη της Ζωσιμαίας Μανάρη.


Η Γιαννιώτισσα Περσεφόνη Μανάρη προγιαγιά του Γιώργου Παπανδρέου!
Τι αποκαλύπτει ρεπορτάζ του Φιλήμονα Καραμήτσου στον Πρωινό Λόγο των Ιωαννίνων.

Πολλοί ήταν οι Γιαννιώτες που αναρωτήθηκαν τι εννοούσε ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν στην πρόσφατη ομιλία του στα Γιάννινα επεσήμανε ότι είναι στενή η οικογενειακή του σχέση με την πόλη!
Πράγματι, η οικογένεια Παπανδρέου, και κατά συνέπεια και ο σημερινός Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, έχουν στενούς δεσμούς με τα Γιάννινα, οι οποίοι είναι καλά ριζωμένοι στο βάθος της ιστορίας.
Μια πρώτη αναφορά σε αυτούς τους δεσμούς έγινε με σχόλιο του «Π.Λ» στο φύλλο της περασμένης Τετάρτης. Το σχόλιο αυτό στάθηκε αφορμή ο έγκριτος δημοσιογράφος Φιλήμονας Καραμήτσος να μας στείλει ένα παλαιότερο, πολύ κατατοπιστικό, δικό του ρεπορτάζ στον «Η.Α.», επί του συγκεκριμένου θέματος.
Η γιαγιά του Γιώργου Παπανδρέου, Σοφία Μινέικο, η πρώτη σύζυγος του παππού του Γιώργου Παπανδρέου και μητέρα του πατέρα του Ανδρέα Παπανδρέου, κατάγονταν κατά το ήμισυ από τα Γιάννινα. Ήταν κόρη του Πολωνού Ζίγκμουντ Μινέικο και της Γιαννιώτισσας Περσεφόνης Μανάρη. Το ότι η γιαγιά του Γιώργου Παπανδρέου ήταν κόρη του Ζίγκμουντ Μινέικο είναι γνωστό. Το μη διαδεδομένο ως προς την οικογενειακή καταγωγή του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι ότι η προγιαγιά του, δηλ. η μητέρα της γιαγιάς του Σοφίας, ήταν Γιαννιώτισσα!
Προκύπτουν δύο ερωτήματα: Πώς συναντήθηκαν ένας Πολωνός και μια Γιαννιώτισσα, σε μια εποχή που οι μετακινήσεις ούτε εύκολες, ούτε συχνές ήταν; Και ποια ακριβώς ήταν η δράση της οικογένειας Μανάρη στα Τουρκοκρατούμενα Γιάννινα;
Ο Ζίγκμουντ Μινέικο βρέθηκε στα Γιάννινα στη δεκαετία του 1870 για να εργαστεί ως Νομομηχανικός της Τουρκικής Πύλης σε έργα στην Ήπειρο και την Θεσσαλία. Είδε την όμορφη Γιαννιώτισα, την ερωτεύτηκε, την νυμφεύτηκε και απέκτησαν εφτά παιδιά, ένα από τα οποία ήταν η Σοφία. Ο Μινέικο συνέβαλε στην απελευθέρωση της πόλης των Ιωαννίνων, όταν μετέφερε προσωπικά στον βασιλιά Κωνσταντίνο τα σχέδια των οχυρών του Μπιζανίου, τα οποία είχε κατασκευάσει. Παρασημοφορήθηκε μάλιστα από το βασιλιά για αυτή του την πράξη.
(η πράξη αυτή αποδίδεται κατά έγκυρες άλλες πηγές στον ομογενή από τη Σμύρνη αξιωματικό του τουρκικού στρατού Νικολάκη Εφέντη – βλέπε ανάρτηση- που σχεδίασε τα οχυρά στο σπίτι του γιαννιώτη Λάππα)
Όσον αφορά στην οικογένεια της μητέρας της Σοφίας Μινέικο, της Περσεφόνης Μανάρη, η δημοσιογραφική έρευνα του κ. Καραμήτσου αποκάλυψε ενδιαφέροντα στοιχεία.
Ο Σπυρίδων Μανάρης, πατέρας της Περσεφόνης, «ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα. Γεννήθηκε το 1806 και πέθανε στα Γιάννινα το 1886.
Διετέλεσε Γυμνασιάρχης της Ζωσιμαίας (κατά τα διαστήματα 1855-1857 και 1862-1879), στην οποία και δίδαξε από την 1η Σεπτεμβρίου 1852 ως και το 1886. Μαθηματικός και συγγραφέας μαθηματικών βιβλίων για το σχολείο, διακρίθηκε για το εύρος των γνώσεών του και την παιδεία του, ήταν μαθητής και του Αθανάσιου Ψαλίδα.
Ήταν ο πρώτος Γιαννιώτης γυμνασιάρχης της Ζωσιμαίας και βοήθησε τα μέγιστα στην εύρυθμη λειτουργίας της».
Μάλιστα ο κ. Καραμήτσος θυμίζει ότι το 2006 που ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ξαναεπισκεφθεί τα Γιάννινα, μίλησε στους μαθητές της Ζωσιμαίας για τον προ-προπάππου του Σπυρίδωνα Μανάρη, ενώ στη συνέχεια επισκέφθηκε και το μνημείο που έχει στηθεί στο Αρχιμαντρειό στη μνήμη του Γυμνασιάρχη.
Ορθά, λοιπόν, ο Γιώργος Παπανδρέου αναγνωρίζει τις Γιαννιώτικες ρίζες του, κάνοντας αναφορά σε αυτές.

1 σχόλιο:

Stergios Nastopoulos είπε...

Μια διόρθωση, Μίλτο. Στο Αρχιμαντρειό, παλιά εκκλησία (1858), και ακόμα πιο παλιό μοναστήρι, του οποίου τα θεμέλια μπορεί κανείς να δει μέσα στην εκκλησία, υπήρχε παλιότερα Νεκροταφείο. Το μνημείο του Μανάρη είναι ο τάφος του, από τους λίγους τάφους που διασώθηκαν λόγω της φήμης του Γυμνασιάρχη. Δυστυχώς τα μνημεία αυτά δεν γράφονται σε τουριστικούς οδηγούς, και η περιοχή υποφέρει τα πανδεινα από την εγκατάλειψη. Υπάρχει ακόμα η επιτύμβια πλάκα του ιστοριoδίφη Αραβαντινού, εντοιχισμένη στο παρεκκλήσι του Αγ. Φανουρίου, χωρίς τον τάφο. Τώρα πια o ο χώρος είναι μέρος του περιβόλου της Εκκλησίας. Δυστυχώς η Εκκλησιαστική Επιτροπή πριν λίγους μήνες "πετσόκοψε" τα γιγάντια πεύκα που σκίαζαν το μέρος, παρ' όλες τις αντιδράσεις των περιοίκων. Θέλει, λέει, να βάλει καρποφόρα!!! Αλλά και άλλα δέντρα είχαν την ίδια τύχη. Δεν γνωρίζω ποιος φορέας τους επιτρέπει να κάνουν τέτοια πράγματα. Έτσι, ένας καταπράσινος πνεύμονας, από τους λίγους που απέμειναν, έγινε "κρανίου τόπος". Υπάρχει βεβαίως και η ομώνυμη (μικρή) οδός, απέναντι από το Άλσος.
Τον θυμάμαι τον νέον πρωθυπουργό, όταν ήρθε να προσκυνήσει το τάφο του προπάππου του. Επίσης, ο Μινέϊκο είναι θαμένος στο Βίλνιους της Λιθουανίας, όπου επίσης προσκύνησε ο Γιώργος.
Αυτά, από έναν της γειτονιάς.

Υ.Γ.
1) Στην ίδια γειτονιά, λίγα μέτρα πιο πέρα, το παλιό σπίτι ενός εκ των ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας Αθαν. Τσακάλωφ έγινε μια (άσχημη) πολυκατοικία, και το μόνο που σώθηκε είναι μια πλάκα που το θυμίζει και το όνομα της οδού, από κάτω έχει οβελιστήριο και μαγαζιά. Όμως εγώ το θυμάμαι, όταν ήμουν παιδί. Καθόταν μάλιστα στο σπίτι γνωστή οικογένεια, γόνοι της οποίας παλιοί συμμαθητές, φαρμακοποιός και καθηγήτρια. Ποιός (ηλίθιος) νους έδωσε την άδεια; Έτσι τιμάμε εκείνους που μας ελευθέρωσαν; Τα κάνουμε όλα σουβλατζίδικα; Ε, λοιπόν, τέτοιοι είμαστε. Αν βρισκόμαστε σε άλλη χώρα, θα υπήρχε μουσείο στη θέση αυτή.
2) Και ο παλιός πρωθυπουργός έχει ηπειρώτικες ρίζες από το Γραμμένο των Ιωαννίνων, εξ ού και το όνομα "Γραμμένος" σε ένα από τα αδέρφια του γέρου Κωνσταντίνου Καραμανλή. Τέλος πάντων, όποια πέτρα να σηκώσεις, θα βρεις Ηπειρώτη.