Του Βασ. Ζαμπίκου Σμήναρχου ε.α.
Mικρή η πολεμική μας Αεροπορία σε σύγκριση με την Ιταλική, μεγάλα όμως τα κατορθώματα των αεροπόρων μας, που δημιούργησαν το ανεπανάληπτο έπος 1940-41.
Ανεξάντλητος ο κατάλογος των Αξιωματικών και Υπαξιωματικών Μονίμων και Εφέδρων, που έπεσαν ηρωϊκά σε άνισο αγώνα με τα πιο σύγχρονα και ευέλικτα εχθρικά αεροπλάνα.
O Σμηναγός Ιωάννης Σακελλαρίου, υπήρξε το πρώτο θύμα του πολέμου στο Αλβανικό μέτωπο.
Γεννήθηκε το 1915 στα Βίλλια Αττικής. Τον Οκτώβριο του 1932 κατατάχθηκε στο Τμήμα Αξιωματικών της Σχολής Αεροπορίας. Αποφοίτησε το Νοέμβριο του 1935, με το βαθμό του Ανθυποσμηναγού. Με την έκρηξη του B Παγκοσμίου Πολέμου, τοποθετήθηκε στην 21η Μοίρα Διώξεως, με έδρα τα Τρίκαλα.
Στις 2 Νοεμβρίου του 1940, διετάχθη να εκτελέσει πολεμική αποστολή στον τομέα της VIII Μεραρχίας, προς αντιμετώπιση εχθρικών αεροσκαφών που κατευθύνονταν προς τα Ιωάννινα, με σκοπό το βομβαρδισμό της πόλης. Αρχηγός σχηματισμού τριών αεροπλάνων διώξεως P.Z.L. (ΠΕ-ΖΕΤ-ΕΛ), απογειώθηκε από το αεροδρόμιο των Τρικάλων, έχοντας αριστερά του τον Υποσμηναγό I. Κατσαρού και δεξιά του τον Επισμηνία Χρ. Παπαδόπουλο με κατεύθυνση, την περιοχή βορείως των Ιωαννίνων.
Ενώ πετούσαν πάνω από τη Ζίτσα και σε ύψος 3000 μέτρα, αντελήφθησαν 5 εχθρικά βομβαρδιστικά, χωρίς τη συνοδεία καταδιωκτικών εκείνες τις στιγμές. H έκπληξη όμως ήρθε ύστερα από ελάχιστα λεπτά της ώρας, όταν εμφανίσθηκε σμήνος διώξεως με αεροπλάνα Fiat, τα οποία πρώτος αντελήφθη ο Υποσμηναγός I. Κατσαρός και ειδοποίησε τον Σμηναγό I. Σακελλαρίου, όχι όμως και τον Επισμηνία Χρ. Παπαδόπουλο, του οποίου ο ασύρματος ήταν εκτός ενεργείας.
Τα 10 περίπου εχθρικά καταδιωκτικά διαμοιράστηκαν ανάλογα και ενεπλάκησαν σε αερομαχίες με τα 3 Ελληνικά (αναλογία 3 προς 1) και όπως ήταν φυσικό και επόμενο, ο άνισος αυτός αγώνας κατέληξε στην κατάρριψη των αεροπλάνων I. Σακελλαρίου και Χρ. Παπαδόπουλου, ώστε και οι δυό τους να βρουν τραγικό θάνατο στα βουνά της περιοχής Ζίτσας.
O Υποσμηναγός I. Κατσαρός, που κι αυτός είχε εμπλακεί σε λυσσώδη αερομαχία με 3 εχθρικά, επίσης Fiat, αφού έβαλε το αεροπλάνο του δύο φορές σε περιδίνηση, ύστερα από αλλεπάλληλους ελιγμούς, κατόρθωσε να διαφύγει και με χαμηλή πτήση επέστρεψε στη βάση του, όπου ανέφερε τα δυσάρεστα συμβάντα στο Διοικητή της Μοίρας.
Το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας, ετίμησε με ηθικές αμοιβές,τόσο τους φονευθέντες, Σμηναγόν I. Σακελλαρίου και ΕπισμηνίαΧρ. Παπαδόπουλο, όσο και τον επιζήσαντα Υποσμηναγό I. Κατσαρόμε το εξής αιτιολογικό:
Διότι εξετέλεσαν πολεμικάς αποστολάς, μετά εξαιρετικής τόλμης και αυτοθυσίας, υπερβαινούσας κατά πολύ, την εκτέλεσιν του καλώς εννοουμένου καθηκοντός των.
Αυτή ήταν η τελευταία πτήση του αείμνηστου Σμηναγού I.Σακελλαρίου.
Mικρή η πολεμική μας Αεροπορία σε σύγκριση με την Ιταλική, μεγάλα όμως τα κατορθώματα των αεροπόρων μας, που δημιούργησαν το ανεπανάληπτο έπος 1940-41.
Ανεξάντλητος ο κατάλογος των Αξιωματικών και Υπαξιωματικών Μονίμων και Εφέδρων, που έπεσαν ηρωϊκά σε άνισο αγώνα με τα πιο σύγχρονα και ευέλικτα εχθρικά αεροπλάνα.
O Σμηναγός Ιωάννης Σακελλαρίου, υπήρξε το πρώτο θύμα του πολέμου στο Αλβανικό μέτωπο.
Γεννήθηκε το 1915 στα Βίλλια Αττικής. Τον Οκτώβριο του 1932 κατατάχθηκε στο Τμήμα Αξιωματικών της Σχολής Αεροπορίας. Αποφοίτησε το Νοέμβριο του 1935, με το βαθμό του Ανθυποσμηναγού. Με την έκρηξη του B Παγκοσμίου Πολέμου, τοποθετήθηκε στην 21η Μοίρα Διώξεως, με έδρα τα Τρίκαλα.
Στις 2 Νοεμβρίου του 1940, διετάχθη να εκτελέσει πολεμική αποστολή στον τομέα της VIII Μεραρχίας, προς αντιμετώπιση εχθρικών αεροσκαφών που κατευθύνονταν προς τα Ιωάννινα, με σκοπό το βομβαρδισμό της πόλης. Αρχηγός σχηματισμού τριών αεροπλάνων διώξεως P.Z.L. (ΠΕ-ΖΕΤ-ΕΛ), απογειώθηκε από το αεροδρόμιο των Τρικάλων, έχοντας αριστερά του τον Υποσμηναγό I. Κατσαρού και δεξιά του τον Επισμηνία Χρ. Παπαδόπουλο με κατεύθυνση, την περιοχή βορείως των Ιωαννίνων.
Ενώ πετούσαν πάνω από τη Ζίτσα και σε ύψος 3000 μέτρα, αντελήφθησαν 5 εχθρικά βομβαρδιστικά, χωρίς τη συνοδεία καταδιωκτικών εκείνες τις στιγμές. H έκπληξη όμως ήρθε ύστερα από ελάχιστα λεπτά της ώρας, όταν εμφανίσθηκε σμήνος διώξεως με αεροπλάνα Fiat, τα οποία πρώτος αντελήφθη ο Υποσμηναγός I. Κατσαρός και ειδοποίησε τον Σμηναγό I. Σακελλαρίου, όχι όμως και τον Επισμηνία Χρ. Παπαδόπουλο, του οποίου ο ασύρματος ήταν εκτός ενεργείας.
Τα 10 περίπου εχθρικά καταδιωκτικά διαμοιράστηκαν ανάλογα και ενεπλάκησαν σε αερομαχίες με τα 3 Ελληνικά (αναλογία 3 προς 1) και όπως ήταν φυσικό και επόμενο, ο άνισος αυτός αγώνας κατέληξε στην κατάρριψη των αεροπλάνων I. Σακελλαρίου και Χρ. Παπαδόπουλου, ώστε και οι δυό τους να βρουν τραγικό θάνατο στα βουνά της περιοχής Ζίτσας.
O Υποσμηναγός I. Κατσαρός, που κι αυτός είχε εμπλακεί σε λυσσώδη αερομαχία με 3 εχθρικά, επίσης Fiat, αφού έβαλε το αεροπλάνο του δύο φορές σε περιδίνηση, ύστερα από αλλεπάλληλους ελιγμούς, κατόρθωσε να διαφύγει και με χαμηλή πτήση επέστρεψε στη βάση του, όπου ανέφερε τα δυσάρεστα συμβάντα στο Διοικητή της Μοίρας.
Το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας, ετίμησε με ηθικές αμοιβές,τόσο τους φονευθέντες, Σμηναγόν I. Σακελλαρίου και ΕπισμηνίαΧρ. Παπαδόπουλο, όσο και τον επιζήσαντα Υποσμηναγό I. Κατσαρόμε το εξής αιτιολογικό:
Διότι εξετέλεσαν πολεμικάς αποστολάς, μετά εξαιρετικής τόλμης και αυτοθυσίας, υπερβαινούσας κατά πολύ, την εκτέλεσιν του καλώς εννοουμένου καθηκοντός των.
Αυτή ήταν η τελευταία πτήση του αείμνηστου Σμηναγού I.Σακελλαρίου.
Σημείωση: Τα στοιχεία ελήφθησαν από τα Αρχεία της Υπηρεσίας Ιστορίας τηςΠολεμικής Αεροπορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου