Η πλατεία ήταν γεμάτη, όπως και τότε ...

Ας το παραδεχτούμε αδερφια: εξαπατηθήκαμε.. μας πιάσαν κώτσους, που λένε.. Πονάει, ναι, αλλά περισσότερο πονάει η εμμονή να εξακολουθούμε να πληρώνουμε τους απατεώνες και τους κλέφτες -ιθαγενείς και *κυρίως* αλλογενείς. Ας το χωνέψουμε και ας ζητήσουμε την τιμωρία τους και την ανάστασή μας. Νόμοι υπάρχουν.

Το ξέρω.. το ξέρω, αν και δεν το χρησιμοποίησα στη ζωή μου, αν και αντιστάθηκα όσο γινόταν.. όσο κι αν λάβαινα τη στάμπα του κορόιδου από φίλους και γνωστούς βολεμένους.. μπορώ να το φανταστώ: ο απεγκλωβισμός απο το πελατειακό σύστημα είναι δύσκολη υπόθεση..

Δεν είναι τόσο η αγανάκτιση που μετράει, κατά τη γνώμη μου, αλλά η εξαπάτηση. Αυτή η αποκάλυψη έβγαλε και βγάζει τους πολίτες στις πλατείες. Ψηφίζαμε διαχειριστές (για τον πλούτο, το δίκαιο, τους θεσμούς, την ασφάλεια, την παιδεία, την υγεία, κλπ κλπ) της χώρας και τώρα βλέπουμε ότι όλα αυτά καταρρέουν και μάλιστα με τη δική μας άμεση ευθύνη. Οχι επειδή έτυχε, όχι επειδή μας ξεγέλασαν ύπουλα. Μπροστά στα μάτια μας παιζόταν το έργο κι εμείς πρωταγωνιστούσαμε. Πρωταγωνιστές είμασταν στο πελατειακό παιχνίδι, αλλά και στο παιχνίδι των διεκδικήσεων και διαμαρτυριών.

Οι κομματικοί μηχανισμοί (αυτοί που θέλουν λάδωμα) μοίραζαν τα χαρτ.. ουπς! τους διορισμούς και βόλευαν κόσμο κι ο κόσμος αυτός ψήφιζε --κατά συνείδηση, βεβαίως!-- και τρώγαμε όλοι στη μάπα υποτιθέμενες δημοκρατικές κυβερνήσεις, γιατί αυτό δεν ήταν δημοκρατία, ήταν εξαγορασμένο πολίτευμα. Και ο καιρός κυλούσε λιμνάζοντας. Στο έλος ήταν τα θεμέλια της άγνοιας, της ηθελημένης άγνοιας, γιατί κάναμε πως δεν βλέπαμε. Μπροστά στα μάτια μας γινόντουσαν όλα. Με πλήρη διαφάνεια, όπως εξακολουθούν να γίνονται.

Η διαφθορά είναι διεθνές φαινόμενο των καιρών και είναι πολύ καλοστημένο, αφού κι ένας λαός (που θέλει να περνιέται για) πανέξυπνος την πάτησε! «Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται», έλεγ' η γιαγιά μου. Το παιχνίδι της διαφθοράς παίζεται γι αυτόν ακριβώς το λόγο: με σκοπό να δείξει τους λαούς συνένοχους με τις εξουσίες. Ας μη την πατήσουμε κι άλλη φορά. Είμαστε εδώ και είμαστε πλατεία.

Από το blogpost Rodia Mixer