Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

... πως ήμουν δάσκαλος να γράψουν πάνω ...


Τον γέρο δάσκαλο ποιός τον θυμάται,
τον ανεξύπνητο ύπνο κοιμάται...

Κάποιος αργόσχολος ειρηνοδίκης βρήκε το κείμενο της διαθήκης...
Πως ήμουν δάσκαλος να γράψουν πάνω...



4 σχόλια:

Stergios Nastopoulos είπε...

Να ζήσετε να τον θυμάστε, Μίλτο:-( Σιγά-σιγά, αυτή η δρακοντογενιά φεύγει. Κουράγιο!

Miltos είπε...

Ευχαριστώ Στέργιο για τα λόγια καρδιάς και για την παρουσία σου. Πράγματι δρακοντογεννιά, έζησαν πολέμους, εμφύλιο, πάλεψαν σε απομακρυσμένα χωριά, ωθώντας τα νέα παιδιά να δραπετεύσουν από την ένδοια των χωριών τους.
Μούλεγε το καλοκαίρι συνάδελφος οικονομολόγος ... ξέρεις ήρθε σπίτι μας ο πατέρας σου, τότε που έδιναν εισιτήριες εξετάσεις από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, να πείσει τον δικό μου πατέρα να στείλει στο Γυμνάσιο την αδερφή μου, έκατσε στην αυλόπορτα και δεν έφευγε, λέγοντας ... δεν φεύγω από εδώ, αν δεν στείλεις τη Σοφία στο Γυμνάσιο. Σήμερα η Σοφία εγκατεστημένη στην Αθήνα, Διευθύντρια σε οικονομικές υπηρεσίες της ΔΕΗ. Ας είναι ελαφρύ το χώμα...

N. είπε...

Μίλτο,θερμά συλλυπητήρια.Τον φέρνω τώρα στο νου από τότε που τον πρωτογνώρισα-πάνε 15 και πλέον χρόνια.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα.

Θοδωρής Παπασγουρίδης είπε...

Μίλτο,
οι άνθρωποι "ζουν" όσο τους θυμούνται αυτοί που μένουν....

Το γέρο-δάσκαλο Ξενοφώντα, εκτός από παιδιά και εγγόνια, μάλλον θα τον θυμούνται και πολλοί μαθητές του....