Από τις αλησμόνητες στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου, τότε που ήταν η μοναδική διασκέδαση του Σαββατοκύριακου στα παλιά θερινά σινεμά της πόλης. ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ, Θ.Β., δικέ μας άνθρωπε!
Εκτίμηση έντασης - επικινδυνότητας φαινομένων τριημέρου
Πριν από 53 δευτερόλεπτα
3 σχόλια:
... στης ζωής μου τη γαλέρα, τράβηξα άγριο κουπί... είπε σε μια βράβευσή του ο "πράκτορας" Θ.Β.
... Ας τον συνοδεύουν στο σημερινό του ταξίδι οι επευφημίες των θεατών της Επιδαύρου ... Βέγγος, Βέγγος, Βέγγος...
Στο κάθε ελληνικό σπίτι υπήρχε μια καρέκλα για τον Θανάση Βέγγο, έλεγαν χτες στην TV ....
Ο Ελληνας Αγροναύτης: Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης. Για το δεύτερο αμφιβάλλω. "Να δουλέψω, ρε, να φάω ψωμάκι. Ο,τι δουλειά να'ναι. Και τα πόδια μου βαστάνε, και τα χέρια μου βαστάνε και το μυαλό μου κόβει". Η αστυφιλία. Και ο απαραίτητος μεσάζων βο(υ)λευτής. Ολη η φιλοσοφία του απλού Ελληνα και το δράμα του τα τελευταία πενήντα, για να μην πούμε τους τελευταίους δύο αιώνες, συμπυκνωμένη σε δυο ατάκες. Κι ας έγραψαν διάφοροι "βαθυστόχαστοι" οτι ο καλός μας Θ.Β. ήταν επιφανειακός. Εχουμε ξεχάσει, μέσα στον ευδαιμονισμό και το κυνήγι του εύκολου πλούτου τις αρετές αυτές; "Να δουλέψω, ρε, να φάω ψωμάκι". Φταίει ο εκμαυλιστής βο(υ)λευτής, φταίμε κι εμείς. Μήπως όμως οι ατάκες αυτές αποκτούν σήμερα ιδιαίτερα δραματική επικαιρότητα; Κι ας είναι η ταινία γυρισμένη πριν 48 χρόνια.
Ο Βέγγος ήταν διακεκριμένος αγωνιστής της Αριστεράς, ο οποίος πολέμησε στον Εμφύλιο ενάντια στο
καθετώς της Δεξιάς και εξορίστηκε στη Μακρόνησο για τρία χρόνια.
Επιστρέφοντας από την εξορία, εντάχθηκε στην ΕΔΑ.
Επί Χούντας συνέχισε την πολιτική του δράση και στην κοινωνία και μέσα από τις ταινίες του.
Την άγρια ματωμένη νύχτα του Πολυτεχνείου, στις 17 Νοεμβρίου 1973, την ώρα που η Αστυνομία και οι παρακρατικοί της Χούντας σκότωναν, συνελάμβαναν ή βασάνιζαν τους νεαρούς φοιτητές που έκαναν την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ο Θανάσης Βέγγος πήγε με κίνδυνο της ζωής του και περισυνέλεξε μερικά από τα εξεγερμένα παιδιά που τα κατεδίωκε το καθεστώς, τα έβαλε στο αυτοκίνητό του και αψηφώντας τους κινδύνους της πράξης του, τα έκρυψε με δική του ευθύνη ώσπου να περάσει ο κίνδυνος γι αυτά.
Διότι όταν είσαι αγωνιστής στη ζωή είσαι αγωνιστής σε όλα.
Αγωνιστής και για το μεροκάματο και για την οικογένεια και για την κοινωνία.
Και ο Βέγγος αποτελεί φωτεινό παράδειγμα αγωνιστή της ζωής.
Αναγνώστης (από άλλο ιστολόγιο)
Δημοσίευση σχολίου