Μια εφικτή και (ίσως) αποτελεσματική πρόταση

Οχι, δεν θα αναφέρω τίποτα επετειακό, μέρα που είναι. Ούτε το θεωρώ ιεροσυλία. Γιατί Εκείνοι καλώς αγωνίστηκαν και πέθαναν για την πατρίδα, αλλά σήμερα η πατρίδα πρέπει επίσης να ζήσει και να έχει μέλλον. Και δεν υπάρχει χειρότερη δουλεία από τη φτώχεια.

Πριν λίγες μέρες άκουγα στη τηλεόραση μια εκπομπή για την αυξανόμενη φτώχεια, για τους μισθούς Βουλγαρίας, Εσθονίας ή Κροατίας, πρώην κομμουνιστικές που είδαν το φως της Ε.Ε. και μπήκαν, ενώ εμείς...!!! Και απ΄την άλλη οι τιμές μας είναι Γερμανίας και βάλε. Και, αν καλοσκεφτείς, είμαστε χειρότερα, γιατί δεν είπε κανένας ποιός είναι ο μέσος λόγος (πηλίκο) των τιμών καταναλωτή προς το μηνιαίο εισόδημα σε κάθε χώρα. Επειδή πιστεύω οτι πρέπει να "Σκέψου συνολικά, δράσε τοπικά" και εξάλλου δεν μπορώ να αλλάξω το κόσμο μόνος μου, ούτε και θα ήθελα ίσως, αλλά μπορώ να γράφω (δόξα τω Θεώ, ακόμα) πήρα το πληκτρολόγιο ανά χείρας και να 'μαι να γράφω στην ιστοσελίδα του Δήμου. Περίμενα έστω μιαν απάντηση, "ναι", "όχι", "ίσως", "λες βλακείες", κάτι, αλλά μάλλον απευθύνομαι σε ανθρώπους που δεν έχουν ώτα ή ίσως ασχολούνται με άλλα σοβαρότερα (συγγνώμη, αλλά αυτό αισθάνθηκα). Καμία απάντηση... Τι τους είπα, ο έρμος; Να αυτό το απλό: Να φτιάξουμε ένα Τοπικό Παρατηρητήριο Τιμών. Δημοτικό. Δεν είναι δα και πρωτότυπη ιδέα.

Έλεγαν οι εν λόγω στην τηλεόραση οτι υπάρχει Παρατηρητήριο Καυσίμων και πρέπει να βρεις την ιστοσελίδα και να δεις. Ή να στείλεις SMS. Ποιός; Η γιαγιά των 80 ετών που παίζει στα δάχτυλα το διαδίκτυο και τα SMS. Και ο παππούς των 75, αυτός να δεις! Μα είναι πιο απλό, ορέ παλικάρια:

Βάζεις έναν υπάλληλο στο Δήμο που να ξέρει από υπολογιστές και ένα τηλέφωνο. Στήνεις επίσης και μια φόρμα στο Διαδίκτυο με πέντε-έξι πεδία για συμπλήρωση. Μπορεί να κάνει και εγγραφή για μεγαλύτερη ασφάλεια, όπου δίνει τα στοιχεία του. Ποιός; Μα ο πωλητής. Βάζεις και μια λίστα με είδη πρώτης ανάγκης και τα ανακοινώνεις ολ' αυτά με φέιγ-βολάν ή διαφημίσεις στο τοπικό ραδιόφωνο κλπ. Παίρνει τηλέφωνο ο πωλητής, αν δεν μπορεί να χειριστεί υπολογιστές: "Πουλάω πατάτες τόσο το κιλό, προελεύσεως τάδε, τόσους τόνους, μέχρι τάδε, στο τάδε σημείο ή μαγαζί" ή "Πουλάω ρύζι..." ή "Πουλάω αμόλυβδη τόσο το λίτρο...". Αυτό περίπου μπορεί να λέει στο τηλέφωνο ή να γράφει στη φόρμα. Με είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα, καύσιμα, ακόμα και ρούχα, ας βρουν κάποιοι πιο ειδικοί από μένα τι θα πρέπει είναι. Και ο υπάλληλος το καταχωρεί, αφού επιβεβαιώσει την ακρίβεια των στοιχείων του.

Πάραυτα η προσφορά ανακοινώνεται στην Ιστοσελίδα του Δήμου, σε περίοπτη θέση και ταυτόχρονα ενημερώνεται μια μεγάλη ηλεκτρονική πινακίδα LED σε κεντρικό σημείο της πόλης. Οι πινακίδες αυτές μπορούν να ελέγχονται από μακριά μέσω modem GSM. Η τεχνολογία ήδη υπάρχει και χρησιμοποιείται. Έρχεται ο ενδιαφερόμενος, ρίχνει μια ματιά και τρέχει. Αν προλάβει την προσφορά και του αρέσει, αγοράζει. Έτσι η ενημέρωση είναι άμεση. Όλοι, νομίζω, ξέρουν να διαβάζουν τιμές και προσφορές σε μια πινακίδα. Και έτσι, κάπως έτσι, πέφτουν λίγο-λίγο οι τιμές. Ξέρω, θα μου πείτε, εδώ υπάρχουν καρτέλ κλπ. Ναι, αλλά ζούμε και σε μια ανοιχτή αγορά και σε μια ανοιχτή κοινωνία (ακόμα). Και ίσως, λέω, ίσως, η πρόταση να "δουλέψει". Γιατί δούλεψε το "κίνημα της πατάτας";  Τα περί υγειονομικού ελέγχου και φορολογικού ελέγχου; Ε, ας το κάνουν οι αντίστοιχες υπηρεσίες, δουλειά τους είναι. Εξάλλου η πρόταση είναι ακριβώς αυτό επιδιώκει: Διαφάνεια, διαφάνεια, διαφάνεια. Παντού και πάντα. Και ο Δήμος, εκτός από το Κοινωνικό Παντοπωλείο, θα προσφέρει μια ανεκτίμητη υπηρεσία στους δημότες του. Είθε.

Εκτός αν αντιδράσουν τα συμφέροντα. Αλλά τότε θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.

Υ.Γ. Υπάρχουν κι άλλα: Στη Κύπρο , έμαθα, ανακοινώνουν περιοδικά τις φθηνότερες υπεραγορές. Κάπως έτσι.