Οι εκδόσεις ΙΩΝ κυκλοφόρησαν το 2006 το πολύ καλό, κατατοπιστικό βιβλίο (324 σελίδες) με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, μα προπαντός πολυάριθμες συνταγές μαγειρικής με βάση το μανιτάρι του Στέφανου Διαμαντή.
Στο βιβλίο γίνεται μια πρώτη γνωριμία με τα φαγώσιμα άγρια μανιτάρια του δάσους και των λιβαδιών και στη συνέχεια οι άπειρες συνταγές, όρεξη νάχετε : ορεκτικά με μανιτάρια, μανιτάρια σε κρέπες πίτσες πίτες, μανιτάρια με αυγά, σαλάτες, μανταρόσουπες, μανιτάρια με λαχανικά, με ζυμαρικά και ρύζι, μανιτάρια με κοτόπουλο, κρέας με μανιτάρια, μανιτάρια με ψάρια και θαλασσινά, κ.λ.π.
Ο κ. Στέφανος Διαμαντής, σπούδασε Δασολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Μυκητολογία στο Πανεπιστήμιο Aberdeen του Ηνωμένου Βασιλείου και έκανε μεταδιδακτορικές σπουδές στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Berkeley. Ασχολείται με την ελληνική μυκητοχλωρίδα από το 1978 και έχει συγγράψει πολλές επιστημονικές εργασίες καθώς και ένα βιβλίο με τίτλο «Τα μανιτάρια της Ελλάδος» Υπηρετεί ως τακτικός ερευνητής στο ΕΘΙΑΓΕ – Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης.
Διαβάζουμε στο εξώφυλλο του βιβλίου
Όλα τα χρόνια που περιφέρομαι στην Ελληνική ύπαιθρο μελετώντας την άγρια μυκητοχλωρίδα μας, διαπίστωσα πως οι περισσότεροι Έλληνες καταναλώνουν τα μανιτάρια ψητά στα κάρβουνα με λίγο αλάτι, λάδι και λεμόνι ή τηγανητά. Σε πολύ λίγες περιοχές μαγειρεύονται μανιταρόσουπες, μανιταρόπιτες ή άλλες συνταγές. Όμως η ελληνική κουζίνα φημίζεται παγκόσμια για τη φαντασία της, τα αγνά υλικά που χρησιμοποιεί και το ελαιόλαδο. Φαίνεται λοιπόν πως όταν φτάνουμε στα μανιτάρια η φαντασία μας εξαντλείται. Έτσι αποφάσισα να γράψω αυτό το βιβλίο συνταγών με σκοπό να διευρύνω τη φαντασία της νοικοκυράς και συγχρόνως να συμβάλλω στην αγάπη του μέσου Έλληνα για τα μανιτάρια και στην εκτίμηση και το σεβασμό του για τη γενναιόδωρη φύση.
Στον πρόλογο του βιβλίου διαβάζουμε: Υπάρχουν περισσότερα από 2000 είδη γνωστών αυτοφυών μανιταριών στην Ελλάδα και βέβαια δεν είναι όλα εδώδιμα. Μερικά είναι δηλητηριώδη και πολλά δεν τρώγονται γιατί είναι άνοστα, δύσοσμα, σκληρά ή πολύ μαλακά, μικρά ή σπογγώδη. Εάν λοιπόν αποφασίσετε να συλλέξετε άγρια μανιτάρια μόνοι σας, θα χρειαστείτε τουλάχιστον 2-3 βοτανικά βιβλία για την αναγνώριση μανιταριών ή τη βοήθεια γνωστών ή φίλων σας που έχουν εμπειρία. Θα πρέπει να είστε απόλυτα βέβαιοι ότι τα μανιτάρια που συλλέγετε είναι φαγώσιμα.
(Το βιβλίο αφιερώνεται στη μνήμη του Δημήτρη Κελτεμλίδη, λάτρη και μελετητή της ελληνικής μυκητοχλωρίδας και των παραδόσεων γύρω από αυτήν)
Και τώρα δυο συνταγές μανταρόπτας (μανιταρόπιτας) από το Ζαγόρι και από τη Χαλκιδική από το ως άνω βιβλίο.
Στο βιβλίο γίνεται μια πρώτη γνωριμία με τα φαγώσιμα άγρια μανιτάρια του δάσους και των λιβαδιών και στη συνέχεια οι άπειρες συνταγές, όρεξη νάχετε : ορεκτικά με μανιτάρια, μανιτάρια σε κρέπες πίτσες πίτες, μανιτάρια με αυγά, σαλάτες, μανταρόσουπες, μανιτάρια με λαχανικά, με ζυμαρικά και ρύζι, μανιτάρια με κοτόπουλο, κρέας με μανιτάρια, μανιτάρια με ψάρια και θαλασσινά, κ.λ.π.
Ο κ. Στέφανος Διαμαντής, σπούδασε Δασολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Μυκητολογία στο Πανεπιστήμιο Aberdeen του Ηνωμένου Βασιλείου και έκανε μεταδιδακτορικές σπουδές στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Berkeley. Ασχολείται με την ελληνική μυκητοχλωρίδα από το 1978 και έχει συγγράψει πολλές επιστημονικές εργασίες καθώς και ένα βιβλίο με τίτλο «Τα μανιτάρια της Ελλάδος» Υπηρετεί ως τακτικός ερευνητής στο ΕΘΙΑΓΕ – Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης.
Διαβάζουμε στο εξώφυλλο του βιβλίου
Όλα τα χρόνια που περιφέρομαι στην Ελληνική ύπαιθρο μελετώντας την άγρια μυκητοχλωρίδα μας, διαπίστωσα πως οι περισσότεροι Έλληνες καταναλώνουν τα μανιτάρια ψητά στα κάρβουνα με λίγο αλάτι, λάδι και λεμόνι ή τηγανητά. Σε πολύ λίγες περιοχές μαγειρεύονται μανιταρόσουπες, μανιταρόπιτες ή άλλες συνταγές. Όμως η ελληνική κουζίνα φημίζεται παγκόσμια για τη φαντασία της, τα αγνά υλικά που χρησιμοποιεί και το ελαιόλαδο. Φαίνεται λοιπόν πως όταν φτάνουμε στα μανιτάρια η φαντασία μας εξαντλείται. Έτσι αποφάσισα να γράψω αυτό το βιβλίο συνταγών με σκοπό να διευρύνω τη φαντασία της νοικοκυράς και συγχρόνως να συμβάλλω στην αγάπη του μέσου Έλληνα για τα μανιτάρια και στην εκτίμηση και το σεβασμό του για τη γενναιόδωρη φύση.
Στον πρόλογο του βιβλίου διαβάζουμε: Υπάρχουν περισσότερα από 2000 είδη γνωστών αυτοφυών μανιταριών στην Ελλάδα και βέβαια δεν είναι όλα εδώδιμα. Μερικά είναι δηλητηριώδη και πολλά δεν τρώγονται γιατί είναι άνοστα, δύσοσμα, σκληρά ή πολύ μαλακά, μικρά ή σπογγώδη. Εάν λοιπόν αποφασίσετε να συλλέξετε άγρια μανιτάρια μόνοι σας, θα χρειαστείτε τουλάχιστον 2-3 βοτανικά βιβλία για την αναγνώριση μανιταριών ή τη βοήθεια γνωστών ή φίλων σας που έχουν εμπειρία. Θα πρέπει να είστε απόλυτα βέβαιοι ότι τα μανιτάρια που συλλέγετε είναι φαγώσιμα.
(Το βιβλίο αφιερώνεται στη μνήμη του Δημήτρη Κελτεμλίδη, λάτρη και μελετητή της ελληνικής μυκητοχλωρίδας και των παραδόσεων γύρω από αυτήν)
Και τώρα δυο συνταγές μανταρόπτας (μανιταρόπιτας) από το Ζαγόρι και από τη Χαλκιδική από το ως άνω βιβλίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου