Από το Τουρκογιαννιώτικο Blog του Fasil Bulent Kocamemi:
http://www.yanyafbk.blogspot.com/ μαθαίνω οτι κυκλοφόρησε στα Τούρκικα για πρώτη φορά, σε μετάφραση του ιδίου το βιβλίο της Guy Chantepleure "Τα πολιορκημένα Γιάννενα" (
La ville assiégée). Για το βιβλίο έχει γράψει σχετικά το "Αρκουδπουρναρ" στο μπλογκ αυτό
αρκετά, και ειδικά μετά την φετεινή επέτειο της απελευθερωσης της πόλης. Η Γκυ Σαντεπλέρ, σύζυγος του Γάλλου πρόξενου Dussap στα Γιάννενα εκείνη την εποχή, όπως διαπίστωσα ψάχνοντας στη Δημοτική Βιβλιοθήκη, είναι μάλλον άγνωστη στους Γιαννιώτες (ήμουν ο πρώτος που το ζητούσα από τους βιβλιοθηκονόμους της), εκτός φυσικά από τους επαγγελματίες Ιστορικούς. Κι όμως, αν και ξένη, αγάπησε τον τόπο, θαυμάζει την εξαίσια Ηπειρωτική φύση, που την συγκρίνει με τα ελβετικά βουνά, και με γυναικεία ευαισθησία προσεγγίζει το τρομερό γεγονός του πολέμου και των απωλειών εκατέρωθεν, απεχθάνεται το αίμα και τη βία, ακόμα και σε ένα πόλεμο, που έχει χαρακτήρα εθνικοαπελευθερωτικό για τους Ελληνες. Η ματιά της είναι κοφτερή και διακρίνει, κρίνει, επαινεί και καταδικάζει, όταν χρειάζεται. Φιλέλληνας χωρίς αμφιβολία, εμπνέεται από τη Αρχαία Ελληνική Ιστορία, αλλ' έχει την ευαισθησία να συμπονέσει και τον ανώνυμο στρατιώτη της αντίπαλης πλευράς, έτσι ώστε το βιβλίο να είναι ένα θαυμάσιο δείγμα αντικειμενικής, όσο γίνεται, Ιστορικής λογοτεχνικής γραφής. Για το λόγο αυτό, νομίζω, ο μεταφραστής επέλεξε να το μεταφράσει. Υπάρχει, βέβαια, και άλλος λόγος: Ο F. Bulent Kocamemi είναι απόγονος των πρωταγωνιστών της εποχής εκείνης. Μεγαλοθείος του ήταν ο Εσσάτ πασάς, μια ευγενική προσωπικότητα της Τουρκικής Ιστορίας, ήρωας του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στην Καλλίπολη το 1915, φιλέλληνας, όσο και αν ξενίζει αυτό κάποιους υπερπατριώτες δικούς μας, υπήρξε συμμαθητής του Βασιλιά Κωνσταντίνου στη Στρατιωτική Σχολή του Βερολίνου, με τον οποίο διατηρούσε φιλικές σχέσεις. Η μοίρα το έφερε οι δυο αυτές μεγάλες προσωπικότητες να βρεθούν αρχηγοί σε αντίπαλα στρατόπεδα και να
πολεμήσουν μέχρι το τέλος ο ένας τον άλλον. (Λίγο τους παλιούς Ιππότες θυμίζει αυτό). Η οικογένεια του Εσσάτ πασά, κατά τα λεγόμενα του αείμνηστου λογοτέχνη μας Σωτήρη Ζούμπου, όπως του τα μετέφερε ο ίδιος, όταν επισκέφτηκε ξανά την πόλη μας, το 1934, κατάγονταν από την Βυζαντινή Γιαννιώτικη οικογένεια των Γλυκήδων, τη Βασιλική Γλυκή, το ίδιο έχει πει και ο αδελφός του Βεχήπ πασάς (διοικητής πυροβολικού στο Μπιζάνι) στον παλιό δήμαρχο Βασίλειο Πυρσινέλλα. Πιστεύω οτι αναφέρονταν στο γνωστό επεισόδιο της αρπαγής 18 Γιαννιωτισσών την ημέρα των Χριστουγένννων από την παλιά Μητρόπολη του Αρχ. Μιχαήλ, εκεί που βρίσκεται σήμερα το Φετιχιέ Τζαμί, προκειμένου να τις παντρευτούν οι αξιωματικοί της φρουράς στα πρώτα χρόνια της κατάκτησης. Ετσι θρυλείται τουλάχιστον. Ήταν παιδιά του Μεχμέτ Εφέντη, δήμαρχου μέχρι το 1893 στα Γιάννενα. Η οικογένεια θεωρεί οτι κατάγεται από την Τασκένδη και ήρθε εδώ πρόγονός της μετά την κατάκτηση των Ιωαννίνων (1430). Ο Εσσάτ πασάς είχε 5 αδερφούς, τον Καζήμ, τον Μεχμέτ Αλή, τον Βεχήπ, τον Βεχήπ πασά και τον Νακιγιεντίν και 3 αδερφές, την Ναντιρέ, την Ικμπάλ και τη Σααντέτ. Θα μου πείτε από πού τα ξέρω ολ' αυτά; Μα, έστειλα e-mail στoν F. Bulent και τον ρώτησα σχετικά. (Το μόνο που δεν βρήκα είναι ποιός ήταν ο Υπολοχαγός Ρεούφ ή Ραούφ, για τον οποίο η Λουκία Ζαδέ γράφει οτι ήταν ανεψιός των στρατηγών και είχε φάει και στο σπίτι τους, στο βιβλίο της "
Οταν ήμουν στον πόλεμο" και συμμετείχε στην αντιπροσωπεία παράδοσης της πόλης, αν ξέρει κάτι κάποιος, ας γράψει). Ο Σωτήρης Ζούμπος έλεγε για τον Εσσάτ ότι, όταν ήρθε στα Γιάννενα, συγκινημένος μπροστά στο παλιό πατρικό του σπίτι, έλεγε "
Να το κρατήσετε" (Έτσι μου το μετέφερε ο αγαπητός δάσκαλος μου και φίλος, ο Γιώργος ο Μακρίδης, σε ανύποπτο χρόνο) . Δυστυχώς, όλα χάθηκαν, καημένε γερο-στρατηγέ, και το δικό σου και τα δικά μας, στο όνομα της τσιμεντούπολης! Ενας από τους αδερφούς του, ο Καζήμ Τασκέντ (μετά τον Κεμάλ πήραν επίθετα οι Τούρκοι) είναι ο ιδρυτής της πολύ γνωστής Τουρκικής τράπεζας Yapi Kredi (Κτηματική Τράπεζα), παντού στην Κωνσταντινούπολη βλέπεις διαφημίσεις της. Ε, οι Γιαννιώτες, κάθε φυλής και θρησκείας, προκόβουν, αυτό το ξέρουμε, έτσι δεν είναι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου