Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Ο Γιαννάκης μας ήξερε τι σημαίνει ΑΥΤΟΜΟΡΦΩΣΗ.


ΤΟ ΒΗΜΑ 15/5/2010
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Πρεμιέρα με δύσκολη Εκθεση

Τα παιδιά έγραψαν για την «αυτομόρφωση» και τη «διά βίου μάθηση»
Απλησίαστο θα είναι εφέτος το άριστα στην Εκθεση και στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας, με το οποίο άνοιξε χθες το πρωί η «αυλαία» των πανελλαδικών εξετάσεων. Οι υποψήφιοι κλήθηκαν να προσεγγίσουν το πολύπλοκο θέμα της «αυτομόρφωσης» και της διά βίου μάθησης, που όμως δεν αποτελεί συνηθισμένο θέμα διδασκαλίας για εφήβους 18 ετών.
Κατά πολλούς βέβαια το θέμα ήταν προβλέψιμο καθώς αποτελεί και μέρος του νέου ονόματος του υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.
«Σ ε άρθρο που θα δημοσιευθεί στην εφημερίδα του σχολείου σας να αναφερθείτε στη σημασία της αυτομόρφωσης και να προτείνετε τρόπους πραγμάτωσής της σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου » ρωτήθηκαν οι υποψήφιοι και κλήθηκαν να σχολιάσουν άρθρο της καθηγήτριας πανεπιστημίου κυρίας Αλεξάνδρας Κορωναίου με τίτλο «Εκπαιδεύοντας εκτός σχολείου».
Οπως έλεγαν εκπαιδευτικοί και βαθμολογητές που μίλησαν στο «Βήμα», οι αριστούχοι στο μάθημα αναμένεται ότι εφέτος θα είναι πολύ λιγότεροι απο πέρυσι.
Η υπουργός Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου επισκέφθηκε χθες το 1ο Γενικό Λύκειο Αργυρούπολης όπου και ευχήθηκε καλή επιτυχία στους υποψηφίους. « Ξέρουμε όλοι ότι η ζωή δεν είναι μια στιγμή » δήλωσε η κυρία Διαμαντοπούλου.
« Η ζωή είναι γεμάτη ευκαιρίες για αυτούς που θέλουν και προσπαθούν » κατέληξε.
………………………………………………
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 15/5/2010
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Ωμή ιδεολογική παρέμβαση τα χτεσινά θέματα!

Η κυβέρνηση μοίρασε, στο μάθημα της «Νεοελληνικής Γλώσσας», κείμενο που αναπαράγει όλη την πολιτική της ΕΕ για τη διά βίου εκμετάλλευση, με πρόθεση να χειραγωγήσει τους μαθητές

Πρώτη μέρα των πανελλαδικών εξετάσεων, χτες, και η κυβέρνηση έδειξε πως είναι αποφασισμένη να χειραγωγήσει, με κάθε δυνατό τρόπο, τις συνειδήσεις των αυριανών εργαζομένων, για να προωθήσει την πολιτική της διά βίου εκμετάλλευσης. Το κείμενο που δόθηκε στο μάθημα της «Νεοελληνικής Γλώσσας Γενικής Παιδείας» ήταν ίδιο με τα βασικά ντοκουμέντα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στα οποία αποτυπώνονται τα σχέδια για διάλυση της εκπαίδευσης και ο καταναγκασμός των εργαζομένων στη διαρκή ψευτοκατάρτιση, προς όφελος του κεφαλαίου.

Οι μαθητές ήρθαν αντιμέτωποι με τη διασκευή παλιότερου κειμένου της Αλεξάνδρας Κορωναίου, καθηγήτριας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, για την ...«αυτομόρφωση» (διάβαζε «διά βίου μάθηση» και διά βίου εργασιακή περιπλάνηση με την ευθύνη και το κόστος να το πληρώνει ο ίδιος ο εκπαιδευόμενος - εργαζόμενος). Δεν τηρούν, πια, ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα και υποχρεώνουν μαθητές 17 και 18 χρονών να αφομοιώσουν και να περιγράψουν την πολιτική που θα τους καταδικάσει τη ζωή!

Ο ψευδεπίγραφος όρος της «αυτομόρφωσης»...

Το κείμενο αναφέρει ότι «οι διαδικασίες και οι πρακτικές αυτομόρφωσης στη σημερινή εποχή δεν σημαίνουν την απουσία των άλλων, θεσμών και ατόμων, ούτε την κοινωνική απομόνωση του καθενός ατόμου, αλλά την ενεργητική στάση του, αφού το ίδιο αποφασίζει, άλλοτε αυτοβούλως και άλλοτε κάτω από την πίεση συγκεκριμένων αναγκών, να εκπαιδευθεί. Η ενεργητική στάση συνίσταται στο ότι ο άνθρωπος καλείται να διαμορφώσει μαζί με τους άλλους συμμετέχοντες (οργανισμούς, εκπαιδευτές, εκπαιδευόμενους) το περιεχόμενο, τη διαδικασία και τους τρόπους της εκπαίδευσής του». Από εδώ ξεκινά, πιο έντονα, το παραμύθι της ΕΕ, για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η μόρφωση παύει να είναι μια υποχρέωση του κράτους και μετατρέπεται σε ατομική υπόθεση. Με το πρόσχημα της «συμμετοχής» στην αυτομόρφωση οι αστικές κυβερνήσεις «καλούν» τα παιδιά των εργαζομένων να τα βγάλουν πέρα μόνα τους!

Οι μαθητές ...διάβασαν ότι στο μέλλον τους πρέπει να ζουν στην εργασιακή ανασφάλεια, αλλάζοντας τουλάχιστον δύο και τρεις δουλειές: «Η συνολική τεχνολογική αναδιάρθρωση της εργασιακής δραστηριότητας στερεί όλο και περισσότερο στα άτομα τη δυνατότητα να διατηρούν μία και μοναδική επαγγελματική ταυτότητα σε όλη τη διάρκεια της ενεργού ζωής τους. Κατά συνέπεια, ανεξάρτητα από τις ψυχοκοινωνικές συνέπειες αυτής της κατάστασης για τα άτομα, οι νέοι άνθρωποι των τεχνολογικών κοινωνιών καλούνται να αλλάξουν δύο ή τρία επαγγέλματα στην επαγγελματική πορεία τους. Το γεγονός αυτό επιβάλλει στα άτομα να κατακτούν διαρκώς γνώσεις, να ανανεώνουν τις δεξιότητές τους, να αποκτούν γρήγορα νέες ειδικεύσεις, δηλαδή, να εκπαιδεύονται συνεχώς». «Η εκπαιδευτική πράξη καθίσταται επομένως μια διαδικασία που δεν περιορίζεται στο χώρο (το σχολείο) και το χρόνο (περίοδος της νεότητας), αλλά επεκτείνεται σε όλη τη διάρκεια της ζωής και πέραν των σχολικών τειχών».

Αυτή είναι η εφιαλτική πραγματικότητα που τους ετοιμάζουν και χτες τους εξέτασαν κιόλας για να δουν πόσο έχουν αφομοιώσει και αν έχουν αποδεχτεί οι νέοι αυτή την εφιαλτική προοπτική! Είναι φανερό πως το συγκεκριμένο κείμενο δε μιλά για αυτομόρφωση, αλλά για υποχρεωτική κατάρτιση σε χρηστικές δεξιότητες (του τύπου βιδώνω βίδες) που γρήγορα θα απαξιώνονται!

Οι μαθητές, μεταξύ άλλων, έπρεπε να κάνουν περίληψη του κειμένου και μετά να αναπτύξουν σε μια παράγραφο τη φράση που περιγράφει το σχέδιο της ΕΕ για το μέλλον τους: «Οι νέοι άνθρωποι των τεχνολογικών κοινωνιών καλούνται να αλλάξουν δύο ή τρία επαγγέλματα στην επαγγελματική πορεία τους». Μετά τις υπόλοιπες ασκήσεις, με βάση όλα τα παραπάνω οι μαθητές κλήθηκαν να γράψουν «ελεύθερα» για το παρακάτω θέμα: «Σε άρθρο που θα δημοσιευθεί στην εφημερίδα του σχολείου σας να αναφερθείτε στη σημασία της αυτομόρφωσης και να προτείνετε τρόπους πραγμάτωσής της σε όλη τη διάρκεια του ανθρώπου»!

…………………………………………………………….
Θέμα Έκθεσης Πανελλαδικών Εξετάσεων:
Προπαγάνδα… με όχημα την «αυτομόρφωση»
Το Υπουργείο Παιδείας για μια ακόμη φορά δεν έχασε την ευκαιρία να «περάσει» την εκπαιδευτική του πολιτική ακόμη και στο θέμα της Νεοελληνικής Γλώσσας Γενικής Παιδείας στο οποίο διαγωνίστηκαν οι 90 χιλιάδες φετινοί υποψήφιοι του Γενικού Λυκείου και του ΕΠΑΛ (Ομάδα β΄). Οι υποψήφιοι διάβασαν στο κείμενο που τους προσφέρθηκε ότι η «αυτομόρφωση» είναι μια ατομική πορεία κατάκτησης των γνώσεων, στη διάρκεια της οποίας οφείλουν να έρθουν σε «επαφή και ανταλλαγή με τους επίσημους ή ανεπίσημους εκπαιδευτικούς θεσμούς, με ποικίλους οργανισμούς και κέντρα κατάρτισης». Διάβασαν επίσης ότι αυτή η πορεία είναι αναγκαία καθώς «οι γνώσεις και οι δεξιότητες που κατέκτησαν στα πρώτα στάδια της ζωής τους καθίστανται ανεπαρκείς για το παρόν και το μέλλον. Η συνολική τεχνολογική αναδιάρθρωση της εργασιακής δραστηριότητας στερεί όλο και περισσότερο στα άτομα τη δυνατότητα να διατηρούν μία και μοναδική επαγγελματική ταυτότητα σε όλη τη διάρκεια της ενεργού ζωής τους.
Κατά συνέπεια, ανεξάρτητα από τις ψυχοκοινωνικές συνέπειες αυτής της κατάστασης για τα άτομα, οι νέοι άνθρωποι των τεχνολογικών κοινωνιών καλούνται να αλλάξουν δύο ή τρία επαγγέλματα στην επαγγελματική πορεία τους. Το γεγονός αυτό επιβάλλει στα άτομα να κατακτούν διαρκώς γνώσεις, να ανανεώνουν τις δεξιότητές τους, να αποκτούν γρήγορα νέες ειδικεύσεις, δηλαδή, να εκπαιδεύονται συνεχώς».
Οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι. Το αρχαίο «γηράσκω αεί διδασκόμενος» καμιά σχέση δεν έχει με το μέλλον που επιφυλάσσει η κυρίαρχη πολιτική για τη νεολαία, για τη μόρφωσή της, για την εργασία της, για τη ζωή της.
Η «αυτομόρφωση» για το Υπουργείο Παιδείας είναι αναγκαστική πληρωμένη κατάρτιση και επανακατάρτιση με αποκλειστική ευθύνη του κάθε νέου ξεχωριστά.
Η ευθύνη της πολιτείας εξαφανίζεται και μπροστά σε κάθε νέο άνθρωπο προβάλλεται η υποχρέωση να αναλάβει τον κόπο και το κόστος μιας κατάρτισης που συνδέεται με ένα νήμα με την ανάγκη των επιχειρήσεων να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερα κέρδη. Η διαδικασία αυτή, που δεν είναι παρά μια από τις αναγνώσεις της πραγματικότητας (ανάγνωση που κατασκευάζεται, τροφοδοτείται και λιπαίνεται στο έδαφος των συμφερόντων των εργοδοτών και των πολιτικών τους φερέφωνων) προβάλλεται σαν αυτονόητη και ουδέτερη ανάγκη της εποχής, κάτι σα φυσικό φαινόμενο που δεν επιδέχεται άλλη γνώμη. Είναι η ίδια ανάγνωση που προβάλλει σαν κοινωνικά αναγκαίο το να αλλάζει 2, 3 ή περισσότερες φορές ο άνθρωπος εργασία, το να απολύεται, το είναι δια βίου άνεργος, το να εργάζεται λίγο χρόνο και μετά, με δική του ευθύνη και κόστος να «τρέχει» από σεμινάριο σε σεμινάριο κυνηγώντας την πιθανότητα να επαναπροσληφθεί.
Όλα τα παραπάνω ο νέος άνθρωπος, ακόμη και από την ηλικία των 18 ετών που ως υποψήφιος δίνει την μάχη του για την είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εκβιάζεται να τα αφομοιώσει, να τα αποδεχθεί, να βρει επιχειρήματα για να τα επιβεβαιώσει, για να είναι «μέσα» στο θέμα της έκθεσης.

Χρήστος Κάτσικας
Ειδικός Γραμματέας της Πανελλήνιας Ενωσης Φιλολόγων (ΠΕΦ)

Δεν υπάρχουν σχόλια: