Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Όρη, λαγκάδια και γκρεμνά με σπρώχνει να περάσω.



Τραγούδι: Ψαραντώνης (αδερφός του Νίκου Ξυλούρη)
Στίχοι Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Το βρήκα στο ιστολόγιο kosmetsas.wordpress.com

Η ΤΙΓΡΗ
Τραγούδι: Ψαραντώνης
Μουσική - Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης

Έχω μια τίγρη μέσα μου, άγρια λιμασμένη
που όλο με περιμένει
κι όλο την καρτερώ
τη νε μισώ και με μισεί, θέλει να με σκοτώσει
μα ελπίζω να φιλιώσει
καιρό με τον καιρό.

Έχει τα δόντια στην καρδιά, τα νύχια στο μυαλό μου
κι εγώ για το καλό μου
για κείνη πολεμώ
κι όλου του κόσμου τα καλά με κάνει να μισήσω
για να της τραγουδήσω
τον πιό βαρύ καημό.

Όρη, λαγκάδια και γκρεμνά με σπρώχνει να περάσω
για να την αγκαλιάσω
στον πιο τρελό χορό
κι όταν τις κρύες τις βραδιές θυμάται τα κλουβιά της
μου δίνει την προβιά της
για να τηνε φορώ.

Καμιά φορά απ’ το πιοτό πέφτομε μεθυσμένοι
σχεδόν αγαπημένοι
καθείς να κοιμηθεί
και μοιάζει τούτη η σιωπή με λίγο πριν τη μπόρα
σαν τη στερνή την ώρα
που θα επιτεθεί.

2 σχόλια:

Γεωργία είπε...

Πολύ όμορφο τραγούδι. . . Το πρωτάκουσα πρόσφατα.
Σ' ευχαριστώ για το τραγούδι αλλά και γιατί μου θύμησες την αγαπημένη πόλη των φοιτητικών μου χρόνων. . .

Αρκουδπουρνάρ είπε...

Γεωργία καλώς όρισες στο ιστολόγιο liga ap ola, και αφού ήρθες μια φορά θα ξανάρχεσαι καπ' καπ΄(κάπου-κάπου).
Όπως έλεγαν οι παλιοί γιαννιωτοεβραίοι (πριν το διωγμό τους του 1945, που φαίνεται να ξέχασαν) Ο πελάτης που θα μπει στο μαγαζί ακόμη και να μην ψωνίσει κάτι, αφήνει κέρδος στο μαγαζί τη σκόνη των παπουτσιών του, υπονοώντας ότι αφού ήρθε μια φορά θα ξανάρθει.
Υποθέτω τελείωσες Πανεπιστήμιο στα Γιάννενα. Η φοιτητική ζωή αφήνει άσβηστες στη φθορά του χρόνου αναμνήσεις.
Εγώ πάλι, έτυχε να πάω με φοιτητική παρέα στην Κρήτη το 1973 Από τότε επισκέπτομαι τακτικά την Κρήτη, γιαυτό και το ιστολόγιο έχει καλά αντανακλαστικά για την μεγαλόνησο.