Πέτρινο
(ποίημα του Μιχάλη Γκανά)
Εκεί που σμίγουν δυο ποτάμια,
και αδερφώνουν τα νερά
ένα γεφύρι πέτρινο
απλώνει τ΄ άσπρα του φτερά
Ξέρω τα χέρια που το χτίσανε
τα πόδια που το περπατήσανε.
Κρυμμένο μέσα στα πλατάνια
ακούει τ΄ άγρυπνο νερό,
ένα γεφύρι πέτρινο
που ταξιδεύει στον καιρό.
Ξέρω τα χέρια που το χτίσανε
τα χείλη που το τραγουδήσανε.
(Άκου το γέλιο της χτισμένης
στα πέρατα οικουμένης)
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΚΑΝΑΣ
(ποίημα του Μιχάλη Γκανά)
Εκεί που σμίγουν δυο ποτάμια,
και αδερφώνουν τα νερά
ένα γεφύρι πέτρινο
απλώνει τ΄ άσπρα του φτερά
Ξέρω τα χέρια που το χτίσανε
τα πόδια που το περπατήσανε.
Κρυμμένο μέσα στα πλατάνια
ακούει τ΄ άγρυπνο νερό,
ένα γεφύρι πέτρινο
που ταξιδεύει στον καιρό.
Ξέρω τα χέρια που το χτίσανε
τα χείλη που το τραγουδήσανε.
(Άκου το γέλιο της χτισμένης
στα πέρατα οικουμένης)
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΚΑΝΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου