Γιώργος Θαλάσσης, Σπίθας, Κατερίνα

Από τη μια οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί
για να σε βρουν αναστατώνουν την Αθήνα,
κι από την άλλη του πατέρα μου η φωνή:
“νομίζω πως το κρύβει στην κουζίνα”.

Εσύ να παίζεις με το θάνατο κρυφτάκι
αυτοί να σκίζουνε τα τεύχη τα κρυμμένα,
μη σε τρομάζει το διπλό κυνηγητό
εσύ τους Γερμανούς κι αυτοί εμένα.

Που είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει
καλέ μου φίλε, Γιώργο Θαλάσση
που είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει
Μικρέ μου Ήρωα, Γιώργο Θαλάσση.

“Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτέ
είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει,
κι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτηταί
θα τους συντρίβω και το αίμα τους θα στάζει”.

Εγώ ένα πράγμα μόνο θα σου πω,
μου φτάνει που μεγάλωσα με σένα
όπου και νάσαι θάχεις γεράσει.
http://toaromatoutragoudiou.blogspot.com/2008/10/blog-post_26.html