24 Ιουλίου 1974: Νέοι καιροί ξημερώνουνε, να η ζωή, να η φωτιά.
Δίκαιη χαρακτήρισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας την κριτική που δέχεται το πολιτικό σύστημα της χώρας, με αφορμή την οικονομική κρίση.
Κατά την ομιλία του, το Σάββατο, στην καθιερωμένη γιορτή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο κ. Παπούλιας έκανε λόγο για «ελληνική παρακμή» που «βαραίνει κυρίως την πολιτική τάξη», υποστήριξε πως «με το βίαιο ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης έκλεισε ένας ιστορικός κύκλος για την ελληνική δημοκρατία» και τόνισε ότι από το 1974 «παρά την άνοδο του βιοτικού επιπέδου, η διοίκηση δεν εκσυγχρονίστηκε, οι σχέσεις πολιτών και πολιτικού συστήματος παρέμειναν πελατειακές, το κράτος δικαίου δεν αναπτύχθηκε επαρκώς».
«Η Ελλάδα έγινε δημοκρατία, αλλά όχι σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία. Και για πολλά χρόνια πορεύτηκε με αυτή την αντίφαση. Δεν μπορέσαμε, παρά τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, να φτιάξουμε μία υγιή και ευρεία παραγωγική βάση για τη χώρα. Ούτε δομές διαφανούς διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας. Παρακολουθήσαμε την πορεία των δημοσίων οικονομικών άβουλα» τόνισε.
Υποστήριξε, ακόμη, ότι «η κατεδάφιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου δεν είναι η απάντηση» αλλά «κίνηση πανικού απέναντι στην ανεξέλεγκτη ισχύ των χρηματαγορών και των κερδοσκόπων». Στο σημείο αυτό προέβλεψε πως η ΕΕ «θα πληρώσει τη μέχρι τώρα αδιαφορία της για την πορεία του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος», αλλά «θα ξεπεράσει την κρίση γιατί οι οικονομικές και κοινωνικές αντοχές της είναι επαρκείς και τα κοινά συμφέροντα των λαών της ισχυρά».
«Παρά τη διεθνή συγκυρία, αν είμαστε ειλικρινείς, θα αναγνωρίσουμε ότι η ευθύνη για την ελληνική παρακμή βαραίνει κυρίως την πολιτική τάξη, που έχει την υποχρέωση να καθοδηγεί τις εξελίξεις. Η αποδοκιμασία που δέχεται σήμερα το πολιτικό σύστημα είναι πολλές φορές ακατέργαστη μέσα στη γενίκευσή της, είναι όμως - στον πυρήνα της - δίκαιη» είπε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας:
«Η κρίση δεν είναι ίδια για όλους. Κάποιοι χάνουν κέρδη, για πολλούς μειώνονται μισθοί και συντάξεις, άλλοι χάνουν τις δουλειές τους, δηλαδή τα πάντα. Η μεσαία τάξη, η οποία ήταν για δεκαετίες ο κοινωνικός χώρος της ελληνικής ευημερίας, κλονίζεται και βιώνει συναισθήματα πρωτοφανούς ανασφάλειας. Οι πιο αδύναμοι φτάνουν στα όρια της επιβίωσης».
«Η διαμαρτυρία είναι δίκαιη και δικαιολογημένη, όχι όμως όταν εκφράζεται με συντεχνιακό αυτισμό και αδιαφορία για την κοινωνική πλειοψηφία» συνέχισε, υπογραμμίζοντας ότι «αυτό που ονομάζουμε κοινωνική συνοχή κινδυνεύει σοβαρά».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αφού επισήμανε τους κινδύνους που απορρέουν από παρόμοιες συνθήκες κρίσης, ζήτησε από την ελληνική πολιτική τάξη «να κάνει τη δημοκρατία να λειτουργήσει μέσα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης», κάτι που «απαιτεί να γίνουν αλλαγές που δεν έγιναν για δεκαετίες, στις οικονομικές και διοικητικές δομές, στη σκέψη και στις στάσεις ζωής».
«Η ανάγκη είναι το ισχυρότερο κίνητρο. Αν η κοινωνία, οι πολίτες πειστούν ότι το κράτος, ο μέχρι τώρα μεγαλύτερος παραβάτης, εφαρμόζει πρώτα το ίδιο τους νόμους, ότι η ισονομία ισχύει για όλους, χωρίς εξαιρέσεις για τους ισχυρούς, ότι οι προβλέψεις του Συντάγματος δεν είναι κενό γράμμα, ότι τα οικονομικά βάρη κατανέμονται δίκαια, ότι η παιδεία και η υγεία δεν προσφέρονται μόνο στους προνομιούχους, τότε, παρά την κρίση, παρά τη φτώχεια, που αναπόφευκτα πλήττει μεγαλύτερα στρώματα του πληθυσμού, μπορούμε να περιμένουμε διέξοδο» ανέφερε ο κ. Παπούλιας.
Τόνισε, επίσης, πως «ό,τι αρνητικό έγινε τις τελευταίες δεκαετίες σ' αυτόν τον τόπο, έγινε εις βάρος της νέας γενιάς».
Όπως είπε, στους νέους «παραδίνουμε μία χώρα που έφτασε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, μία χώρα που για πολλά χρόνια ακόμη θα πρέπει να πληρώνει το δυσβάστακτο δημόσιο χρέος. Δεν έχουν ευθύνη οι νέοι άνθρωποι γι’αυτή την πορεία, υφίστανται όμως τις συνέπειές της. Το λιγότερο που τους οφείλουμε είναι να τους διασφαλίσουμε καλύτερη παιδεία, την ένταξή τους στην παραγωγή, να τους δώσουμε δηλαδή προοπτική και επομένως, να δώσουμε προοπτική και στη χώρα».
Παρουσία 800 και πλέον αντιστασιακών, ο κ. Παπούλιας υπογράμμισε πως στόχος της εκδήλωσης ήταν «να τιμήσουμε τους πρωταγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα», ενώ έστειλε μήνυμα αλληλεγγύης στον κυπριακό ελληνισμό που αγωνίζεται για την επανένωση της Κύπρου, «για να πέσει το τελευταίο τείχος της Ευρώπης, για να αρθούν τα τετελεσμένα της τουρκικής εισβολής και κατοχής, για να μπει οριστικό τέλος στη διχοτόμηση που προσβάλλει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό».
Λιτή η εκδήλωση
Όπως πέρυσι, έτσι και φέτος, με προτροπή του κ. Παπούλια, η εκδήλωση για την 36η επέτειο από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, έγινε σε λιτό ύφος, με τους προσκεκλημένους να προσέρχονται στην μεγάλη αίθουσα του Προεδρικού Μεγάρου και όχι στους κήπους, χωρίς εδέσματα και ζωντανή ορχήστρα.
«Οι δεξιώσεις και οι κοσμικότητες είναι ασυμβίβαστες προς το πνεύμα του αντιδικτατορικού αγώνα, προκαλούν το κοινωνικό αίσθημα και προσβάλλουν το μέτρο που οφείλει να καθορίζει την συμπεριφορά του πολιτικού κόσμου» έχει δηλώσει κατ' επανάληψη ο Κ.Παπούλιας.
Στο Προεδρικό Μέγαρο παρευρέθηκαν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς, οι αρχηγοί των κομμάτων εκτός της Γενικής Γραμματέως του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα, εκπρόσωποι της Ιεραρχίας, του επιστημονικού και του οικονομικού κλάδου, βουλευτές, ευρωβουλευτές και άλλοι αξιωματούχοι.
Στο επίκεντρο βρίσκονταν για μία ακόμη φορά οι αγωνιστές της αντίστασης στην δικτατορία, ενώ φέτος προσκλήθηκαν και διακεκριμένοι φοιτητές και νέοι επιστήμονες.
Κυρίαρχο θέμα στα «πηγαδάκια» των παρευρισκομένων ήταν το περιεχόμενο της ομιλίας του κ. Παπούλια.
Τ' αρνιά κι οι λύκοι αθώα συναπατιούνται Στο ίδιο μαντρί την άγια τούτη μέρα Γύρω κάποιος Ντουνιάς τραντάζει, σειέται! Μα ω Φαρισαίοι κυρτοί γιατί φοβάστε; Κι είναι ο σκλάβος χλωμός και ταπεινός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου