Η αύξηση της εντροπίας με τη ροή του χρόνου μέσα από φωτογραφίες.

Νάταν ο χρόνος να κυλούσε ανάποδα

Τα ποτάμια να κυλούσαν προς τις πηγές τους

Νάταν τα νειάτα δυο φορές τα γηρατειά καμία.

Να γυρνούσαμε λέει στο 1965, να μην τσακώνονταν ο νιούτσικος βασιλιάς με τον λαοπρόβλητο γέρο Παπαντρέου, να μην έτρεμε τον "κυρίαρχο" ΛΑΟ, να μην σκευωρούσε με την μάνα του, τον Αρναούτη, τον αριστερό Κόκκα της Εφημερ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, τον Δρακουμέλ, τον Νόβα, τον Γαρουφαλιά, τους Στρατηγούς και τη CIA, ......

Στη γωνία ενέδρευαν οι συνταγματάρχες Γεώργιος, Νικόλαος με τον ταξίαρχο Στυλιανό και τάλλα τα παιδιά. Αν προέτασσε το περίστροφο όταν πήγαν και του είπαν, ξημέρωμα Παρασκευής 21 Απριλίου 1967, σε δέσαμε μεγαλειότατε ... δεν θα έτρεχε το Δεκέμβριο του 1967 από χωρίον εις χωρίον με το ανεπιτυχές αντιπραξικόπημα. Δεν θα το σχεδίασε καλά.

Δεν θάχαμε χρονάκια επτά τη χούντα τη μικρή.

Σκέψου νάχαμε τη χούντα τη μεγάλη.

Θάχαμε ακόμα βασιλιά; Ήταν που λέτε μια φορά οπούχαμε ένα βασιλιά καλό ανθρωπάκι!

Θα γίνονταν νωρίτερα πρωθυπουργός ο Δρακουμέλ, αλλά σαν αρχηγός της Ε.Κ. ;

Θα χάναμε την Αλλαγή και τον Αντρέα.

Θάχαμε Λεύτερη την Κύπρο;

Σύμφωνα με το δεύτερο θερμοδυναμικό αξίωμα η ροή της Ιστορίας και το μεγάλωμα των ανθρώπων είναι εξόχως ΜΗ ανιστρεπτά φαινόμενα.

Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατο ή διαφορετικά Μηδένα προ του τέλους μακάριζε.